«Στο δίκαιό μας, η διαφορά φύλου είναι θεμελιώδης προϋπόθεση τέλεσης γάμου και η έλλειψή της καθιστά τον γάμο ανυπόστατο και αντισυνταγματικό.»
Γαμικοί δή νόμοι πρῶτοι κινδυνεύουσιν τιθέμενοι καλῶς ἂν τίθεσθαι πρός ὀρθότητα πάσῃ πόλει (Πλάτωνος Νόμοι, 721α). Κατά τον Πλάτωνα, είναι τόσο σημαντικοί οι νόμοι για το γάμο, ώστε αν θεσπίζονται σωστά, συνεπάγονται το καλό και την ευημερία όλης της πόλης. Η επικαιρότητα απασχολείται έντονα με το ζήτημα της εισαγωγής του γάμου μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου στη χώρα μας. Πολλά ερωτήματα ζητούν απάντηση: Τι ισχύει καταρχάς σήμερα; Υπάρχει ανάγκη νέας νομοθεσίας και μήπως αυτό επιβάλλεται από το ευρωπαϊκό δίκαιο; Μήπως επιβάλλεται από την αρχή της ισότητας; Ποιες θα είναι οι συνέπειες και ιδίως ως προς τα παιδιά; Πώς θα προστατευθούν τα παιδιά; Επειδή το θέμα είναι πολύ σοβαρό, ας μου επιτραπούν μερικές σκέψεις.
Ως προς το ισχύον δίκαιο: Ο γάμος, πολιτικός ή θρησκευτικός, συνάπτεται στο δίκαιό μας μεταξύ προσώπων διαφορετικού φύλου, αλλιώς είναι ανυπόστατος και δεν έχει έννομες συνέπειες. Κατά τον Άρειο Πάγο, για το στοιχείο της διαφοράς φύλου, θα ληφθεί υπόψη ο αξεπέραστος ορισμός του Μοδεστίνου («γάμος εστί ανδρός και γυναικός συνάφεια προς συγκλήρωσιν του βίου παντός, θείου τε και ανθρωπίνου δικαίου κοινωνία» = ο γάμος είναι η συνάφεια του άνδρα και της γυναίκας με σκοπό την κοινή πορεία και το μοίρασμα όλου του βίου, συγχρόνως δε η κοινωνία του θείου και ανθρώπινου δικαίου), όπου η διαφορά φύλου αναφέρεται ως στοιχείο της υπόστασης του γάμου. Αυτό δεν αντίκειται στην αρχή της ισότητας και της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας που κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα, διότι η αρχή της ισότητας, η οποία αποκλείει χαριστικές ρυθμίσεις ή την αδικαιολόγητη εξομοίωση ανόμοιων καταστάσεων, επιβάλλει την ομοιόμορφη μεταχείριση των προσώπων, τα οποία βρίσκονται κάτω από τις ίδιες και όχι διαφορετικές συνθήκες.
Με άλλα λόγια, η μη αναγνώριση του γάμου μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου είναι δικαιολογημένη, διότι βρίσκονται κάτω από διαφορετικές συνθήκες.
Ως προς την αρχή της ισότητας και της ισονομίας στο γάμο, πολλές εφαρμογές περιέχει το Οικογενειακό μας Δίκαιο. Για παράδειγμα, για τη σύναψη του γάμου απαιτούνται απολύτως οι ίδιες θετικές προϋποθέσεις, λ.χ. και ο άνδρας και η γυναίκα πρέπει να έχουν κλείσει τα δεκαοκτώ τους χρόνια. Οι σύζυγοι αποφασίζουν μαζί για κάθε θέμα του συζυγικού βίου και έχουν την υποχρέωση να συνεισφέρουν από κοινού, ανάλογα με τις δυνάμεις του καθενός για την αντιμετώπιση των οικογενειακών αναγκών. Καθήκον και δικαίωμα εξάλλου των γονέων – συζύγων είναι η γονική μέριμνα για το ανήλικο τέκνο και αυτή ασκείται από κοινού, ακόμη και μετά τη λύση του γάμου, εκτός αν είναι δικαιολογημένο και συμφέρον για το παιδί να ασκείται από τον ένα σύζυγο.
