του Douglas Macgregor*, Αμερικανού, πρώην συμβούλου του υπουργείου Αμυνας
«Οι ΗΠΑ δεν σκέφτονται. Παίζουν με τη συγκίνηση. Αν ξεσπάσει ολοκληρωτικός πόλεμος μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας, η κυβέρνηση Μπάιντεν κάνει ό,τι μπορεί να πραγματοποιηθεί»
Μέχρι να αποφασίσει να αντιμετωπίσει τη Μόσχα με μια υπαρξιακή στρατιωτική απειλή στην Ουκρανία, η Ουάσιγκτον περιόριζε τη χρήση της στρατιωτικής της δύναμης σε συγκρούσεις που οι Αμερικανοί είχαν την πολυτέλεια να χάσουν: πολέμους με αδύναμους αντιπάλους στον αναπτυσσόμενο κόσμο, από τη Σαϊγκόν έως τη Βαγδάτη που δεν παρουσίαζαν υπαρξιακή απειλή για τις αμερικανικές δυνάμεις ή το αμερικανικό έδαφος. Αυτή τη φορά —ένας πόλεμος δι’ αντιπροσώπων με τη Ρωσία— είναι διαφορετικά τα πράγματα.
Σε αντίθεση με τις πρώτες ελπίδες και προσδοκίες του «Κογκλάβιου», η Ρωσία ούτε κατέρρευσε εσωτερικά ούτε συνθηκολόγησε με τις συλλογικές απαιτήσεις της Δύσης για αλλαγή καθεστώτος στη Μόσχα. Η Ουάσιγκτον υποτίμησε την κοινωνική συνοχή της Ρωσίας, το λανθάνον στρατιωτικό της δυναμικό και τη σχετική ατιμωρησία της από τις δυτικές οικονομικές κυρώσεις.
Ως αποτέλεσμα, ο πόλεμος δι’ αντιπροσώπων της Ουάσιγκτον κατά της Ρωσίας αποτυγχάνει. Ο Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν ήταν ασυνήθιστα ειλικρινής σχετικά με την κατάσταση στην Ουκρανία όταν είπε στους συμμάχους στη Γερμανία στην αεροπορική βάση Ramstein στις 20 Ιανουαρίου: «Έχουμε ένα παράθυρο ευκαιρίας, από τώρα μέχρι την άνοιξη», παραδεχόμενος: «Δεν έχουμε πολύ καιρό μπροστά μας.”
Ο Αλεξέι Αρέστοβιτς, ο πρόσφατα απολυμένος σύμβουλος του Προέδρου Zelensky και ανεπίσημος “εκπρόσωπος”, ήταν πιο άμεσος. Εξέφρασε τις αμφιβολίες του ότι η Ουκρανία μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο με τη Ρωσία και τώρα αμφισβητεί αν η Ουκρανία θα επιβιώσει καν από τον πόλεμο. Οι απώλειες της Ουκρανίας -τουλάχιστον 150.000 νεκροί , ανάμεσά τους 35.000 αγνοούμενοι και εικαζόμενοι νεκροί- έχουν αποδυναμώσει θανάσιμα τις ουκρανικές δυνάμεις με αποτέλεσμα μια εύθραυστη ουκρανική αμυντική στάση που πιθανότατα θα καταρρεύσει κάτω από το συντριπτικό βάρος των επιτιθέμενων ρωσικών δυνάμεων τις επόμενες εβδομάδες.
