του Παντελή Σαββίδη
Για λόγους πολιτικής γενετικής η Ελλάδα δεν διαμόρφωσε ποτέ πολιτικό σύστημα που να προσιδιάζει με το δυτικό. Η Ελλάδα δεν είναι δημοκρατία δυτικού τύπου. Λαός και πολιτική ηγεσία πιστεύουν πως όταν “οι δικοί μας” πάρουν την εξουσία πρέπει να δημιουργήσουν καθεστώς.
Το καθεστώς απο την εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία, διαφέρει στο οτι στο καθεστώς, η ηγεσία ταυτίζει την ύπαρξη της με το κράτος και στην αντίληψή της αυτή την υποστηρίζει ο λαός που την ακολουθεί.
Με βάση την ηλικία που έχω, μπορώ να σας αναφέρω παραδείγματα: καθεστώς διαμόρφωσε προδικτατορικά η ΕΡΕ. Καθεστώς διαμόρφωσε ο Ανδρέας Παπανδρέου με το ΠΑΣΟΚ. Καθεστώς επιχείρησαν να διαμορφώσουν οι εκσυγχρονιστές. Καθεστώς επιχείρησε να διαμορφώσει ο Τσίπρας. Καθεστώς επιχειρεί να διαμορφώσει ο Μητσοτάκης.
Ο Μητσοτάκης είναι επικίνδυνος γιατί μπορεί να το πετύχει. Και λέω είναι επικίνδυνος, διότι άλλο η επιλογή του εκλογικού σώματος για να κυβερνήσει και άλλο η προσπάθεια να δημιουργήσει καθεστώς.
Έχει ορισμένα πλεονεκτήματα στην προσπάθειά του αυτή. Το πρώτο είναι η οδυνηρή εμπειρία των Ελλήνων απο την διακυβέρνηση Συριζα. Αν και στην ουσία της πολιτικής του σε τίποτε δεν διέφερε απο την πολιτική Μητσοτάκη, οι επικίνδυνες εσωτερικές αντιθέσεις μέχρι να βρει μια πολιτική ισορροπία απο τις οποίες κινδύνευσε η υπόσταση της χώρας αλλά, κυρίως, το ύφος της εξουσίας του που θύμιζε υπαρκτό σοσιαλισμό, έχουν κάνει τον κόσμο να φοβάται και, μόνο, στο άκουσμα του ονόματος του αρχηγού του.
Το άλλο πλεονέκτημα του Μητσοτάκη που τον βοηθά να μπορεί να δημιουργήσει καθεστώς είναι μια φανατισμένη λαϊκή βάση που πιστεύει πως αν εκλείψει ο Μητσοτάκης, η Ελλάδα θα καταστραφεί. Θα έρθει το τέλος της.
Αυτή η νοοτροπία της μητσοτακικής βάσης εκδηλώθηκε χαρακτηριστικά με την υπόθεση των παρακολουθήσεων. Η θέση της ήταν αυτή που εξέφρασε ο νέος Διοικητής της ΕΥΠ: Ουδείς “απαρακολούθητος” a priori. Το ότι αυτού του είδους οι θέσεις δεν έχουν καμιά σχέση με την ιδεολογία του φιλελευθερισμού εν ονόματι της οποίας ο κ. Μητσοτάκης εμφανίσθηκε στο πολιτικό προσκήνιο και πήρε την υποστήριξη μιας διακομματικά υπαρκτής ελληνικής διανόησης, δεν απασχολεί την μητσοτακική βάση. Αυτά είναι λεπτομέρειες. Το μοτίβο της είναι πέρα του Μητσοτάκη το χάος. Ε, αυτά είναι καθεστωτική νοοτροπία.
Ο κομματισμός, και, μάλιστα, η τυφλή εκδοχή του είναι χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας απο δημιουργίας του ελληνικού κράτους. Δεν ξέρω τι κράτος θα εδημιουργείτο αν κυβερνούσε ο Καποδίστριας. Με τον Όθωνα δημιουργήθηκε ένα συγκεντρωτικό κράτος Και επειδή την πρώτη περίοδο δημουργίας του ο κόσμος έβλεπε με καχυποψία την ξένη βασιλεία, το καθεστώς της αντιβασιλείας φρόντισε να δημιουργήσει μια δική του λαϊκή και μη βάση που θα την υποστήριζε και θα το υποστήριζε. Ο διχασμός είναι εγγεγραμμένς στον γενετικό κώδικα της δημιουργίας του ελληνικού κράτους.
Με αυτήν την νοοτροπία ήρθαν σε αντίθεση οι αγωνιστές του 21 αλλά τους περιθωριοποίησαν απο τη μια η αντιβασιλεία, η οποία ενοχλούνταν απο την παρουσία τους και απο την άλλη οι καιροσκόποι που την περιέβαλαν. Οι παντός καιρού και εποχής καιροσκόποι. Απο αυτούς που γέμει και σήμερα η ελληνική οικουμένη.
