Γράφει ο Παντελής Σαββίδης
(Φωτ.: pixabay.com)
Οι κίνδυνοι –και κυρίως ο εξ ανατολών– είναι διαχρονικοί και αναβαθμισμένοι, αλλά τα πρόσωπα που τους διαχειρίζονται λιγότερο υποψιασμένα για τη σοβαρότητά τους.
Μεγάλωσαν σε ένα ειρηνικό περιβάλλον με δυτικό προσανατολισμό και με προεξάρχουσα την οικονομική λογική και νομίζουν πως λίγο οικονομία, λίγο Ευρώπη, λίγο επίκληση του προστάτη, θα καβατζάρουν.
Λάθος. Ενώ στην ελληνική πλευρά παρουσιάζεται αυτή η τρυφηλότητα, στην απέναντι ακτή η ομάδα που κυβερνά είναι σκληρά ιδεοληπτική και αποφασισμένη να αναβιώσει το όραμα μιας νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτό δεν θέλουν να το πιστέψουν στην παρακμασμένη Αθήνα. Και δεν θέλουν –ή δεν μπορούν– να σοβαρευτούν.
Ιδού πέντε λόγοι για τους οποίους πρέπει να ανησυχούμε – και να σοβαρευτούμε:
Πρώτον, ο τελευταίος αποτυχημένος ανασχηματισμός δείχνει την ανικανότητα του πολιτικού συστήματος. Δείχνει, μάλλον, την ανικανότητα όλου του συστήματος, όχι μόνο του πολιτικού. Και αυτού που δρα στο προσκήνιο και του παρασκηνίου.
Οι προσλήψεις των μηνυμάτων, η επεξεργασία τους και οι αποφάσεις χαρακτηρίζονται από μια παιδικότητα. Και στο παρασκήνιο δεν υπάρχει μια «σοφή» ομάδα της ιθύνουσας τάξης που θα διαδραματίσει το ρόλο του συντονιστή της ορχήστρας όταν αρχίζει να ξεκουρδίζεται.
Το τραγικότερο με τον ανασχηματισμό είναι πως μετά την αφέλεια που επέδειξε ο πρωθυπουργός της χώρας, αποδείχθηκε αφελής και τρυφηλός και ο έτερος πρωταγωνιστής που διετέλεσε μάλιστα Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων. Αν μια συγχορδία Μητσοτάκη-Τσίπρα μπορεί και ξεγελά τον επίτιμο αρχηγό ΓΕΕΘΑ, ποια εμπιστοσύνη μπορεί να απολαμβάνει σε καιρό πολέμου όπου τα αντανακλαστικά και οι γρήγορες αποφάσεις (που απαγορεύεται να είναι λανθασμένες) απαιτούν ταχύτητα;
Χωρίς να φωτογραφίζω συγκεκριμένα πρόσωπα, αποτελεί ενδημικό στοιχείο της εσωτερικής παθογένειας πως στις θέσεις του Αρχηγού και των άλλων Επιτελών των Ενόπλων Δυνάμεων τοποθετούνται συνήθως άνθρωποι με πολιτική κλίση προς την εκάστοτε κυβέρνηση – και όχι με κριτήριο ικανότητας. Θα μου πείτε, με το ίδιο κριτήριο επελέγησαν και οι ηγεσίες στη Μικρασιατική Εκστρατεία την πολύ κρίσιμη στιγμή για τη χιλιόχρονη παρουσία του ελληνισμού στην περιοχή, στην κομματικοποιημένη Ελλάδα του 2021 δεν θα γίνεται αυτό;
Στη διαπίστωση, λοιπόν, πως δεν μπορούν να κάνουν έναν αξιοπρεπή ανασχηματισμό, το αν θα τα βάλουν με τον Ερντογάν που αξιώνει υπακοή σε ολόκληρη την περιοχή με τη ρήση «ούτε πέτρα δεν θα κινηθεί χωρίς να ερωτηθούμε», μας ανησυχεί ιδιαιτέρως. Ή σοβαρευτείτε ή μονάστε. Να αναλάβουν άλλοι.
Η δεύτερη ανησυχία προέρχεται από την ικανότητα ιδεολογικής λειτουργίας των θεσμών του κράτους ή της κοινωνίας που αναπαράγουν τους όρους ύπαρξής τους.
Κάθε σύστημα έχει τους θεσμούς που το υποστηρίζουν. Απολύτως λογικό. Διαφορετικά δεν θα μπορούσε να υπάρξει.
Μετά από πολλούς κόπους και θυσίες οι Έλληνες δημιούργησαν το σημερινό κράτος. Με πολλά προβλήματα στα οποία στεκόμαστε κριτικά. Το κράτος αυτό σε όλα του, και στην έκτασή του και στην ιδεολογία του, θα ήταν πιο ευρύ αν δεν αποτύγχανε η Επανάσταση που ξεκίνησε από τις παραδουνάβιες περιοχές. Αλλά και το σημερινό κράτος ως πυρήνας μάς παρέχει κάποια ασφάλεια.
Εκείνο που μας ανησυχεί είναι ο μικρός βαθμός δυνατότητας των θεσμών που το υποστηρίζουν να επιτελέσουν τον ρόλο τους.
Τα σχόλια για τον αποτυχημένο ανασχηματισμό στους πλέον εμβληματικούς θεσμούς του κράτους και της κοινωνίας ήταν επιεικώς παιδαριώδη. Μέσα ενημέρωσης και υπουργοί της κυβέρνησης επέδειξαν μια τρομερή ανικανότητα στη διαχείριση της υπόθεσης.
Και αυτό είναι ανησυχητικό. Όχι, μόνο, ανασχηματισμό δεν μπορούν να κάνουν, αλλά και δεν μπορούν στοιχειωδώς να τον δικαιολογήσουν. Δεν έχει την ικανότητα να αναπαράγει τους όρους ύπαρξής του το κράτος;
Για παράδειγμα, σχόλια θεωρούσαν τον τεράστιο αριθμό μελών της κυβέρνησης ως αποτέλεσμα του συγκεντρωτικού κράτους. Εύλογα θα μπορούσε να τους απαντήσει κανείς πως αφού είναι τόσο συγκεντρωτικό και δυσλειτουργικό το κράτος –και επομένως αναχρονιστικό– σε μια εποχή με τεράστιες δυνατότητες εύκολης επικοινωνίας, γιατί δεν το αποκεντρώνετε;
Η αποκέντρωση, απολύτως αναγκαία για να επιβιώσουν τα σύγχρονα κράτη, είναι εκτός σκέψης του αθηναϊκού κατεστημένου, της αθηναϊκής ολιγαρχίας. Είναι όμως αναγκαία για την επιβίωση του ελληνισμού.
Αλλά και η υπόδειξη στον Τσίπρα πως θα μπορούσε να αντιδράσει στην υπουργοποίηση Αποστολάκη χωρίς να τον αποκαλέσει αποστάτη είναι για γέλια. Δεν έχουν καταλάβει ακόμη με ποιον έχουν να κάνουν.
Αυτή η αδυναμία των κρατικών θεσμών για τα στοιχειώδη με κάνει να αναρωτιέμαι αν το κράτος είναι έτοιμο να έρθει σε μια αντιπαράθεση με την Τουρκία προβάλλοντας σκληρή ισχύ. Δεν αναρωτιέμαι για την ικανότητα των ανθρώπων που θα αναλάβουν το έργο στο πεδίο αντιπαράθεσης. Αλλά η ατομική ικανότητα δεν φτάνει. Από την ατομική ικανότητα μέχρι την συλλογική οργάνωση και αποτελεσματικότητα μεσολαβούν οι κρατικοί θεσμοί. Και αυτοί είναι ανησυχητικά αδύναμοι.
Τρίτον, η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην οποία, όπως έχουν πει οι πρωτεργάτες της ένταξής της, μπήκε για γεωπολιτικούς λόγους. Η γερμανική κυριαρχία στην Ένωση είναι απόλυτη σε όλους τους τομείς. Η Γερμανία ως κράτος από τότε που εμφανίστηκε ως ενιαία υπόσταση των πριγκιπάτων το 1871 έχει στρατηγικές σχέσεις με την Τουρκία. Οι σχέσεις αυτές ποτέ δεν διακόπηκαν, και τώρα είναι αναβαθμισμένες.
