Στην εκπομπή Πρίσμα της Δημοτικής Τηλεόρασης Θεσσαλονίκης συζητήσαμε χθες για τον γεωπολιτικό ρόλο της Θεσσαλονίκης στο νέο διαμορφούμενο περιβάλλον. Προσκεκλημένοι ήταν ο Πρέσβης ε.τ. Ελευθέριος Καραγιάννης, ο Αντιστράτηγος ε.α. Ηλίας Λεοντάρης και ο Γεωπολιτικός Αναλυτής Σάββας Καλεντερίδης.
Ακούστηκαν ενδιαφέροντα πράγματα και αν η εκπομπή συνεχιζόταν θα μαθαίναμε και άλλα. (Δεν μας διέκοψε κανείς, ο χρόνος διάρκειάς της ολοκληρώθηκε).
Ως συντονιστής, έθεσα τα ζητήματα που ακροθιγώς επισήμανα και σε ένα άρθρο μου με τον ίδιο τίτλο.
Και οι τρείς περιέγραψαν το διεθνές περιβάλλον που διαμορφώνεται με την επισήμανση του ρόλου της Θεσσαλονίκης και την απορία γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν φροντίζουν να τον αναδείξουν. Γεωπολιτικό ρόλο στην περιοχή διαδραματίζει η Θεσσαλονίκη από τότε που εμφανίσθηκε ως πόλη. Και η όποια προσπάθεια υποβάθμισής της αντικρούει στην πραγματικότητα.
Το σύνθημα αν μια πολιτική έρχεται σε αντίθεση με την πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα, δεν ισχύει. Έχει καταστροφικά αποτελέσματα.
Ο κ. Πρέσβης ρωτήθηκε αν θα μπορούσε να μεταφερθεί και να εγκατασταθεί, μόνιμα, στη Θεσσαλονίκη το Βαλκανικό Τμήμα του Υπουργείου Εξωτερικών και απάντησε πως και ολόκληρο το υπουργείο να μετακομίσει εκείνο που έχει σημασία είναι η πολιτική που θα χαραχθεί.
Έχει δίκαιο ο κ. πρέσβης αλλά η εγκατάσταση σημαντικών θεσμών της πολιτείας σε μια πόλη, την αναβαθμίζουν και της δίνουν μια διεθνή αίγλη.
Εύστοχη ήταν η ανάλυση του Στρατηγού Ηλία Λεοντάρη, από τα σημαντικά στελέχη που ανέδειξαν οι Ένοπλες Δυνάμεις με στρατηγική και γεωπολιτική σκέψη. Ο Στρατηγός διετέλεσε επι τριετίαν και Αρχηγός της Εθνικής Φρουράς Κύπρου. Ρόλος και, μάλιστα, σημαντικός για την πόλη υπάρχει, είπε ο Στρατηγός αλλά κάποιος πρέπει να τον σχεδιάσει.
Ο στρατηγός ρωτήθηκε για το Γ! Σ.Σ. και την υποβάθμισή του πριν μερικά χρόνια. Το Γ! Σ.Σ. είναι ΝΑΤΟϊκό Στρατηγείο και η Ελλάδα έδωσε μάχη για να το πάρει. Έχει πολλές αρμοδιότητες, μεταξύ των οποίων, περιλαμβάνεται η υποστήριξη των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων από τις μονάδες που του ανήκουν.
Περί το 2003, η τότε κυβέρνηση, σκέφθηκε να καταργήσει το Α! Σ.Σ. για λόγους που έκρινε. Αλλά ο υφυπουργός Άμυνας καταγόταν από την Δυτική Μακεδονία όπου έδρευε το Α! Σ.Σ. και αντέδρασε. Έτσι, αποφασίσθηκε να καταργηθούν οι αρμοδιότητες του Γ! Σ.Σ. ώσπου γρήγορα αντιλήφθηκαν το πρόβλημα που υπήρχε με το ΝΑΤΟ και με έναν θεσμό με ιστορικό βάθος και εθνικό περιεχόμενο.
