Του Adam Garrie, The Duran.com.
Στην αρχή της κρίσης στο Κατάρ, η Τουρκία είπε μερικά σωστά λόγια, προκειμένου να συγκαλύψει τα υπέρ του Κατάρ σχέδιά της. Επιπλέον είχε τις σωστές αντιδράσεις, με τον Ερντογάν να τηλεφωνεί στον πρόεδρο Πούτιν για την ανάληψη μιας πολυεθνικής εξωαραβικής πρωτοβουλίας για την εποικοδομητική αντιμετώπιση της κρίσης. Με την ανακοίνωση όμως ότι η Τουρκία θα επισπεύσει την αποστολή στρατευμάτων στο Κατάρ, ο Ερντογάν επέστρεψε στις γνωστές πρακτικές του. Και θέτει σε κίνδυνο όχι μόνο την σταθερότητα στην περιοχή αλλά και την προεδρία του.
Το 1804, η Σερβία έριξε την πρώτη τουφεκιά στις συγκρούσεις που θα οδηγούσαν στην παρακμή και την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά ήταν οι Άραβες και ιδίως εκείνου του Περσικού Κόλπου που έδωσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία τη χαριστική βολή. Το Κατάρ μπορεί να έχει ανάγκη όση βοήθεια μπορούν να του δώσουν, αλλά η Τουρκία είναι ένας ανεπιθύμητος παίκτης στις αραβικές υποθέσεις.
Η Συρία και το Ιράκ απερίφραστα απεχθάνονται την Τουρκία για τους παράνομους πολέμους και την κατοχή εδαφών τους.
Στην περίπτωση του Ιράκ, η Βαγδάτη είναι εξαγριωμένη με την Τουρκία για την μεταφορά του τουρκικού πολέμου εναντίον των Κούρδων στα εδάφη της. Και η Συρία δικαίως θεωρεί την Τουρκία εχθρό, που καταλαμβάνει εδάφη της και εξοπλίζει ομάδες τζιχαντιστών.
Ο Ερντογάν με τον βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας (φωτ.: EPA / Sedat Suna)
Ο Αιγύπτιος πρόεδρος Σίσι δεν πρόκειται να συγχωρήσει ποτέ την Τουρκία για την υποστήριξή της στη Μουσουλμανική Αδελφότητα και η κοσμική Βουλή αντιπροσώπων της Λιβύης, που έχει την έδρα της στο Τομπρούκ, είναι σταθερά στο πλευρό της Αιγύπτου. Για τη συμμαχία της με το Κατάρ, η Σαουδική Αραβία, και τα Ηνωμένα Εμιράτα είναι έτοιμα να χωρίσουν τους δρόμους τους με την Τουρκία. Και έξω από τον αραβικό κόσμο, η ιστορική αντιπάθεια του Ιράν για την Τουρκία δεν μετριάστηκε φυσικά από τον τουρκικό εξοπλισμό αντι-ιρανικών ομάδων στη Συρία.
Μετάφραση: Μ.Σ.