Οι απώλειες υλικού της Ουκρανίας είναι εξίσου σοβαρές. Περιλαμβάνουν χιλιάδες άρματα μάχης και τεθωρακισμένα οχήματα μάχης πεζικού, συστήματα πυροβολικού, πλατφόρμες αεράμυνας και όπλα όλων των διαμετρημάτων. Το σύνολό τους είναι το ισοδύναμο επτά ετών παραγωγή πυραύλων Javelin. Σε ένα περιβάλλον όπου τα ρωσικά συστήματα πυροβολικού μπορούν να εκτοξεύσουν την ημέρα σχεδόν 60.000 βλήματα όλων των τύπων—ρουκέτες, πυραύλους, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυρομαχικά με σκληρό κέλυφος—, οι ουκρανικές δυνάμεις δυσκολεύονται να απαντήσουν σε αυτούς τους ρωσικούς κανονιοβολισμούς με 6.000 βλήματα καθημερινά. Η Ουάσιγκτον μπορεί να εμπλουτίσει την Ουκρανία με νέες πλατφόρμες και νέα πυρομαχικά, αλλά αυτά δεν μπορούν να αλλάξουν αυτές τις συνθήκες.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η απογοήτευση της Ουάσιγκτον, μετά την αποτυχία της συλλογικής Δύσης να ανακόψει το κύμα της ουκρανικής ήττας, αυξάνεται. Στην πραγματικότητα, η απογοήτευση δίνει γρήγορα τη θέση της στην απόγνωση.
O Mάικλ Ρούμπιν, πρώην μέλος της ομάδας Μπους και ένθερμος υποστηρικτής των μόνιμων συγκρούσεων των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και στο Αφγανιστάν,εξέφρασε την απογοήτευσή του σε ένα άρθρο του υποστηρίζοντας ότι, «αν ο κόσμος επιτρέψει στη Ρωσία να παραμείνει ενιαίο κράτος και αν επιτρέψει στον πουτινισμό να επιβιώσει μετά τον Πούτιν, τότε, η Ουκρανία θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να διατηρήσει τη δική της πυρηνική αποτροπή, είτε ενταχθεί στο ΝΑΤΟ είτε όχι». Εκ πρώτης όψεως, η πρόταση είναι απερίσκεπτη, αλλά η δήλωση αντικατοπτρίζει με ακρίβεια την ανησυχία στους κύκλους της Ουάσιγκτον ότι η ήττα της Ουκρανίας είναι αναπόφευκτη.
Τα μέλη του ΝΑΤΟ δεν ήταν ποτέ σθεναρά ενωμένα πίσω από τη σταυροφορία της Ουάσιγκτον να αποδυναμώσει μοιραία τη Ρωσία. Οι κυβερνήσεις της Ουγγαρίας και της Κροατίας συμμερίζονται την αντίθεση του ευρύτερου ευρωπαϊκού κοινού στον πόλεμο με τη Ρωσία και την έλλειψη υποστήριξης στην επιθυμία της Ουάσιγκτον να αναβάλει την προβλέψιμη ήττα της Ουκρανίας.
Αν και συμπαθούσε τον ουκρανικό λαό, το Βερολίνο δεν υποστήριξε τον ολοκληρωτικό πόλεμο με τη Ρωσία για λογαριασμό της Ουκρανίας. Τώρα, οι Γερμανοί είναι επίσης ανήσυχοι με την καταστροφική κατάσταση των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων.
Ο απόστρατος στρατηγός της γερμανικής Πολεμικής Αεροπορίας (αντίστοιχο τεσσάρων αστέρων Harald Kujat, πρώην πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, επέκρινε αυστηρά το Βερολίνο επειδή επέτρεψε στην Ουάσιγκτον να οδηγήσει τη Γερμανία σε σύγκρουση με τη Ρωσία, σημειώνοντας ότι αρκετές δεκαετίες Γερμανών πολιτικών ηγετών αφόπλισαν ενεργά τη Γερμανία και έτσι στέρησαν Βερολίνο αυθεντίας ή αξιοπιστίας στην Ευρώπη. Αν και αποσιωπούνται ενεργά από τη γερμανική κυβέρνηση και τα μέσα ενημέρωσης, τα σχόλιά του έχουν έντονη απήχηση στο γερμανικό εκλογικό σώμα.
Το γεγονός είναι ότι στις προσπάθειές της να εξασφαλίσει τη νίκη στον πόλεμο δι’ αντιπροσώπων της με τη Ρωσία, η Ουάσιγκτον αγνοεί την ιστορική πραγματικότητα. Από τον 13ο αιώνα και μετά, η Ουκρανία ήταν μια περιοχή στην οποία κυριαρχούσαν μεγαλύτερες, ισχυρότερες εθνικές δυνάμεις, είτε λιθουανικές, πολωνικές, σουηδικές, αυστριακές ή ρωσικές.
