Του Σπύρου Καπετανάκου
Ναι, αποτελεί μία απίστευτη (όσο και αχρείαστη…) πρόκληση το γεγονός ότι στο φετινό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου περιλαμβάνονται δράσεις – εκπαιδευτικά προγράμματα, κατά τα οποία Drag Queens θα…. μυήσουν τα παιδιά και τους γονείς τους στο πως οι άνδρες μεταμορφώνονται σε γυναίκες, κάνοντας εξεζητημένη χρήση μακιγιάζ και έντονων ρούχων.
Τις δράσεις αυτές ανακοίνωσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ Αθηνών Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος, κάνοντας πολλούς να απορήσουν για τις συγκεκριμένες προκλητικές επιλογές του και για τις σκοπιμότητες που υπηρετούν.
Να σημειωθεί ότι αυτός ο ιστορικός θεσμός του φεστιβάλ Αθηνών, στον οποίο έχουν αφιερώσει εξαιρετικές παραστάσεις προσωπικότητες όπως η Κατίνα Παξινού, ο Αλέξης Μινωτής και ο Κάρολος Κουν, φέτος θα είναι αφιερωμένος στη διαφορετικότητα.
Για αυτό και ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος παρουσίασε τη νέα οπτική ταυτότητα της φετινής διοργάνωση, που είναι μία φιγούρα ερμαφρόδιτου, «ανοιχτή σε πολλαπλές ερμηνείες», όπως είπε ο ίδιος.
Στο πλαίσιο αυτής της αντίληψης, ο κ. Θεοδωρόπουλος αποφάσισε να βάλει Drag Queens να συστηθούν σε μικρά παιδιά και να μιλήσουν για τα μυστικά της τέχνης τους, κατά τη διάρκεια ενός προγράμματος που χαρακτηρίζεται (πρωτάκουστο!…) και ως «εκπαιδευτικό». Πρόκειται – όπως είπε ο κ. Θεοδωρόπουλος – για το Drag Queen Story Hour – Athens Chapter, το οποίο ξεκίνησε από το Σαν Φρανσίσκο και θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα σε συνεργασία με τα μέλη της κοινότητας ομοφυλοφίλων του Βερολίνου ΛΟΑΤΚΙ.
Όπως ανακοίνωσε το Φεστιβάλ Αθηνών, κατά τη διάρκεια του προγράμματος «τα παιδιά θα γιορτάσουν τη διαφορετικότητα παρέα με τους καλλιτέχνες!»
Αναμφίβολα πρόκειται για μία απίστευτη πρόκληση, από τη στιγμή που οι συγκεκριμένες δράσεις βαπτίζονται «εκπαιδευτικά προγράμματα» και απευθύνονται και σε ανήλικα παιδιά.
Αυτός είναι ο προορισμός του Φεστιβάλ Αθηνών, που χρηματοδοτείτε από τους φόρους που πληρώνει ο ελληνικός λαός;
Ποια παιδαγωγική λογική και ποια επιμορφωτική ανάγκη υπηρετούν τα προγράμματα αυτά; Ποιοι δάσκαλοι – παιδαγωγοί ρωτήθηκαν και έδωσαν το πράσινο φως για την πραγματοποίησή τους;
Είναι κρίμα, γιατί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος είναι ένας άνθρωπος της θεατρικής τέχνης με διακεκριμένες επιδώσεις στο χώρο του. Δεν είναι κατανοητό γιατί εντάσσει τον εαυτό του και το Φεστιβάλ Αθηνών σε τέτοιου είδους ύποπτες σκοπιμότητες, που είναι βέβαιο ότι δεν υπηρετούν ούτε την εκπαίδευση των παιδιών, ούτε την κοινωνικοποίησή τους, ούτε προάγουν τον πολιτισμό και την κοινωνική τους συνείδηση. Απλώς, δημιουργούν μία επικίνδυνη σύγχυση προτύπων και εννοιών στο παιδικό μαυλαό και στην παιδική ψυχή, με επικίνδυνες παρενέργειες στην ομαλή και δημιουργική εξέλιξη στην υπόλοιπη ζωή τους.
Κρίμα, κύριε Βαγγέλη Θεοδωρόπουλε!…
europost.gr
Άλλαξε ο Μανωλιός, έβαλε τα ρούχα του (και το μακιγιάζ του) αλλιώς….
