Την τελευταία του πνοή άφησε την Τετάρτη στις τρεις το μεσημέρι στο σπίτι του στο Μετς, ο γνωστός σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος. Ηταν 91 ετών. Εφυγε ήρεμος και με τους αγαπημένους του ανθρώπους στο πλάι του.
Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο στις 12 το μεσημέρι στο Α’ Νεκροταφείο και αντί στεφάνου, η οικογένεια επιθυμεί την κατάθεση δωρεών στην «Κιβωτό του Κόσμου» και στο «Χαμόγελο του Παιδιού».
Ο Νίκος Κούνδουρος γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του δικηγόρου και πολιτικού Ιωσήφ Κούνδουρου. Σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από την οποία και αποφοίτησε το 1948. Κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε ενταχθεί στις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, και μετά τον πόλεμο εξορίστηκε στη Μακρονήσο, λόγω των αριστερών φρονημάτων του. Στα 28 του χρόνια αποφάσισε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως σκηνοθέτης με τη Μαγική Πόλη (1954), όπου συνδύασε τις επιρροές του από το νεορεαλισμό με την εικαστική του ματιά. Με το σύνθετο και πρωτοποριακό έργο Ο Δράκος (1956), ο Νίκος Κούνδουρος καθιερώνεται. Ακολούθησαν «Οι παράνομοι» (1958), «Το ποτάμι» (1959), «Μικρές Αφροδίτες» (1963), «Το πρόσωπο της Μέδουσας» (1967), «Τα τραγούδια της φωτιάς» (1974), «1922» (1978) κ.ά.
Ο Ν. Κούνδουρος είχε εκπροσωπήσει τον ελληνικό κινηματογράφο πολλές φορές στο εξωτερικό όπως στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας το 1953 και 1956, στο Φεστιβάλ Βερολίνου το 1958, 1963 και 1967. Είχε επίσης τιμηθεί με το Πρώτο Βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και Βερολίνου το 1963 για την ταινία «Μικρές Αφροδίτες» καθώς και για την ταινία του «Το ποτάμι» στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1959.
Ειδικότερα για την ταινία «Μικρές Αφροδίτες» τιμήθηκε και με το Βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου. Η δε ταινία του «Ο Δράκος» χαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη ελληνική ταινία στη δεκαετία του 1950-1960. Τόσο η ελληνική όσο και η γαλλική και αγγλική τηλεόραση έχουν προβάλει κατ’ επανάληψη ταινίες του Κούνδουρου. Σημειώνεται επίσης πως αντίγραφα (κόπιες) πολλών ταινιών του βρίσκονται στο Ευρωπαϊκό Μουσείο Κινηματογράφου, στη Γαλλική Ταινιοθήκη, καθώς και στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης.
Από τη σειρά του Υπουργείου Πολιτισμού «Ταξίδι στον Πολιτισμό»
Συλλυπητήρια του πολιτικού κόσμου
«Ο Νίκος Κούνδουρος υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες. Τίμησε και πρόβαλε με το έργο του την Ελλάδα στο εξωτερικό», αναφέρει σε δήλωσή του ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης και προσθέτει: «Οι ταινίες του διακρίθηκαν διεθνώς στα Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας και του Βερολίνου. Ως σκηνοθέτης, άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στον ελληνικό κινηματογράφο.Ως άνθρωπος, με τη σεμνότητα και το ήθος του έδειξε το δρόμο στους νεότερους δημιουργούς. Το κενό που αφήνει η απώλειά του είναι δυσαναπλήρωτο. Στους οικείους του, εκφράζω τα ειλικρινή συλλυπητήριά μου».
«Ο σπουδαίος αυτός άνθρωπος, ο αγωνιστής, σύντροφος και φίλος Νίκος Κούνδουρος, έκλεισε σήμερα τα μάτια του. Το ρηξικέλευθο βλέμμα του θα μείνει ανοιχτό για πάντα μέσα από τα σπουδαία έργα του, που ταξίδεψαν την Ελλάδα πολύ πέρα από τα σύνορά της, καταγράφοντας την ιστορία με τη δική του υπογραφή. Το ταξίδι του μακριά μας ξεκίνησε ενώ στη Βουλή ήδη προγραμματιζόταν εκδήλωση για να τιμηθεί ο μεγάλος αυτός δημιουργός. Εκφράζω τη μεγάλη μου θλίψη για την απώλειά του», επισημαίνει σε μήνυμά του ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης.