Αλλά και το άρθρο 12 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), σύμφωνα με το οποίο ο άνδρας και η γυναίκα έχουν το δικαίωμα να συνάπτουν γάμο, διακρίνει τη διαφορά φύλου στη σύναψη γάμου.
Kατά το άρθρο 21 § 1 του Συντάγματος, Η οικογένεια, ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους. Η συνταγματική έννοια του γάμου περιορίζεται στα ουσιώδη στοιχεία του που ισχύουν διαχρονικά στην ελληνική κοινωνία και στις θεμελιώδεις αρχές που τον διέπουν στη δική μας έννομη τάξη, άρα πρόκειται για μια μόνιμη συμβίωση δύο προσώπων διαφορετικού φύλου, που συνάπτεται ελεύθερα και κατά ορισμένη διαδικασία και διέπεται από την ισονομία των συζύγων. Ο κοινός νομοθέτης δεν μπορεί να μεταβάλει αυτά τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά του γάμου. Δεν συνάγεται μεν απαγόρευση ρύθμισης ελεύθερων ενώσεων, αλλά αυτές δεν θα προστατεύονται από το άρθρο 21 § 1. Ούτε μπορεί να θεσπισθεί νομοθετικά άλλος γάμος από αυτόν που προστατεύει το Σύνταγμα στο άρθρο 21 § 1, διότι αυτό θα ήταν αντισυνταγματικό.
Επομένως στο δίκαιό μας, η διαφορά φύλου είναι θεμελιώδης προϋπόθεση τέλεσης γάμου και η έλλειψή της καθιστά τον γάμο ανυπόστατο και αντισυνταγματικό. Οι σχέσεις των συζύγων διέπονται από την ισονομία και τη συναπόφαση.
Ως προς την ανάγκη νομοθέτησης και τις συνέπειες:
1.Δεν επιβάλλεται από την ΕΣΔΑ και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) να εισαχθεί γάμος μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου. Υπάρχει υποχρέωση για θέσπιση εναλλακτικού μορφώματος που δεν είναι απαραίτητο να επιφέρει απαράλλακτες συνέπειες με το γάμο, π.χ. να επιτρέπει την υιοθεσία. Κάτι τέτοιο υπάρχει στη χώρα μας και είναι το σύμφωνο συμβίωσης που επιτρέπεται ανεξαρτήτως διαφοράς φύλου. Το σύμφωνο έχει αποτελέσματα περίπου όμοια με το γάμο και κατοχυρώνει τα δικαιώματα των παιδιών. Ένα παιδί που γεννιέται σε σύμφωνο (προσώπων διαφορετικού φύλου) είναι όπως ένα παιδί που γεννιέται σε γάμο. Δεν επιτρέπει την κοινή υιοθεσία για να προστατεύσει τα παιδιά, διότι το σύμφωνο λύεται και μονομερώς και αυτό είναι σύμφωνο με το ΕΔΔΑ. Η θέσπιση του συμφώνου συμβίωσης μεταξύ προσώπων ιδίου φύλου καθιστά περιττή τη θέσπιση γάμου. Ασχέτως των αντιρρήσεων για τη θέσπιση του συμφώνου, επιλύονται τα προβλήματα καταγωγής των παιδιών, διατροφής, κληρονομικού δικαίου, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά.
2.Δεν είναι θέμα ισότητας στο γάμο. Για παράδειγμα, προβλέπονται διαφορετικοί τρόποι δημιουργίας της συγγένειας ανάλογα με το φύλο. Μήπως είναι και αυτό αντίθετο στην ισότητα; Ισότητα θα πει να προηγείται το συμφέρον του παιδιού, να συμμετέχουν οι γονείς αναλογικά στις ανάγκες της οικογένειας και να ασκούν την επιμέλεια μαζί. Βεβαίως προβλήματα μεταξύ των συζύγων και γονέων υπάρχουν πολλά, δεν λύνονται όμως με τη θέσπιση γάμου μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου, ούτε τεκμαίρεται ότι αυτοί θα είναι κατάλληλοι γονείς.