Η προχειρότητα της απόφασης δείχνει πόσο επιπόλαια διαμορφώνεται η δομή των Ενόπλων Δυνάμεων και τα ιδιοτελή κριτήρια εγκατάστασής τους. Αυτό γίνεται και σήμερα.
Δείχνει και κάτι άλλο. Οι φορείς της Θεσσαλονίκης (δήμαρχοι, βουλευτές, περιφερειάρχες) ελάχιστο ενδιαφέρον επιδεικνύουν γθα τα μείζονα της πόλης.
Το γεγονός αυτό το τόνισε στην δική του τοποθέτηση ο Σάββας Καλεντερίδης, ο οποίος έχει μια συνολική αντίληψη για την πόλη και τον γεωπολιτικό της ρόλο. Ειρήσθω εν παρόδω πως ο κ. Καλεντερίδης στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές είχε εκδηλώσει, αρχικά, ενδιαφέρον να διεκδικήσει τον Δήμο Θεσσαλονίκης και οι σχετικές δημοσκοπήσεις τον έφεραν πρώτο. Δεν αποκλείω μια τέτοια επιθυμία και σήμερα.
Το πλαίσιο που ανέπτυξε ο κ. Καλεντερίδης στην εκπομπή για την αναβάθμιση της πόλης και του γεωπολιτικού της ρόλου πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο μελέτης από τους υποψηφίους δημάρχους. Δεν μπορεί το πρόγραμμά τους για την δεύτερη πόλη της χώρας να εξαντλείται στα πλακάκια που θα βάλουν στα πεζοδρόμια.
Αλλά και ο Περιφερειάρχης, μπορεί να έχει εξασφαλισμένη και αυτήν την εκλογική αναμέτρηση αλλά πρέπει να δείξει ενδιαφέρον για την πόλη ευρύτερο αυτού που επέδειξε ως σήμερα. Να αναλάβει πρωτοβουλίες, ακόμη και μερικές από αυτές που ανήκουν στην κεντρική διοίκηση. Διότι η Κεντρική Διοίκηση δεν πρόκειται να ενδιαφερθεί.
Δικαιώνουν με αυτήν την στάση τους τους επικριτές που υποστηρίζουν πως εκείνο που λείπει από την πόλη είναι οι ικανοί άνθρωποι διοίκησής της. Και καλύπτουν έτσι τις συνειδητές προσπάθειες του αθηναϊκού κράτους να κρατήσει υπο ομηρίαν την πόλη. Η Θεσσαλονίκη έχει ικανά πρόσωπα να την διοικήσουν. Πίεση χρειάζονται, για να διαμορφώσουν όραμα για την πόλη.
Η εκπομπή θα παρουσιασθεί, διαδικτυακά, σήμερα στις 8 το βράδυ και όποιος ενδιαφέρεται θα δει τις προτάσεις που γίνονται.
Ανάλογες εκπομπές με το ίδιο θέμα θα γίνουν και το επόμενο διάστημα.
Ο κ. Καραγιάννης διετέλεσε πρέσβης της Ελλάδας στο Βελιγράδι την κρίσιμη περίοδο του Γιουγκοσλαβικού (1990-1993) και γνωρίζει καλά το παρασκήνιο των εξελίξεων. Γράφει βιβλίο με τις εμπειρίες του και ελπίζουμε να το δούμε σύντομα στα βιβλιοπωλεία.
Διετέλεσε, επίσης, διπλωματικός σύμβουλος δύο υπουργών Άμυνας. Δεν νομίζω πως ενδιαφέρεται για τα κοινά.
Οι άλλοι δύο προσκεκλημένοι, όμως, και ο Στρατηγός Ηλίας Λεοντάρης και ο Σάββας Καλεντερίδης, με τις γνώσεις και την πείρα που έχουν αποκτήσει πρέπει να ενθαρρυνθούν να συμμετάσχουν στον δημόσιο βίο.