Η Ευρώπη είναι ανύπαρκτη ως γεωπολιτική υπόσταση, αλλά η Γερμανία, χωρίς να προβάλλει στρατιωτική παρουσία, αν και στο πλαίσιο του ΟΗΕ είναι παρούσα σε αρκετές περιοχές, αναζητά γεωπολιτικό ρόλο με τις οικονομικές παραδοσιακές σχέσεις της με άλλα κράτη. Η Τουρκία είναι μια δύναμη με την οποία «παίζει».
Και αυτό δεν μπορεί να καλυφθεί. Οι κινήσεις του Βερολίνου δεν είναι δεδομένο ότι θα γείρουν υπέρ της Ελλάδας στο πλαίσιο της Ένωσης. Αντιθέτως, μπορεί να ζητήσει περιορισμό των ελληνικών αντιδράσεων προς διευκόλυνση της Τουρκίας. Σε μια εποχή μάλιστα που η Τουρκία θεωρείται ότι μπορεί να διαδραματίσει ευρύτερο ρόλο και να αναδειχθεί σε περιφερειακή δύναμη.
Η επίκληση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των επαναπροωθήσεων μεταναστών για να αρνηθεί χρηματοδότηση της Ελλάδας πρέπει να εμβάλει σε σκέψεις.
Τέταρτον, η άλλη δύναμη στην οποία αναζητούσε προστασία η Αθήνα –διότι ποτέ δεν μπόρεσε να αναπτύξει ανεξάρτητη υπόσταση– είναι οι ΗΠΑ, οι οποίες επίσης βρίσκονται σε παρακμιακή υποχώρηση. Μπορεί αυτό ακόμη να μην είναι αισθητό και να κυριαρχούν παγκοσμίως στρατιωτικά και οικονομικά, αλλά υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες κατά πόσο μπορεί να συνεχιστεί.
Η υποχώρηση και απαξίωση των ΗΠΑ μειώνει τη δυνατότητά τους να διαδραματίσουν εξισορροπιστικό ρόλο μεταξύ Τουρκίας-Ελλάδας. Αντιθέτως, επιζητούν συνεργασία με την Τουρκία, η οποία δεν πρόκειται να εξυπηρετήσει κανέναν χωρίς ανταλλάγματα.
Για ορισμένους, μάλιστα, Αμερικανούς αναλυτές, η επίκληση της προσοχής που οι ΗΠΑ πρέπει να δώσουν στην Κίνα είναι πρόσχημα για τον απομονωτισμό τους. Η κυρίαρχη αντίληψη στην Ουάσινγκτον, λένε οι αναλυτές αυτοί, είναι η απομόνωση.
Μια υποχώρηση των ΗΠΑ θα δυσχεράνει ακόμη περισσότερο τις ελληνικές επιλογές, αν ληφθεί ακόμη υπόψη πως στις 30 Αυγούστου, ημέρα που η Τουρκία γιορτάζει την νίκη της επί των Ελλήνων στην Μικρά Ασία, η ρωσική πρεσβεία στην Άγκυρα χαιρέτισε τους εορτασμούς υπενθυμίζοντας τη συμβολή του κομμουνιστικού, τότε καθεστώτος στον Κεμάλ με οικονομική, στρατιωτική και πολιτική υποστήριξη.
Πέμπτο και τελευταίο: Πολλοί στην Ελλάδα περιμένουν σωτηρία σε περίπτωση κρίσης με την Τουρκία, από τη Δύση. Το ίδιο συνέβαινε και πριν από την Άλωση.
Το 1204 οι Δυτικοί αντί να σώσουν το Βυζάντιο το κατέλαβαν. Με τις αμαρτίες του και τη διαφθορά του, ναι. Αλλά το κατέλαβαν. Ουσιαστικά από τότε δεν ανέκαμψε το Βυζάντιο.
Το 2009 η Ελλάδα με τη διαφθορά της, ναι, την κακή της πολιτική, ναι, με όλα αυτά ζήτησε τη βοήθεια της Δύσης. Ουσιαστικά η Δύση την κατέλαβε με τα μνημόνια. Αν κάποιος πιστεύει πως η Ελλάδα είναι ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα πλανάται.
Το τι συνέβη μετά το 1204 είναι γνωστό. 250 χρόνια μετά οι Οθωμανοί κατέλαβαν την Πόλη. Μια Πόλη ήδη έτοιμη να παραδοθεί.
Μήπως είναι προβλέψιμο το τι θα συμβεί στις μέρες μας μετά το 2009, σε πολύ συντομότερο χρόνο γιατί οι τεχνολογίες άλλαξαν;
Μήπως αν δεν αλλάξουμε και αν δεν συνειδητοποιήσουμε τον κίνδυνο δεν αποκλείεται ένα νέο 1453; Με κάποια άλλη μορφή; Ας πούμε της δορυφοροποίησης; Τι είπε ο Ερντογάν: Δεν θα κινείται πέτρα αν δεν ερωτηθούμε.
(ΥΓ: Και στην Αθήνα ασχολούνται με οτιδήποτε δευτερεύον υπάρχει).
Τα άρθρα σας, το ένα καλύτερο από το άλλο, ταράζουν με την αλήθεια τους. Ταράζουν όμως μόνο τους συμπολίτες, όχι τους ιθύνοντες. Κανένας τους δεν νοιάζεται για τα ιερά και όσια της Πατρίδας μας ασελγούν πάνω στο Σώμα της, επάνω μας. Και εμείς, σαν τις κακοποιημένες γυναίκες, δεν τους πετάμε από πάνω μας. Εθιστήκαμε στο δίπολο φόβος-ψέμα με το οποίο μας κρατάνε παράλυτους.
Σας παρακαλούμε να αυξήσετε τη δόση του αφυπνιστικού! Να τονίζετε ακατάπαυστα
την αντιστοιχία της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης με τους «Φράγκους» του 1204.
την αντίθεση ανάμεσα στους πολεμοχαρείς Τούρκους (συν τους φιλοπόλεμους Δυτικούς) από τη μια, και τους ειρηνικούς Έλληνες από την άλλη.
την παρακμή των ΗΠΑ όπου Κυβερνήτες ήταν κάποτε ο Σρατός και Μυστικές Υπηρεσίες, ενώ τώρα είναι οι Φαρμακοβιομηχανίες (με τον «πλανητάρχη» να είναι απλώς ο εκτελεστικός γραμματέας μιας administration).
την παιδικότητα των πολιτικών μας που νομίζουν ότι το άρχειν είναι για συμμορίες ανηλίκων (ΣΥΡΙΖΑ), για εξάσκηση business administration (ΝΔ), για αρπακολισμό βουλιμικών (ΠΑΣΟΚ).
την έχθρα του λεγόμενου κράτους, των λεγόμενων θεσμών προς το Έθνος (ακριβώς επειδή δεν έχουμε κράτος αλλά μηχανισμούς προς όφελος των πολιτικάντιδων όχι του λαού).
Την ιδέα για εξαπάτηση του λαού με τον δήθεν υπερκομματικό Αποστολάκη (που την έριξε η Αλεξάνδρα Μητσοτάκη κατά το πρότυπο των ΜΚΟ) ΑΦΟΥ είναι προαποφασισμένο ότι θα δώσουν ελληνικό Σώμα στους Τούρκους
Λόγια μεγάλων ανδρών!
