Φωτογραφία: Ο στρατοχωροφύλακας Ακάρ κουνάει το δάχτυλο.
Η ανακοίνωση του ΥΠΕΞ ότι η Ελλάδα δεν θα ακολουθήσει τους λεκτικούς λεονταρισμούς της Τουρκίας με βρίσκει σύμφωνο.
Φαντάζομαι ότι στο ΥΠΕΞ λαμβάνουν υπόψη και τα εξής:
1.-Η Τουρκία προσπαθεί να κλείσει όλα τα ανοικτά της μέτωπα, πλην του μετώπου με την Ελλάδα.
2.-Μια απο τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την προετοιμασία μιας επιθετικής ενέργειας είναι ο φανατισμός της κοινής γνώμης. Δεν προχωράς σε στρατιωτική επιχείρηση κατά χώρας, χωρίς φανατισμένη, εναντίον της, την κοινή γνώμη της δικής σου χώρας. Εδώ και χρόνια, η τουρκική ηγεσία, και ο Ερντογάν, έχουν πετύχει σ αυτό. Ο μέσος τούρκος θεωρεί τον Έλληνα ως το απόλυτο κακό.
3.-Η Τουρκία, κατά την δική της αντίληψη, προσπαθεί να θέσει το διεθνές πλαίσιο για μια επιθετική ενέργεια κατά της Ελλάδας. Και το πλαίσιο αυτό είναι η παράνομη- με την α λα τούρκα αντίληψη- κατοχή των νησιών.
4.-Η Τουρκία απασχολεί δυνάμεις στο μέτωπο της Συρίας και του Ιράκ. Σημαντικό μέρος των δυνάμεων αυτών αποσύρθηκε απο τα ελληνοτουρκικά σύνορα. Στόχος τους δεν είναι, μόνο, η αντιμετώπιση των εσωτερικών συγκρούσεων στις χώρες αυτές. Αλλά, κυρίως, η αντιμετώπιση των Κούρδων.
Μια συνεργασία της Τουρκίας με το συριακό καθεστώς για αντιμετώπιση των Κούρδων, πρόταση που έκανε ο Πούτιν στον Ερντογάν και η Ρωσία την υποστηρίζει, αναλόγως της εξέλιξής της θα απελευθερώσει στρατιωτικές δυνάμεις της Τουρκίας.
Γενικώς, η τουρκική συμπεριφορά παραπέμπει σε προετοιμασία αντιπαράθεσης. Εκτίμησή μου είναι ότι δεν θα την κάνει διότι δεν μπορεί αλλά η προετοιμασία και η ετοιμότητα μπορεί να εκμεταλλευτούν αδύναμες στιγμές του αντιπάλου.
Σε όλα αυτά υπάρχει ο αντίλογος της οικονομικής κρίσης στην Τουρκία, της εσωτερικής εκμετάλλευσης του θέματος Ελλάδα ενόψει των εκλογών στη γειτονική χώρα και της άκρως προβληματικής εξέλιξης για την Τουρκία μιας αντιπαράθεσης με την Ελλάδα. Θα σπάσουν τα μούτρα τους.
Σωστά.
Αλλά η σύχρονη τάση στον προγραμματισμό χωρών είναι η προετοιμασία στη βάση πιθανών σεναρίων.
Ελπίζω στο Υπουργείο Εξωτερικών και Άμυνας προετοιμάζονται για όλα τα πιθανά σενάρια. Έτσι, ναι. Δεν χρειάζεται πλειοδοσία προκλητικών δηλώσεων με την Τουρκία.
Πρέπει, όμως, να διαμορφωθεί και μια μακροχρόνια πολιτική αποδόμησης του ψευδούς αφηγήματος της τουρκικής ηγεσίας περί Έλληνα εχθρού που απειλεί την Τουρκία. Σε επίπεδο ελληνικής κοινής γνώμης, αυτό δεν γίνεται κατανοητό, ούτε και θεωρείται αναγκαίο.
Αλλά μια αποδόμηση του εχθρικού αφηγήματος θα λειτουργήσει θετικά προς όφελος της ειρήνης.
Η Ελλάδα είναι αποφασισμένη για αποτροπή. Αλλά δεν χρειάζεται να φθάσουμε ως το σημείο δοκιμασίας της. Χρειάζεται η διαμόρφωση και άλλων πολιτικών. Και ας μην το κατανοεί όσο πρέπει ένα μέρος της ελληνικής κοινής γνώμης.
Π.Σ.
“Η ανακοίνωση του ΥΠΕΞ ότι η Ελλάδα δεν θα ακολουθήσει τους λεκτικούς λεονταρισμούς της Τουρκίας με βρίσκει σύμφωνο”
Κι εμένα και πάει καιρός που το “φωνάζω” τώρα. Η Τουρκία έχει επιδοθεί τα τελευταία χρόνια σ’ έναν πρωτοφανή σε γελοιότητα λεκτικό πόλεμο. Δεν έχω υπ’ όψιν μου κάτι παρόμοιο σε άλλον τόπο και χρόνο.
“Ο μέσος τούρκος θεωρεί τον Έλληνα ως το απόλυτο κακό.”
Αυτό δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω και δεν ξέρω από πού το γνωρίζετε εσείς.
“Η Ελλάδα είναι αποφασισμένη για αποτροπή”
Τι ανατροπή; Ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω.
Το πρώτο το γνωρίζω απο όσα μου λένε Τούρκοι που διέφυγαν στην Ελλάδα. Για τοι δεύτερο παραθέτω μια απάντηση που έδωσα και στο fb σε σχετική ερώτηση: Επιγραμματικά. Η Ελλάδα λέει πως ο δικός της στόχος είναι η αποτροπή. Αυτή η αποτροπή σε ό,τι αφορά την μη πρόκληση απο πλευράς Τουρκίας δεν λειτουργεί. Αν, όμως, η Τουρκία περάσει προσδιορισμένες κόκκινες γραμμές θα λειτουργήσει. Λένε πολλοί πως δεν υπάρχουν κόκκινες γραμμές. Δεν υπάρχουν δημοσίως προβεβλημένες. Αλλά υπάρχουν και έχουν διαμηνυθεί στην Τουρκία. Επιθετική κίνηση κατά του Καστελόριζου για παράδειγμα, ή αποβατική ενέργεια σε νησί θα απαντηθεί. Ακόμη και να μην το θέλον οι κυβερνώντες, θα απαντήσουν. Σε αντίθετη περίπτωση, όχι, μόνο, δεν θα μπορούν να σταθούν πολιτικά. Αλλά η απώλεια εθνικού εδάφους θα τους στείλει το λιγότερο στη φυλακή. Μην κοιτάτε τα Ίμια. Στα Ίμια παρουσίασαν μια μεσοβέζικη κατάσταση. Πιο αναλυτικά δεν είναι ούτε ο χώρος ούτε η ώρα.
Ευχαριστώ για την διαφωτιστική σας απάντηση, κ. Σαββίδη. Η όποια αποτροπή θα λειτουργούσε καλύτερα, αν εδώ και 25 τουλάχιστον χρόνια, δεν είχαμε δώσει την εντύπωση κράτους ψοφοδεούς, που προτιμά να υποχωρεί.