Απέραντη ανία….
Θλιβερές καταστάσεις σε μία χώρα που πνέει τα λοίσθια από κάθε άποψη.
Ειλικρινά, λυπούμαι τα παιδιά. Τι φταίνε αυτά, αν ξάφνου κάποιοι σάλταραν κι ακολουθούν την οδό τού πολιτικώς ορθού; Ο κόσμος έχει εντελώς τρελαθεί, αλλά την πληρώνουν τα παιδιά.
Σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων δεν υπάρχουν πια; Ή περιμένουν και οι κηδεμόνες να … μυηθούν; Η απόλυτη κατάντια!
Πολύ ενδιαφέροντα σύνδεσμο πρόσφερες Επισκέπτη. Πρέπει να πούμε όμως ότι το θέμα των φύλων έχει ταλαιπωρηθεί ΠΑΡΑ πολύ ακόμα κι απ τις παραδοσιακές θρησκείες με την έννοια ότι ανέκαθεν πολεμάτο ο υγιής Έρωτας με διάφορε ύπουλες μεθόδους. Τώρα δεν πρόκειται για πρωτοφανή επίθεση στη λειτουργία του διπόλου Αρσενικού-Θηλυκού, αλλά για ένα νέο μοντέλο επίθεσης – ένα ακόμα δηλαδή.
Να μην ξεχνάμε το “Ουκ ένι άρσεν και θηλυ” του Αποστόλου Πάυλου. Βέβαια, δεν το εννοούσε με τον ίδιο τρόπο που το εννοούν τούτοι εδώ, αλλά δεν παύει να ήταν κι αυτό μια βόμβα στα θεμέλια της σχέσης των φύλων που θεωρείτο “πτωτικό φαινόμενο” αντί για “εξυψωτικό φαινόμενο”. Δεν υπάρχει καμιά απολύτως περίπτωση να βελτιωθεί ο κόσμος παρά μόνο μέσα απ’ την ιδιαίτερη σχέση των φύλων. Μέγα το μυστήριο Αρσενικού-Θηλυκού …..(όταν βέβαια βιωθεί απόλυτα). Ακόμα κι αν όλοι γίνονταν πιστοί μοναχοί/μοναχές, ο κόσμος δεν θα βελτιωνόταν γιατί ο μοναχισμός δεν διατηρεί οργανική σχέση με τους μηχανισμούς της φύσης.
Είτε εκ δεξιών , είτε εξ’αριστερών ο αόρατος πόλεμος διεξάγεται εναντίον του Έρωτα μεταξύ των φύλων. Γιατί μόνο εκεί υπήρχε ανέκαθεν η Ελπίδα. Πόσα αποτυχημένα πειράματα συντηρητικά και προοδευτικά……
Ας μη σοκάρονται οι συντηρητικοί με τα νέα μοντέλα καταστροφής της σχέσης των φύλων, προτού να θυμηθούν τουλάχιστο τις προίκες , τα προξενιά και την υπταγή του έρωτα στην υπηρεσία του πραγματισμού (βλ. “παιδοποιία” όπως “υποδηματοποιία”….).
Τι έχει τραβήξει αυτός ο κόσμος…….!!! Και πόσα ακόμα θα τραβήξει μέχρι να δει αυτό που βρισκόταν ανέκαθεν κάτω απ’ τη μύτη του.
“Ουκ ένι άρσεν και θηλυ” Αυτό έχει σχέση με την ισότητα των φύλων στα μάτια τού Θεού. Είναι προφανές, όταν το διαβάσεις με τα συμφραζόμενα.
Εδώ μιλούμε για καθαρό βιασμό τής φύσης, που, όπως πάντα, στο τέλος γίνεται μπούμερανγκ. Κανείς και ποτέ δεν βιάζει την φύση ατιμωρητί. Και ο μοναχισμός βιασμός τής φύσης είναι(ξέρεις πόσοι μοναχοί τού Όρους είναι πελάτες ψυχιάτρων στην Θ/νίκη, ή τι τεκταίνεται στα μοναστήρια; Βλέπεις τα χάλια τής Καθολικής Εκκλησίας;), αλλά δεν είναι αυτή η πράγματι αποκαλυπτική εικόνα, που δίνει ο σύνδεσμος που έβαλα. Εκεί έχομε μεθοδευμένο βιασμό τής φύσης, είτε λόγω στρεβλής και ακραίας αντιλήψεως τού πολιτικώς ορθού, είτε για άλλους λόγους, που δεν είναι τού παρόντος.