Ήθελα να κάνω μόνο μία παρατήρηση, αναφέρεσαι σε Βυζάντιο, όπως ξέρουμε (φαντάζομαι) Βυζάντιο, Βυζαντινός πολιτισμός, Βυζαντινή Αυτοκρατορία κτλ δεν υπήρξαν ποτέ. Πρόκειται για έναν όρο που επινοήθηκε από Δυτικούς διανοούμενους και πρωτοεμφανίζεται σε κείμενο Γερμανού ιστορικού του 16ου αιώνα. Η δημιουργία αυτού του όρου σχετίζεται με συγκεκριμένες πολιτικές σκοπιμότητες. Κατ’ αντιστοιχία θα λέγαμε ότι αν πχ. εμείς θέλαμε να κρατήσουμε για τον εαυτό μας τον τίτλο του Δυτικοευρωπαίου και την αίγλη και την τιμή που αυτός συνεπάγεται θα έγραφε ένας Παντελής Σαββίδης του σήμερα αναφερόμενος στη Δυτική Ευρώπη “η Μέρκια”, “ο Μερκιανός πολιτισμός”, “η Μερκιανή ομοσπονδία κρατών γνωστή και ως ΜΕ (Μερκιανή Ένωση με νόμισμα το Μερκώ)”, “οι Μερκιανοί πολίτες” κτλ. Θα μου πεις τώρα τι είναι η Μέρκια εσύ που είσαι ψιλοαγεωγράφητος και ψιλοανιστόρητος; Η Μέρκια λοιπόν είναι το μεγαλύτερο Αγγλοσαξονικό βασίλειο που μεσουράνησε στην περιοχή της σημερινής Αγγλίας γύρω στον έκτο, έβδομο, όγδοο αιώνα μΧ. Και χρησιμοποιώ τον όρο Μέρκια επειδή η Αγγλία είναι μάλλον η πιο σημαντική Δυτική χώρα στη σύγχρονη ιστορία οπότε με αυτόν τον όρο τσουβαλιάζουμε και τη Γαλλία, τη Γερμανία, τις Σκανδιναβικές χώρες, τις Λατινικές και πάει λέγοντας, όλοι αυτοί του Μερκιανού πολιτισμού μετέχοντες είναι. Λέει λέει λέει λοιπόν ο Σαββίδης που είναι δυνατός και μορφωμένος για μερικούς αιώνες και μετά οι Ευρωπαίοι αναφερόμενοι στο παρελθόν τους αποκαλούνται Μερνιανοί και παινεύονται για τον σπουδαίο χιλιόχρονο Μερκιανό πολιτισμό και προσβάλλονται αν τους πει κάποιος ότι δεν είναι Μερκιανοί κι ότι είναι κάτι άλλο.
Με δύο λόγια αν σου έχουν χακάρει το μυαλό, αν η σκέψη σου είναι αποικιοκρατούμενη, τι ψάχνεις από κει και πέρα και γράφεις και γράφεις και γράφεις;
Η ανάλυση παρουσιάζει αρκετά ενδιαφέροντα σημεία. Προβληματισμό όμως προκαλεί η συνεχής προβολή από τον αρθρογράφο της «θυματοποιημένης» Θεσσαλονίκης και του παρακμασμένου, κακού, κράτους των Αθηνών. Δεν υπάρχει εκπομπή ή άρθρο του κ. Σαββίδη που να μην συμπεριλαμβάνει αναφορά/αιχμή σε αυτό το θέμα (σε σημείο που να εγείρονται ερωτηματικά πιθανών προσωπικών ερεισμάτων).
Την απάντηση την έδωσε ο κ. Λυγερός σε πρόσφατη εκπομπή των ανιχνεύσεων web tv. Σε ερώτηση του κ. Σαββίδη ” Για τρίτη φορά που σχηματίζει κυβέρνηση ο Μητσοτάκης δεν συμπεριλαμβάνει στέλεχος από την Θεσσαλονίκη. Όλοι οι έξυπνοι της Ελλάδος έχουν μαζευτεί στην Αθήνα; Δηλ. δεν υπάρχει ένας έξυπνος πολιτικός της ΝΔ που να ζει στην Θεσσαλονίκη ή στη Θράκη ή κάπου αλλού, ώστε να αναλάβει ένα υπουργείο, όλοι οι έξυπνοι μαζεύτηκαν στην Αθήνα;”
Ο κ. Λυγερός απάντησε. «… Δεν θα έπρεπε η σύνθεση της κυβέρνησης να έχει γεωγραφικά κριτήρια. Μπορεί να ήταν όλοι οι υπουργοί από την Θεσσαλονίκη ή από την Πάτρα ή την Κρήτη ή την Ήπειρο ή οπουδήποτε αλλού. Στην Αθήνα ο υδροκεφαλισμός είναι δεδομένος, μαζεύονται όσοι θέλουν να κάνουν καριέρα και βεβαίως αυτό δίνει τη δυνατότητα στο πολιτικό σύστημα να παίζεται το παιχνίδι εκεί. Όμως στην Αθήνα δεν υπάρχουν Αθηναίοι, στην Αθήνα υπάρχει όλη η Ελλάδα. Υπάρχουν Θεσσαλονικείς, υπάρχουν Κρητικοί, υπάρχουν τα πάντα, συνεπώς οι επιλογές που γίνονται δεν γίνονται με την έννοια διαλέγω Αθηναίους. Ο καθένας κουβαλάει μία προέλευση συνήθως από την επαρχία»
Στα λεγόμενα του κ. Λυγερού να προστεθεί (μόνο για λόγους αντικειμενικής ενημέρωσης) ότι στην παρούσα κυβέρνηση συμμετέχουν 1 υπουργός και 5 υφυπουργοί από την Μακεδονία:
Υπουργός Υποδομών Καραμανλής (ΣΕΡΡΩΝ)
Υφυπουργός Οικονομικών Βεσυρόπουλος (ΗΜΑΘΙΑΣ)
Υφυπουργός ΜΑΚ-ΘΡΑΚΗΣ Καλαφάτης (Α ΘΕΣ/ΚΗΣ)
Υφυπουργός Μεταφορών Παπαδόπουλος (ΚΟΖΑΝΗΣ)
Υφυπουργός Υποδομών Καραγιάννης , εκ Θεσσαλονίκης
Υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Γεωργαντάς , (ΚΙΛΚΙΣ)
Οπότε το ερώτημα είναι γιατί αυτό το συνεχές δημοσιογραφικό ειρωνικό bulling για την Αθήνα και τους Αθηναίους που όπως λέει ο κ. Λυγερός «στην Αθήνα δεν υπάρχουν Αθηναίοι, στην Αθήνα υπάρχει όλη η Ελλάδα». Μήπως είστε λίγο υπερβολικός και άδικος στην συνεχή διχαστική κριτική κατά της Αθήνας και κατά των Ελλήνων Αθηναίων;
Η κριτική μου έχει ως βάση:
1.- την αρχή ότι ο ρόλος των συγκεντρωτικών κρατών εξέλιπε. Αν θέλει ένα κράτος να επιβιώσει πρέπει να αποσυγκεντρωθεί ή αποκεντρωθεί, όπως θέλετε.
2.-Εξέλιπε, επίσης, η παλιά διάσταση πόλης και περιφέρειας.
3.-Αναδύεται ο ρόλος πόλεων και της περιοχής τους. Ακόμη και στο πλαίσιο του ίδιου κράτους.
Αυτά και άλλα σαν και αυτά είναι πολιτική θέση, Δεν είναι ούτε εμμονή ούτε τίποτε άλλο. Προσπαθώ για ένα πολιτικό πρόγραμμα.
Υπάρχει, πράγματι, και κάτι άλλο (δεν ξέρω τι εννοείτε εσείς ως κάτι άλλο)
-Δημοσιογραφικά βίωσα το παρασκήνιο την δεκαετία του 90 να στερηθεί η Θεσσαλονίκη ακόμη και διεθνών θεσμών, αφού δεν μπορεί να τους πάρει η Αθήνα.
-Ό,τι σημαντικός θεσμός υπήρχε στη Θεσσαλονίκη τον πήραν στην Αθήνα, ή και αλλού.
-Ακόμη και σήμερα υπάρχει υπονόμευση της πόλης
-Η πόλη παρακμάζει με γοργούς ρυθμούς.
Στον Λυγερό μπορούσα να απαντήσω αλλά ακόμη δεν μου έχει φύγει η νοοτροπία του συντονιστή εκπομπής. Ο συντονιστής θέτει ερωτήματα και οι προσκεκλημένοι απαντούν.
Εν κατακλείδι:
Πολιτικά επιδιώκω τη δημιουργία ενός πολιτικού φορέα με έδρα εκτός Αθηνών (για να αναπνέει καλύτερα) που θα δώσει έμφαση στην ανάπτυξη της περιφέρειας.
