του Παναγιώτη Μπάρκα, Καθηγητή Πανεπιστημίου ΑργυροκάστρουΓια την 28η Οκτωβρίου γίνεται μεγάλος εορταστικός θόρυβος. Προσέχουμε! Όπως η 25η Μαρτίου και άλλες μεγάλες ελληνικές γιορτές , έτσι και η 28η Οκτωβρίου αποτελεί την αφετηρία ενός μεγάλου εθνικού γεγονότος και όχι την ολοκλήρωσή του, ή το τέλος του! Συχνά, όπως και στην προκειμένη περίπτωση, ο βασικός στόχος, όπως ορίστηκε, δεν πραγματοποιείται και ούτε είναι σε εξέλιξη.
ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΩΝ Β/ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ ΣΤΑ ΧΟΤΖΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΩΣ ΕΘΝΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΠΑΡΞΗ
Από την άλλη, ο τρόπος εορτασμού του ΟΧΙ, ειδικά από τους Βορειοηπειρώτες, στα μέρη των οποίων γράφτηκε το θρυλικό Έπος, αποχτάει κάθε χρόνο απλώς λαογραφικό χαρακτήρα, που αναλαμβάνουν σε ένα χρονοδιάγραμμα τα σχολεία και μετέχουν οι εκπρόσωποι των θεσμών. Το γνωστό στάνταρτ στα πρότυπα του χοτζικού καθεστώτος. (Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα.) Οι εκδηλώσεις αυτές ωστόσο, δίνουν μια εθνική ευκαιρία πολιτικής ύπαρξης, για τους πολιτικούς μας, τους οργανωτές, ακόμα και για τους αθώους μαθητές που πιστεύουν ότι κάνουν κάτι για να δείξουν την αγάπη τους για το έθνος. Η εξέλιξη αυτή ενθαρρύνεται από την ελληνική πλευρά (υποκινούν και μετέχουν οι διπλωματικές αρχές). Οι Βορειοηπειρώτες δεν προσέχουν ότι από χρόνια η επίσημη Αθήνα έχει παραμερίσει τις δικές μας αρχές και θεσμούς από τον επίσημο ρόλο στις τελετές και εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου. Μας έχει παραμερίσει αρκούμενη στις δηλώσεις των Αθηναίων «συγχαρητήρια που κρατούμε το ελληνικό καραούλι στον τόπο που γράφτηκε το πραγματικό ΟΧΙ. Ενώ έπρεπε να είχε ενισχυμένη παρουσία ως η επέτειο που τον συνδέει άμεσα και ενεργά με το υπόλοιπο κομμάτι της Ελλάδας.
ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΣΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 40’
Η θετική εξέλιξη στις εκδηλώσεις του ΟΧΙ αφορά το γεγονός ότι η ελληνική πλευρά κατάφερε να έχει επίσημα δύο στρατιωτικά νεκροταφεία για τους πεσόντες του Έπους του 1940 στο αλβανικό μέτωπο. Δυστυχώς όμως θα καταφέρει να ενταφιάσει εδώ τουλάχιστον το 25 % των οστών των ηρώων. Περί των δύο χιλιάδων από τους άνω των 8 χιλιάδων ηρώων που έπεσαν στο Αλβανικό μέτωπο. (Οι πρόσφατες αλλαγές στην κεφαλή της ελληνικής πλευράς στην μικτή ελληνοαλβανική επιτροπή για τον εντοπισμό, εκταφή, αναγνώριση και ενταφιασμό των οστών των Ελλήνων πεσόντων του Έπους του 40’, δεν μηνύουν θετικές εξελίξεις.)
Θετική είναι και η συμμετοχή στις εκδηλώσεις από κοινού και των κεντρικών επίσημων αλβανικών αρχών. (Κάθε χρόνο όμως σε υποβάθμιση. Πέρυσι λόγου χάρη δεν υπήρξε επίσημος χαιρετισμός από την αλβανική πλευρά. Φέτος αναμένεται η αλβανική πλευρά να εκπροσωπηθεί με τοπικούς και όχι κεντρικούς, κρατικούς παράγοντες.)
Η ΡΟΥΤΙΝΑ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΒΑΝΙΚΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟΙ ΚΥΚΛΟΙ
Πριν από κάποια χρόνια, η 28η Οκτωβρίου μετατρέπονταν σε μαζικό προσκύνημα. Οι Έλληνες Βορειοηπειρώτες θεωρούσαν την παρουσία τους στις εκδηλώσεις του ΟΧΙ, ως υπαρξιακή επιβεβαίωση της ελληνικότητά τους. Τώρα δείχνου κουρασμένοι και αδιάφοροι. Βλέπουν τις εκδηλώσεις ως απλή εορταστική ρουτίνα. Δεν έχει κάτι ουσιαστικό και νέο για να τους προσελκύσει. Από την άλλη δεν ήταν μόνο οι χιλιάδες των πεσόντων που δίνουν στη γεωγραφία της Βορείου Ηπείρου τον χάρτη όλης της Ελλάδας. Την 28η Οκτωβρίου, τουλάχιστον, έφθαναν στις εκδηλώσεις για το ΟΧΙ στο μέτωπο της Αλβανίας φίλοι, συγγενείς και απλοί Έλληνες απ΄όλη την Ελλάδα.