Τότε αφού τα βλέπεις έτσι θα συμφωνήσω μαζί σου, ιδίως για τον “μεθοδευμένο βιασμό της φύσης”. Νομίζω πως δεν τους απασχολεί τόσο το “πολιτικώς ορθό”, όσο η στρατηγική διάλυση του ανθρώπινου ψυχισμού. Όπως λέει κάπου στο λινκ , “απαγορεύεται” η πραγματική ευτυχία. Είναι “έγκλημα”.
Τέλος πάντων, όχι ότι η φύση είναι τέλεια, αλλά άλλο ο βιασμός της, κι άλλο η επιθυμία ανακαίνισής της.
Το θέμα είναι ότι και μπούμερανγκ να γίνει όπως λες, αυτό δεν πρόκειται να συντελέσει προς μια λύση.Οι δυσοίωνες προφητείες δεν μας βοηθάνε κατ’ ελάχιστο αφού η ίδια η φύση δεν διαθέτει ασφαλιστικές δικλείδες με κριτήριο την αγάπη. Επιτρέπει τα πάντα – μέχρι και την εξαφάνιση των δεινοσαύρων που σίγουρα δεν έφταιγαν οι ίδιοι για τον αφανισμό τους.
Αν η φύση μπορούσε ν’ αποκτήσει νόηση, ίσως τότε θα λάμβανε υπόψιν τις ανησυχίες μας και να ενεργούσε σοφά. Τώρα είμαστε στο έλεος των τυφώνων….. και των ανοήτων στους οποίους η φύση δείχνει σαφή προτίμηση, όπως φαίνεται απ τους αριθμούς.
“δέν τό καταλάβαμε πόσο ἀργεῖ ἡ ἀγάπη”
Εἶναι μυστήριο ὁ Ἔρωτας καί ἀπαιτεῖται μία πολύ μεγάλη πορεία γιά νά ὑπάρξει συνάντηση. Ἡ Ἐκκλησία ΄αποκαλύπτει πώς ὁ γάμος εἶναι μυστήριο, δέν τόν κάνει μυστήριο ΄, ἐπισημαίνεται στό κείμενο πού ἀναφέρεται στόν Ἔρωτα καί τόν γάμο.
http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/family/txt2.html
Πολλές οἱ παρανοήσεις, οἱ ἑρμηνείες ἀνάλογα μέ τό πνεῦμα τῆς ἐποχῆς, ἀλλά καί ὀντολογικές διαφορές στά δόγματα καί τίς θρησκεῖες. Εἶναι σάν νά λέμε τά ἀνόμοια δεν ἀναμιγνύονται.
“Σάν μοναχός χωρίς τό ράσο”
Πόσο ἀπέχει ὁ ἔρωτας ἀπό τόν μοναχισμό;
Ὀρθόδοξο τό Ἅγιον Ὄρος.
http://ikivotos.gr/post/4364/agion-oros-h-istoria-ths-orthodoksias-sthn-prwth-grammh
Ὁ Ὀρθόδοξος Ἑλληνισμός πάντα ἀγωνιζόταν ἔναντι καί τῶν Καθολικῶν καί τῶν Μουσουλμάνων.
Στό βιβλίο τοῦ Tournefort «ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΝΗΣΟΥΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΥΣ» τό 1700,
https://www.tovima.gr/2008/11/24/books-ideas/to-taksidi-toy-botanologoy/
περιοχή πού ἦταν ἀπό τό 1204 βενετοκρατούμενη καί μετά τουρκοκρατούμενη, μπορεῖς νά διαβάσεις τόν ἀγώνα τῶν Ἑλλήνων νά ἐπιβιώσουν, μέ τήν θρησκεία, τήν γλώσσα, τά ἔθιμά τους, ἔναντι Καθολικών, Ὀθωμανών, κουρσάρων, καί μέ πολλαπλάσια χαράτσια ἀπό αὐτούς.
Πῶς μᾶς ἔβλεπαν οἱ περιηγητές; μέ πολλές ἀναγνώσεις.
