Τουρκία: Ο Ερντογάν ψαρεύει προβλήματα στο Αιγαίο – Ξανά
Burak Bekdil
5 Ιουλίου 2022
Διάφορες δημοσκοπήσεις δείχνουν τη δημοτικότητα [του Ερντογάν] σε λιγότερο από 30%, σε σύγκριση με το 52% με το οποίο κέρδισε την επανεκλογή του το 2018.
Πολλοί Τούρκοι, αν και λιμοκτονούν, είναι, ωστόσο, περήφανοι που έχουν έναν ηγέτη που μπορεί να αντιμετωπίσει την «άπιστη Δύση» — συμπεριλαμβανομένου του παραδοσιακού αντιπάλου και γείτονά τους, της Ελλάδας. Είναι ακριβώς αυτό το συναίσθημα που ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του οποίου η δημοτικότητα πέφτει κατακόρυφα τους τελευταίους μήνες, θεωρεί ως εθνική αδυναμία που πρέπει να υποκινηθεί.
Τι πρέπει να κάνει λοιπόν ο Ερντογάν, καθώς οι πρώην πιστοί του ισχυρού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) φαίνεται να το εγκαταλείπουν μαζικά;
Ο Ερντογάν έχει ήδη στήσει τη σκηνή για το νέο επεισόδιο της θεατρικής του υπερβολής. Ο εταίρος του στον συνασπισμό, ο υπερεθνικιστής ηγέτης Devlet Bahçeli, ισχυρίστηκε ότι οι στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα αποτελούν «άμεση απειλή» για την τουρκική ασφάλεια… Πώς θα μπορούσε ένας ειρηνικός σύμμαχος του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα, να αποτελεί άμεση απειλή για ένα άλλο μέλος του ΝΑΤΟ, την Τουρκία, όπου ο αμερικανικός στρατός διατηρεί βάσεις; Οι αμερικανικές βάσεις στην Τουρκία αποτελούν άμεση απειλή για την Τουρκία;
Ο Ερντογάν δεν ανέφερε ότι οι ίδιες συνθήκες απαγορεύουν επίσης τη στρατιωτικοποίηση των νησιών της Τουρκίας στο Αιγαίο Πέλαγος και των Δαρδανελίων και των στενών του Βοσπόρου.
Ευτυχώς, όλα αυτά τα θεατρικά αφορούν το γάβγισμα, όχι το δάγκωμα.
Η Τουρκία δεν έχει την πολιτική, στρατιωτική ή οικονομική δύναμη να εισβάλει σε μια χώρα, μέλος της ΕΕ…
Η Τουρκία που θέλει να εισβάλλει στην Ελλάδα δεν είναι η Ρωσία που εισβάλλει στην Ουκρανία. Ο Ερντογάν είναι ένας τζογαδόρος που έχει χρησιμοποιήσει την ίδια τακτική για εγχώρια κατανάλωση πολλές φορές στο παρελθόν. Το τέχνασμα δεν κατέληξε ποτέ σε πόλεμο στο Αιγαίο. Αυτό δεν αποτελεί εξαίρεση: Ο Ερντογάν, όποιος κι αν είναι, δεν αυτοκτονεί.
Η Τουρκία απέχει ένα χρόνο από τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές. Πολλοί Τούρκοι λιμοκτονούν. Κυριολεκτικά. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ τους περίπου 9.500 δολαρίων έχει συνθλίψει πολλούς από αυτούς υπό τριψήφιο ρυθμό πληθωρισμού και ταχεία υποτίμηση του εθνικού νομίσματος, ενώ ανεξάρτητοι οικονομολόγοι προειδοποιούν ότι αυτό μπορεί να είναι μόνο η αρχή χειρότερων βασανιστηρίων σε μια χώρα 84 εκατομμυρίων κατοίκων, εξαιρουμένων 9 εκατομμυρίων προσφύγων και μεταναστών.
Ο Ερντογάν, σε αυτό το τελευταίο στοίχημα, εμφανίζεται και σωστός και λάθος. Έχει δίκιο ότι η πολεμοκαπηλεία του εδραιώνει τους υποστηρικτές του στη βάση – συντηρητικούς μουσουλμάνους και εθνικιστές Τούρκους, ένα αδιαμφισβήτητο 20% των ψηφοφόρων. Αλλά κάνει λάθος ότι το να παίζει τον περιφερειακό νεο-οθωμανικό νταή αρκεί για να κερδίσει μια τρίτη θητεία ως πρόεδρος. Διάφορες δημοσκοπήσεις δείχνουν τη δημοτικότητά του σε λιγότερο από 30%, σε σύγκριση με το 52% με το οποίο κέρδισε την επανεκλογή του το 2018.
Τι πρέπει να κάνει, λοιπόν, ο Ερντογάν, καθώς οι πρώην πιστοί του ισχυρού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) φαίνεται να το εγκαταλείπουν μαζικά; Δείτε ξανά την ίδια προεκλογική πολιτική συνταγή που έχει λειτουργήσει πολλές φορές στο παρελθόν:
1.-Να προκαλέσει εντάσεις στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο Θάλασσα.
2.-Προσεύχεται οι Έλληνες πολιτικοί να αισθάνονται υποχρεωμένοι να ανταποδώσουν.
3.-Να αυξήσει τα διακυβεύματα μέσω της εμπρηστικής ρητορικής.
4.-Να προκαλέσει το ανθελληνικό αίσθημα των Τούρκων και να κερδίσει εθνικό χειροκρότημα.
5.-Να παίξει τον νεο-οθωμανό ήρωα που πολεμά τους απίστους.
6.-Προσεύχεται οι ΗΠΑ και η ΕΕ να συμμετάσχουν στη θεατρική του παραγωγή στο πλευρό της Ελλάδας.
