του Παντελή Σαββίδη
ΤΑ ΔΙΕΛΥΣΕ ΟΛΑ Ο ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΣ
Ο κ. Μητσοτάκης θεωρείται, απο μέρος του ελληνικού λαού, αναντικατάστατος. Είναι; Και γιατί είναι;
-Στα ελληνοτουρκικά οι εξελίξεις είναι αρνητικές για τις ελληνικές θέσεις ως τώρα. Στην Ανατολική Μεσόγειο διαμορφώνονται οι προϋποθέσεις για συνεκμετάλλευση με την Τουρκία. Υπάρχουν πολλές ενδείξεις γι αυτό. Η τελευταία προκύπτει απο την επίσκεψη Ερντογάν στην Αίγυπτο. Η Ελλάδα δίνει (στο πλαίσιο διαπραγμάτευσης) και δεν παίρνει τίποτε. Πάντα δίνει και ποτέ δεν παίρνει. Υπάρχει η άποψη που λέει καλύτερα να τα συνεκμεταλλευτούμε τα αποθέματα υδρογονανθράκων αφού δεν μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε μόνοι μας οπότε θα κερδίσουμε κάτι. Και αποφεύγουμε και τον πόλεμο. Κατανοητή. Αλλά αυτό δεν προσδιορίζει κυρίαρχο κράτος. Και αυτό μπορεί να το κάνει οποιοσδήποτε. Γιατί είναι αναντικατάστατος; Στα υπόλοιπα ελληνοτουρκικά δεν άλλαξε τίποτε. Η αιτία πολέμου παραμένει και η Άγκυρα ζητά αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Ο κ. Μητσοτάκης θα τα αποστρατιωτικοποιήσει με την μέθοδο του σιγά σιγά. Το επικοινωνιακό του επιτελείο βάζει και κάποια τρολάκια υποδεκανείς στον στρατό και καταθέτουν βαρύγδουπες αναλύσεις στο fb γιατί τα νησιά μπορούν να υποστηριχθούν με την γενναιότητα των Ελλήνων απο την Αθήνα. (πίνοντας τον καφέ τους).
-Η εξέλιξη της υπόθεσης Μπελέρη δείχνει πόσο αδύναμη είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη και πόσο ανίκανος ο ίδιος και η ηγετική του ομάδα. Δεν είμαι σίγουρος πως είναι τόσο ανίκανη η Ελλάδα. Αν θελήσει μπορεί. Ο Μητσοτάκης δήλωσε δεδομένος και αυτό τον καθιστά επικίνδυνο. Στον δεδομένο η δύναμη ή οι δυνάμεις υπαγορεύουν τι να κάνει. Ένας αξιοπρεπής πρωθυπουργός θα έλεγε στους Αμερικανούς, κυρίως, να επιλέξουν: Ελλάδα ή Αλβανία; Το αμερικανικό παραμύθι “βελτιώνουμε τις σχέσεις μας με τους γείτονές σας και αυτό θα είναι καλό και για σας” δεν πρέπει να περνά.
-Στο εσωτερικό αποδόμησε κάθε θεσμό που θα μπορούσε να κρατήσει συνεκτική την κοινωνία και να δώσει κάποια ελπίδα ανάπτυξης του τόπου (και της περιφέρειας).
Ο κ. Μητοτάκης πρέπει να υποστεί δεινή ήττα στις ευρωεκλογές σε σημείο που να αμφισβητηθεί η δυνατότητά του να συνεχίσει να κυβερνά. Δεν πάει άλλο μαζί του.
Η δεξιά παράταξη πρέπει κάποια στιγμή στην ελληνική ιστορία να σταθεί στο ύψος των εθνικών υποχρεώσεών της. Μπορεί να το δείξει αποβάλλοντας (με την ψήφο της) τον κ. Μητσοτάκη και την ομάδα του απο τους κόλπους της.
-Για την αντιπολίτευση τι να πω; Ούτε καν παιδική χαρά. Τα είπε καλύτερα ο κ. Σαμαράς χθες στη Βουλή.
Κάτι λιγότερο -γύρω στο 30%- ”θα εισπράξει” στις Ευρωεκλογές η Ν.Δ -κυρίως για την ψήφιση του γάμου των ομοφύλων -αλλά και λόγω της ψηφίσεως αυτού του νόμου -χαράς ευαγγέλια για όλους τους ”προοδευτικούς”-.
Για όλα τα άλλα θα στηριχθεί από το εσωτερικό και το εξωτερικό (οι ΗΠΑ αυτόν νόμο τον περιέλαβαν στη δήλωσή τους μετά την πρόσφατη επίσκεψη εκεί του κ . Γεραπετρίτη) .
Χειρότερες εξελίξεις θα έχουμε στον Κασσελάκειο Σύριζα και στο Ανδρουλάκειο ΠΑΣΟΚ.
Οι κυβερνήσεις πάντως πέφτουν στην Βουλή , οι δε αρχηγοί των κομμάτων όταν κατατεθεί μομφή εις βάρος τους και οι πρωθυπουργοί όταν παραιτηθούν ή εκλείψουν-περίπτωση κ. Σημίτη-.