Αυτός ο πρωτογενής κομματισμός που έφθανε στα όρια του εμφυλίου και ορισμένες φορές στην εξέλιξη της ελληνικής ιστορίας πήρε και εμφύλιες μορφές, είναι ένα απο τα κύρια χαρακτηριστικά του ελληνικού κράτους. Όπως και το μίσος του κράτους προς τους ανθρώπους που θυσιάστηκαν γι αυτό.
Δείτε σε ποια κατάσταση βρίσκονται τα ελληνικά νεκροταφεία απο τους διαφόρους πολέμους της Ελλάδας και δείτε πως συντηρούν τα νεκροταφεία των πεσόντων στρατιωτών τους οι Άγγλοι, πχ. Πηγαίντε μια βόλτα στην Δοϊράνη και θα το διαπιστώσετε.
Στη μάχη του Σκρά διακρίθηκε ο Ταγματάρχης Παπαγιάννης, ανιψιός, αν δεν κάνω λάθος, του Δαγκλή. Του έφτιαξαν έναν τάφο και τον έφαγαν τα χόρτα. Χρειάστηκε να περάσουν 80 χρόνια και να ενδιαφερθεί ένας αντιστράτηγος ε. α. ο Στέλιος Παπαδόπουλος, για να ψάξει και να τον βρεί χορταριασμένο και ξεχασμένο. Γνωρίζω καλά την υπόθεση διότι τότε εργαζόμουν στην ΕΡΤ3 και τον βοήθησα στην προσπάθειά του. Είχαμε κάνει, μάλιστα, και μια εκπομπή την οποία αξίζει να δείτε. https://www.youtube.com/watch?v=C4n-4REvZTo
Κομματισμός, λοιπόν, μίσος για τους ανθρώπους που έδωσαν την ζωή τους για την πατρίδα και καθεστωτικός καιροσκοπισμός τα τρία κακά της πολιτικής μοίρας μας.
Αυτό το σύστημα δεν ενδιαφέρεται ούτε για την ελληνική κοινωνία ως σύνολο, ούτε για την Ελλάδα ως κράτος. Ό,τι θεσμοθετεί, το κάνει στο μέτρο που εξυπηρετεί τον καθεστωτισμό του και τους ημετέρους του.
Οι άνθρωποι που στηρίζουν το σύστημα αυτό έχουν τα οφέλη τους. Και δίνουν σκληρές μάχες παντού για την επιβίωσή του.
Δεν είναι ούτε μόνο δεξιοί, ούτε μόνο αριστεροί. Έτσι αντιλαμβάνονται την πολιτική δράση. Δεν βλέπουν και δεν ακούν τι θα τους πουν οι πολιτικοί και αναλόγως να κρίνουν. Είναι εξ ορισμού δεδομένοι.
Ένα τέτοιο σύστημα είχαμε να αντιμετωπίσουν επι Συριζα όσοι δεν στοιχίζονται σε κομματικές γραμμές. Ένα τέτοιο σύστημα αντιμετωπίζουμε και σήμερα. Επι της ουσίας είναι το ίδιο. Έχει τον ίδιο φανατισμό να διατηρήσει την εξουσία. Διαφέρει στο ύφος. Η αριστερά είναι η γνωστή συμπλεγματική κοινωνική ομάδα που βγάζει θέλει δεν θέλει στην επιφάνεια όλα όσα έχουμε συνεδητοποιήσει απο την άμεση ή έμμεση εμπειρία του υπαρκτού σοσιαλισμού. Η μητσοτακική δεξιά εμφανίζεται κάπως πιο ήπια απο την κλασική δεξιά της δεκαετίας του 60 η οποία προσχώρησε στην ακροδεξιά. Και αυτό κάνει την Μητσοτακική δεξιά πιο επικίνδυνη.
Θα μου πείτε, τον Σύριζα τον απέρριψες, τον Μητσοτάκη τον απέρριψες, τι προτείνεις; Ανδρουλάκη;
Ο Ανδρουλάκης είναι, ακόμη άπειρος, για να αναλάβει κυβερνητικό ρόλο. Και η περίοδος δύσκολη. Θα μου πείτε πως άπειρος ανέλαβε και ο Τσίπρας. Ναι, γι αυτό πέρασε όσα πέρασε η χώρα.Γι αυτό κινδύνευσε με καταστροφή.
Οι οπαδοί του Μητσοτάκη, φαίνεται να είναι πλειοψηφικό ρεύμα στην κοινωνία. Και στις δημοκρατίες, έστω και με την ελληνική μορφή, ο λαός αποφασίζει.