Δεν έχει πολλά στελέχη σαν και τους προαναφέρθέντες η χώρα.
Παντελής Σαββίδης
Γιατί ταλαιπωρείστε; Ακόμη δεν έχουμε αντιληφθεί τί συμβαίνει;Η Θεσσαλονίκη δεν αξιοποιήθηκε όταν η χώρα ήταν το μοναδικό μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, ΘΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΕΊ ΤΏΡΑ; Να μη ξεχνάμε ότι το 2014 είχαμε αποκλειστεί από τη Διαδικασία του Βερολίνου για τα Δυτικά Βαλκάνια, τερατώδες θάλεγα αφού συμμετείχε η Κροατία, η Αυστρία, η Γαλλία κλπ. Είναι και οι εσωτερικές παθογένειες, της Αθήνας. Κοιτάξτε τη Θράκη και την Αλεξανδρούπολη. Από το 1991 άλλαξαν τα πάντα εκτοξεύθηκε γεωπολιτικά, από το 1992 δημιουργήθηκε χάριν της Αλεξανδρούπολης ο Διευρωπαϊκός άξονας ΙΧ , ανακαινίστηκε η σιδηροδρομική γραμμή Αλεξ/πολης – Ελληνοβουλγαρικών συνόρων, και με ευρωπαϊκά κονδύλια, δόθηκαν χρήματα και για το λιμάνι αλλά… Η Θράκη και η Αλεξανδρούπολη αντί μπροστά γύρισαν χρόνια πίσω. Ερείπωσαν οι βιομηχανικές ζώνες Αλεξ/πολης, Κομοτηνής, Ξάνθης, “καταργήθηκε” ουσιαστικά ο σιδηρόδρομος, και διαψεύστηκαν όλες οι προσδοκίες, ευρωπαϊκές και τοπικές για το λιμάνι. Τριάντα ολόκληρα χρόνια.
Η πορεία του κ. Καλεντερίδη έχει αποδείξει ότι έχει τις ικανότητες. Αν μάλιστα μπορεί να παίξει το ρόλο ενός νέου Μπουτάρη θα είναι πολύ θετική τυχόν εκλογή του. Διότι δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Θεσσαλονίκη ήταν η δεύτερη πόλη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και κάποτε οι Εβραίοι αποτελούσαν την πλειοψηφία του πληθυσμού της. Αν όμως συνεχίσει να εμφορείται από τη λογική του ‘τουρκοφάγου”….. τότε άστο καλύτερα Σάββα.
Όποιος δήμαρχος και αν προβληθεί -πολύ δύσκολα οι δύο προαναφερόμενοι κ.κ. Καλεντερίδης και Λεοντάρης-θα πάρουν το 42% στις δεύτερες εκλογές για να εκλεγούν – αλλά σε κάθε άλλη περίπτωση την Θεσσαλονίκη θα την αναδείξουν ιδρύματα αλλά Λάτση, Γουλανδρή ,Λαμπράκη και εκατοντάδων άλλων με δράση στην Αθήνα και όχι ”το κράτος των Αθηνών ”που 15 χρόνια τώρα δεν έχει βορειοελλαδίτη πρωθυπουργό ,που θα νοιαζόταν περισσότερο για την Θεσσαλονίκη, η οποία έχει ότι έχει σε κτίρια , έργα και πολιτιστικούς θεσμούς -θεάτρου και τραγουδιού (που δυστυχώς αυτοκαταργήθηκαν) από την 10ετία του 1955-65 που την ζήλευαν οι Αθηναίοι .
Γιατί όχι να μη ”κατεβεί” για τον Δήμο και ένας κ. Βαρσακέλης ή και άλλοι πανεπιστημιακοί ,όπως προ του ασήμαντου κ. Μπουτάρη προτάθηκε ο κ.Παπαγεωργίου;;;.