Απο τη θέση αυτή μπορεί να προκύψουν δύο ενστάσεις εκ μέρους σας (μπορεί και άλλες αλλά εγώ αυτές μπορώ να σκεφτώ)
Η πρώτη: δεν είμαι σεπαρατιστής. Αντιθέτως θέλω ενιαία τη χώρα και ακμάζουσα. Δεν πιστεύω στο εθνικό κράτος (επιτέλεσε το ρόλο του). Πιστεύω πως η Ελλάδα ως δημοκρατία πρέπει να ενταχθεί σε μια ομοσπονδία και η πλησιέστερη που της ταιριάζει είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η δεύτερη, μπορεί να υποθέσετε ότι έχω πολιτικές φιλοδοξίες.
Δεν έχω. Είμαι 67 χρονών (αρκετά μεγάλος) και όπως είπα και σε άλλον συνομιλητή διατυπώνω την άποψή μου μαθηματικά. Δεν την διαχειρίζομαι πολιτικά. Οπότε, μάλλον, δεν κάνω και για πολιτικός.
Ευχαριστώ για την απάντησή σας. Η επιδίωξή σας για δημιουργία πολιτικού φορέα είναι κάτι παραπάνω από εμφανής το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Όμως και εδώ θα συμφωνήσω με την ανάλυση του κ. Λυγερού. «Τα κόμματα εξουσίας δεν δημιουργούνται επειδή το αποφάσισε ένας πολιτικός ακόμα και με ηγετικό βηματισμό. Αν παρακολουθήσουμε την ιστορία του 20ου και 21ου αιώνα τα κόμματα διαμορφώθηκαν σε συγκεκριμένες συνθήκες , συνήθως συνθήκες κρίσης όπως ο Βενιζέλος με τον Σύνδεσμο το 1909, το ΕΑΜ στην κατοχή, η ΕΔΑ προ-δικτατορίας, το ΠΑΣΟΚ μετά-δικτατορίας, ο ΣΥΡΙΖΑ λόγω μνημονίων. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρχει εθνική κρίση. Δεν είναι καθόλου εύκολο να πούμε ότι επειδή υπάρχει ένα πρόβλημα στην πολιτική σκηνή σήμερα ότι θα καλύψει το κενό μία πρωτοβουλία συγκεκριμένων ανθρώπων. Τα δε μικρότερα πολιτικά κόμματα η ιστορία δείχνει ότι δεν επιβιώνουν πολύ».
Στα επιχειρήματα του κ. Λυγερού να προσθέσουμε ότι το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα το διαμορφώνουν (όπως και στην περίπτωση του «ανασχηματισμού») οι πλάτες. Το σύστημα των Κοτζαμπάσηδων ή οι πέντε νταβατζήδες που είπε ο Καραμανλής ή οι πλάτες (sic) που το λέτε εσείς ελέγχουν και διαμορφώνουν τα πολιτικά κόμματα εξουσίας και τα μικρότερα.
Ανεξάρτητα όμως από τις προϋποθέσεις (συνθήκες κρίσης) ακόμα και η πιθανή επιδίωξή σας για τη δημιουργία ενός μικρού κόμματος ξεκινάει από λάθος βάση. Κατηγορώντας συνεχώς την Αθήνα και τους Έλληνες Αθηναίους, μπορεί να πιστεύετε ότι θα συσπειρώσετε τους Θεσσαλονικείς και τους Μακεδόνες, αλλά φέρνετε απέναντί σας 5 εκατομμύρια Ελλήνων. Θα είναι ανιστόρητο λάθος να ξεκινήσουμε τους Πελοποννησιακούς πολέμους, επειδή εσείς πιστεύετε ότι παραμελείτε η Θεσσαλονίκη (αν κάποιος περπατήσει από τα Λαδάδικα την παραλία μέχρι το Καραμπουρνάκι θα δει την «παρακμή» της Θεσσαλονίκης).
Η άποψη δε σας περί πέρατος του εθνικού κράτους (νομίζω ακόμα ζουν 9 εκατομμύρια Έλληνες στην Ελλάδα) και αρχής του ευρωπαϊκού κράτους προφανώς στοχεύει στη δεξαμενή των διεθνιστών (τελευταία παρελαύνουν πολλοί) και των μεταναστών. Δηλ. μετράτε κουκιά.
Αφού δεν κάνετε όμως για πολιτικός και δεν έχετε πολιτικές φιλοδοξίες γιατί τέτοιο ενδιαφέρον να φτιάξετε πολιτικό φορέα στα 67 σας. Μήπως ενδιαφέρονται κάποιες «πλάτες» ενόψει εκλογικής αναμέτρησης με την απλή αναλογική και εσείς προετοιμάζετε το ιδεολογικό περιτύλιγμα του νέου πολιτικού φορέα; Ποια είναι τα κίνητρα σας;
1.-Πράγματι, τα κόμματα δημιουργούνται σε περιόδους κρίσης. Νομίζω η περίοδος που διανύουμε είναι περιοδος κρίσης. Δεν υπάρχει εναλλακτική κυβερνητική λύση στην σημερινή. Ο Συριζα δεν είναι.
2.-Για τον Θεό! Σχολιάζω το σύστημα και το αθηναϊκό κράτος. Απο που και ως που βάλατε ως παράμετρο τους Αθηναίους; Οι Αθηναίοι είναι το αθηναϊκό κράτος; Μάλλον, σκοπίμως, με διαβάλλουν όσοι το κάνουν.
3.-Δυστυχώς είμαι μόνος. Δεν υπάρχει “πλάτη” πίσω μου. Μακάρι να υπήρχε. Γιατί τα κόμματα χρειάζονται τέσσερις προϋποθέσεις:
-Ηγετική ομάδα
-Μέσα Ενημέρωσης
-Χρήματα
-Οργάνωση.
Δεν υπάρχει “πλάτη”. Αν υπήρχε πιθανότητα να υπάρξει θα την αναητούσα.
Εν κατακλείδι δεν με γνωρίζετε. Σε όλη μου τη ζωή προσπαθούσα να σκεφθώ, να καταλήξω σε συπεράσματα και να προτείνω γράφοντας ή μιλώντας. Αυτό κάνω και τώρα.
Το τελευταίο, που με κατατάσσετε στους δεθνιστές ή αποδομιστές, είναι τελείως λάθος. Ακριβώς το αντίθετο είμαι. Απορώ πως καταλήξατε στο συμέρασμα αυτό. Δεν θα το σχολιάσω. Θεωρώ και εγώ, όπως πολλοί άλλοι Έλληνες που δεν είναι αποδομιστές, πως το εθνικό κράτος κατέστρεψε τον οικουμενικό ελληνισμό και το πνεύμα του. Ήταν, όμως, μια αναγκαιότητα. Επιτέλεσε τον ρόλο του. Η εποχή που διανύουμε δεν είναι των εθνικών κρατών. Όπως είπε και ο Λυγερός, όλα τα κράτη που βρίσκονταν στο Αφγανιστάν κατάφεραν να παραλάβουν τους συνεργάτες τους. Πλην του ελληνικού. Αυτό το κράτος θέλετε να υποστηρίξω;
ΥΓ Επειδή κάνετε συχνές αναφορές στον Λυγερό, είναι παλαιός γνωστός και φίλος. Απο τους τελευταίους καλούς της γενιάς του. Αλλά εγώ δεν ήμουν συνομιλητής στην εκπομπή. Ήμουν συντονιστής.
Ευχαριστώ και πάλι για την απάντηση. Συνθήκες εθνικής κρίσης νομίζω δεν υπάρχουν (δεν αποκλείεται όμως στο μέλλον), προς το παρόν υπάρχει κρίση διαχείρισης κράτους, θεσμών και εξουσίας. Εξακολουθώ να υποστηρίζω ότι δεν υπάρχει αθηναϊκό κράτος, αλλά Ελληνικό κράτος. Αυτό πάντως για το τέλος του εθνικού κράτους δεν καταλαβαίνω καλά τι θέλετε να πείτε, θέλει περισσότερη ανάλυση και διευκρίνηση.