Ως Έλληνες πάντως πρέπει να ”τρέμουμε” την περίπτωση πολιτικής αστάθειας ή την τυχόν διαδοχή της σημερινής καταστάσεως από το τους ”αρχηγίσκους” του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι σκεπτόμενοι πολίτες σίγουρα θα προβληματιστούν από το “φιλελεύθερο” παραλήρημα του Μητσοτάκη. Είναι το δεύτερο νομοσχέδιο μετά το Σκοπιανό που περνάει ο ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στη βούληση του λαού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στο 13% ο Μητσοτάκης θα δοκιμαστεί στις ευρωεκλογές αλλά με 51 βουλευτές απέναντι του σίγουρα θα έχει σημαντικές απώλειες.
Ηγέτες που δεν ακούν στο τέλος πάνε σπίτι τους, όπως έγινε και με τον Σαμαρά που κοπάναγε με μνημόνια τον λαό, δανείστηκε η Ελλάδα και τώρα οι ξένοι επιβάλουν ότι θέλουν. Άρα αργά τα δάκρυα.
Ο Σαμαράς παρέλαβε το χάος που είχε προκαλέσει το καταστροφικό μνημόνιο του ΓΑΠ.
Πρωτοστάτησε στο τεράστιο ανακουφιστικό κούρεμα χρέους.
Διαπραγματεύτηκε το 2ο μνημόνιο, το οποίο εκπλήρωνε τους στόχους και, σύμφωνα με προβλέψεις των δανειστών, καθιστούσε βιώσιμο το χρέος και το συνταξιοδοτικό σύστημα μέχρι το 2060.
Χωρίς να υποθηκεύει την εθνική περιουσία!
Αδειάστηκε με αφορμή την μη εκλογή ΠτΔ.
Και ανέλαβε ο ολετήρας που με ψέματα υφάρπαξε την ψήφο του ελληνικού λαού.
Ο ολετήρας που μετά από ένα εξάμηνο ολέθριων βαρουφάκειων εξυπνακισμών έδωσε γη και ύδωρ στους δανειστές υποθηκεύοντας την εθνική περιουσία για 99 χρόνια.
Και μετά μας ήρθε ο “φιλελεύθερος” υπηρέτης της Ουάσιγκτον, του Βερολίνου και των Βρυξελλών.
Μακάρι ο Σαμαράς να μας βγάλει, για δεύτερη φορά, από τη δεινή κατάσταση!
Κυριε Pythagorean κυβερνηση Σαμαρα-Βενιζελου δεν ηταν οταν κουρευτηικαν τα Ελληνικα ομολογα και κατι ‘κοροιδα’ χασαν μεσα σε μια μερα τις οικονομιες του? Ε?…..
Το χαος ειχε ξεκινησει πολυ πριν απο τις ανεκδιηγητη με ΠΛΑΣΤΑ στοιχεια ενταξη της χωρας στην ΕΕ απο τον Σημιτακο (τον μηδαμινο) τους Ολυμπιακους αγωνες κτλ….
Αυτη η ‘πατριωτική’ και καλα παραταξη που απο την μια σηκωνει την Ελληνικη Σημαια και απο την αλλη εισαγει καμια 100.000 ασιατες για να μαζευουν τις φραουλες και να καθαριζουν τους κηπους στα ξενοδοχεια γιατι καθε Ελληνας-πατριωτης θελει να Καααααθεεεται……
Κύριε Markus,
Η Ελλάδα το 2012 με το κούρεμα, στο οποίο καθοριστικό ρόλο έπαιξε μεταξύ άλλων ο Σαμαράς, ανακουφίστηκε άμεσα κατά 127 δις περίπου.
https://www.capital.gr/me-apopsi/3178008/dimosio-xreos-ti-sunebi-to-2012-ti-ginetai-tora/
Και εσείς παραπονιέστε για κάποιους που δεν τους βγήκε η επένδυση σε ελληνικά ομόλογα ; Αυτοί ήταν κυρίως γαλλικές και γερμανικές τράπεζες, καθώς κάποιοι που έχουν την πολυτέλεια να επενδύουν τα κληρονομημένα τους λεφτά και να κάααααααθονται.
Παλι ‘κωτσο’ τους πιασαμε τους Ευρωπαιους (Γαλλικεσ και Γερμανικες τραπεζες).
Αθανατε Ελληνα Πυθαγορα………. Πατριωτη, βαλε τις οικονομιες σου σε ελληνικα ομολογα σημερα……για να σε δω…..
Προς τό παρόν δυστυχώς για την Ελλάδα ισχύει τό ρητό: ανάμεσα στους στραβους επικρατεί ό μονόφθαλμος!!!.. ας ελπίσουμε ότι θά βρεθεί ένας ανοιχτοματης νά τούς πάρει όλους σβαρνα!!!….
᾿Επανάσταση ἀρχῶν χρειάζεται γιατί ἔχει πάρει ἡ σκέψη κάποιων λάθος κατεύθυνση.