«Οι περιηγητές, φορείς ιδεών μιας άλλης χριστιανικής πραγματικότητας, αντιλαμβάνονται και σχολιάζουν τις αποκλίσεις από το χριστιανικό δόγμα, το εθιμικό δίκαιο και τα λατρευτικά των Ελλήνων ήθη σε γενικά κεφάλαια περί «ηθών και εθίμων των λαών της Ανατολής». Οι Έλληνες-ορθόδοξοι εμφανίζονται γι’ αυτούς σαν «άπιστοι σχισματικοί» και γι’ αυτό υφίστανται υποταγή και εξαθλίωση, τους βλέπουν με οίκτο και συμπάθεια και τους συγκρίνουν με τους αρχαίους Έλληνες ή, ακόμα συνολικότερα, με τη λαμπρότητα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.»
https://helios-eie.ekt.gr/EIE/bitstream/10442/4039/1/INR_Viggopoulou_05_02.pdf
Οἱ περιηγητές εἶναι μία καλή πηγή γιά νά διερευνηθεῖ ἡ ἰδιοσυγκρασία τῶν Ἑλλήνων, ὁ ἀγώνας τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων γιά ἐλευθερία, οἱ συνθῆκες ζωῆς, τό πῶς μᾶς ἔβλεπαν οἱ ἄλλοι. Γιατί ἡ αὐτογνωσία εἶναι τό πρωταρχικό στόν ἔρωτα καί στήν ἐλευθερία.
Σ’ ευχαριστώ!
Τήν Παναγία!
Γειά σου Ελένη Π. , κρατώ τα εξής πολύ σημαντικά :
”Εἶναι μυστήριο ὁ Ἔρωτας καί ἀπαιτεῖται μία πολύ μεγάλη πορεία γιά νά ὑπάρξει συνάντηση. ”
”Γιατί ἡ αὐτογνωσία εἶναι τό πρωταρχικό στόν ἔρωτα καί στήν ἐλευθερία.”
Βέβαια, το μυστήριο έγκειται στο πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ο αλτρουϊσμός μέσα απ’ τη σχέση, δηλαδή στο κατά πόσο θα μπορέσει να σωθεί ο κόσμος όλος απ την μιζέρια μέσα απ τη σχέση των δύο. Σ’ αυτό έγκειται η ”Χάρη”.
Ελένη, όπως βλέπεις, εδώ γεννιέται ένας Έρωτας μεγάλος στον Εξ προς το πρόσωπό σου . Τώρα, για να λέμε την αλήθεια, μια μεγάλη πορεία την έχει κάνει όσο να ‘ναι ο Εξ εδώ μεσα, αλλά για την αυτογνωσία δεν εγγυώμαι…..
Γειά σου Εξ !! Καλά να είσαι, και πάντα ερωτευμένος για να μη γίνεσαι ξινός και στριμμένος… ΑΥΤΟ είναι το νόημα της ”Χάριτος”.
Ζήσε το , για να ζήσουν και οι υπόλοιποι.
Μυστήριο ὁ Ἔρωτας, φίλε ερωτων, ὅταν εἶναι ἀμοιβαίος. “κατά πόσο θα μπορέσει να σωθεί ο κόσμος όλος απ την μιζέρια μέσα απ τη σχέση των δύο”, τό βρίσκω ἀπίθανο νά περιμένουμε κάτι τέτοιο, ἐρήμην τῶν ἄλλων ἀνθρώπων δηλαδή, γιατί ὁ κάθε ἄνθρωπος πρέπει νά συνεισφέρει σέ αὐτό. Ἄν συμβαίνει ἀμοιβαιότητα, τότε ἡ πορεία εἶναι σέ σωστό δρόμο.
Λές νά μήν ἔχει ἀναγνωρίσει ὁ φίλος σου ὁ ἐξ ἀρχείου ποῦ ἀπευθύνεται; πρός ἐμένα πάντως ὄχι.
Κάποιοι φαντάζονται τήν ἀγάπη ἀλλοῦ ἀπό τόν ἔρωτα. Τό μυστήριο εἶναι ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων, πού σημαίνει ὅτι ὁ ἕνας δέν κοιτάει μόνο τόν ἄλλον, ἀλλά ἡ ματιά εἶναι ἀνοιχτή πρός τούς ἄλλους.