3.Το παιδί χρειάζεται δύο πρότυπα, του πατέρα και της μητέρας. Το παιδί σε ένα γάμο προσώπων του ιδίου φύλου με τον πατέρα 1 και τον πατέρα 2, δεν θα αποκαλέσει ποτέ κάποια γυναίκα «μητέρα» ή, αντιστρόφως, κάποιον άνδρα «πατέρα».
4.Ερωτάται πώς θα προστατευθεί το παιδί, αν δύο άνθρωποι του ιδίου φύλου το μεγαλώνουν και πάθει κάτι ο ένας. Το δίκαιό μας έχει μηχανισμούς προστασίας του παιδιού, όπως η επιτροπεία και η αναδοχή ανηλίκων. Δεν καταλήγει το παιδί στο ίδρυμα τόσο εύκολα.
5.Η τεχνητή συγγένεια της υιοθεσίας έχει ως σκοπό να εξασφαλίσει μια οικογένεια στο παιδί και όχι να επιλύσει με κάθε τρόπο την ατεκνία. Επιτρέπεται στο δίκαιό μας και σε εγγάμους, αλλά και σε αγάμους. Οι έγγαμοι όμως συνήθως πλεονεκτούν ως υποψήφιοι θετοί γονείς, διότι το συμφέρον του παιδιού εξυπηρετείται καλύτερα, όταν αυτό μεγαλώνει σε οικογένεια με το πρότυπο του πατέρα και της μητέρας. Επιπλέον μόνον στους εγγάμους επιτρέπεται η λεγόμενη κοινή υιοθεσία, δηλαδή να υιοθετήσουν και οι δύο σύζυγοι το ίδιο παιδί. Εάν θεσπισθεί ο «γάμος» μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου, είναι αναπόφευκτο ότι θα επιτραπεί και η υιοθεσία, αλλιώς θα θεωρηθεί αυτό διάκριση. Είναι όμως αυτό ό,τι πραγματικά συμφέρει το παιδί, που όπως τονίσαμε, στερείται της ευκαιρίας να έχει πατρικό και μητρικό πρότυπο; Εξάλλου και οι κοινωνικές υπηρεσίες θα αντιμετωπίσουν ανυπέρβλητες δυσκολίες με το μητρώο υποψηφίων θετών γονέων. Εάν προτείνουν να μην εγγραφεί ένα ζεύγος προσώπων ιδίου φύλου ή, αντιστρόφως, να εγγραφεί ένα ζεύγος συζύγων διαφορετικού φύλου, διότι αυτό συμφέρει τον ανήλικο, θα κατηγορηθούν για διάκριση από ένα ζεύγος «εγγάμων» προσώπων του ιδίου φύλου. Και πάλι το θύμα θα είναι το ανήλικο παιδί.
Συμπέρασμα: Το νομικό πλαίσιο στη χώρα μας αναγνωρίζει μόνον το γάμο μεταξύ προσώπων διαφορετικού φύλου, ο οποίος προστατεύεται από το Σύνταγμα. Η διαφορά φύλου είναι αυτονόητη και θεμελιώδης προϋπόθεση και προστατεύει το συμφέρον των παιδιών με το πρότυπο πατέρα και μητέρας. Θέσπιση γάμου και από πρόσωπα ιδίου φύλου δεν επιβάλλεται από το ευρωπαϊκό δίκαιο, είναι αντισυνταγματική και υποβιβάζει την έννοια του γάμου αντί να την ενισχύει. Με τους θεσμούς ας μην παίζουμε.
Η Ρόη Δ. Παντελίδου, είναι καθηγήτρια του Αστικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Δ.Π.Θράκης.