Αν θα μπορούσα να απευθυνθώ σε αυτούς θα τους έλεγα υποστηρίξτε τον αγαπημένο σας αλλά κριτικά. Όσο τον υποστηρίζετε τυφλά και στη λογική πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση του δίνετε τα περιθώρια να υποταχθεί στη αλαζονεία της εξουσίας. Κανείς, δεν μπορεί να αποφύγειαυτήν την υποταγή. Η χώρα έχει σοβαρά προβλήματα. Όσο τα βλέπετε όλα καλά και επιτίθεστε σε όποιον κάνει κριτική, η εξουσία απο την φύση της είναι συντηρητική και δεν θέλει να τα αλλάξει. Αν εξαιρέσει κανείς τον ρόλο του πρωτοπαλίκαρου που ανέλαβε στην ουκρανική κρίση ο Μητσοτάκης, στην εξωτερική πολιτική έκανε ό,τι μπορούσε. Με θετικό πρόσημο αξιολογείται. Αλλά στην καθημερινότητά μας, πλην των ψηφιακών αλλαγών τα πράγματα είναι πολύ άσχημα. Ολοένα και περισσότερα κοινωνικά στρώματα περνούν προς τα κάτω το όριο της φτώχειας. Και τώρα, τον χειμώνα θα δοκιμασθούμε όλοι μας. Στην παιδεία δεν υπάρχουν άξιες λόγου μεταβολές. Και στην υγεία, απο το καθεστώς της οποίας πήρα την αφορμή για το σημερινό σχόλιο, τα πράγματα είναι απελπιστικά άσχημα.
Εν κατακλείδι: το σύστημα που ζούμε είναι οπαδικά πολιτικό. Δεν αλλάζει αυτό. Σταθείτε, όμως, κριτικά στον αγαπημένο σας μήπως και αλλάξει πολιτική προς όφελος όλων μας. Και ημών αλλά και υμών. Διαφορετικά, η πολιτική δεν θα διαφέρει απο το ποδόσφαιρο. Μερικές φορές το ποδόσφαιρο είναι πιο ήπιο.
Για να υπάρξουν εναλλακτικές λύσεις, θα πρέπει να υπάρχουν σοβαρές διαφοροποιήσεις.
Όταν στο ντουλάπι σου παραδείγματος χάριν, έχεις μόνον φασόλια και τα ρίχνεις στο καζάνι, δεν υπάρχει περίπτωση να σου βγει κοτόσουπα .
Εντωμεταξύ τα φασόλια, μικρά ή γίγαντες όλα πάνω κάτω την ίδια γεύση έχουν…Κάποια είναι πιο βραστερά, κάποια λιγότερο, εκεί διαφέρουν.
Κατά την άποψη μου η παρούσα κατάσταση δεν προσφέρει λύσεις. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να παραιτηθούμε και να μην τις ψάχνουμε ή να μην δημιουργούμε τις συνθήκες ώστε να μας προκύψουν , ούτε αποτελεί δικαιολογητική βάση να συμβιβαζόμαστε μ’αυτά που έχουμε .
Ο 50αρης της δεκαετίας του 1990 , γεννήθηκε κι αναπτύχθηκε κάτω από τις δύσκολες συνθήκες της δεκαετίας του 1940-50.
Η ίδια η ζωή του στέρησε την δυνατότητα να αξιολογήσει νηφάλια τις καταστάσεις που βίωνε,, να τις επεξεργαστεί , να σταθεί κριτικά απέναντι τους, να αντιδράσει σε αυτές, να επιλέξει.Κοιταζε όπως, όπως να σκαρφιστεί τρόπους για την επιβίωση και την γρήγορη κοινωνική ανέλιξη του .
Επί παραδείγματι, πόσοι 50αρηδες στα 1990 είχαν λάβει πανεπιστημιακή μόρφωση και πόσοι σήμερα ?
Τα υπάρχοντα κόμματα της εποχής με τις καθεστωτικές νοοτροπίες τους , καθώς η Ελλάδα έβγαινε από εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις, προσφέρονταν ως εύκολο απάγκιο στον πολίτη κι αυτός εν πολλοίς μέσω αυτών κατά κάποιον τρόπο αποκτούσε μια νέα κοινωνική υπόσταση και ταυτότητα. Η τυχόν αμφισβήτηση της υπόστασης του αυτής που αντλούσε από την κομματική ομπρέλα, δικαιολογούσε την ανάγκη του να την υποστηρίξει κι εξηγούσε την εκδήλωση φανατικών εκ μέρους του πολίτη φαινομένων .
Δεν είναι ίδιες οι συνθήκες , για να τις βλέπουμε διαχρονικά κάτω από το ίδιο κάτοπτρο ή να τις ερμηνεύσουμε με Εμπεδόκλεια λογική, πιστεύω.