Eλένη Π,
“‘“κατά πόσο θα μπορέσει να σωθεί ο κόσμος όλος απ την μιζέρια μέσα απ τη σχέση των δύο”, τό βρίσκω ἀπίθανο νά περιμένουμε κάτι τέτοιο.””
Ναι αλλά το λες μόνη σου παρακάτω :
“τό μυστήριο εἶναι ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων, πού σημαίνει ὅτι ὁ ἕνας δέν κοιτάει μόνο τόν ἄλλον, ἀλλά ἡ ματιά εἶναι ἀνοιχτή πρός τούς ἄλλους.”
Κοίτα, το απίθανο είναι ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά να συνεισφέρει στη σωτηρία του κόσμου απ τη μιζέρια – για χίλιους δυο λογους. Ερήμην μας υπάρχει και όλο το κακό που βλέπουμε. Η σωτηρία με την έννοια της ενεργητικής αγάπης, σαφώς είναι κάτι στο οποίο πρέπει να συμμετάσχει ο καθένας ξεχωριστά αν θέλει να το βιώσει, αλλά υπάρχει κι ένα άλλο επίπεδο σωτηρίας, αυτό της αναχαίτισης της μιζέριας ακριβώς για να μπορούν όλοι να έχουν την ευκαιρία να αναπτυχθούν ομαλά και να εξελιχθούν. Και η γενικευμένη μιζέρια είναι αποτέλεσμα της εκ καταβολής κόσμου ατέλεια της φύσης. Η πιθανή έξοδος απ’ αυτή την ατέλεια προς ένα άλλο επίπεδο ύπαρξης, είναι ευθύνη των όσων (αναγκαστικά λίγων) μπορούν και θέλουν να την διεκδικήσουν για το σύνολο, των ζώων συμπεριλαμβανομένων.
Και ναι η αμοιβαιότητα στον Έρωτα είναι απαραίτητη για να λειτουργήσει το δίπολο αρσενικού-θηλυκού στο μέγιστο των δυνατοτήτων του, αλλά η αμοιβαιότητα μεταξύ σύμπαντος και ανθρώπου είναι επίσης απαραίτητη. Δεν αρκεί ν’ αγαπύμε εμείς μόνο τον κόσμο , το σύμπαν, τη φύση, τον ”θεό” όπως χαλαρά και πολύσημα χρησιμοποιείται η έννοια αυτή – πρέπει κάποια στιγμή να υπάρξει έμπρακτη ανταπόκριση και αμοιβαιότητα για να υπάρξει αποτέλεσμα. Κι εδώ είναι το δύσκολο. Οι περιορισμένες εκδηλώσεις χάριτος στις ζωές όσων κάνουν πνευματικές ακροβασίες , είναι απλώς σταγόνα σ΄όλους τους ωκεανούς του….. γαλαξία. Είναι τρελό να θυσιάζουν οι άνθρωποι ολόκληρη τη ζωή τους μπας και καταφέρουν ν’ απκτήσουν λίγη χάρη για τον εαυτό τους και κάποιους (πολλούς ή λίγους) ακόμα , και την ίδια στιγμή να έρχονται στον κόσμο αμέτρητοι νέοι άνθρωποι υπό άθλιες πνευματικές, ψυχολογικές και βιοτικές συνθήκες, πράγμα που δυσχεραίνει εκ των πραγμάτων την πορεία τους προς το χαρούμενο Φως. Υπολογίζεται από κάποιους ότι απ΄την αρχή της ανθρωπότητας έχουν περάσει απ΄τη Γη μέχρι σήμερα κάπου 106 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ανθρώπων. Οποία αλόγιστη σπατάλη ζωής- όπως οι πλαστικές σακκούλες που καταλήγουν στη θάλασσα μετά τη χρήση. Ποιά έννοια Αγάπης δέχεται τέτοιο πράγμα ; Είναι αυτονόητο ότι στα τόσα δις ανθρώπων -και όσων θα υπάρξουν ακόμα με τέτοιους ρυθμούς – είναι απειροελάχιστοι εκείνοι που είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν τον εαυτό τους, τον κόσμο, τον άλλον, την αλήθεια την αγάπη, τον Έρωτα , κλπ. Η Ζωή είναι στημένη με τη πλάτη στον τοίχο με όλες τις πιθανότητες εναντίον της .
Φίλε ερωτων, θά προσπαθήσω νά διατυπώσω τίς ἀπόψεις μου σέ κάποια ἀπό αὐτά.
