Τούτες τις ώρες, ο υπό παραίτηση πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας, Ζόραν Ζάεφ, πασχίζει να ενισχύσει με μεταγραφές τον κυβερνητικό συνασπισμό ώστε να μην καταρρεύσει με το πρώτο φύσημα του ανέμου και, ταυτόχρονα, κοιτάζει προς τη Σόφια, με την ελπίδα ότι τα «παιδιά του Χάρβαρντ», που επικράτησαν στις εκλογές της περασμένης Κυριακής, θα (του) ξεκλειδώσουν την ενταξιακή προοπτική της χώρας του.

Και μετά; Θα περιμένει χείρα βοηθείας από τη Βουλγαρία, όπου το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών της Κυριακής προκαλεί στα Σκόπια κάποια αισιοδοξία ότι τούτη τη φορά –τρίτη από την άνοιξη!– θα σχηματιστεί, επιτέλους, κυβέρνηση, η οποία, μάλιστα, αν κρίνει κανείς από δηλώσεις του ενός εκ των δύο ηγετών του πρωτεύσαντος κόμματος «Συνεχίζουμε για την Αλλαγή», Κίριλ Πέτκοφ, θα διαπραγματευθεί με διαλλακτικότητα το ζήτημα του βέτο που εκκρεμεί στις Βρυξέλλες. Tώρα ο Ζάεφ ή όποιος θα είναι στη θέση του, μιας και εκκρεμεί η παραίτησή του, δεν θα έχει απέναντι στη διαπραγμάτευση μια βουλγαρική κυβέρνηση που θα εξαρτά την τύχη της από τους εθνικιστές του τέως υπουργού Αμυνας Καρακατσάνοφ, ο οποίος μένει εκτός Βουλής.

Η Σόφια όμως διανύει και αυτή περίοδο μετεκλογικής πολιτικής ρευστότητας και θα χρειαστεί κάποιος χρόνος ώστε να σχηματιστεί νέα κυβέρνηση. Η κάλπη ανέδειξε νικητή το νεοσύστατο κεντρώο κόμμα των δύο επιχειρηματιών, αποφοίτων του Χάρβαρντ, Κίριλ Πέτκοφ και Ασεν Βασίλιεφ, το οποίο καλείται να θέσει τέλος στην παρατεταμένη ακυβερνησία που ταλανίζει τη χώρα.

Στο εσωτερικό ψάχνει βουλευτές για να κυβερνήσει και στη γειτονική χώρα φιλικό προς τα συμφέροντα της Βόρειας Μακεδονίας πολιτικό συνασπισμό.

«Κανείς στη Βουλγαρία ή στη Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας δεν επωφελείται από το γεγονός ότι οι δύο χώρες δεν έχουν τις καλύτερες σχέσεις γειτονίας. Θέλουμε μια νέα προσέγγιση για την επίλυση του προβλήματος», φέρεται να δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων MIA και ο συμπρόεδρος Βασίλεφ, ο οποίος πρόσθεσε: «Αυτή τη φορά, σε ό,τι εξαρτάται από τη βουλγαρική πλευρά, οι πολιτικοί δεν θα είναι πρόβλημα». Τα χρονικά περιθώρια όμως στενεύουν.

Ακόμη και αν στη Σόφια σχηματιστεί έως τότε νέα κυβέρνηση, η οποία θα θελήσει να ξεμπλοκάρει το θέμα, έναντι ανταλλαγμάτων προφανώς, αποσύροντας το βέτo, οι προθεσμίες μπορεί να μη βγαίνουν για τη σύνοδο-ορόσημο της 14ης Δεκεμβρίου, όπου τα Σκόπια ελπίζουν ότι οι εταίροι θα αποφανθούν θετικά.

Οι τρέχουσες εξελίξεις στην Ουκρανία και στη Λευκορωσία, πάντως, απαιτούν λεπτούς χειρισμούς από τους δυτικούς συμμάχους προς τη Σόφια, ώστε να μην υπονομεύσουν με το «καλημέρα» τη νέα κυβέρνηση, υποχρεώνοντάς τη σε άτακτη υποχώρηση στη διένεξη με τη Βόρεια Μακεδονία, από τη στιγμή που η Βουλγαρία αποτελεί το προκεχωρημένο «φυλάκιο» του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στη Μαύρη Θάλασσα και στις διακεκαυμένες περιοχές της νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Μέχρι τότε, δηλαδή τη Σύνοδο του Δεκεμβρίου, ο Ζάεφ θα πασχίζει να ισχυροποιήσει την κυβέρνησή του και να δει τι θα κάνει και ο ίδιος. Αν πάρει την ημερομηνία, θα μπορεί να αποχωρήσει αξιοπρεπώς και να αφήσει αντικαταστάτη –επί του παρόντος δεν φαίνεται να προβάλλει κάποιος που θα ενώσει και το διχασμένο κόμμα του– για να πάει στο σπίτι του με το φωτοστέφανο του ηγέτη που πέτυχε τους δύο μεγάλους εθνικούς στόχους: την ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. Σε μια τέτοια περίπτωση θα φανεί ότι έριξε με μαεστρία μια ζαριά με την παραίτησή του, η οποία του βγήκε. Διαφορετικά θα ισχύσει το εζυγίσθη, εμετρήθη και ευρέθη (πολιτικά) ελλιπής.

Εν κατακλείδι, το πολιτικό μέλλον του ιδίου αλλά και της κυβέρνησής του βρίσκεται στα χέρια των «παιδιών με το παπιγιόν» και των δυτικών φίλων του, από τους οποίους (μπορεί να) αισθάνεται, μέχρι στιγμής, προδομένος.

“Καθημερινή”