Με τέτοιες επίπεδες λογικές συνεχίζουν πλέον να κινούνται μόνον ηγεσίες που μαγνητισμένες από την καρέκλα της εξουσίας έχουν χάσει την επαφή τους με τον λαό κι αυταρέσκονται ότι μπορούν να ξαναδημιουργησουν καθεστώτα, ρίχνοντας τους ημέτερους στον –διαδικτυακό αυτή την φορά- δρόμο στην προσπάθεια να επιτύχουν κλίμα νέων οπαδοποιήσεων.
Πότε ξανά ειδικά μετά την μεταπολίτευση – μέσα στην ίδια δεκαετία (2009-2019) ο Έλληνας άλλαξε 4 κυβερνήσεις ?
Έχετε δίκιο κύριε Σαββιδη, στο μόνο πράγμα που ξεπέρασε την βάση και μάλιστα σημαντικά η τωρινή κυβέρνηση ήταν στο σκέλος της Εξωτερικής μας Πολιτικής.
Σε αυτό τον τομέα έβαλε τον πήχη αρκετά ψηλά για όλες τις επόμενες.
Όμως κατά τα άλλα μετεξεταστεα..
Αλλά αρκεί αυτό για τον σύγχρονο Έλληνα,που μορφωμένος είτε λιγότερο, είτε περισσότερο ανεξαιρέτως βλέπει στο πιάτο του όπως και στην κοινωνία να επικρατούν και να κυριαρχούν τα φασόλια ?
Νομίζω είναι πρώιμο να αρχίσουμε υπό τις παρούσες συνθήκες να μιλάμε για καθεστώτα.
Ας ευχόμαστε μόνον την επόμενη φορά στην κάλπη να ενδιαφερθεί και να καταφέρει επιτέλους να φτάσει το 65% του συνόλου του Ελληνικού Λαού. Γιατί σε καμία από τις προηγούμενες δεν έφτασε.
“…η οδυνηρή εμπειρία των Ελλήνων απο την διακυβέρνηση Συριζα…”
Αδυνατώ να βάλω όλα τα κόμματα εξουσίας στον ίδιο παρονομαστή. Εξ απόψεως οπαδισμού και καθεστωτικής νοοτροπίας είναι πράγματι παρεμφερή. Εξ απόψεως τεχνοκρατικής ικανότητας εξίσου άχρηστοι. Από πολιτική ή και οικονομική εντιμότητα, μία από τα ίδια. Αλλά κάπου υπάρχει μία θεμελιώδης διαφορά:
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Τσίπρα και τον Κοτζιά στις Πρέσπες διέπραξαν ξεκάθαρη εθνική προδοσία. Όλοι εικάζουμε ότι και ο Μητσοτάκης βολεύτηκε από την διευθέτηση του μακεδονικού ζητήματος, όμως σημασία δεν έχουν οι εικασίες αλλά αυτό που έγραψε η ιστορία: επί ΣΥΡΙΖΑ χαρίστηκε στους Σκοπιανούς η μακεδονική εθνότητα (πέραν του γεωγραφικού προσδιορισμού που ήταν προαποφασισμένος). Επί ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, όχι. Παρά τα διπλωματικά λάθη των τελευταίων, με αυτούς μία κάποια αντίσταση κρατήθηκε κουτσά στραβά.
Αντιθέτως η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε συνειδητή αντεθνική θέση και δράση σε αυτό το θέμα.
Προσωπικά το τελευταίο δεν μπορώ να το παραβλέψω με τίποτα, παρά την αντιπάθειά μου για το υπόλοιπο πολιτικό φάσμα.
Δεν διαφωνώ. Το θέμα του σχολίου μου, όμως, ήταν ο καθεστωτισμός.
῾Η παιδεία εἶναι παιδεία προσώπων. Καί ἡ πολιτική εἶναι ὁραματισμός προσώπων γιά μιά καλύτερη κοινωνία. ¨Συζήτηση περί δημοκρατίας σημαίνει συζήτηση περί πολιτικής.¨ Τό ἀνθρώπινο ὄν διαμορφώνεται ὡς ἄνθρωπος-πρόσωπο μέσα στήν κοινωνία. Αὐτή ἡ ἀποδοχή τῆς κοινωνίας, τοῦ συνόλου δηλαδή καί κατά βάσιν τοῦ ἄλλου, ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στήν ἔξοδο ἀπό τόν ναρκισσισμό του, στήν ἀνάπτυξη τοῦ ἑαυτοῦ του καί στήν ἀνάπτυξη σχέσεων μέ τούς ἄλλους. ῾Η ἔννοια τοῦ καθεστῶτος μέ τήν ἀρνητική του σημασία, σημαίνει ἀνωριμότητα, σημαίνει ἄρνηση τῶν σχέσεων μέ τούς ἄλλους, ἄρνηση τῆς δυναμικῆς τῆς κοινωνίας. Σύμφωνα μέ τόν Καστοριάδη, αὐτή ἡ δυναμική τῆς κοινωνίας δέν σταματᾶ, δέν ἐπιδιώκουμε μιά τέλεια κοινωνία ἀλλά μία κοινωνία ὅσο γίνεται πιό ἐλεύθερη καί δίκαιη. Καί αὐτό εἶναι αντίθετο μέ τήν ἀρνητική ἔννοια τοῦ καθεστῶτος.