Παρανοήσεις, παρερμηνεῖες σέ θέματα ὀντολογικά καί δυσερμήνευτα.
Ἄν διαβάσεις τή Γένεση, εἴτε ΄ ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς΄ εἴτε ΄ αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη ΄ , εἶναι δύο ἄνθρωποι ἄνδρας καί γυναίκα καί ἡ γυναίκα δέν περιλαμβάνει τόν ἄνδρα μέσα της. Εἶναι γνωστό πώς ὁ ἄνδρας αἰσθάνεται πρῶτος τήν ἔλλειψη. Ἀναλογίσου ποῦ τοποθετεῖς τή γυναίκα, δίπλα σου, πίσω σου, τί ρόλο τῆς δίνεις στή ζωή σου.
Νά ἄρχουν τῶν ἰχθύων, τῶν πετεινῶν κλπ εἶναι ἡ ἐντολή, δέν ὑπάρχει ἐντολή νά ἐξουσιάζει ὁ ἕνας ἄνθρωπος τόν ἄλλο.
Ἀρχική ἀναφορά σέ σπόρους πού σπέρνονται, δηλαδή στήν δυνατότητα καί σκοπιμότητα καλλιέργειας.
΄για να μπορούν όλοι να έχουν την ευκαιρία να αναπτυχθούν ομαλά και να εξελιχθούν΄, ὀντολογικές διαφορές, ἀπ’ ὅ,τι φαίνεται, ὑπάρχουν, οἱ θεοί ἦταν ἀθάνατοι καί γνωρίζουμε ἀπό τούς μύθους τίς προσπάθειες γιά ἰσότητα. Οἱ μύθοι μέ τούς Διόσκουρους, μέ τόν Προμηθέα, ἴσως τό ΄ἰδόντες δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων ὅτι καλαί εἰσιν, ἔλαβον ἑαυτοῖς γυναῖκας ἀπὸ πασῶν, ὧν ἐξελέξαντο ΄, ὅτι ὁ Δίας ἤ Ζεύς ὀνομὰζετο ” πατέρας των θεών και των ανθρώπων, γιατί μόνο αυτός γέννησε και αθάνατα και θνητά παιδιά, ενώ οι άλλοι θεοί γέννησαν ή μόνο αθάνατα, όπως ο Κρόνος, ή μόνο θνητά όπως οι υπόλοιποι”, ὁ Χριστιανισμός καί οἱ προσπάθειες ἀνά τούς αἰῶνες γιά ἰσότητα ἀπό πολλούς ἀνθρώπους ἕως καί τίς μέρες μας.
΄ εκ καταβολής κόσμου ατέλεια της φύσης ΄, ἁμαρτία, ὑπάρχουν ἤ εἶναι ἐπιλογή σκέψης; Ὁ Ἐλύτης σκέφθηκε πώς ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀθῶος. Ἡ ὑπέρβαση σέ ἕνα ἄλλο ἐπίπεδο ὕπαρξης, εἶναι ὑπέρβαση καί τῆς σκέψης καλό καί κακό, ἐκεῖ πού χρειάζεται. Ὑπάρχει κακό πού πρέπει νά δράσουμε γιά νά τό διορθώσουμε.
https://www.protagon.gr/epikairotita/tromazei-i-eksaplwsi-twn-mikroplastikwn-vriskontai-pantou-lene-oi-epistimones-44341794976
Εἶναι κακός ὁ ρατσισμός, ἀλλά ὁ τρόπος πού προσπαθοῦμε νά τόν καταπολεμήσουμε, μπορεῖ νά εἶναι κακός κι αὐτός. Ἡ διαφορετικότητα εἶναι ὑπαρκτή, μπορεῖ νά μήν εἶναι κακό καί πρέπει νά γίνει κατανοητή κατ’ ἀρχάς. Πῶς μπορεῖ νά γεφυρωθεῖ ἡ διαφορά Ὀρθοδόξων μέ Καθολικούς; Ἡ ἐπιστήμη ἔχει προχωρήσει πολύ καί μπορεῖ νά βρεῖ ἄν οἱ πρόγονοί μας εἶναι γηγενεῖς, ἄν ἔχουν ἔρθει ἀπό ἀλλοῦ, τί dna ἔχει ὁ καθένας.