Το πλαίσιο εορταστικών εκδηλώσεων αφιερωμένων στο ΟΧΙ του 40’, έχει και την αρνητική όψη. Αποτελεί σημείο αναφοράς για τους ενισχυμένους αλβανικούς εθνικιστικούς κύκλους. Με τη συμπεριφορά της η Ελλάδα, πιθανόν αμήχανα, τροφοδοτεί τη συγκεκριμένη αλβανική ανθελληνική συμπεριφορά.
ΈΠΟΣ ΤΟΥ 40’ , ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ ΚΑΙ Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ
Θα πρέπει να θυμίσουμε ότι το ελληνικό Έπος του 40’ δεν αποτελεί μια απλή νίκη κατά της μεγαλύτερης τότε στρατιωτικής μηχανής. Δεν εξέχει τόσο, ούτε για το γεγονός ότι αποτελεί την πρώτη μεγάλη νίκη κατά του φασισμού των σκλαβωμένων λαών. Η διαχρονική της ανεπανάληπτη αξία αφορά το γεγονός ότι έγραψε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το διαχρονικό ηπειρωτικό γίγνεσθαι. Κουβαλούσε μηνύματα τόσο διαχρονικά όσο και του μέλλοντος, εδραιωμένα με την πιο σύγχρονη στροσιά οστών και αίματος των Ελλήνων. Η νίκη ωστόσο των Ελλήνων δε θα πετυχαίνονταν χωρίς των συμπαράσταση των απλών Αλβανών. Αυτή η διάσταση ούτε έχει διερευνηθεί, συνεπώς, ούτε μπορεί να αξιοποιηθεί για το μέλλον.
ΈΠΟΣ ΤΟΥ 40’ – ΜΕΣΟ ΓΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΛΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΜΕ ΤΗ ΓΕΙΤΟΝΑ
Είναι ακριβώς αυτός ο λόγος που εγώ επιμένω χρόνια στη σειρά στα αλβανικά κανάλια και ΜΜΕ, ότι το συγκεκριμένο Έπος να μπει στα θεμέλια της καλής γειτονίας, της συνεργασίας και κατανόησης μεταξύ των λαών μας. Η ιστορική πραγματικότητα του θρυλικού Έπους, μαζί με άλλα κοινά στοιχεία, (όπως ακόμα και ο Αώος ποταμός) μπορεί να αποτελέσει κοινό πεδίο ανάπτυξης του πολυδιάστατου τουρισμού. Υπάρχει εμπειρία στην Ευρώπη και στον πολιτισμένο δυτικό κόσμο, που άγριοι πόλεμοι με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα, μετατράπηκαν σε κοινό τόπο συνεργασίας. Η πρωτοβουλία και τα πρώτα βήματα, ανήκουν ασφαλώς στην Ελλάδα. Δυστυχώς όμως με την αδιαφορία της για την μελέτη και προβολή στην Αλβανία του μεγαλείου αυτού του Έπους και εμμένοντας στη γραφειοκρατική ρουτίνα των εκδηλώσεων, κουράζει και τροφοδοτεί τους ανθελληνικούς εθνικιστικούς κύκλους στην Αλβανία, αλλά και μεταξύ του Ελληνισμού.
ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ΠΟΥ ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙΤΑΙ.
Στο σημείο αυτό σας καλούμε να παρακολουθήσετε το ντοκιμαντέρ μας «Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες»
Πέρασαν 9 χρόνια από την παραγωγή του. Ωστόσο, παραμένει το καλύτερο σε ότι αφορά το συνολικό περιεχόμενο, τις πληροφορίες, τις αποκαλύψεις, τις ερμηνείες και τα μηνύματα. Και όλα αυτά σε μόλις 33 λεπτά. Για το ντοκιμαντέρ αυτό οι αλβανικές αρχές ζήτησαν επίσημα εξηγήσεις, ενώ συγκεκριμένοι εθνικιστικοί κύκλοι ζήτησαν την παρέμβαση εισαγγελέα.
Οι απειλές ήταν πολλές και επικίνδυνες. Ένα πραγματικό τσουνάμι. Καμιά συμπαράσταση όμως από τους συμπατριώτες και την Ελλάδα σε μάτια των οποίων διάβαζα την κακία, ότι καλά του γίνεται. (!!) Απεγνωσμένα, πήρα τηλέφωνο το Γενικό Πρόξενο της Ελλάδας στο Αργυρόκαστρο για να του πω ότι κινδυνεύει η ζωή μου και θα μπουκάρω στο προξενείο για πολιτικό άσυλο. Μόνο τότε αναγκάστηκαν οι διπλωματικές αρχές να μου παράσχουν υποστήριξη και να ζητήσουν από τις αλβανικές αρχές την προστασία μου.
Λόγω των αντιδράσεων από τους αλβανικούς εθνικιστικούς κύκλους η google κατάργησε ως ανεπιθύμητο το ντοκιμαντέρ, το οποίο με πολύ έμμεσο τρόπο μπορεί κάποιος να το εντοπίσει.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να ευχαριστήσω επανειλημμένα τα αδέρφια μας στην Κύπρο όπου απλοί πολίτες, ΜΜΕ και κρατικοί θεσμοί, όχι μόνο μου συμπαραστάθηκαν, αλλά μετέτρεψαν το ντοκιμαντέρ σε πραχτικό μέσο για τη γνώση του Έπους του 40’
Ευχαριστώ!
https://vimeo.com/150326719?&login=true#_=_