Προσωπικότητα ”γέννημα ,θρέμμα ” Θεσσαλονικιό θέλουμε για Δήμαρχο με εξαιρετικό επιτελείο. Ας το ελπίσουμε .
Κύριε ΣΑΝ δεν έχετε καταλάβει τι γράφηκε. Οι Καλεντερίδης και Λεοντάρης δεν έχουν καμιά επαφή πολιτική μεταξύ τους. Η αναφορά μου είναι γενική και αφορα σε ό,τι θα μπορούσε να τους ενδιαφέρει.Αν τους ενδιαφέρει. Όχι, αναγκαστικά, στο δήμο και όχι μαζί. Εκθέτετε ανθρώπους σαν να αλλάζετε πουκάμισο.
Συγγνώμη ,αλλά διάβασα στο άρθρο σας ότι ο κ, Καλεντερίδης εκδήλωσε κατά το παρελθόν-γιατί όχι και στις επικείμενες εκλογές- σχετικό ενδιαφέρον για δήμαρχος Θεσσαλονίκης και εκτίμησα ότι μαζί με τον κ. αξιόλογο Λεοντάρη ,ο οποίος -γράψατε- πρέπει να ενθαρρυνθεί να συμμετάσχει στον δημόσιο βίο δεν θα ήταν απαγορευτικό να αποτελέσουν δίδυμο με καλή προοπτική ,για αναβάθμιση έστω του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης, στο οποίο ενδημούν δημοτικοί σύμβουλοι του περασμένου αιώνος.
Εάν τους εξέθεσα ζητώ συγγνώμη και από εσάς και τους ίδιους ,αλλά πιστεύω ω ότι η Θεσσαλονίκη θα ήθελε ένα έμπειρο πολιτικό -γιατί όχι Ευάγγελο Βενιζέλο ή Κώστα Καραμανλή, ή άλλον νεότερο πολιτικό-υπουργό για να κάνουν την μεγάλη διαφορά και μόνο με την παρουσία τους .
Πόσοι τέως πετυχημένοι πολιτικοί στην κεντρική σκήνη δεν είναι δήμαρχοι σε Γαλλία , Γερμανία και ΗΠΑ;;;.
Πάλι σκεφτόμαστε το τρίτο και τέταρτο βήμα χωρίς να έχουμε κάμει το πρώτο το οποίο βρίσκεται στην διοικητική αποκέντρωση. Το δεύτερο αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας, κυρίως στην κατάργηση της πολιτικής των επιδομάτων.
Οἱ ἱστορίες πόλεων μέ ἀρχαῖες ρίζες εἶναι ἱστορίες προσώπων πού δέν ἀλλάζουν καί συνθηκῶν τῆς ἐποχῆς.
Μέ στρατηγική θέση μεταξύ ᾿Ανατολῆς καί Δύσης ἡ Θεσσαλονίκη, ¨Απέκτησε τον τίτλο της «συμβασιλεύουσας» πόλης κατά τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και αποτέλεσε σημαντικό διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο, ενώ ταυτόχρονα έγινε κόμβος πνευματικής και πολιτιστικής ανάπτυξης με άνθηση της παιδείας, της τέχνης, της λογοτεχνίας, της φιλοσοφίας, της αρχιτεκτονικής και των επιστημών, με αποκορύφωμα την περίοδο του 14ου αιώνα, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως ο βυζαντινός «χρυσός αιώνας της Θεσσαλονίκης»¨.(ἀπό Βικιπαίδεια)
᾿Από τήν Θεσσαλονίκη μέχρι τήν Βυζαντινή Αὐτοκρατορία, παρεμβάλλεται ὁ Χριστιανισμός. ῾Ο Μέγας ᾿Αλέξανδρος θεωρεῖται πρωτεργάτης τοῦ Χριστιανισμοῦ λόγω τῶν κτήσεων καί τῆς διάδοσης τοῦ πολιτισμοῦ καί τῆς ῾Ελληνικῆς γλώσσας ἐκεῖ ὅπου μετά διαδόθηκε ἡ νέα θρησκεία τῆς ἀγάπης καί τῆς ἀθανασίας.
