Οταν ανακοίνωσε την επικείμενη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο, ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανέφερε το ΝΑΤΟ 40 φορές. Ηταν ξεκάθαρο ότι ήθελε να παρουσιάσει το ΝΑΤΟ ως τον διάβολο – αλλά δεν ήταν πάντα έτσι.
Ολα αυτά άλλαξαν με τις «έγχρωμες επαναστάσεις» στα μέσα της δεκαετίας του 2000: Το θέαμα δημοκρατικών κινημάτων στη Γεωργία και την Ουκρανία τρομοκράτησε τον κ. Πούτιν. Ανησυχούσε ότι η Ρωσία θα ήταν η επόμενη χώρα στη σειρά. Οταν ανέλαβα τη θέση του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ το 2009, ο κ. Πούτιν με ενημέρωσε ψυχρά ότι ο οργανισμός που επέβλεπα ήταν ένα λείψανο που έπρεπε να παραδοθεί στην Ιστορία.
Η ειρωνεία είναι ότι ο σκληρός πόλεμος του κ. Πούτιν στην Ουκρανία θα επιτύχει το αντίθετο από τις φιλοδοξίες του: το ΝΑΤΟ θα βγει από αυτή την κρίση μεγαλύτερο, ισχυρότερο και πιο ενωμένο. Το θέαμα των ρωσικών τανκς να ξεχύνονται πέρα από τα σύνορα προς την Ουκρανία διέλυσε πολλές μακροχρόνιες πεποιθήσεις για την ασφάλεια στην Ευρώπη. Πουθενά δεν ισχύει αυτό περισσότερο από τη Φινλανδία και τη Σουηδία. Οπως είπε ξερά η πρωθυπουργός της Φινλανδίας Σάνα Μαρίν, «η Ρωσία δεν είναι ο γείτονας που φανταζόμασταν».
Η Φινλανδία και η Σουηδία θα πρέπει να αδράξουν αυτή την ευκαιρία για να γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ. Οι κυβερνήσεις και των δύο χωρών θα πρέπει να υποβάλουν αίτηση πριν από τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ τον Ιούνιο. Η Φινλανδία και η Σουηδία θα μπορούσαν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ σχετικά γρήγορα και ανώδυνα. Και οι δύο χώρες είναι ήδη στενά ευθυγραμμισμένες με τον οργανισμό, συμμετέχουν σε κοινές ασκήσεις και πληρούν σαφώς τις πολιτικές απαιτήσεις για ένταξη, συμπεριλαμβανομένου ενός δημοκρατικού συστήματος διακυβέρνησης και μιας οικονομίας της αγοράς. Στην έδρα του ΝΑΤΟ, η ένταξη θα μπορούσε να εγκριθεί εν μια νυκτί. Παρά το ότι η απόφαση θα έπρεπε να επικυρωθεί από όλα τα μέλη της Συμμαχίας, ο επείγων χαρακτήρας της κατάστασης θα μπορούσε να επιταχύνει τη διαδικασία έτσι ώστε να ολοκληρωθεί μέσα σε μερικούς μήνες.
Η διεθνής στρατηγική της Ρωσίας είναι να απειλεί με κλιμάκωση προκειμένου να εκφοβίσει λιγότερο ισχυρές χώρες σε υποταγή και να ωθήσει τις πιο ισχυρές στην αδράνεια.
Η ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ είναι αμοιβαία επωφελής. Και οι δύο χώρες θα λάβουν την εγγύηση ασφάλειας του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ για τη συλλογική άμυνα και το ΝΑΤΟ θα αποκτήσει νέες δυνατότητες σε μια στρατηγικής σημασίας περιοχή. Αυτή η προνομιακή ζώνη ασφαλείας μεταξύ της Ρωσίας και των σημερινών μελών του ΝΑΤΟ θα διευκόλυνε την αντίδραση σε οποιαδήποτε εισβολή ρωσικών δυνάμεων στα κράτη της Βαλτικής.
Φυσικά, αυτό δεν ισχύει. Ο μόνος που αποσταθεροποιεί την Ευρώπη είναι ο κ. Πούτιν. Η Ρωσία στόχευσε την Ουκρανία και τη Γεωργία στο παρελθόν, ακριβώς επειδή δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ. Η διεθνής στρατηγική της Ρωσίας είναι να απειλεί με κλιμάκωση προκειμένου να εκφοβίσει λιγότερο ισχυρές χώρες σε υποταγή και να ωθήσει τις πιο ισχυρές στην αδράνεια.
Εάν η Σουηδία και η Φινλανδία ενταχθούν στο ΝΑΤΟ –ειδικά ενόψει τέτοιων απειλών–, θα έδειχνε στον κ. Πούτιν ότι ο πόλεμος οδηγεί στο αντίθετο αποτέλεσμα. Ενισχύει τη δυτική ενότητα, αποφασιστικότητα και στρατιωτική ετοιμότητα.
* Ο κ. Αντερς Φογκ Ράσμουσεν είναι πρώην γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ (2009-2014) και πρώην πρωθυπουργός της Δανίας (2001-2009). Το άρθρο είναι απόσπασμα από δοκίμιο που δημοσιεύθηκε στους New York Times.
“Καθημερινή”
