του Παντελή Σαββίδη
Οι αμερικανικές εκλογές, γενικώς, με αφήνουν αδιάφορο διότι δεν βλέπω πως μπορούν να επηρεάσουν τα θέματα που μας αφορούν άμεσα, την κατάσταση της χώρας μας, (η οποία θα είναι, ούτως ή άλλως, δεδομένη, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός και αποδέχθηκε η σιωπηρή πλειοψηφία), ή την διεθνή κατάσταση.
Στο ορατό χρονικό διάστημα και οι δύο πόλεμοι θα συνεχιστούν (Μέση Ανατολή, Ουκρανία) ενώ απο καμιά απο τις δύο πλευρές υποψηφίων δεν έχει παρουσιασθεί κανένα σχέδιο για το ποια είναι, σήμερα, η Δύση, τι πρεσβεύει, σε ποιες αξίες βασίζεται, αν και πως τις τηρεί και άλλα παρόμοια.
Συνεπώς, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να αγωνιούμε για το αποτέλεσμά τους.
Γενικώς, ο προσωπικός προσανατολισμός μου είναι δυτικός και αυτό το εξήγησα αρκετές φορές σε ευκαιρίες που μου δόθηκαν.
Μια παγκόσμια κυριαρχία της Ρωσίας ή της Κίνας θα μπορούσε να είναι εφιάλτης αλλά μια εξισορρόπηση της αμερικανικής ισχύος ώστε να αποφεύγονται οι αμερικανικές αυθαιρεσίες είναι αναγκαία.
Παρακολουθώ τα αμερικανικά ΜΜΕ και βλέπω πόσο λίγο αντικειμενικά αντιμετωπίζουν τις εκλογές. Λειτουργούν σαν κομματικά ΜΜΕ, εντελώς, απροκάλυπτα.
Αλλά μεγαλύτερη εντύπωση μου έκανε η διαμάχη στην The Washington Post.
Ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας Τζεφ Μπέζος απαίτησε να μην πάρει η εφημερίδα σαφή θέση υπερ κανενός υποψηφίου και αυτό προκάλεσε την έντονη αντίδραση των εργαζομένων, διότι εδώ και 30 χρόνια η εφημερίδα ετοποθετείτο υπέρ κάποιου υποψηφίου τις παραμονές των εκλογών.
Η κοινή λογική λέει πως ένα ΜΜΕ που θέλει να λέγεται αντικειμενικό δεν παίρνει θέση ως ΜΜΕ. Οι συντάκτες του, που κάνουν αναλύσεις, μπορεί μέσα απο τις αναλύσεις τους να τοποθετούνται υπερ της μιας ή της άλλης πολιτικής αλλά σαφή θέση, ως μέσο, δεν παίρνουν. Διαφορετικά θα ήταν αμερικανικός “Ριζοσπάστης”.
Ωστόσο, εργαζόμενοι, που παραιτούνται, επικαλούνται την ηθική και διάφορα άλλα παρόμοια για να διαμαρτυρηθούν. Η θέση που θα έπαιρνε η εφημερίδα θα ήταν υπερ της Κάμαλα Χάρις.
Η άρνηση της διεύθυνσης να πάρει η εφημερίδα θέση λειτουργεί υπερ του Τράμπ, λένε δημοσιογράφοι της εφημερίδας.
Παρακάτω παρατίεται σχετικό ρεπορτάζ
όταν γνωρίζεις τις αμερικάνικες εκλογές από το 2000, και τι έγινε στο Μιάμι, καταλαβαίνεις τι γίνετε σε φαλιρισμένα οικόπεδα, όπως το Ελληνικό…