Ἡ ἀμοιβαιότητα ὅμως στόν Ἔρωτα γιά νά λειτουργήσει, πρέπει νά γίνεται κατανοητή καί ἡ ἀμοιβαιότητα μεταξύ σύμπαντος καί ἀνθρώπου. Ἡ ἔμπρακτη ἀνταπόκριση μπορεῖ νά ὑπάρχει, νά εἶναι ἐμφανής μόνο ὅταν λειτουργοῦν τά ἔνστικτα τοῦ ἀνθρώπου.
Πρέπει νά γίνεται ἀποδεκτή καί ἡ φύση. Στόν Χριστιανισμό, μέ τόσες παρανοήσεις καί ἐκεῖ γιά τήν φύση, τονίζεται αὐτή ἡ ἔμπρακτη ἀνταπόκριση π.χ. μέ το ” αἰτεῖτε καί δοθήσεται” πού συμβαίνει στήν φυσική παρουσία, στούς κανόνες τῆς φύσης.
Ἡ Ὀρθοδοξία ὅπως καί οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες πιστεύουν στήν ἐνεργητική συμμετοχή τοῦ κάθε ἀνθρώπου στήν σωτηρία, πιστεύουν δηλαδή στήν ἐν δυνάμει ἰσότητα τοῦ ἀνθρώπου, στήν σπουδαιότητα τοῦ καθενός. Ἡ συνθήκη δυνατότητα γιά σωτηρία πού δόθηκε μέ τόν Χριστιανισμό, δέν ἀναιρεῖ τήν προσωπική πορεία τοῦ κάθε ἀνθρώπου. Οἱ εἰδικές περιπτώσεις κάποιας ἐπιβεβλημένης πορείας, σέ σημεῖα καίρια, μπορεῖ νά εἶναι κάρμα ἤ συνθῆκες ἐπιβεβλημένες ἀπό τούς νόμους τῆς φύσης, ἀνάγκες ζωῆς, πού ὑπερβαίνουν τίς δυνατότητες τοῦ μεμονωμένου ἀτόμου, γιά νά πάει π.χ. κάποιος στό σημεῖο 1 πού θέλει πρέπει νά περάσει πρῶτα ἀπό τό σημεῖο 2, χωρίς νά ἀλλοιώνει ὅμως ἀνθρώπους, ἤ τόν δικό τους προορισμό. Τό ὅτι ὑπηρετεῖται ἡ ζωή, δέν μπορεῖ νά ἔχει ὡς σκοπό ἤ ἀποτέλεσμα, τήν σωτηρία λίγων, γιατί τότε δέν ὑπηρετεῖται ἡ ζωή. Ἡ ζωή δέν πρέπει νά χάνει τήν ὀμορφιά της καί ἔχουμε μάθει γιά κάποιες περιόδους πολέμου ὅπου ὅμως οἱ ἄνθρωποι τίς βίωναν μέ ὑψηλά αἰσθήματα καί γνωρίζουμε περιόδους εἰρήνης φαινομενικά, πού οἱ ἄνθρωποι δέν αἰσθάνονται τήν ὀμορφιά τῆς ζωῆς. Γιά νά θέλει νά ζήσει ὁ ἄνθρωπος, πρέπει νά πιστεύει πώς ἡ ζωή εἶναι ὠραία. Χωρίς ὄνειρα, χωρίς ἔνστικτα, χωρίς ἔρωτα, ὑπάρχει ὀμορφιά στήν ζωή;
Πόσοι ἄνθρωποι λές ἔχουν περάσει ἀπ’ τή Γῆ κλπ, ἄνθρωποι ἤ ψυχές; τό λέω αὐτό μέ τήν ἔννοια πώς ὁ Πυθαγόρας π.χ. γνώριζε τίς προηγούμενες ζωές του καί τό κατανοῶ ἐγώ αὐτό πώς ὡς μία συγκεκριμένη ψυχή ζεῖ πολλές ζωές καί κουβαλάει ὅλες αὐτές τίς ἐμπειρίες μέσα του, ὄχι ὅμως ὅτι ζοῦν αὐτά τά σώματα τῶν διαφόρων ζωῶν του συγχρόνως γύρω του σάν κάποιοι ἄλλοι. Ὑπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις σέ αὐτό τό θέμα καί αὐτό φέρνει μπέρδεμα.