Και αυτή η καθηγήτρια -να συγκρατήσουμε όλοι τα στοιχεία της (Ρόη-Καλλιρόη προφανώς- Δ. Παντελίδου ) του ακριτικού Πανεπιστημίου της Θράκης μας πρέπει να κάνει ”φροντιστήριο” όχι μόνο στους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας ,αλλά και στους υπόλοιπους βουλευτές για να ισχύσει το δόγμα της Δικαιοσύνης ”μηδενί δίκην δικάσεις πριν αμφοίν μύθον ακούσεις” και για να μην ακούγονται τα υπερήφανα τσιτάτα ”αν όχι εμείς-οι Αριστεροί- ποιοι ”και από τον κ. Κασσελάκη και τον ασθμαίνοντα κ Ανδρουλάκη.
Υπογραμμίζω από το ψύχραιμο και επιστημονικό άρθρο της κυρίας Παντελίδου τις φράσεις
”Η θέσπιση του Συμφώνου Συμβίωσης μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου καθιστά περιττή τη θέσπιση γάμου”,
”Τεκμαίρεται ότι πρόσωπα του ιδίου φύλου θα είναι κατάλληλοι γονείς ”. Ποιος μας βεβαιώνει ότι θα είναι ,προσθέτω εγώ;;;.
Δυστυχώς όλοι οι αντίθετοι θεωρούν τον εαυτό τους ανοιχτόμυαλο και υποστηρίζουν εύκολα με ένα like ή δοξαστικό σχόλιο από άγνοια ”μιλώντας μόνοι τους ” .
Το ζητούμενο σε μια Δημοκρατία και στην Ελλάδα μας – που αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα και με την Τουρκία -είναι να συνυπάρχουμε και ας μη συμφωνούμε., κάτι που σαυτό το πρόβλημα οι αριστεροπροοδευτικοί δεν τηρούν και ”΄έβγαλαν τα μαχαίρια” εις βάρος των ”ακροδεξιών, φασιστών και σκοταδιστών” και της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος ,αδιαφορώντας για τον επερχόμενο εθνικο-κοινωνικο-θρησκευτικό διχασμό στα καλά καθούμενα και στο δίσεκτο έτος 2024 .
ΕΙΝΑΙ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΑΛΑ ΚΑΡΤ.
Υ.Γ Αναμένω -ελπίζω και άλλοι- τον συνταγματολόγο κ. Ευάγγελο Βενιζέλο ,αλλά και άλλους συνταγματολόγους ,να ξεχάσουν την παραταξιακή -κομματική τους προέλευση και να ενημερώσουν με νομική γνωμοδότηση τους τον ανενημέρωτο λαό της Ελληνορθόδοξης Πατρίδας μας.
Η ΣΙΩΠΗ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΘΕΩΡΗΘΕΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΣΥΜΒΕΙ .
ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΑΡΕΡΧΟΝΤΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ ΠΑΤΡΙΔΑ-ΜΑΝΑ. ΑΣ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΑΣ.
Σταύρος Αθαν.Ναλμπάντης
Για σφαιρική ενημέρωσή σας, παραθέτω:
Mνημόνιο του προέδρου των ΗΠΑ Μπίντεν:
Memorandum on Advancing the Human Rights of Lesbian,
Gay, Bisexual, Transgender, Queer, and Intersex Persons
«Προεδρικό Μνημόνιο για την προώθηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των
Λεσβιών, Γκέι, Αμφιφυλόφιλων, Τρανσέξουαλ, Παράξενων, και Διαφυλικών
ατόμων σε όλο τον κόσμο.»
Ημερομηνία: 2021-02-04
Πηγή:
https://www.whitehouse.gov/briefing-room/presidential-actions/2021/02/04/memorandum-advancing-the-human-rights-of-lesbian-gay-bisexual-transgender-queer-and-intersex-persons-around-the-world/
Βάσει αυτού του μνημονίου οι ΗΠΑ αυτοανακηρύχθηκαν σε «προστάτιδα δύναμη» των ΛΟΑΤΚΙ+ σε όλη την υφήλιο, και απειλούν τα κράτη που «δέν προωθούν τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+» με κυρώσεις.
