neostrategy.grΕπιταχύνονται οι εξελίξεις στη «διευθέτηση» των ελληνοτουρκικών. Οπως αναφέρει σε σημερινή συνέντευξή του ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών, «πιθανόν εντός του Νοεμβρίου» στην Αθήνα θα βρίσκεται ο Τούρκος ομόλογός του, προκειμένου να προωθήσουν τη διαδικασία της «βαριάς ατζέντας» των ελληνοτουρκικών σχέσεων, και μέχρι τον Ιανουάριο του 2025, να έχει υπάρξει συμφωνία. Ανοικτό και το θέμα των χωρικών υδάτων (!). Δεδομένων των αντιδράσεων -και- εντός της ΝΔ, όλα αυτά μοιάζουν με … επιθυμία πολιτικής αυτοκτονίας εκ μέρους του Κ. Μητσοτάκη.
Οπως αναφέρει η «Καθημερινή της Κυριακής», στην οποία παραχώρησε συνέντευξη ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, σκοπός, μέχρι τον Ιανουάριο, είναι να υπάρξει συμφωνία για το πλαίσιο της οριοθέτησης, ώστε να μπορέσουμε μετά να συζητήσουμε και την ουσία για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.
Μεταξύ των άλλων σημείων της συνέντευξης Γεραπετρίτη, ξεχωρίζουν τα εξής:
1. Η κυβέρνηση αν και ισχυρίζεται ότι στην ατζέντα της συζήτησης δεν μπαίνουν θέματα χωρικών υδάτων – εναερίου χώρου (που ζητάει η Τουρκία), παρά μόνο Υφαλοκρηπίδα – ΑΟΖ, στην πραγματικότητα, εμμέσως πλην σαφώς, ο Γ. Γεραπετρίτης παραδέχεται το αντίθετο.
Ειδικότερα, ο ίδιος λέγει ότι, εάν στο πλαίσιο των συζητήσεών του με την τουρκική πλευρά για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ προκύψει θέμα «σύμπτωσης» με χωρικά ύδατα, ουδόλως αποκλείει να συμφωνήσουν Μητσοτάκης – Ερντογάν ούτως ώστε να δώσουν το «Οκ» να προχωρήσουν και σε αυτό οι συζητήσεις (!)
Χαρακτηριστικά, ο ίδιος είπε: «Η συζήτηση (σ.σ. με την τουρκική πλευρά) δεν καταλαμβάνει το θέμα των εθνικών χωρικών υδάτων, το οποίο ως ζήτημα κυριαρχίας εκφεύγει παντάπασιν του ελληνοτουρκικού διαλόγου, η δε επέκτασή τους αποτελεί κυριαρχικό και αναφαίρετο δικαίωμα της ελληνικής πολιτείας με τον τρόπο και κατά τον χρόνο που θα κριθεί κατάλληλος (σ.σ. αν και το ευαγγελίζεται εδώ μαι πέντε χρόνια η κυβέρνηση Μητσοτάκη, δεν το έχει πράξει). Εφόσον υπάρξει σύμπτωση σε σχέση με το πλαίσιο της οριοθέτησης, οι δύο ηγέτες θα δώσουν, εάν το κρίνουν, ειδική εντολή κατά τη διάρκεια του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας, που προγραμματίζεται για τον Ιανουάριο στην Αγκυρα, για να αρχίσουν οι ουσιαστικές συζητήσεις. Εάν δεν υπάρξει συμφωνία των μερών για το πλαίσιο, η συζήτηση για την οριοθέτηση δεν θα προχωρήσει και θα προσπαθήσουμε να συντηρήσουμε το σχετικά καλό κλίμα».
2. Ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας πιθανόν θα έλθει στην Αθήνα εντός του Νοεμβρίου, αν και αναμενόταν προς το τέλος του έτους.
3. Στόχος είναι να εξεταστεί το χρονοδιάγραμμα και η μορφή του διαλόγου και η τυχόν παραπομπή σε διεθνή δικαιοδοσία, που θα μπορούσε να είναι το τέλος αυτής της διαδρομής στη βάση συνυποσχετικού.