Συμφωνώ όμως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι η λύση και η ΝΔ θα συνεχίσει να κρατά καλά λόγω ότι έχει και θα συνεχίσει να έχει γερές πλάτες. Επειδή όμως διαφωνώ με τον κ. Λυγερό «να συνεχίσουμε να βράζουμε στο ζουμί μας» νομίζω ότι η επιδίωξή σας για τη δημιουργία πολιτικού φορέα θα πρέπει να εξειδικευτεί. Συμφωνώ για τις προϋποθέσεις (ηγετική ομάδα, ΜΜΕ, χρήμα, οργάνωση), αλλά πρώτα από όλα χρειάζεται η ιδεολογία (τι πρόταση θα φέρει ο νέος πολιτικός σχηματισμός) για αυτό θα σας πρότεινα τον παρακάτω οδικό χάρτη:
Βήμα 1ο: Οργάνωση 15 τρίωρων εβδομαδιαίων εκπομπών (Παρασκευή) στο ανιχνεύσεις Web TV, όπου θα παρουσιαστεί η νέα πρόταση για κάθε μεγάλο τομέα του δημόσιου βίου (σύνταγμα, θεσμοί, εξουσία, οργάνωση κράτους, εξωτερικές σχέσεις, μεταναστευτικό, άμυνα/ασφάλεια/απειλές, παιδεία και θρήσκευμα(τα), εργασία-κοινωνική ασφάλιση, ανάπτυξη/επενδύσεις/τουρισμός/ναυτιλία, υποδομές/ενέργεια/περιβάλλον/μεταφορές, δημόσια τάξη/προστασία του πολίτη, οικονομία, πολιτισμός, γεωργία και ύπαιθρος). Από ότι φαίνεται έχετε πολύ αξιόλογους συνεργάτες για προετοιμασία ανάλογων εκπομπών. Όχι σε μορφή πολιτικού προγράμματος αλλά αρχών. Μετά από κάθε εκπομπή θα ακολουθεί ανοιχτός διάλογος/σχολιασμός.
Βήμα 2ο : Αντικειμενική αξιολόγηση των αποτελεσμάτων από πλευράς ενδιαφέροντος κόσμου και διαμόρφωση τελικών προτάσεων, εάν υπάρχει ενδιαφέρον.
Βήμα 3ο : Πρόσκληση ενδιαφέροντος συμμετοχής σε συνέδριο (εάν το βήμα 2 είναι θετικό).
Βήμα 4ο : Πρόσκληση οικονομικής συνεισφοράς συνεδρίου (εάν το βήμα 3 είναι θετικό).
Βήμα 5ο : Πρόσκληση συμμετοχής σε συνέδριο και απόφαση (εγένετο ή μη εγένετο ο πολιτικός φορέας). Αυτό χρονικά πηγαίνει Μάιο ή Ιούνιο 2022.
Η όλη διαδικασία θα πρέπει να επιτρέπει τη μέγιστη συμμετοχή και των Ελλήνων του εξωτερικού καθώς και όλων των Ελλήνων 8 – 108 ετών.
Από τη στιγμή που είστε 67 χρονών και θέλετε να το κάνετε, κάντε το μη διστάζετε. Είστε της πρακτικής σχολής σκέψης και : Το γοργόν και χάρη έχει, όποιος βιάζεται σκοντάφτει, ο τολμών νικά, ιδού η Ρόδος ιδού και ….., στη ζωή ποτέ δεν χάνουμε ή κερδίζουμε ή μαθαίνουμε. Το πολύ- πολύ να μάθετε κάτι ακόμα στη ζωή σας. Πιθανόν όμως αν δεν το κάνετε να το φέρετε βάρος.
Σας εύχομαι καλή επιτυχία
Λέτε ότι η Ρωσια βοήθησε την Τουρκία το 1922 και γιόρτασαν την νίκη των Τούρκων επι των Ελλήνων κτλ !
Μα το ίδιο έκαναν και οι Γάλλοι και άλλοι δυτικοί τότε για να έχουν την Τουρκία στο πλευρό τους ! Τότε οι Γαλλοι είταν θυμωμένοι με την αποκαταστάσεις της μοναρχίας στην Ελλάδα γιατί είταν Γερμανόφιλοι !
Όλλοι είναι τα ίδια σκατα !
Η αναφορά έγινε στο σημείο αναζήτησης διεθνών ερεισμάτων. Είχα μιλήσει για την υποστήριξη, σήμερα, της Γερμανικής Ευρώπης στην Τουρκία, την απομόνωση των ΗΠΑ και αναφέρθηκα και στην άλλη μεγάλη δύναμη, τη Ρωσία. Η Γαλλία και να σε υποστηρίξει μικρό το όφελος.
Η Ρωσία συγχαίρει την Τουρκία για Μικρασιατική καταστροφή του 1922 και την Σμύρνη: “Σας στηρίξαμε”
Είναι αδύνατον να τα βάλουμε με την Τουρκία χωρίς τη βοήθεια της Δύσης και να ελπίζουμε σε νίκη!
Είναι, αλλά όταν λες “Δύση”, ποιον άλλον εννοείς, εκτός από τις ΗΠΑ; Η ΕΕ άγεται και φέρεται από την τουρκόφιλη Γερμανία. Η Τουρκία δεν αποτολμά ολομέτωπο πόλεμο με την Ελλάδα, διότι ξέρει ότι θα πάθει κι αυτή τέτοια ζημιά, που θα την γυρίσει τουλάχσιτον 50 χρόνια πίσω. Επιπλέον, έχει ανοίξει πολλά μέτωπα και θα κινδυνεύσει με διάλυση. Αν δεν τα ήξερε αυτά, γιατί τόσο καιρό παίζει σαν την γάτα με το ποντίκι και δεν αποτολμά την σύγκρουση;
Έκθεση ΚΚΣΜ: Ο συσχετισμός δυνάμεων Ελλάδας – Τουρκίας δεν επιτρέπει υπεροχή της Άγκυρας
Πολύ καλό μία παρατήρηση όμως, ο κύριος Αποστολάκης πιστεύω έπεσε στην παγίδα της Νέας Δημοκρατίας διότι έχει μικρή εμπειρία ως πολιτικός είναι στο επάγγελμα στρατιωτικός. Ακόμα ίσως δεν έχει την πονηριά, για να καταλάβει τις “πονηριές και τις δολοπλοκίες” του πολιτικού κατεστημένου, διότι ως άνθρωπος είναι τίμιος και έχει αξίες στη ζωή.
Ὁ Μίκης Θεοδωράκης καί ὁ Ἐλύτης καί ὅλη ἡ γενιά τοῦ ’30 ἀναζήτησαν τά ἴχνη τῆς ἑλληνικότητας καί δημιούργησαν ἐδῶ, ἐρχόμενοι σέ ἐπαφή καί μέ μία πνευματικά ἀκμαία τότε Εὐρώπη. Αὐτά πού τραγουδάμε αὐτές τίς μέρες, σέ δρόμους, στά μπαλκόνια, μέσα στίς ψυχές μας, εἶναι αὐτό τό νέκταρ πού μᾶς πότισαν. Οἱ ψυχές μας δέν φαίνεται νά ἀντικατοπτρίζονται στίς πολιτικές τῶν τελευταίων ἐτῶν. Οἱ καλύτεροί μας δέν ἀξιοποιοῦνται. Ὑποτιμῶνται οἱ Ἕλληνες στήν ρίζα τους καί στήν πλειοψηφία τους.