https://www.respublica.gr/2015/03/post/demregime/
῾Η μόνη λύση κατά τήν γνώμη μου, ἡ διαρκής προσπάθεια γιά παιδεία καί πολιτισμό καί σεβασμό τοῦ παρελθόντος. Σέ αὐτή τή χώρα πού ἀνακάλυψε τή δημοκρατία, πού εἶναι ἀπόλυτα συσχετισμένη μέ τήν ἔννοια τοῦ προσώπου καί τό πρόσωπο μέ τήν ἔννοια τῆς ἀθανασίας.
Προς κ. Σαββίδη:
Σας ευχαριστώ για την απάντηση.
Συμφωνώ απολύτως με τις θέσεις σας περί καθεστωτισμού. Απλώς προεξέτεινα τον πολιτικό προβληματισμό σας. Ο οπαδισμός υπέρ οποιουδήποτε κόμματος είναι καταδικαστέος απολύτως. Όμως η προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ασύγγνωστη και ως εκ τούτου αυτό το κόμμα δεν μπορεί να αποτελέσει πιθανή εκλογική επιλογή για όσους αγαπούν την πατρίδα μας.
Δυστυχώς το εύρος των εκλογικών μας επιλογών είναι εξαιρετικά περιορισμένο.
@ A.Δ.Δ.
Πριν τον ΣΥΡΙΖΑ, την πρωθυπουργία των Σκοπίων είχε ο Γκρουέφσκι (2006–2016), ο οποίος ήταν εντελώς αδιάλλακτος. Ακόμη και όταν τού δόθηκε η ευκαιρία από την δεύτερη κυβέρνηση Καραμανλή (2007) τής επιλογής σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό erga omnes, την απέρριψε. Σ’ αυτήν την δυνατότητα πάτησε ο Ζόραν Ζάεφ και “τακτοποίησε” το θέμα με τα δικά μας πουλητάρια. Σού θυμίζω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όποια ονομασία κι αν είχε κατά καιρούς, πάντα αποκαλούσε τα Σκόπια “Δημοκρατία τής Μακεδονίας”. Δηλαδή, αυτοί ποτέ δεν έκρυψαν τι ήταν. Ας πρόσεχαν αυτοί που τους ψήφισαν.
@ ΜΑΡΙΑ Ν. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Τι ακριβώς πέτυχε στην εξωτερική πολιτική; Κι αυτός σκυλάκι τής Δύσης είναι, όπως όλοι οι προκάτοχοί του. Η εξωτερική του πολιτική είναι μία σειρά αποτυχιών, ξεκινώντας από την μη επίβλεψη (ήταν προεκλογική του εξαγγελία) για την τήρηση τής Σ.τ.Π., μέχρι τις οριοθετήσεις (δήθεν) ΑΟΖ, με μπόλικες παραχωρήσεις, εγκατάλειψη τού ενιαίου αμυντικού δόγματος με την Κύπρο, πλήρη διάρρηξη των σχέσεών μας με την Ρωσσία και πολλά άλλα.
Κύριε Σαββίδη, συμφωνώ απολύτως με το άρθρο σας. Ο (κ)οπαδισμός είναι δείγμα ανθρώπων πολιτικώς ανώριμων και απαίδευτων.
Διαφωνώ ως προς το ότι “Ο Μητσοτάκης είναι επικίνδυνος γιατί μπορεί να το πετύχει”. Από πού κι ως πού. Δεν το βλέπω. Τα ίδια έλεγαν (και δικαίως) για τον μέντορά του, τον Σημίτη, ο οποίος μετήλθε και παράνομες μεθόδους για να μείνει στην εξουσία για δεύτερη τετραετία (ελληνοποιήσεις), αλλά την τρίτη έφυγε. Πάντως, δεν αμφισβητώ ότι και ο Μητσοτάκης επιχειρεί την επιβολή καθεστώτος, άλλο αν θα το πετύχει.
Κωδικός Επιχείρησης: Ο Μητσοτάκης πρέπει -πάση θυσία- να παραμείνει πρωθυπουργός
@Επισκέπτης:
Όπως το βλέπω εγώ το πράγμα :
1- Πήραμε σαφή δυτική θέση , εγκαταλείποντας τις έως τότε επαμφοτεριζουσες κινήσεις μας με την Κίνα πχ 17+1 που κατά τους ίδιους τους Κινεζικούς ισχυρισμούς ήταν η αιτία υπογραφής της Συμφωνίας των Πρεσπών (βλ. https://news.cgtn.com/news/3d3d774e3345444d34457a6333566d54/index.html) κι ότι αποφύγαμε τον κινέζικο έλεγχο των τηλεπικοινωνιών μας μέσω της εγκατάστασης του Κινέζικου 5G, κάτι που μας έκανε εξαιρετικά ευάλωτους σε έναν επόμενο πόλεμο Μεγάλων Δυναμεων.