Χαρακτηριστικά είπε ο Γ. Γεραπετρίτης: «Αυτή τη στιγμή οι δύο υπουργοί Εξωτερικών έχουμε λάβει εντολή να αξιολογήσουμε αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για να προχωρήσουμε στην ουσιαστική συζήτηση για την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Οι προϋποθέσεις συνδέονται με το περιεχόμενο της συζήτησης, που μπορεί να αφορά μόνο το συγκεκριμένο ζήτημα, τις γενικές αρχές που θα εφαρμοστούν για την οριοθέτηση, ήτοι την πλήρη εφαρμογή του διεθνούς δικαίου, το χρονοδιάγραμμα και τη μορφή του διαλόγου και την τυχόν παραπομπή σε διεθνή δικαιοδοσία, που θα μπορούσε να είναι το τέλος αυτής της διαδρομής στη βάση συνυποσχετικού. Θα έχω την ευκαιρία να συζητήσω τα θέματα αυτά με τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας σε επίσκεψή του στην Αθήνα, πιθανόν εντός του Νοεμβρίου».
4. Τα κουτσουρεμένα θαλάσσια πάρκα, λέγει ο Γ. Γεραπετρίτης, ναι μεν «θα προχωρήσουμε βάσει αρχικού σχεδιασμού τους», αλλά «θα υλοποιηθούν, όχι με γεωπολιτικά, αλλά με καθαρά περιβαλλοντικά κριτήρια. Και για τον λόγο αυτό εξελίσσεται σταδιακά η τεχνική μελέτη για τον καθορισμό των ορίων τους».
Να θυμίσουμε στον Γ. Γεραπετρίτη ότι θα θαλάσσια πάρκα προφανώς είναι περιβαλλοντικό ζήτημα. Το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί, είναι ότι η Τουρκία αμφισβητεί το δικαίωμα της χώρας μας να ασκήσει (και την περιβαλλοντική πολιτική της) μέσα σε χώρους εθνικής κυριαρχίας, επειδή η Αγκυρα αμφισβητεί αυτή ακριβώς την ελληνική κυριαρχία. Τι δεν καταλαβαίνει;
Αυτοκτονία ή «λύτρωση»;
Με δεδομένους τους παραπάνω σχεδιασμούς του Κυριάκου Μητσοτάκη, αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι αντιπαραθέσεις στο εσωτερικό της ΝΔ, οι οποίες μόνο τυχαίες μπορούν να θεωρηθούν. Την εικόνα των εξελίξεων σε κυβερνητικό – πολιτικό επίπεδα την δίνει με ένα ιδιαίτερα κατατοπιστικό ρεπορτάζ ο δημοσιογράφος, Σπύρος Γκουτζάνης. Ο ίδιος τονίζει ότι, με δεδομένα τα μεγάλα προβλήματα του Κ. Μητσοτάκη εντός της ΝΔ, «η δρομολόγηση εξελίξεων στα ελληνοτουρκικά μοιάζει με επιθυμία αυτοκτονίας. Η αποχώρηση εν πλω μπορεί τελικά να είναι λύτρωση και για τον ίδιο». Στο δημοσίευμά του, στην «Αυγή», αναφέρει τα εξής:
«Μπορεί τα κοινωνικά θέματα που ανέδειξαν οι βουλευτές της Ν.Δ. -πρώτα τα κόκκινα δάνεια και μετά τα φάρμακα- να αποσταθεροποιούν τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ωστόσο το μείζον ζήτημα στο οποίο η υφέρπουσα εσωτερική αμφισβήτηση εστιάζει, περιμένοντας τις εξελίξεις, είναι το εθνικό.