Συμφωνῶ μέ τήν Μαρία Μαγγιώρου. Τί ἔχει μείνει στήν Εὐρώπη ἀπό αὐτά τά πνευματικά ρεύματα; Ἀπό τί πάσχουν οἱ ΗΠΑ;
Δέν εἶναι μόνο ἡ Τουρκία. Δέν εἶναι μόνο ἡ Κίνα. Ὑπάρχει καί ἕνας Ἀραβικός κόσμος μέ μεγάλη πρόοδο, καί μέ μία ζωντανή θρησκεία πού φαίνεται στά τεχνολογικά ὑπερσύγχρονα καί καταπληκτικά ἀρχιτεκτονικά τζαμιά, πού ἀντανακλοῦν τήν σύγχρονη εἰκόνα τους, στά ΗΑΕ, στήν Μαλαισία, στήν Αἴγυπτο κλπ.
http://psifasyiannis.blogspot.com/2014/05/to-sheikh-zayed-grand-mosque.html
Δέν ἐννοῶ ὅτι λείπουν οἱ σύγχρονοι ναοί στήν Ἑλλάδα. Ἐκκλησιαστική λειτουργία εἶναι καί τό μελοποιημένο Ἄξιον Ἐστί, πού συμπεριλαμβάνει τόσο τήν Ἐκκλησία τοῦ Δήμου ὅσο καί τήν Βυζαντινή μουσική καί ὑμνουργία. Δέν λείπουν οὔτε οἱ οὐρανοξύστες. Λείπει ὅμως ἡ ἀποκέντρωση καί ὄχι μόνο σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τή Θεσσαλονίκη, λείπει ἡ προστασία τοῦ περιβάλλοντος, λείπει ἡ προστασία τῆς παιδείας καί τοῦ πολιτισμοῦ μας, λείπει τό ὑψιπετές στήν καθημερινότητα. Ἡ αἰσθητική στήν καθημερινότητα εἶναι ὑψιπετής πράξη.
https://www.efsyn.gr/tehnes/eikastika/289568_akropoli-enos-kakoy-myria-epontai
Δέν ὑπάρχει μόνο στά μεγάλα ἔργα, στό κτίσιμο τοῦ Παρθενῶνα, στίς Ἀλεξάνδρειες τοῦ Μεγαλέξανδρου, στήν Κωνσταντινούπολη, πού δέν κτίσθηκαν χωρίς ὑψηλά ἀνθρώπινα ἰδανικά.
Ξαναβάζω τό σχόλιό μου πού ἀνήρτησα ἐκ παραδρομῆς στό σημερινό πολιτικό ἄρθρο τοῦ Π.Σ.
Μία παρατήρηση κ. Σαββίδη.
Ὁ οἰκουμενικός ἑλληνισμός στηρίχθηκε στήν ζωντανή τότε ρίζα του πού ἐρχόταν ἀπό τήν ἀρχαιότητα, μέ γλώσσα, φιλοσοφία, ἰδέες, ἱστορία, πολιτισμό, τά ἔφερε ὅπου πατοῦσε. Ἡ ρίζα αὐτή πολεμιέται, ἀποδομεῖται, συκοφαντεῖται, μαζί καί ὅσοι πιστεύουν στά ἰδανικά του καί ἀνήκουν σέ αὐτήν τή ρίζα. Μόνο ὁ λαός ἀφουγκράζεται, ὅμως ἀλλότριες ἐξουσίες μποροῦν κάποιες φορές νά τόν ἀποδιοργανώνουν.
Ὁ Μίκης Θεοδωράκης ἔχει πεῖ ὅτι ἄν κόψεις μάρμαρα μέ ὅλους τούς ὑπολογισμούς στά μέτρα τῶν μαρμάρων πού κτίσθηκε ὁ Παρθενώνας, δέν φτιάχνεις αὐτό τό ἔργο, γιατί ὁ Παρθενώνας γεννήθηκε μέ μία ἰδέα μέσα του πού αὐτή ἀκτινοβολεῖ.
Συμφωνῶ μέ τίς προτάσεις τοῦ συνομιλητή σας ΕΠΙΛΟΓΟΣ-ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ.
Λείπουν νέες πολιτικές δυνάμεις, ἀπό τόν λαό, μέ ἐμπειρία ζωῆς, μέ ἰδεολογία, μέ γνώση της ἱστορίας, μέ στοχασμό, μέ μαθηματική σκέψη, μέ ἀγάπη γιά τόν Ἑλληνισμό. Μπορῶ νά σᾶς εὐχηθῶ τά καλύτερα καί βέβαια τό ταξίδι ἀξίζει, ὅ,τι καί νά γίνει.
“Μόνο ὁ λαός ἀφουγκράζεται…” Τι; Η γλώσσα καταστρέφεται, οι φιλόλογοι το επισημαίνουν και ο … λαός τι ακριβώς αφοουγκράζεται, αφού ο ίδιος την καταστρέφει; Ένα παράδειγμα μόνο.
¨Ὁ Μίκης Θεοδωράκης ἔχει πεῖ ὅτι ἄν κόψεις μάρμαρα μέ ὅλους τούς ὑπολογισμούς στά μέτρα τῶν μαρμάρων πού κτίσθηκε ὁ Παρθενώνας, δέν φτιάχνεις αὐτό τό ἔργο, γιατί ὁ Παρθενώνας γεννήθηκε μέ μία ἰδέα μέσα του πού αὐτή ἀκτινοβολεῖ.”
Σαχλαμάρες. Στο Ενδιβούργο υπάρχει ένας άθλιος “Παρθενώνας”, που δεν βλέπεται, διότι είναι ολόστραβος, που όμως έχει κατασκευασθεί ακριβώς όπως τον αθηναϊκό. Ο λόγος είναι ότι ο φωτισμός είναι διαφορετικός. Οι κατασκαυαστές τού Παρθενώνος κοίταζαν από μακριά κι έφτιαχναν αναλόγως με το πώς “έκοβε” το μάτι τους. Ούτε μία ίσια γραμμή δεν έχει το μνημείο, κι όμως φαίνεται ολόισιο! Τι ιδέα μέσα του και πράσσειν άλογα; ¨ τοῦ Επισκέπτη.
Ἀπό τό ἀφουγκράζεται μέχρι τό πράττει ἔχει τεράστια διαφορά. Ἐσύ ἀφουγκράζεσαι ὅτι ὁ λαός καταστρέφει τήν γλῶσσα. Γιατί κατά τήν γνώμη σου καί τί λύσεις μπορεῖς νά σκεφτεῖς; Ἕνας πολιτικός φορέας σάν αὐτόν πού σκέφτεται ὁ Π.Σ. θά ‘πρεπε νά ἔχει σκοπό καί αὐτή τήν ἀναζήτηση.
Σχετικά μέ τήν κυρίαρχη ἰδέα ἑνός ἔργου, ἡ κεντρική ἰδέα τοῦ Π.Σ. γιά τόν πολιτικό σχηματισμό φαίνεται νά εἶναι ὁ οἰκουμενικός ἑλληνισμός, τόν ὁποῖο κατανοεῖ καί γιατί ζεῖ στήν περιοχή ἀπό ὅπου ξεκίνησε.
Στό Ἐδιμβοῦργο δέν ἔφτιαξαν τό ἔργο πού εἶναι ὁ Παρθενώνας μέ τήν κυρίαρχη ἰδέα του, ἀλλά ἕνα ἀντίγραφο τοῦ κτιρίου.
1) Τι εννοείς με την λέξη “αφουγκράζομαι”; Διότι νομίζω ότι έχομε πρόβλημα συνεννόησης. Όχι, κανείς δεν αφουγκράζεται τίποτε, διότι δεν τον ενδιαφέρει, από την μια και ίσως δεν γνωρίζει (το πιθανότερο), από την άλλη.
2) Γιατί; Ένας λόγος είναι ότι επεκράτησε η αριστερίστικη αντίληψη τού (δήθεν) εκδημοκρατισμού τής γλώσσας, με αποτέλεσμα ν’ ακούμε/διαβάζομε λάθος ελληνικά. Ένας άλλος ότι κατήργησαν την τρίτη κλίση και … “απλούστευσαν” (sic) την γλώσσα κατά το δοκούν. Τι μπορεί να γίνει; Δεν ξέρω, αφού τα έχουν καθιερώσει (τα λάθος ελληνικά) και τα ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, για να μην φαίνονται οπισθοδρομικά. Άγνοια, αδιαφορία, βλακεία, απίστευτο μίγμα καταστροφικό.
3) Έχω πάψει προ πολλού να πιστεύω στούς “νέους πολιτικούς φορείς”, οι οποίοι είναι κι άλλα κόμματα (όχι άλλο κάρβουνο!), δηλαδή συμμορίες που κατέστρεψαν την χώρα.
4) Ποια είναι η “κυρίαρχη ιδέα” τού Παρθενώνα; Εγώ αναφέρθηκα σ’ αυτό που είπε (πού/πότε το είπε;) ο Θεοδωράκης και που τώρα εσύ καλείσαι να ερμηνεύσεις, αφού αυτός πλέον δεν μπορεί να μάς πει τι ακριβώς εννοούσε.