Ὑπάρχει συνέχεια. Εἶναι γνωστή ἡ σχέση τοῦ ἀττικοῦ δράματος μέ τήν ἀρχαία ἑλληνική θρησκεία καί τήν ἀθηναϊκή δημοκρατία.
https://www.mytheatro.gr/giati-to-theatro-einai-aparaitito-gia-ti-dimokratia-mia-schesi-aionon/
᾿Εκκλησία τοῦ Δήμου καί θέατρο συνυφασμένα. ῾Ιστορίες πραγματικές, Πέρσες τοῦ Αἰσχύλου, οἱ Τρωάδες τοῦ Εὐριπίδη, ἡ ἱστορία τοῦ Οἰδίποδα καί τῆς ᾿Ιοκάστης, ἱερές ἱστορίες, ἱστορίες διερεύνησης ψυχῶν γιά μυούμενο ἤ μυημένο κοινό.
Στήν Βυζαντινή Αὐτοκρατορία τά δραματικά δρώμενα μεταφέρθηκαν στό τελετουργικό τῆς ᾿Εκκλησίας, τό θέατρο σχεδόν ἀπαγορεύθηκε, ἡ ᾿Εκκλησία τοῦ Δήμου ἔγινε ᾿Εκκλησία. Τόσο ἱερά τά δρώμενα.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%B2%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%8D_%CE%B8%CE%B5%CE%AC%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%85
Τό θέατρο ξαναεμφανίσθηκε στήν Δύση κατά τήν ᾿Αναγέννηση καί ἡ πολιτική λειτούργησε μέ πρότυπο τήν Ἀθηναϊκή Δημοκρατία.
Ἡ ἱστορία δέν ἀλλάζει, ἔχει ἴχνη ὁρατά. Στήν σημερινή ἐποχή ὁ πολιτισμός μας δέν ἀποτελεῖ πεδίο στρατηγικό μεταξύ Ἀνατολῆς καί Δύσης, ἡ Κίνα προσπαθεῖ νά ἐκμεταλλευθεῖ αὐτά τά στρατηγικά σημεῖα γιά νά ἔρθει κοντά μέ τήν Δύση ἐμπορικά κι ἐμεῖς ἔχουμε τήν τάση νά ξεχνᾶμε τήν ἱστορία μας.
Τό ἀναρτῶ χωρίς τούς συνδέσμους.
Οἱ ἱστορίες πόλεων μέ ἀρχαῖες ρίζες εἶναι ἱστορίες προσώπων πού δέν ἀλλάζουν καί συνθηκῶν τῆς ἐποχῆς.
Μέ στρατηγική θέση μεταξύ ᾿Ανατολῆς καί Δύσης ἡ Θεσσαλονίκη, ¨Απέκτησε τον τίτλο της «συμβασιλεύουσας» πόλης κατά τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και αποτέλεσε σημαντικό διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο, ενώ ταυτόχρονα έγινε κόμβος πνευματικής και πολιτιστικής ανάπτυξης με άνθηση της παιδείας, της τέχνης, της λογοτεχνίας, της φιλοσοφίας, της αρχιτεκτονικής και των επιστημών, με αποκορύφωμα την περίοδο του 14ου αιώνα, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως ο βυζαντινός «χρυσός αιώνας της Θεσσαλονίκης»¨.(ἀπό Βικιπαίδεια)
᾿Από τήν Θεσσαλονίκη μέχρι τήν Βυζαντινή Αὐτοκρατορία, παρεμβάλλεται ὁ Χριστιανισμός. ῾Ο Μέγας ᾿Αλέξανδρος θεωρεῖται πρωτεργάτης τοῦ Χριστιανισμοῦ λόγω τῶν κτήσεων καί τῆς διάδοσης τοῦ πολιτισμοῦ καί τῆς ῾Ελληνικῆς γλώσσας ἐκεῖ ὅπου μετά διαδόθηκε ἡ νέα θρησκεία τῆς ἀγάπης καί τῆς ἀθανασίας.