Η δηλωμένη πρόθεση από τον πρωθυπουργό για περαιτέρω προσέγγιση με την Τουρκία με ορίζοντα τον Ιανουάριο και το Συμβούλιο Ελλάδας-Τουρκίας αποκτά άλλη διάσταση στο πλαίσιο της αναταραχής στη Μέση Ανατολή και της αναδιάταξης των συσχετισμών ισχύος στην περιοχή. Η Τουρκία, και λόγω γειτνίασης αλλά και λόγω σχέσεων συμμαχίας και αντιπαλότητας που εναλλάσσει κατά το δοκούν, διεκδικεί λόγο και ρόλο. Θεωρεί ότι απώτερος στόχος της ισραηλινής επίθεσης στην παλαιστινιακή Χαμάς είναι η ίδια. Το ενδεχόμενο η Αμερική και το Ισραήλ να προχωρήσουν το παρανοϊκό σχέδιο για την καταστροφή του Ιράν, είτε μέσω της ανατροπής του καθεστώτος είτε (και) μέσω του διαμελισμού και της απόσχισης περιοχών όπου ζουν μειονοτικοί πληθυσμοί, και κυρίως του Κουρδιστάν, αυξάνει τους «πόντους» της Τουρκίας. Η Άγκυρα δεν θέλει αυτόνομο Κουρδιστάν, αφού ένα τμήμα του είναι εντός των δικών της συνόρων.
Η απλούστερη πρόβλεψη είναι ότι για να συναινέσει σε οποιοδήποτε σενάριο για ανακατανομή ισχύος στην ευρύτερη περιοχή που αλλάζει τις ισορροπίες, θα επιδιώξει μείζονα ανταλλάγματα. Ο εύκολος στόχος είναι η Ελλάδα λόγω της υποχωρητικότητας που έχει επιδείξει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Δορυφοροποίηση
Μέχρι στιγμής η προσωπική διπλωματία του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει ως αποτέλεσμα τη δορυφοροποίηση ή φινλανδοποίηση της Ελλάδας. Δείγματα προς αυτή την κατεύθυνση είναι η εφαρμογή του παράνομου τουρκολιβυκού συμφώνου από την πλευρά της Τουρκίας με τη σιωπηρή αποδοχή της Ελλάδας, η ακύρωση της πολιτικής για τα θαλάσσια πάρκα, που πλέον κατατεμαχίζονται -για να μην ξεπερνούν στο Αιγαίο τα 6 ναυτικά μίλια- η υποχώρηση στα γεγονότα της Κάσου γύρω από το καλώδιο σύνδεσης Κρήτης-Κύπρου, όπου ζητήθηκε η έγκριση της Τουρκίας.
Σύμφωνα με την πρόσφατη αποκάλυψη της Εστίας, σε νομοσχέδιο του υπουργείου Ενέργειας για το Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο στον τουρισμό «δεν επιτρέπεται κανένα είδος τουριστικής (οικονομικής) ανάπτυξης» σε «βραχονησίδες, νησιά με έκταση μικρότερη των 300 στρεμμάτων, νησιά σε απόσταση μικρότερη των 10 ναυτικών μιλίων από τα θαλάσσια σύνορα της χώρας και σε νησιά σε απόσταση μεγαλύτερη των 10 ν.μ. από παράκτιες περιοχές του ηπειρωτικού τμήματός της». Εισάγει τον νεολογισμό «μικρονήσια», δημιουργώντας ερωτήματα για το εάν είναι «ένα δώρο στον Ερντογάν». Όπως σημειώνουν έμπειροι αναλυτές, είμαστε στο σημείο όπου «το έγκλημα έχει γίνει, αλλά ακόμη δεν έχει βρεθεί το πτώμα».
Η συζήτηση τον Ιανουάριο για τα θέματα του Αιγαίου, που, όπως δήλωσε ο Ερντογάν, θα θέσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μπορεί να προσφέρει και το «body of evidence» που θα επιταχύνει τις διαδικασίες αντικατάστασης του Κυριάκου Μητσοτάκη εν πλω.