Επομένως δεν χρειάζεται να δαπανούμε φαιά ουσία για να εξηγήσουμε το λόγο για τον οποίο η τωρινή μας κυβέρνηση προωθεί τον γάμο μεταξύ ομοφύλων. Η υποτέλεια
στις ΗΠΑ προέχει οποιασδήποτε σκέψης ή πράξης από πλευράς των κυβερνώντων τη χώρα διαχρονικά.
Αν απευθύνεστε σε μένα ,ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που τους πιέζουν αλλά δεν πιέζονται ,γιαυτό και δεν λαμβάνω υπόψιν μου τις όποιες άνωθεν εντολές για να μη βλάψω γενικώς την Πατρίδα μου.
Ορισμένα όπως η ανατομία των ανθρώπων και γάμος από της Δημιουργίας του ανθρωπίνου είδους μεταξύ ανδρός και γυναικός -που γεννά παιδιά- δεν αλλάζουν.
Και η σημειολογία-ονοματολογία έχουν την σημασία τους .
ΝΑ ΣΑΣ ΘΥΜΙΣΩ ΚΑΙ ΤΟ
”Με πιέζουν και μένα ,αλλά εγώ δεν πιέζομαι” Κων/νος Καραμανλής.
Θά μποροῦσε νά εἶναι ἕνας ἀκόμα νόμος, ἀλλά τό ζευγάρι δέν ὁρίζεται ἀπό ἀνθρώπινο νόμο, ὑπάρχει τό Μυστήριο τοῦ Γάμου πού ἀφορᾶ τήν ἐκ Θεοῦ ἕνωση ἑνός ἄνδρα καί μίας γυναίκας. Καί ὄχι ὁποιουδήποτε ἄνδρα καί ὁποιασδήποτε γυναίκας, γιατί δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει ἕνωση μεταξύ ἀδελφῶν, οὔτε μεταξύ πατέρα καί κόρης οὔτε μητέρας καί γιοῦ, γι αὐτό δέν ἐπιτρέπονται οὔτε τέτοιοι γάμοι. Τό μυστήριο ἀφορᾶ τήν ὕπαρξη τοῦ ἄνδρα καί τῆς γυναίκας, ἀφοῦ ὅταν γεννιέται ἡ γυναίκα, ὁ ἄνδρας της κάπου ἤδη ὑπάρχει, κατά τό ΄ ἄρσεν καί θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς ΄. Ὅταν λέμε ´κυρίες καί κύριοι ´ ἀναφέροντας πρῶτα τήν γυναίκα, ἐννοοῦμε ὅτι ἀφοῦ ὑπάρχει ἡ γυναίκα, ὁ ἄνδρας κάπου ὑπάρχει ἤδη. Νά θυμηθοῦμε τό ´῾Ελληνίδες, Ἕλληνες ´ τοῦ Κωνσταντίνου Καραμανλῆ. Μέχρι νά συναντηθοῦν, μπορεῖ νά ἐρωτευθοῦν καί νά ἀποκτήσουν παιδιά μέ ἄλλους, φυσικά παιδιά. Εἶναι γνωστό «είδαν οι γιοι του Θεού τις κόρες των ανθρώπων ότι ήταν όμορφες, και πήραν για γυναίκες τους εκείνες που τους άρεσαν». Γι αὐτό ἡ ᾿Ορθοδοξία εὐλογεῖ περισσότερους τοῦ ἑνός γάμους.
Τά παιδιά εἶναι καρπός τῆς ἕνωσης ἑνός ἄνδρα καί μίας γυναίκας, ἱκανῶν νά τεκνοποιήσουν. ᾿Αφοροῦν τήν διαιώνιση τοῦ εἴδους.
῾Η ἀναζήτηση τοῦ ἰδανικοῦ ἑτέρου ἡμίσεως βρίσκεται στό βάθος τῶν ἀναζητήσεών μας, γι αὐτό καί ὅλες οἱ σχέσεις μας δέν εἶναι ιδανικές. Εἶναι ἡ ᾿Οδύσσειά μας.
