«“Φέτος, δυστυχώς, δεν θα μπορέσω να παρατηρήσω τους διάττοντες Περσείδες. Ο ουρανός είναι γεμάτος νέφος από τις φωτιές”. Αυτές τις φράσεις έγραψε σε e-mail προς το Εθνικό Αστεροσκοπείο ένας ερασιτέχνης αστρονόμος από τη βόρεια Εύβοια. Ηταν το δικό του σχόλιο στην ανακοίνωση που είχαμε βγάλει μερικές ημέρες πριν, προτρέποντας τους ανθρώπους να παρακολουθήσουν την πιο εντυπωσιακή “βροχή” από πεφταστέρια που γίνεται κάθε χρόνο».
Στην άλλη πλευρά της τηλεφωνικής γραμμής είναι η αστρονόμος Φιόρη Μεταλληνού, υπεύθυνη του Κέντρου Επισκεπτών στο Θησείο. Μου μιλάει για την αποψινή κορύφωση του φαινομένου που ταυτίζεται με το θέρος και για το πόσο μεγάλο δώρο είναι τελικά ο ουρανός: «Οι πρόσφατες πυρκαγιές, που μας σκοτείνιασαν τον ορίζοντα για μέρες ολόκληρες, μας ξαναθύμισαν την τεράστια αξία του. Το να μπορείς να σηκώσεις το κεφάλι ψηλά για να νιώσεις την ανάταση είναι μεγάλη υπόθεση», λέει στην «Κ».
Αυτό το καλοκαίρι είναι από τα πιο περίεργα που έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια. Αναζητούμε παρηγοριά παντού και ίσως πολλοί από εμάς να νιώσουν την καρδιά τους πιο ελαφριά αν απόψε, μετά τις 11 το βράδυ, που θα έχει ήδη δύσει το φεγγάρι, βρεθούν σε ένα μέρος όπου δεν υπάρχει πολλή φωτορύπανση. Τότε, θα μπορέσουν να απολαύσουν διά γυμνού οφθαλμού μια πραγματική φαντασμαγορία. Οι συγκεκριμένοι διάττοντες ονομάζονται Περσείδες –όπως μας εξηγεί η αστρονόμος– γιατί το ακτινοβόλο κέντρο τους φαίνεται να προέρχεται από τον αστερισμό του Περσέα. Είναι σωματίδια του ηλιακού μας συστήματος, τα οποία κατά την κίνησή τους βρίσκονται κοντά στη Γη. Μόλις εισέρχονται με μεγάλη ταχύτητα στην ατμόσφαιρα του πλανήτη μας, κατά την πτώση τους, θρυμματίζονται, ιονίζουν και αφήνουν μια λάμψη στο διάβα τους. «Πρόκειται για μετέωρα, όπως τα λέμε εμείς οι αστρονόμοι», συμπληρώνει η κ. Μεταλληνού, «που μπορεί να έχουν πολύ μικρό μέγεθος, όπως οι κόκκοι άμμου».
Οι Περσείδες προκαλούνται από τα σωματίδια σκόνης που αφήνει πίσω της η τεράστια ουρά, μήκους δεκάδων εκατ. χλμ., του κομήτη 109Ρ/Σουίφτ-Τατλ, που διασταυρώνεται με την τροχιά της Γης. Ο κομήτης αυτός ανακαλύφθηκε το 1862 από τους αστρονόμους Λούις Σουίφτ και Χόρας Τατλ, από τους οποίους πήρε και την ονομασία του. «Απόψε, που ο ουρανός θα είναι ασέληνος, μπορείτε να βγείτε στην ύπαιθρο ή, αν είστε σε πόλη, να ανεβείτε στην ταράτσα και να σβήσετε όλα τα φώτα που υπάρχουν κοντά σας. Ακόμα και σε αστικό περιβάλλον θα μπορέσετε να δείτε τα πιο έντονα και λαμπερά πεφταστέρια από τις 12 τα μεσάνυχτα», λέει η αστρολόγος, που θα κάνει την παρατήρησή της από τα Απτερα της Κρήτης, ωστόσο δεν θα μπορέσει να απολαύσει τη «βροχή», εξαιτίας του lockdown που έχει επιβληθεί στο νησί, υποχρεώνοντας κατοίκους και παραθεριστές να βρίσκονται νωρίτερα κατ’ οίκον.