Ὑπάρχει συνέχεια. Εἶναι γνωστή ἡ σχέση τοῦ ἀττικοῦ δράματος μέ τήν ἀρχαία ἑλληνική θρησκεία καί τήν ἀθηναϊκή δημοκρατία.
᾿Εκκλησία τοῦ Δήμου καί θέατρο συνυφασμένα. ῾Ιστορίες πραγματικές, Πέρσες τοῦ Αἰσχύλου, οἱ Τρωάδες τοῦ Εὐριπίδη, ἡ ἱστορία τοῦ Οἰδίποδα καί τῆς ᾿Ιοκάστης, ἱερές ἱστορίες, ἱστορίες διερεύνησης ψυχῶν γιά μυούμενο ἤ μυημένο κοινό.
Στήν Βυζαντινή Αὐτοκρατορία τά δραματικά δρώμενα μεταφέρθηκαν στό τελετουργικό τῆς ᾿Εκκλησίας, τό θέατρο σχεδόν ἀπαγορεύθηκε, ἡ ᾿Εκκλησία τοῦ Δήμου ἔγινε ᾿Εκκλησία. Τόσο ἱερά τά δρώμενα.
Τό θέατρο ξαναεμφανίσθηκε στήν Δύση κατά τήν ᾿Αναγέννηση καί ἡ πολιτική λειτούργησε μέ πρότυπο τήν Ἀθηναϊκή Δημοκρατία.
Ἡ ἱστορία δέν ἀλλάζει, ἔχει ἴχνη ὁρατά. Στήν σημερινή ἐποχή ὁ πολιτισμός μας δέν ἀποτελεῖ πεδίο στρατηγικό μεταξύ Ἀνατολῆς καί Δύσης, ἡ Κίνα προσπαθεῖ νά ἐκμεταλλευθεῖ αὐτά τά στρατηγικά σημεῖα γιά νά ἔρθει κοντά μέ τήν Δύση ἐμπορικά κι ἐμεῖς ἔχουμε τήν τάση νά ξεχνᾶμε τήν ἱστορία μας.
Η αριστερή νομενκλατούρα της Θεσσαλονίκης βοήθησε τα μέγιστα για να είναι το τρίτο σώμα στρατού ένα “fake” νατοϊκό στρατηγείο με 30 ξένους, 200 Έλληνες και ΚΑΜΜΙΑ αποστολή εκτός Ελλάδος. Όπως οι ξένοι τα μάζεψαν κάποτε από την Λάρισα έτσι τα μάζεψαν από την Θεσσαλονίκη.
Οι Τούρκοι έχουν δύο ισχυρά νατοϊκά στρατηγεία: Ένα στην Πόλη με αποστολές στο Αφγανιστάν και ένα στη Σμύρνη που ελέγχει τις χερσαίες δυνάμεις του ΝΑΤΟ, ελέω ενασχόλησης με τις μίζες του Γιάννου και συγκατάθεσης της Ελλάδας.
Καλή και κατανοητή η προσπάθεια του στρατηγού αλλά καλύτερη η αλήθεια γιατί αλλιώς δεν διορθώνονται τα πράγματα.
Αν η Θεσσαλονίκη θέλει γεωπολιτικό ρόλο θα πρέπει να μιλήσει με την Αλεξανδρούπολη πως κατάφερε να γίνει γεωπολιτικός κόμβος εγείροντας τη μήνη του Ερντογάν.