Γενικώς μέσω αυτής της θέσης που πήραμε θεωρώ οως ανατρέψαμε μεγάλο μέρος της γερμανοελεγχομενης γεωπολιτικής επιβολής κι ελέγχου της χώρας μας που ξεκίνησε με την δημιουργία συνθηκών πτώχευσης της από το 2009 , μετατρέποντας μας σε ένα κράτος παρία , δίχως εθνική αξιόπρεπεια (βλ. capital controls,τρόικες , δηλώσεις Σόιμπλε , ποδοπάτησαν δημοψηφίσματος της 5 Ιουλίου 2015 κλπ) που τα λιμάνια κι οι οδικοί του άξονες προορίζονταν κάτω από αποικιοκρατικού τύπου λογικές να εξυπηρετούν τα γερμανοκινεζικά εμπόρια.
2- Αναπτύξαμε τις υποτυπώδεις μέχρι πρότινος σχέσεις και συνεργασίες μας με άλλα κράτη της ΝΑ Μεσογείου, όπως το Ισραήλ κι η Αίγυπτος , με προοπτική να γίνουμε διαμετακομιστικος κόμβος των υδρογονανθράκων τους κι ευρύτερα της ενέργειας στην περιοχή.Αλλα και να λαμβάνουμε την υποστήριξη των lobby τους για την προώθηση εθνικών μας θεμάτων , όπως πρόσφατα πχ συνέβη με την συνεργασία HALC κι AJC (Αμερικανοεβραϊκο λόμπυ) για την υποστήριξη της τροπολογίας Κρις Παπάς που θέτει φρένο στην πώληση των F-16 από τις ΗΠΑ στην Τουρκία .Ή πχ όπως συνέβη με τις πρόσφατες Ισραηλινές ασκήσεις Νότια της Κρήτης που καθιστούσαν απαγορευτική την εμφάνιση του τουρκικού γεωτρυπανου Αμπντουλάχ Χαμίντ στην συγκεκριμένη περιοχή. Αλλά και με την ανάπτυξη της πρωτοβουλίας 3+1.
Γενικώς έγιναν κινήσεις που αναβάθμισαν τον γεωπολιτικό μας ρόλο στην περιοχή . Βρεθήκαμε να συζητάμε για συμμετοχή μας ακόμα και σε μια πιθανή Quad NA Μεσογείου.Επιπλεον (ενόψει ότι η αμυντική μας βιομηχανία ήταν από καιρό εγκαταλειμμένη στην μοίρα της) βρηκαμε εύκολα προμηθευτές UAV κι antidrone συστηματων . Επιπρόσθετα δημιουργώντας κέντρο εκπαίδευσης χειριστών πολεμικών μαχητικών , κλπ διασυνδεσαμε πιο σφιχτά τα συμφέροντα μας με τους γείτονες μας , κάτι που δεν το λες κακό. (*Σε αυτή την ζωή βέβαια τα πάντα είναι δούναι και λαβείν..(
3- Αναπτύξαμε συμμαχικές σχέσεις με κράτη της Αραβικής χερσονήσου (ΗΑΕ-Σ.Α) , υπολογιζοντας πολύπλευρα σε στήριξη τους (από οικονομικές επενδύσεις τους στην χώρα μας, μέχρι την υποστήριξη logistics σε περίπτωση Ελληνο-Τουρκικης σύρραξης.Να θυμίσω μόνον ότι τα μαχητικά των ΗΑΕ πετούσαν περίπου για 2 μήνες παρέα με τα δικά μας στην περσινή κρίση εποπτεύονται τον χώρο που έπλεε το Όρουτς Ρεις, έτοιμα για κάθε εμπλοκή ) Οι καλές πλέον σχέσεις μας με τον αραβικό κόσμο, μας προσδίδουν αξιοπιστία και μας δίνουν περιθώρια ελιγμών όσων αφορά την μελλοντική διαχείριση της Ελληνολυβικης ΑΟΖ με μια μελλοντικα νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της Λιβύης.
4- Προσεγγίσαμε με την Ινδία , ανοίγοντας νέες προοπτικές στις μεταξύ μας ως τότε υποτυπώδεις σχέσεις, γεγονός που μας ανοίγει τα περιθώρια για μια μελλοντική ευρύτερη συνεργασία και κατανόηση.
5- Υπογράψαμε συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με την Γαλλία καταφέρνοντας να προσδοκούμε με την αγορά Raffale και Belhara πως θα ανατραπεί μελλοντικά η ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή μας και γενικώς διευρύναμε τον κύκλο των συμμάχων μας .