῾Υπάρχουν προβλήματα τά ὁποῖα δέν λύνονται μέ τήν ἐξαφάνισή τους ἀπό τό ὀπτικό πεδίο. ῾Υπάρχουν ὅρια πού λειτουργοῦν σέ ὄφελος τοῦ ἀνθρώπου, ὄχι ἄμεσα ὥστε νά τό ἀντιλαμβάνεται ἀλλά στήν πορεία του. Σέ αὐτόν τόν γεωγραφικό χῶρο, οἱ Ἕλληνες ἔβαλαν τάξη στό χάος. Μελέτησαν τούς κανόνες τῆς φύσης καί τόν ἄνθρωπο. Καί συνεχῶς καλεῖται ὁ ἄνθρωπος νά μάθει νά αὐτοελέγχεται ὥστε νά ζεῖ μέσα στήν κοινωνία σέ μία ἀλληλεπίδραση, ἀλλά μαθαίνοντας τά ὅρια τοῦ εὖ ζῆν.
Ὅπως ἀναλύει ὁ Χρῆστος Γιανναρᾶς σέ σχολιασμούς του, ὁ πολιτισμός τῆς Δύσης εἶναι ἀτομοκεντρικός ἐνῶ ὁ ἀρχαιοελληνικός πολιτισμός εἶναι κοινωνιοκεντρικός, καίρια διαφορετικοί δηλαδή.
῾Η ἐμπειρία στήν Δύση ἀφορᾶ τήν σύμπτωση τῆς ἔννοιας μέ τό νοούμενο, ἐνῶ στόν κοινωνιοκεντρικό πολιτισμό προκύπτει ἀπό τήν σχέση. Δηλαδή μποροῦμε νά σκεφτοῦμε ὑποθετικά καί ἀκραία γιά τόν δυτικό πολιτισμό ὅτι ἄν βάλουμε τήν συνταγή τῆς ἰδανικῆς ἀναλογίας τέλειου ἀνθρώπου σέ ἕνα ἐμβόλιο ἄς ποῦμε, μποροῦμε κατ´ εὐθείαν νά τελειοποιοῦμε τούς ἀνθρώπους χωρίς νά χρειάζεται κάν ζωή. ᾿Αλλά ἡ ὅλη ζωή τοῦ ἀνθρώπου γιά τόν κοινωνιοκεντρικό πολιτισμό ἔχει σημασία γι αὐτή τήν διαδικασία ὡρίμανσής του καί αὐτό μέσα ἀπό ἐλευθερία καί σχέσεις πού ὁδηγοῦν σέ νέες δυνατότητες τόν καθένα. Αὐτό τό ´σάν βγεῖς στόν πηγαιμό γιά τήν ᾿Ιθάκη νά εὔχεσαι νά ΄ναι μακρύς ὁ δρόμος ´. Αὐτό εἶναι καί ἡ ἀγάπη τῆς ζωῆς. ῾Η ἀποδοχή τοῦ τί εἴμαστε σημαίνει ἐμβάθυνση καί κατανόηση τῆς ὅλης πορείας μας πού μᾶς ἔφερε ἐδῶ πού εἴμαστε, καί πού ἐπιτρέπει περαιτέρω αὐτογνωσία, ἐπιλογές, ἀλλαγές νοοτροπίας, εὐθύνη γιά τήν συνέχεια.
᾿Εμεῖς λοιπόν πού τό γνωρίζουμε, θά ἔπρεπε νά πρωτοστατήσουμε σέ μία νέα κοινωνιοκεντρική ἀντίληψη στήν Δύση, ἀντί νά μᾶς ὁδηγοῦν, ὑποτιμώντας μας ὡς ἀντιδρῶντες πεισματικά, σέ μία ὑπόταξη τῆς φύσης μας σέ ξένες ἀντιλήψεις περί τῆς δικῆς μας φύσης καί ἴσως ἀτελεῖς ἀντιλήψεις περί τῆς φύσης γενικότερα. Αὐτή ἡ σιωπή τῆς ῾Ελληνικῆς κοινωνίας δηλαδή, σιωπή γιατί δέν ἀπαντᾶ πλέον σέ δεδομένα πού δέν τῆς ἀναλογοῦν.
῾Η ἀλλοτρίωσή μας δέν βοηθᾶ κανέναν καί ἔχει φθάσει ἕνα ποσοστό τῆς κοινωνίας μας νά μήν ἀναγνωρίζει οὔτε ὅρια, οὔτε στόχους, οὔτε προγραμματισμό. Κάποιοι θέλουν βαθμούς, ἀποδοχές, πτυχία, ὀμορφιά, ἄκοπα, χωρίς ἀξίες, χωρίς ὑπομονή, χωρίς προσμονή, χωρίς ὄνειρα. Οἱ ἀρχές, οἱ ἀξίες, τά ὅρια, εἶναι πρός ὄφελος τοῦ ἀνθρώπου καί θά πρέπει νά τά ξαναβάλουμε στήν κοινωνία μας. Ὅπως καί τήν πολιτική.