᾿Επειδή ἔχουν ξεχασθεῖ καί ἀπαξιωθεῖ ὅλα αὐτά καί ´αλλοιώνονται ´ εἴτε ἀπό ἄγνοια εἴτε σκόπιμα, ἀλλά καί ἀπό τόν καιρό τῆς Πηνελόπης χρειαζόταν νά παραπλανεῖ τούς μνηστῆρες, ἐμβάθυνση χρειάζεται καί σεβασμός στήν ἀνθρώπινη φύση. Τό ἔνστικτο τοῦ ἀνθρώπου λειτουργεῖ σέ ἀνύποπτο χρόνο.
« Tα μάτια, να’ναι κι ανοιχτά, τη νύκτα δε θωρούσι·
νύκτα και μέρα, τση καρδιάς τα μάτια συντηρούσι.»
᾿Αλλά
«Το πράμα οπού’ναι στανικώς, ο-γλήγορα σκολάζει»,
χαρακτηριστικοί στίχοι ἀπό τόν ᾿Ερωτόκριτο.
᾿΄Ας ἀναζητήσουν τόν ἔρωτα καί γι αὐτό ἄς ἀναζητήσουν τήν γυναίκα.
Μα πως ,αφού οι ομόφυλοι άνδρες ούτε ερωτεύονται , ούτε προτιμούν τις ετερόφυλες γυναίκες ;;,.
Επικαλεσθείτε -δεν σας το ”επιβάλλω”- και εσείς τα επιχειρήματα ,αν όχι της κυρίας Παντελίδου , των Ιερών Συνόδων της Εκκλησίας της Κρήτης και της Καθολικής Εκκλησίας Ελλάδος -αναμένεται και της Ορθόδοξης Αρχιεπισκοπής της Ελλάδος -, που αναφέρονται στον μοναδικό κάτοχο της αλήθειας. ” Εγώ ειμί η αλήθεια…”.
Να είστε καλά.
Δέν ὑπάρχει στή φύση διάκριση σέ ὁμόφυλους ἄνδρες καί ἑτερόφυλες γυναῖκες, ὑπάρχουν ἄνδρες καί γυναῖκες μέ διακριτά γενετήσια χαρακτηριστικά.
Για το ”δεν υπάρχει στη φύση διάκριση σε ομόφυλους άνδρες ή ομόφυλες γυναίκες ” να ζητήσετε την απάντηση των ιδίων , που όχι μόνο υπάρχουν ,αλλά ζητούν ισότητα εν παντί και πάντοτε.
Εγώ υποβάλω ξανά την απορία-ερώτημα.
Πως δημιουργείται σεξουαλική έλξη μεταξύ των ομοφύλων ,που έχουν τα ίδια ανατομικώς γενετήσια χαρακτηριστικά;;;.
῾Υπάρχουν ὁμοφυλόφιλοι πού ἔχουν σχέσεις καί ἑτεροφυλοφιλικές. Καί αὐτοερωτισμός ὑπάρχει. Καί αἰῶνες μέ πολέμους ἔχουν ὑπάρξει μέ τίς γυναῖκες μακριά.
῾Ο ἔρωτας δέν εἶναι μόνο σεξουαλική ἕλξη. Ρωτήσατε πῶς ἔχουν γεννηθεῖ παιδιά ἀπό γυναῖκες πού δέν τίς ἐρωτεύθηκαν, ἀπό βιασμούς, ἐπί αἰῶνες;
Ας μη μονοπωλούμε την συζήτηση κυρία Ελένη Π.
Όλα αυτά που γράφετε υπάρχουν ,αλλά η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου κυρία Παντελίδου έθεσε το θέμα της μη αναγκαιότητος νομοθετήσεως του γάμου των ομοφύλων , που μας ”σκανδάλισε” και εγώ συμφωνώ με αυτήν την επιστημονική θέση της. Γράψτε μας -αν θέλετε την δική σας θέση επ’αυτού.
Καλημέρα.