6- Η δημιουργία βάσεων των ΗΠΑ από Αλεξανδρούπολη ως Σουδα απομειωνει την γεωστρατηγική σημασία που είχε η Τουρκία για τους συμμάχους μας, ενώ συγχρόνως προσδενει τα συμφέροντα τους με τα δικά μας κατά τρόπον ώστε να αποτελεί και δικό τους συμφέρον να μην διαταρραχθει η ισορροπία ειρήνης στο Αιγαίο. Ηδη δε, επιτύχαμε δηλώσεις περί Ελληνικής κυριαρχίας στα νησιά και περί παραβιάσεων από την Τουρκία του Ελληνικού εναέριου χώρου (ασχέτως της ανωμαλίας και διεθνούς πρωτοτυπίας των 10νμ μεταξύ εναέριου κι εθνικου χώρου 6νμ) και γενικώς δημιουργήθηκε κλίμα κλαδέματος των τουρκικών αναθεωρητικων επιδιώξεων.
Εν πάσει περίπτωση δεν τα λες και λίγα αυτά
Σπάσαν την απομόνωση μας και τα κλούβια αυγά πάνω στα οποία καθόμασταν ως τώρα.
Σε διεθνές επίπεδο κουνηθηκαμε παύοντας να βρισκόμαστε στην πλήρη αφάνεια.
Σαφώς έχουν πολλά ακόμα που πρέπει να γίνουν και θα έχετε δίκιο αν επικαλεστείς ότι ακροβατουμε ακόμα σε τεντωμένο σχοινί κι όλα όσα εμφανιζομαστε ότι επιτύχαμε μπορούν να ανατραπούν από την μια μέρα στην άλλη .
Παντως για εμένα προς το παρόν περάσαμε στην βαθμολογία το 6,3 κι είμαστε πάνω από την βάση,
αλλά για να φτάσουμε στο 10 στην Εξωτερική μας Πολιτική, έχουμε πολύ δρόμο ακόμα…
Κατά τα λοιπά , όπως ήδη είπα έχουμε μείνει μετεξεταστεοι. Η τυχόν επιτυχίες στην εξωτερική μας πολιτική δεν μπορούν να εξισορροπήσουν , ούτε να αποτελέσουν ανακούφιση στην ραγδαία φτωχοποιηση και τις δύσκολες ώρες που περνάει αυτός ο λαός. Αυτοί που έχουν γεμάτες τις κοιλίες τους δύσκολα να το καταλάβουν αυτό.
Κι η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν κρίνεται και δεν παίρνει τελικό βαθμό πριν ολοκληρώσει την θητεία του.
Επί παραδείγματι εάν ποτέ περάσουν οι χάρτες του Αμος Χολκστάιν στις θάλασσες νότια της Ρόδου κι ανατολικά του 26 μεσημβρινου , αυτό θα ισοδυναμεί κατά την άποψη μου με εθνική τραγωδία..
Σαφώς ούτε και το Τουρκολιβυκο μνημόνιο που επιτρέψαμε να περάσει κάτω από την μύτη μας το λες επιτυχία.
Το ίδιο κι ότι δεν έχουμε επεκτείνει τα χωρικά μας ύδατα στα 10 έστω ναυτικά μίλια από τις ακτές μας και δεν έχουμε ανακηρύξει σε όλη την επικράτεια μας ΑΟΖ…
Ούτε μας τιμά να επικαλουμαστε τα ξένα παράνομα casus belli.
Κι είναι φορές που κι εγώ αναρωτιέμαι εάν τα όσα ανέφερα παραπάνω ως ορθές κινήσεις μας ,οφείλονταν στις πιέσεις του διεθνούς παράγοντα που δεχθήκαμε ή πράγματι σε εγχώρια δυναμική πρωτοβουλία.
Όπως και να έχει όμως, αυτό δεν αναιρεί ότι έχουν γίνει κάποια θετικά βήματα στην εξωτερική μας πολιτική τα οποία απουσίαζαν παντελώς προηγούμενα.
Γιατί θεωρείται ότι έπρεπε να μην αποσύρουμε την υποστήριξη μας προς την Ρωσία?
Υστ: Ρωτάω ενόψει του ότι η Ρωσία ήδη από το 2016 είχε αρχίσει να βρίσκεται σε σύγκλιση με την Τουρκία κατά τρόπον ώστε οι S-400 που της πούλησε να αποτελούν κίνδυνο για την δική μας εθνική ασφάλεια σε συνδυασμό με το ότι δεν έπαιρνε σαφείς θέσεις για την εδαφική μας επέκταση των 12νμ αφήνοντας περιθώρια για ειδικές συμφωνίες μας με την Τουρκία .