Το πραγματικό ερώτημα είναι μέχρι ποιο σημείο θέλουν να πιέσουν «ο διεθνής παράγων» και ο Ταγίπ Ερντογάν, με δεδομένο ότι επί Μητσοτάκη έχει πετύχει οι ενέργειες της Αθήνας να περνούν από τη συγκατάθεση της Άγκυρας. Ήδη το περιβάλλον του Αντώνη Σαμαρά ζητά την απομάκρυνση του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη, ως ένα πρώτο μήνυμα προς τον Ερντογάν ότι δεν θα συνεχιστεί η υποχωρητική πολιτική. Ο Νίκος Δένδιας, σε μία δήλωση που χαλά το καλό κλίμα και βλέπει περισσότερο στο εσωτερικό, είπε ότι «όλα τα νησιά των Δωδεκανήσων έχουν δικαίωμα σε υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ και χωρικά ύδατα έως 12 μίλια».
Ούτε μέσα πάει καλά
Ακόμη και χωρίς τα εθνικά θέματα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αρκετά προβλήματα από το εσωτερικό του κόμματος. Την ερώτηση των 11 βουλευτών («καραμανλικοί» οι περισσότεροι) για τα κόκκινα δάνεια ακολούθησε νέα ερώτηση από 8 «σαμαρικούς» αυτή τη φορά βουλευτές για τα φάρμακα.
Και οι δύο ερωτήσεις αποσκοπούν να εκθέσουν την έλλειψη κοινωνικής πολιτικής και ευαισθησίας από τη νεοφιλελεύθερη ηγεσία και βάλλουν κατά των δύο αντιπροέδρων του κόμματος Κωστή Χατζηδάκη και Άδωνη Γεωργιάδη, που θα παίξουν στο παιχνίδι της διαδοχής του Κυριάκου Μητσοτάκη, είτε ανοίξει σύντομα είτε σε δεύτερο χρόνο.
Street party Μητσοτάκη
Αποκαλυπτικός της νευρικότητας του Μεγάρου Μαξίμου είναι ο χειρισμός που έκανε για το street party της Παρασκευής με τους δύο πρώην πρωθυπουργούς. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης «έριξε τα μούτρα του» και τηλεφώνησε στους Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά για να τους προσκαλέσει στη γιορτή για τα 50 χρόνια της Ν.Δ. έξω από το ιστορικό κτήριο της Ρηγίλλης.
Βεβαίως, τα 50 χρόνια έχουν εορταστεί επίσημα στο πανηγυρικό 15ο Συνέδριο της Ν.Δ. τον περασμένο Απρίλιο στο Ζάππειο Μέγαρο. Με τη γιορτή της Παρασκευής ο Κ. Μητσοτάκης θέλησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από τη διάχυτη δυσαρέσκεια και να συμβολίσει ότι η Ν.Δ. είναι ενωμένη υπό την ηγεσία του, βάζοντας στο κάδρο της αποδοχής του και τους δύο πρώην πρωθυπουργούς. Σε διαφορετική περίπτωση, να τους εκθέσει ότι εκείνοι ευθύνονται που διασπούν την ενότητα του κόμματος.
Η κυβέρνηση υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι σε αποδρομή. Οι δημοσκοπήσεις τη δείχνουν στο 22%. Τα σενάρια για αλλαγή του εκλογικού νόμου, που θέτουν ως όριο αυτοδυναμίας το 33%, είναι προθέσεις εκτροπής.
Ενώ η κυβέρνηση δεν έχει περιθώρια να αντιμετωπίσει την πτώση του επιπέδου διαβίωσης, η κρίση στη Μέση Ανατολή θα προκαλέσει αλυσιδωτά νέα κύματα ακρίβειας. Το Μεταναστευτικό επανέρχεται. Ο Κ. Μητσοτάκης από τα περιφανή που έλεγε για «πολυδύναμο εκσυγχρονισμό» και νέο κύμα μεταρρυθμίσεων, έχει περάσει στο καλόπιασματων βουλευτών του για να μην καταθέτουν κοινοβουλευτικές ερωτήσεις και να μην βγαίνουν στα κανάλια. Σε αυτό το πλαίσιο η δρομολόγηση εξελίξεων στα ελληνοτουρκικά μοιάζει με επιθυμία αυτοκτονίας. Η αποχώρηση εν πλω μπορεί τελικά να είναι λύτρωση και για τον ίδιο».