Από την πλευρά του, το Ποτάμι, μεταξύ άλλων, τονίζει: «Από τον Νίκο Κούνδουρο κρατάμε την αφοσίωση στην τέχνη και στον άνθρωπο, την πίστη σε μια καλύτερη χώρα, πίστη που κράτησε μέχρι το τέλος, και βέβαια το έργο του, απαράγραπτη πολιτιστική κληρονομιά της νεότερης Ελλάδας. Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του»
“Καθημερινή”
http://www.zougla.gr/assets/images/869763.jpg
«Σε μία περίοδο(2011-12 σσ) που ο Αραβικός κόσμος βρίσκεται σε αναβρασμό και η Μέση Ανατολή διανύει την πλέον ταραχώδη περίοδο από τις αρχές της δεκαετίας του 90 κι’ έπειτα, ο πάντα πολιτικός, καυστικός και επίκαιρος Νίκος Κούνδουρος καταθέτει με το κινηματογραφικό του βλέμμα τη δική του άποψη.
Με αφετηρία ένα αληθινό γεγονός,
την προσάραξη ενός πλοίου που ερχόταν από τον Παναμά σε ένα ακρωτήρι της Πελοποννήσου και το σκοτεινό μυστικό του, ο σκηνοθέτης κάνει μια καθαρά πολιτική ταινία.
Όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος.
«Το Ισραήλ κάνει ό,τι μπορεί για να δηλώνει τη δυναμική παρουσία του στους, έτσι κι αλλιώς, ταραγμένους καιρούς στην ταραγμένη περιοχή της εδώ Ανατολής.
Καιροφυλαχτεί για να πάρει μέρος και στην πιο ελάχιστη αναταραχή των γειτόνων του.
Πρώτο θύμα η Παλαιστίνη,
ανυπεράσπιστη, άοπλη,
εγκαταλειμμένη από Eυρωπαίους και Aμερικανούς,
στερημένη όχι μόνο υλικής, αλλά και της πιο άμεσης οικονομικής και πρακτικής βοήθειας.
Όσο για μένα, ανήμπορος να πάρω μέρος στους εθελοντές με τα ανυπεράσπιστα καΐκια, που πλήρωσαν με αίμα πέρυσι το θάρρος τους να πλησιάσουν από τη θάλασσα και να δώσουν κάποιο χέρι συμπαράστασης και βοήθειας στον Παλαιστινιακό λαό, κινητοποίησα και εκμεταλλεύτηκα τη δύναμη του κινηματογράφου. Απαντώ με τον τρόπο μου και εκπροσωπώ τον χωρίς φωνή λαό, που περιμένει από τις εφημερίδες και τα κανάλια να δηλώσει την αλληλεγγύη του σ’ έναν λαό αδύναμο να υπερασπιστεί την ελευθερία του.»
Η ταινία διαδραματίζεται σ’ ένα μικρό λιμάνι στο νότο της Πελοποννήσου. Πρωταγωνιστής είναι ο Ιορδάνης Κύρογλου, άντρας με μεγάλη επιρροή και μέγας διδάσκαλος στη στοά των μασόνων. Ο Κύρογλου με συνεργάτη του τον Γιατράκο, τον αρχηγό της αστυνομίας, προσπαθεί να συλλέξει πληροφορίες για την άφιξη του φορτηγού πλοίου «Ναόμι», που μεταφέρει σιτάρι από τον Παναμά στο Ισραήλ. Η αναμονή του πλοίου αποτελεί τον κεντρικό άξονα της ταινίας, γύρω από τον οποίο ξετυλίγονται οι προσωπικές ιστορίες των ηρώων: του αρχηγού των Παλαιστινίων κομάντος Αμπντουλά αλ Φακίρ, της Εβραίας Σάρα Μπεν Σουσάν, κόρης του Κύρογλου, του Κουρτ, αρχηγού μιας ομάδας νεοναζί, του εκδότη της τοπικής εφημερίδας, και των 17 κοριτσιών που έχουν έρθει απ’ τα ταραγμένα Βαλκάνια σε αναζήτηση μιας καινούριας πατρίδας.
Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στην Πελοπόννησο, σε ένα βενετσιάνικο κάστρο και ολοκληρώθηκαν στην Αθήνα και τον Πειραιά.»,
κι άλλες συνωμοσιολογίες,
νά φάνε καί οί αποψάτες κότες,
Smith!… – δείτε τό βίντεο εκεί, δέν τό βρίσκω στό youtube
https://latuffcartoons.files.wordpress.com/2014/08/netanyahu-grim-reaper-of-gaza-altagreer.jpg