Ἀπορῶ πῶς δέν καταλαβαίνεις τό ἀφουγκράζομαι.
Τό ἀφουγκράζομαι εἶναι κάτι παραπάνω ἀπό τό ἀκούω, ἀκούω δηλαδή ὄχι γιά νά ἐντοπίσω λέξεις ἤ αὐτά πού νομίζω, ἀλλά γιά νά φθάσω στό βαθύτερο νόημα τῶν ὅσων προσπαθῶ νά ἀντιληφθῶ, πού δέν εἶναι εὔκολο νά διατυπωθεῖ μέ λέξεις.
Μέ τά γιατί σου συμφωνῶ κι ἐγώ, ἀλλά ἔχουμε πλέον σπουδαία μνημεῖα τόσο τῆς δημοτικῆς ὅσο καί τῆς καθαρεύουσας. Ἡ Ὀδύσσεια καί ἡ Ἰλιάδα σέ ἀρχαῖα διάλεκτο πρωτοδιατυπώθηκαν, ἀλλά παρέμειναν μέχρι σήμερα. Κάπου ἄκουσα ὅτι τό Ἄξιον Ἐστί μελοποιημένο ἀπό τόν Μίκη Θεοδωράκη, εἶναι ἡ σύγχονη Ὀδύσσεια καί ἡ Ἰλιάδα μας. Ἄγνοια, ἀδιαφορία καί βλακεία, αὐτά πρέπει νά πολεμήσουμε. Δέν ἐπιτρέπεται νά ἐμφανίζονται καί νά μιλᾶνε στά κρατικά μέσα ὅσοι δέν ἔχουν ἱκανώτατη γνώση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας, ὡς προαπαιτούμενο. Ἄν δέν μποροῦμε νά τά καταφέρουμε μέσα, πῶς νά πολεμήσουμε ἄλλους ἄν χρειαστεῖ; Ἡ γλώσσα μας δέν εἶναι μόνο ἕνα μνημεῖο ἀπό τήν ἀρχαιότητα, ἀλλά μέ τήν δομή καί τόν πλοῦτο της, δρόμος πρός τήν ἐλευθερία καί τήν πνευματικότητα. Κι ἐπειδή δἔν ἔχουμε ὅλοι τήν δυνατότητα, ὁ Παντελῆς Σαββίδης θά μποροῦσε μέ τό δημόσιο βῆμα του νά τό θέσει σάν ἕναν ἀπό τούς βασικούς στόχους.
Ἡ κυρίαρχη ἰδέα τοῦ Παρθενῶνα εἶναι κατά τή γνώμη μου ἡ ἴδια ἡ Δημοκρατία, ἡ ἰσότητα, ἡ ὑποχρέωση, ἡ ἐλευθερία. Οἱ κολῶνες πού σηκώνουν ἐξ ἴσου τήν στέγη εἶναι ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα. Ἡ ὀμορφιά, τό κάλλος, ἀπαραίτητη παράμετρος. Δέν μπορῶ νά ἑρμηνεύσω τόν Μίκη, μπορῶ νά πῶ τί πιστεύω ἐγώ, γιατί ἡ ἴδια ἡ ἰδέα τῆς Δημοκρατίας εἶναι τό ΄τίς ἀγορεύειν βούλεται ΄, ἡ ἄποψη τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ἡ γνώμη του, ἡ ἰδέα του, ἡ ἐποπτεία του ἔχουν σημασία. Ὅπως καί ὁ στίχος στήν Ἄρνηση τοῦ Σεφέρη ΄κι ἀλλάξαμε ζωή ΄, δέν ἐννοεῖ ὅτι θά ἀλλάξουμε τή ζωή μας μέ τήν ζωή κάποιου ἄλλου.
“Ἐσύ ἀφουγκράζεσαι ὅτι ὁ λαός καταστρέφει τήν γλῶσσα”. Απαντώ παρακάτω, διότι ο χώρος στένεψε και δεν έχει νόημα να γράφομε μονόστηλα. Όχι, δεν “αφουγκράζομαι” την καταστροφή τής γλώσσας. Εδώ δεν κολλά η λέξη αυτή, που σημαίνει ακούω πολύ προσεκτικά. Διαβάζω και ακούω αυτά τα απαράδεκτα νεοδημοτικίστικα και βλέπω ότι καταστρέφουν την γλώσσα. Την μία δίδεις μία ένα νόημα στην λέξη, που δεν ανταποκρίενται στο πραγματικό της και την άλλη γράφεις άλλα.
ΓΙΑ ΤΟΝ/ΤΗΝ ΑΠΟΡΙΑ: Αν σας ενδιαφέρει, μπορείτε να κάνετε εσείς τις δραστηριότητες που προτείνετε. Θα φροντίσω να έχετε κάθε δυνατή βοήθεια. Ενδιαφέρουσες είναι. Μια μικρή υποσημείωση: ταιριάζουν περισσότερο σε ακτιβιστικές σελίδες. Η δική μας είναι περισσότερο προβληματισμού. Πάντως, κάτι σας βασανίζει και αυτό είναι εξαιρετικό. Ανήκετε στο target group που θα θέλαμε να έχουμε.
Ευχαριστώ. Κατά τη συνομιλία μας γράψατε: “Προσπαθώ για ένα πολιτικό πρόγραμμα. Εν κατακλείδι:
Πολιτικά επιδιώκω τη δημιουργία ενός πολιτικού φορέα με έδρα εκτός Αθηνών (για να αναπνέει καλύτερα) που θα δώσει έμφαση στην ανάπτυξη της περιφέρειας”
Όπως συμφώνησα με τον κ. Λυγερό δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις (συνθήκες κρίσης). Εσείς όμως υποστηρίζετε “Νομίζω η περίοδος που διανύουμε είναι περίοδος κρίσης. Δεν υπάρχει εναλλακτική κυβερνητική λύση στην σημερινή. Ο Συριζα δεν είναι”
Θα με ενδιέφερε (όπως και άλλους πιθανόν) να ακούσω εκ μέρους σας την ενναλακτική πρόταση πολιτικού προγράμματος- φορέα και γι’ αυτό σας πρότεινα έναν “ακτιβιστικό” οδικό χάρτη. Δεν με βασανίζει κάτι ιδιαίτερο και περνάω καλά στο Ελληνικό κράτος που μου επιτρέπει να εργάζομαι, να δημιουργώ, να σκέφτομαι, να αμφισβητώ, να επικροτώ ενίοτε, να προβληματίζομαι και να συμμετέχω σε πολιτισμένους διαδικτυακούς διαλόγους.
Εσείς έχετε έντονες ανησυχίες/κάτι σας βασανίζει (κράτος των Αθηνών, εθνικό κράτος, παρακμή Θεσσαλονίκης, περίοδος κρίσης, ανάπτυξη περιφέρειας κ.λπ.) και επιδιώκετε τη δημιουργία του πολιτικού φορέα.
Οπότε για μία ακόμα φορά έχει δίκιο ο κ. Λυγερός και “Θα συνεχίσουμε να βράζουμε στο ζουμί μας”!
@ Ελένη Π. September 8, 2021 At 4:27 pm
Από πού συμπεραίνεις ότι δεν καταλαβαίνω το αφουγκράζομαι; Απλώς θέλω να δω αν εννοούμε το ίδιο πράγμα και όντως το εννοούμε. Και συνέχισα γράφοντας ότι, κατά την γνώμη μου, ουδείς αφουγκράζεται τίποτε κι εξηγώ το γιατί. Πώς, λοιπόν, καταλήγεις σε τόσο αυθαίρετα συμπεράσματα;
Είπα εγώ ότι δεν έχομε μνημεία δημοτικής; Τι σχέση έχει αυτό που γράφεις μ’ αυτό που είπα εγώ, για καταστροφή τής γλώσσας σε μία ανόητη προσπάθεια εκδημοτικισμού (έγραψα κατά λάθος “εκδημοκρατισμού”). Διάβασε προσεκτικά αυτά που γράφω και μη μού βάζεις λόγια στο στόμα που δεν είπα. Αν δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ γράφοντας “ανόητη προσπάθεια εκδημοτικισμού”, ευχαρίστως να σού εξηγήσω. Τα έχω γράψει κατ’ επανάληψη, αλλά δεν πειράζει.