Ενώ παράλληλα δεν έλαβε στοιχειωδώς υπόψη της τους περιβαλλοντικούς κινδύνους που δημιουργούσε για όλους τους λαούς της περιοχής ο πυρηνικός σταθμός του Ακουγιου.
Συγχρονως ήταν αυτή που επέτρεψε την είσοδο με την ανοχή της της Τουρκίας στην ΒΔ Συρία και τις πιέσεις που προκάλεσε η είσοδος αυτή στο κουρδικό στοιχείο της περιοχής καθώς και τα μεταναστευτικά εν γένει ρεύματα που αυξήθηκαν έκτοτε τραγικά
Επίσης αυτό που εμένα με συγκλόνισε ήταν ότι από την αρχή της εισόδου της Ρωσίας στην Μαριούπολη οι πρώτοι 10 νεκροί ήταν Έλληνες (δεν με νοιάζει ποιος ήταν ο δολοφόνος τους, με νοιάζει όμως ότι η εισβολή αυτή είχε ως αποτέλεσμα τον φόνο τους και τον ξεριζωμό του Ελληνικού στοιχείου από την περιοχή).
Ασφαλώς, όπως και ό,τι βλέπει ο καθένας. Το μόνο που θέλω να ξεκαθαρίσω είναι το “Γιατί θεωρείτε ότι έπρεπε να μην αποσύρουμε την υποστήριξη μας προς την Ρωσία?”. Υπάρχει τελεία παρεξήγηση. Δεν είπα εγώ ότι έπρεπε να υποστηρίξομε την ρωσσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά ότι δεν ήταν ανάγκη να πρωτοστατήσομε στο “πόλεμο” κατά τής Ρωσσίας, βλάπτοντας τα εθνικά μας συμφέροντα και να φανούμε βασιλικότεροι τού βασιλέως, για να δείξομε ότι είμαστε “τα καλύτερα παιδιά”. Το θέμα έχει επανειλημμένως συζητηθεί (κι) εδώ μέσα και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ο τόσος ζήλος μας μάς έχει κάμει μονάχα ζημιά.
@Επισκέπτης:
Α.- Διορθώσεις στο προηγούμενο:
1. “Οι τυχόν επιτυχίες στην εξωτερική μας πολιτική δεν μπορούν να εξισορροπήσουν…” αντί για το εσφαλμένο ” Η τυχόν επιτυχίες στην εξωτερική μας πολιτική δεν μπορούν να εξισορροπήσουν ….”
2. “Γιατί θεωρείτε ότι έπρεπε να μην αποσύρουμε την υποστήριξη μας προς την Ρωσία?” αντί για το εσφαλμένο “Γιατί θεωρείται ότι έπρεπε να μην αποσύρουμε την υποστήριξη μας προς την Ρωσία?”
(*Τα γράφω γιατί γνωρίζω ότι έχετε ορθογραφικές φαγούρες όταν βλέπετε αντίστοιχα λάθη σε κείμενα…)
Β.- Συμπληρώσεις:
1. Η εγκατάλειψη του ενιαίου αμυντικού δόγματος, δεν ήταν ενέργεια αυτής της συγκεκριμένης κυβέρνησης. Νομίζω το ξέρετε κι εσείς. Η εγκατάλειψη του και η αντικατάσταση του με το “Η Κύπρος αποφασίζει κι η Ελλάδα συμπαραστέκεται” , μειώνει δραματικά την γεωπολιτική δυναμική των δύο χωρών…
2. Δεν ανέλαβα την υπεράσπιση της συγκεκριμένης κυβέρνησης.
Απλώς θέλω να είμαι δίκαια.
Επιπλέον αυτό το απεχθές φαινόμενο να μην τηρούνται οι προεκλογικές δεσμεύσεις και να επεκτείνονται, χωρίς την σχετική έγκριση του Ελληνικού Λαού, οι πολιτικές πάνω σε εθνικά θέματα που παρασιωπούνται από τις προεκλογικές εξαγγελίες των κομμάτων, δεν εντοπίζεται μόνον στην σημερινή κυβέρνηση. Δυστυχώς είναι φαινόμενο διαχρονικό κι απορώ με το θράσος κάποιων που επικαλούνται ότι οι ενέργειες του κράτους έχουν συνέχεια. Πως δύνανται να έχουν συνέχεια χωρίς την εξουσιοδότηση και την προειλημμένη συναφή έγκριση του Ελληνικού λαού, αυτό ένα άλλο ζήτημα…
Δεν θα σχολιάσω το αξιόλογο άρθρο και τα επίσης αξιόλογα σχόλια που προκάλεσε. Απλώς επισημαίνω τη συμμετοχή στη συζήτηση των παραπάνω κυριών, πράγμα που σημαίνει ότι οι γυναίκες σήμερα στην πατρίδα μας συμμετέχουν στην πολιτική με αξιώσεις και δεν είναι καθόλου αδιάφορες ή παραγκωνισμένες. Συγχαρητήρια !