Πού είναι μια Αλίκη Μαυρογιαλούρου όταν την χρειαζόμαστε;

του Αθανάσιου Μπούνταλη*

Οι καταρρακτώδεις νεροποντές της 12^ης Δεκεμβρίου 2021 οδήγησαν στην μερική κατάρρευση της γέφυρας του Ευήνου, τόσο της σιδηροδρομικής, όσο και της οδικής. Οι παροικούντες την… Αιτωλοακαρνανια γνωρίζουν ότι η σιδηροδρομική γέφυρα τελούσε σε σκανδαλώδη αχρησία μετά την ανακαίνιση του σιδηροδρόμου Αγρινίου-Κρυονερίου την περίοδο 1997-2004, επί δύο Υπουργειών Χρ. Βερελή – ανακαίνιση που κόστισε περί τα 13 εκ. Ευρώ.

Όμως η οδική αποτελούσε τμήμα της παλαιάς Εθνικής Οδού που συνδέει – ή μάλλον συνέδεε – το Αντίρριο με το Μεσολόγγι. Συνέχιζε να εξυπηρετεί τους κατοίκους της περιοχής για τις τοπικές τους συγκοινωνίες.

Τώρα αμφότερες είναι ερείπια:

Οι κατεστραμμένες γέφυρες (φωτο: Θ. Μπούνταλης, Αύγουστος 2022)

Εν τω μεταξύ, τον Μάιο του 2022 μια χωμάτινη πάροδος «χτίστηκε» στην κοίτη του Ευήνου, η οποία προφανώς είναι περιορισμένης δυναμικότητας:

Ο παρακαμπτήριος χωματόδρομος στην κοίτη του Ευήνου (φωτο: Θ. Μπούνταλης, Αύγουστος 2022)

Αυτήν την στιγμή δηλαδή, οι τοπικές δημόσιες συγκοινωνίες και μεταφορές είναι εξαιρετικά δύσκολες. Έργα που είχαν εξαγγελθεί για προσωρινή γέφυρα 200 μ. νοτίως της παλαιάς δεν είχαν αρχίσει στα μέσα Ιουλίου και οι κάτοικοι ανησυχούν.

Από τον Οκτώβριο-Νοέμβριο, όταν οι βροχές παρασύρουν και τον χωματόδρομο, τότε ούτε τα ΙΧ θα περνάνε. Όσοι ντόπιοι έχουν δουλειές μεταξύ Μεσολογγίου-Αιτωλικού-Νεοχωρίου-Ευηνοχωρίου και Γαλατά-Κρυονερίου-Γύρας, θα πρέπει να παίρνουν την Ιονία Οδό, πληρώνοντας φυσικά το σχετικό αντίτιμο, και προσθέτοντας αρκετά χιλιόμετρα στο δρομολόγιό τους για να φτάσουν στις πλησιέστερες προσβάσεις του αυτοκινητοδρόμου.

Ο άτυχος που θα ήθελε να κάνει την μετάβαση από την μία πλευρά της γέφυρας στην άλλη, θα έπρεπε να κάνει ένα περίπλου περίπου 28 χιλιομέτρων για να φτάσει στις εξόδους Ζεστής Μεσολογγίου και Χανίων Γαβρολίμνης:

Βεβαίως, αυτός ο υποθετικός άτυχος είναι τόσο σπάνιος όσο οι πάσχοντες από νόσο του Addison ή από κάποια άλλη σπάνια ασθένεια που κανείς μας δεν έχει ακουστά. Και όση εμπορική αξία έχουν αυτοί οι τελευταίοι για την φαρμακοβιομηχανία, τόσο εκλογική αξία έχει και αυτός για το πολιτικό σύστημα του κράτους των Αθηνών, και αντίστοιχη μηντιακή αξία για την δημοσιογραφική απόφυση του κράτους αυτού. Αν δεν προσφέρει την πισπιρίγκειο νοσηρότητα, καμιά Τατιάνα δεν θα δεήσει να ασχοληθεί μαζί του.

Αλλά και όλοι όσοι θα είναι υποχρεωμένοι να κάνουν μικρότερες, αλλά όχι ασήμαντες, παρακάμψεις στην ευρύτερη περιοχή (αγρότες, μαθητές, ελεύθεροι επαγγελματίες, εργαζόμενοι, ασθενείς) αφήνουν στα ραντάρ του πολιτικού και δημοσιογραφικού συστήματος το ίχνος ενός F-35. Για διαδρομές μικρότερες εκείνης μεταξύ Ναυπάκτου-Αγρινίου – για την οποία κάποιος μπορεί ούτως ή άλλως να έπαιρνε την Ιονία Οδό – το πρόβλημα αφορά έναν Καλλικράτειο Δήμο 32 χιλ. κατοίκων (απογραφή 2021, ΙΠ Μεσολογγίου, σελ. 34).

Πιστεύει κανείς ότι μπαίνει στο Top 100 των προτεραιοτήτων της Κυβέρνησης; Thw oποιασδήποτε Κυβέρνησης;

Τουναντίον, φαντάζομαι πολλά κυβερνητικά στελέχη να περιφρονούν τις εκκλήσεις των κατοίκων, όπως ο Γκρούεζας εκείνες των χωρικών του Άγριλου. Οι σύγχρονοι διάδοχοί του θα απορούν: «Καλά, τι θέλουν οι χωριάτες; Μέχρι και μεγάλο περίπατο τους φτιάξαμε, όπως και στους Αθηναίους. Και με την καλοκαιρινή λιακάδα, θα είναι το ίδιο απολαυστικός!». Φαντάζομαι ακόμα πολιτικά στελέχη να εξυμνούν με πάθος τις ώρες διαβουλεύσεων που πέρασαν εξετάζοντας το πρόβλημα, χωρίς βεβαίως άμεσο απτό αποτέλεσμα. Όπως έλεγε ο Sir Humphrey Appleby στο «Yes Minister», για τους πολιτικούς η δραστηριότητα είναι το υποκατάστατο των επιτευγμάτων.

Είμαστε στην εποχή Μαυρογιαλούρου, και οι Μεσολογγίτες (και οι Θεσσαλονικείς, και οι Γιαννιώτες και οι Χιώτες…) παρακαλάνε για τα γεφύρια που θα ξανασυνδέσουν τον Άγριλο με την Πλατανιά. Και για την Αλίκη που θα φέρει τον μπαμπά Υπουργό της αντιμέτωπο με την εκτός αθηναϊκών σαλονιών πραγματικότητα.

*Χημικός-Ερευνητής