Αυτά που γράφεις για τον Παρθενώνα είναι εντελώς αυθαίρετες εικασίες, που δεν βγάζουν απολύτως κανένα νόημα. Το κάλλος τού μνημείου μπορεί να ερμηνευθεί με πολλούς τρόπους, αλλά όχι με νεφελώδη και αβάσιμα τεκμήρια. Για παράδειγμα, το μνημείο “δένει” απολύτως με το περιβάλλον. Συναντάς σχεδόν παντού τήν γνωστή αναλογία φ ή φ’. Ένας αρχιτέκτων θα σού βρει και πολλά άλλα κι ασφαλώς, αν ψάξεις, θα βρεις πολύ περισσότερα(*). Αρχή μου είναι να πατώ στην γη και όχι να πετώ στα σύννεφα. Ζητώ εξηγήσεις ΧΕΙΡΟΠΙΑΣΤΕΣ και όχι άρες-μάρες.
(*) Ο Παρθενώνας και τα μυστικά του: Το μυστήριο ξετυλίγεται
‘Μέ τά γιατί σου συμφωνῶ κι ἐγώ, ἀλλά ἔχουμε πλέον σπουδαία μνημεῖα τόσο τῆς δημοτικῆς ὅσο καί τῆς καθαρεύουσας.’ διαπίστωση ἔκανα σκεπτόμενη τήν περίφημη διαμάχη δημοτικιστῶν καί καθαρευουσιάνων, πού ἀφοροῦσε τήν διατήρηση τῆς γλώσσας, καί βλέποντας τά ἀποτελέσματα μέ τά σημερινά δεδομένα. Δέν εἶπα ὅτι κάτι εἶπες ἐσύ. Ἀναρωτιέμαι δηλαδή τί θά προκύψει στό μέλλον ἀπό τήν σημερινή χρήση τῆς γλώσσας καί ἐκφράζω τίς ἀνησυχίες μου.
Γιά τόν Παρθενώνα ὑπάρχουν τόμοι ἀνάλυσης καί προσέγγισης, ἀπό διάφορες ὀπτικές συμβολικές, σχεδιασμοῦ, κατασκευαστικές, ἀπό τήν σκοπιά τῆς τέχνης κλπ, ἀλλά εἶναι προσεγγίσεις καί ὁ καθένας μπορεῖ νά ἐπιλέξει ἤ νά προσθέσει τήν δική του. Ἔγραψα ποιά εἶναι κατά τή γνώμη μου ἡ κυρίαρχη ἰδέα τοῦ Παρθενῶνα. Μόνο ὅμως αὐτοί πού τόν σχεδίασαν καί τόν κατασκεύασαν ἔχουν τήν γνώση τοῦ τί ἀκριβῶς σημαίνει.
Θα ήθελα να κλείσω την ενδιαφέρουσα συζήτηση με δύο παρατηρήσεις:
α) Φοβούμαι ότι δεν κατάλαβες τι έγραψα για την καταστροφή τής γλώσσας. Δεν είπα ότι η χρήση τής δημοτικής αντί τής καθαρεύουσας είναι λάθος, αλλά ότι η αυθαίρετη μετατροπή/χρήση λέξεων, ως δήθεν εκδημοτικισμένων, είναι λάθος. Ακούς/διαβάζεις καθημερινά “επί τόπου κατεφθασε ΑΜΕΣΑ η αστυνομία”. Άλλο άμεσα (επιρρ. τροπικό => χωρίς μεσολάβηση, κατ’ ευθείαν) κι άλλο ΑΜΕΣΩΣ (επιρρ. χρονικό => τάχιστα, αυθωρεί). Επίσης συνηθέστατο λάθος η αντικατάσταση τού απλώς με το απλά, που σημαίνει διαφορετικό πράγμα. Απλώς, είναι επιρρ. ποσοτικό (;) => μόνο, μονάχα. Απλά, επιρρ. τροπικό => με απλό τρόπο. Υπάρχουν πάρα πολλά τέτοια παραδείγματα λάθους, τα οποία έχουν πολλάκις επισημανθεί από φιλολόγους και όμως εξακολουθούν να κάνουν το ίδιο λάθος. Γιατί;
Ασφαλώς υπάρχουν τόμοι ολόκληροι για τον Παρθενώνα, όπου ο καθένας γράφει ότι θέλει. Η βικιπαίδεια (και όχι μόνο) λέει, συν τοις άλλοις, ότι ήταν σύμβολο (και) τής … δημοκρατίας. Σύννεφο οι αρλούμπες.
Ευχαριστώ για το διάλογο.
Αὐτά πού ἐπισημαίνεις εἶναι θέματα ἀγραμματοσύνης πού τείνει νά ἐπικρατεῖ. Ὑπάρχουν ὄμως καί ἄλλα θέματα. Οἱ Ἕλληνες πτυχιοῦχοι τῶν ξένων Πανεπιστημίων, ὅσοι συνεργάζονται μέ ξένους καί ἡ τάση πού ἔχει ἠ ἀγγλική γλώσσα νά γίνει μία κοινή γλώσσα μεταξύ λαῶν, ὁδηγεῖ σέ μία ἀπαξίωση τῆς γλώσσας μας ἀπό πολλούς καί σέ μία ἁπλοποιημένη ἁπλῶς ἀναγκαστική ἐκμάθηση. Θά ἦταν νοητικό ἐργαλεῖο ἡ ὀρθή διδασκαλία τῆς πλούσιας γλώσσας μας, αὐτό ὄμως ἀπαιτεῖ πολιτική βούληση τῆς ἀνάγκης ὀρθῆς διδασκαλίας, μέ ἔρευνα τῶν προβλημάτων, ἐκσυγχρονισμό τῶν μεθόδων, χρήση νέων τεχνολογιῶν καί κυρίως γνώση τοῦ τί ἀξία ἔχει ἡ γλώσσα αὐτή. Ἡ πολύ καλή ἐκμάθηση καί μίας ξένης γλώσσας εἶναι ἀπό τούς βασικούς πυλῶνες τῆς παιδείας.
Εὐχαριστῶ κι ἐγώ.
Τί ἔχει γράψει γιά τόν Παρθενώνα ὁ Κωνσταντίνος Καβάφης σέ δύο ἄρθρα του γιά τά Ἐλγίνεια, πού δημοσιεύθηκαν στήν Ἐπιθεώρηση Τέχνης 5/63.
http://62.103.28.111/infopubl/5049.0101/files/assets/basic-html/page-38.html
Ὅλα τά τεύχη τῆς Ἐπιθεώρησης Τέχνης ὑπάρχουν ψηφιοποιημένα.
Καλή αρχή, από ότι φαίνεται δεν είστε μόνος που λέγατε
https://www.tovima.gr/2021/09/10/politics/diakiryksi-prosopikotiton-magia-politikou-sximatismou-stis-paryfes-tis-neas-deksias/
Τελικά βλέπουμε διαφορετικά τον τρόπο δημιουργίας ενός πολιτικού φορέα. Εσείς το βλέπετε με την κλασσική συστημική μέθοδο, από πάνω προς τα κάτω. Οι σοφοί (ελίτ) διακηρύσσουν και μετά προωθούν την διακήρυξη στον κόσμο.
Εγώ το προσεγγίζω διαφορετικά, με συμμετοχική δημιουργία από κάτω προς τα πάνω (network party) και συνεχή διεύρυνση της βάσης των ιδεών και υποστηρικτών. Οπότε χάθηκε η ευκαιρία να γίνει το κόμμα των Ανιχνεύσεων!
Έστω και έτσι ας περιμένουμε να δούμε την εξειδίκευση των προτάσεων των σοφών, ελπίζοντας ότι μπορεί να διαψευσθεί ο κ. Λυγερός και να μην συνεχίσουμε να βράζουμε στο ζουμί μας.
Ίσως τελικά μόνο … θανάτω Θάνατον(Δυτικό έκτρωμα πολιτισμού-ανθρωπογέννησης) πατήσας. Ο Θεός μόνο γνωρίζει.