7.-Να μετατρέψει όλο το έργο σε ένα δράμα Τούρκων εναντίον άπιστων Δυτικών.
8.-Να προσθέσει λίγο στρατιωτικό καύσιμο στην πλοκή για να προκαλέσει τα εθνικιστικά, μιλιταριστικά αισθήματα των Τούρκων.
9.-Να πει στους Τούρκους, «Είμαστε κοντά σε πόλεμο με τους άπιστους Δυτικούς».
10.-Στην τελική πράξη, να πει στους Τούρκους ότι η φτώχεια τους είναι το αποτέλεσμα της αντιπαράθεσης της Τουρκίας με τη Δύση και ότι «όλοι πρέπει να πληρώσουμε αυτό το τίμημα για την ανεξαρτησία μας».
Ο Ερντογάν έχει ήδη στήσει τη σκηνή για το νέο επεισόδιο της θεατρικής του υπερβολής. Ο εταίρος του στον συνασπισμό, ο υπερεθνικιστής ηγέτης Devlet Bahçeli, ισχυρίστηκε ότι οι στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στην Ελλάδα αποτελούν «άμεση απειλή» για την τουρκική ασφάλεια. Αυτό είναι ανοησία. Αλλά πιο ανόητο από το σχόλιο του Bahçeli ήταν η καθολική σιωπή. Πώς θα μπορούσε ένας ειρηνικός σύμμαχος του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα, να αποτελέσει άμεση απειλή για ένα άλλο μέλος του ΝΑΤΟ, την Τουρκία, όπου βρίσκονται αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις; Οι αμερικανικές βάσεις στην Τουρκία αποτελούν άμεση απειλή για την Τουρκία;
Σε ομιλία του στις 9 Ιουνίου, ο Ερντογάν είπε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να σταματήσει να τοποθετεί στρατιωτικό προσωπικό στα νησιά της στο Αιγαίο που έχουν αποστρατιωτικοποιημένο καθεστώς σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης του 1923 και τη Συνθήκη των Παρισίων του 1947. Κάλεσε την Αθήνα να «αποφύγει όνειρα, πράξεις και δηλώσεις που θα οδηγήσουν σε δυστυχία, όπως έγινε πριν από έναν αιώνα, και να επιστρέψει στα λογικά της» και επικαλέστηκε τον πόλεμο ανεξαρτησίας της Τουρκίας στις αρχές της δεκαετίας του 1920, όταν οι Τούρκοι νίκησαν τις δυνάμεις κατοχής, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Ο Ερντογάν δεν ανέφερε ότι οι ίδιες συνθήκες απαγορεύουν επίσης τη στρατιωτικοποίηση των νησιών της Τουρκίας στο Αιγαίο Πέλαγος και των Δαρδανελίων και των στενών του Βοσπόρου.
Η κλιμάκωση ήταν καθ οδόν. Νωρίτερα, ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι η Τουρκία διακόπτει όλες τις διμερείς συνομιλίες με την Ελλάδα λόγω διαμάχης με τον Έλληνα πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη σχετικά με αυτό που η Άγκυρα αποκαλεί «παραβιάσεις του εναέριου χώρου».
Σε αυτό το κρεσέντο της εμπρηστικής ρητορικής της Τουρκίας, ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου έπαιξε το ρόλο του. Είπε επανειλημμένα ότι εάν η Αθήνα επέμενε στη στρατιωτικοποίηση των νησιών της, η Τουρκία θα άρχιζε να αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία πάνω τους. Τώρα έχουμε casus belli στην πλοκή.
Ο εκπρόσωπος του ΑΚΡ, Ομέρ Τσελίκ, εντάχθηκε επίσης στη χορωδία «σύντομα θα εισβάλουμε στα νησιά», καθώς απείλησε την Ελλάδα με το ότι «οι Τούρκοι θα έρθουν ξαφνικά μια νύχτα».
Τώρα είναι καιρός και άλλοι να παίξουν το ρόλο τους. Τα ΜΜΕ που ελέγχονται από τον Ερντογάν κάνουν εκστρατείες υποστηρίζοντας ότι 22 ελληνικά νησιά στο Αιγαίο μπορεί να διεκδικηθούν από την Τουρκία και ότι η Τουρκία έχει κυριαρχία σε εννέα από αυτά, μεταξύ των οποίων η Σάμος, η Λέσβος, η Χίος, η Λήμνος, η Ρόδος και η Ικαρία.
Ευτυχώς, όλα αυτά τα θεατρικά αφορούν το γάβγισμα, όχι το δάγκωμα. Η Τουρκία δεν έχει την πολιτική, στρατιωτική ή οικονομική δύναμη να εισβάλει σε μια χώρα μέλος της ΕΕ, με τη Δύση να παρακολουθεί. Η τουρκική εισβολή στην Ελλάδα δεν είναι η ρωσικη εισβολή στην Ουκρανία. Ο Ερντογάν είναι ένας τζογαδόρος που έχει χρησιμοποιήσει την ίδια τακτική για εγχώρια κατανάλωση πολλές φορές στο παρελθόν. Το τέχνασμα δεν κατέληξε ποτέ σε πόλεμο στο Αιγαίο. Το τελευταίο δεν αποτελεί εξαίρεση: Ο Ερντογάν, όποιος κι αν είναι, δεν αυτοκτονεί.
Ο BURAK BEKDIL, ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ, ΑΠΟΛΥΘΗΚΕ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΕΤΑ 29 ΧΡΟΝΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΕΓΡΑΨΕ ΣΤΟ GATESTONE ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ. ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΟΣ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ της Μέσης Ανατολής.
Gatestone Institute.
