Η επικράτηση του Νίκου Ανδρουλάκη στο ΚΙΝΑΛ, παρά τους ευσεβείς πόθους των συστημικών δημοσιολόγων ότι θα “κοντύνει” τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, προκαλεί κραδασμούς στον Κεντροδεξιό σχηματισμό εξουσίας, καθώς οι εκσυγχρονιστές που μετακινήθηκαν προς τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, εδώ και αρκετούς μήνες δηλώνουν ότι τους “απογοήτευσε”.
Ενδεικτικές είναι οι πρόσφατες δηλώσεις της κ. Άννας Διαμαντοπούλου, η οποία απέσυρε την εμπιστοσύνη της στον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον οποίο διακριτικά στήριζε τα τελευταία χρόνια (περιμένοντας μία ανταμοιβή που δεν ήλθε) και δηλώνει την στήριξή της στον νέο αρχηγό του ΚΙΝΑΛ. Το εάν αυτό είναι καλό για τον Νίκο Ανδρουλάκη, δεν είναι βέβαιο. Σίγουρα όμως δεν είναι καλό για τον πρωθυπουργό, για τον οποίο το καρφί που έριξε ήταν μεγάλο: «Κανένας σοβαρός πολιτικός δεν έχει βεβαιότητες περί μόνιμης ηγεμονίας».
Δεν χρειάζεται να θυμίσουμε ότι μέχρι και φέτος τον Ιούνιο, πριν τις πυρκαγιές, οι ενσωματωμένοι δημοσιολόγοι του συστήματος έπλεκαν τα σενάρια για την άνετη επικράτηση του κ. Μητσοτάκη στις προσεχείς εκλογές, την δεύτερη αυτοδυναμία του και την μακρά πολιτική ηγεμονία του, σε συνδυασμό με την διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και την αποδρομή του Τσίπρα, που δεν θα μπορούσε να αντέξει την πέμπτη κατά σειρά ήττα. Εμμέσως πλην σαφώς η κ. Διαμαντοπούλου λέει ότι δεν είναι σοβαρός πολιτικός.
Ο χώρος του Κέντρου
Περισσότερο ανησυχητική για τη ΝΔ να είναι η συνέχεια: «ο χώρος του Κέντρου ιστορικά κινείται πότε δημιουργώντας Κεντροαριστερή πλειοψηφία και πότε Κεντροδεξιά. Όσοι κεντρώοι ψηφοφόροι δάνεισαν την ψήφο τους, το έκαναν γιατί κάποιοι από αυτούς δέχθηκαν το κεντρώο προφίλ του κ. Μητσοτάκη και άλλοι γιατί δεν ήθελαν επουδενί να συνεχιστεί η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα υπάρχει τρίτος και, μάλιστα, σοβαρός παίκτης στο πολιτικό σύστημα». Διευκρινίζει δε, ότι ψήφισε στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ.
Φυσικά το ερώτημα που προκύπτει είναι ποιόν αφορούν οι δηλώσεις της κ. Διαμαντοπούλου, με δεδομένη την περιορισμένη απήχηση που έχει. Αν είναι μόνο προσωπικές απόψεις, μικρή σημασία έχουν. Ενδέχεται όμως να εμφανίζεται σαν “λαγός” για τον ευρύτερο χώρο των πασοκικής προέλευσης εκσυγχρονιστών. Είναι δεδομένο ότι εκλογικοί πρόσφυγες από το πάλαι ποτέ ακμαίο ΠΑΣΟΚ αναζήτησαν καινούργια πολιτική στέγη, όχι μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και στη ΝΔ του Κυριάκου.
Λιγότεροι μεν αριθμητικά, αυτό είναι καθαρό, αλλά με δυσανάλογα μεγάλη επιρροή στην δημόσια σφαίρα, λόγω της μακράς θητείας τους στα οικονομικά και επικοινωνιακά κυκλώματα εξουσίας. Ο ανεψιός του πρωθυπουργού Γρηγόρης Δημητριάδης, σε παλαιότερη συζήτησή του, είχε αναγνωρίσει ότι «αυτοί όμως μας έδωσαν την αυτοδυναμία». Ο πρωθυπουργός τους αξιοποίησε (επίσης δυσανάλογα σε σχέση με το ποσοστό των ψήφων που μετέφεραν) σε θέσεις εξουσίας, γιατί του ενίσχυαν το κεντρώο και μεταρρυθμιστικό προφίλ.
Νέα στέγη στο ΚΙΝΑΛ
Είναι οι “πασοκοποταμίσιοι”, όπως τους αποκαλούν τα παλαιά στελέχη της ΝΔ, που φυσικά ποτέ δεν τους αποδέχθηκαν, για τον επιπλέον λόγο ότι τους έπαιρναν θέσεις στον κρατικό μηχανισμό και επιδοτήσεις στον βαθμό που ενεργοποιούνταν στον ιδιωτικό τομέα. Είναι αυτό το ποσοστό των κεντρώων, πρώην σημιτικών εκσυγχρονιστών και με πέρασμα από το Ποτάμι που κατέφυγαν στην μητσοτακική ΝΔ (φθάνει να ρίξει κανείς μία ματιά στα πρόσωπα που κάθε μέρα πίνουν καφέ στο Μέγαρο Μαξίμου). Ωστόσο δεν μπορούσε να ικανοποιήσει όλους τους “αξιωματούχους”. Κάποιοι έμειναν εκτός.
Επιπροσθέτως, η Δεξιά στροφή του πρωθυπουργού που καταφεύγει όλο και περισσότερο στην αστυνομική καταστολή, στον εναγκαλισμό με την Ιεραρχία της Εκκλησίας και στις εθνικιστικές κορώνες, τους έχει αφήσει εκτεθειμένους. Δεν είναι και πολύ κεντρώες οι πολιτικές του, σε σημείο που αντί να τις υπερασπίζονται, προτιμούν να σιωπούν. Αλλά ακόμη και στο μεγάλο πεδίο της αντιμετώπισης της πανδημίας αποκαλύφθηκε όχι κάποιο μεταρρυθμιστικό πρόσωπο της κυβέρνησης και αξιοποίηση της συγκυρίας για ενίσχυση του κοινωνικού κράτους με τις ευλογίες της ΕΕ, αλλά εμμονή σε νεοφιλελεύθερες πολιτικές.