Την επομένη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, τα αποτυχόντα πολωνικά σχέδια για ένα ανεξάρτητο ουκρανικό κράτος επινοήθηκαν για να αποδυναμώσουν τη Μπολσεβίκικη Ρωσία. Σήμερα, η Ρωσία δεν είναι κομμουνιστική, ούτε η Μόσχα επιδιώκει την καταστροφή του πολωνικού κράτους όπως έκαναν ο Τρότσκι, ο Λένιν, ο Στάλιν και οι οπαδοί τους το 1920. Πού οδεύει λοιπόν η Ουάσιγκτον με τον πόλεμο δι’ αντιπροσώπων της κατά της Ρωσίας; Η ερώτηση αξίζει απάντηση.
Περλ Χάρμπορ και εισβολή στην Ουκρανία
Την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 1941, ο Πρέσβης των ΗΠΑ Aβερελ Χάριμαν δειπνούσε με τον Πρωθυπουργό Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ στο σπίτι του Τσώρτσιλ όταν το BBC μετέδωσε την είδηση ότι οι Ιάπωνες είχαν επιτεθεί στη Ναυτική Βάση των ΗΠΑ στο Περλ Χάρμπορ. Ο Χάριμαν δεν σοκαρίστηκε. Απλώς επανέλαβε τα λόγια: «Οι Ιάπωνες χτύπησαν το Περλ Χάρμπορ».
Ο Χάριμαν δεν είχε λόγο να αιφνιδιαστεί. Η κυβέρνηση Ρούσβελτ είχε κάνει ουσιαστικά ό,τι περνούσε από το χέρι της για να ωθήσει το Τόκιο να επιτεθεί στις αμερικανικές δυνάμεις στον Ειρηνικό με μια σειρά εχθρικών πολιτικών αποφάσεων που κορυφώθηκαν με το εμπάργκο πετρελαίου της Ουάσιγκτον το καλοκαίρι του 1941.
Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ουάσιγκτον ήταν τυχερή με το timing και τους συμμάχους. Αυτή τη φορά είναι διαφορετικά. Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στο ΝΑΤΟ υποστηρίζουν έναν ολοκληρωτικό πόλεμο κατά της Ρωσίας, την καταστροφή και τη διάλυση της Ρωσικής Ομοσπονδίας, καθώς και την καταστροφή εκατομμυρίων ανθρώπων στη Ρωσία και την Ουκρανία.
Η Ουάσιγκτον παίζει με την συγκίνηση. Η Ουάσιγκτον δεν σκέφτεται. Ούτε εμείς ούτε οι σύμμαχοί μας είμαστε διατεθειμένοι να διεξάγουμε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με τη Ρωσία, σε περιφερειακό ή παγκόσμιο επίπεδο. Το θέμα είναι ότι αν ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών, οι Αμερικανοί δεν πρέπει να εκπλαγούν. Η κυβέρνηση Μπάιντεν και οι υποστηρικτές της στην Ουάσιγκτον κάνουν ό,τι μπορούν για να τον πραγματοποιήσουν.
*Ο Ντάγκλας Μακγκρέγκορ , Συνταγματάρχης (ε.α.) είναι ανώτερος συνεργάτης του The American Conservative, πρώην σύμβουλος του Υπουργού Άμυνας στην κυβέρνηση Τραμπ, παρασημοφορημένος βετεράνος μάχης και συγγραφέας πέντε βιβλίων.
Πηγή:https://www.globalresearch.ca/neither-we-nor-our-allies-prepared-fight-all-out-war-russia-regionally-globally/5806534
Η κατάρρευση της Ρωσίας πλησιάζει και μαζί η αποπομπή, εξοστρακισμός και εξευτελισμός του Πούτιν. Η Ρωσία χάνει ότι κέρδισε με πολύ αίμα στον Β’ΠΠ. Από διπολική δύναμη περνάει στην περιφερειακή επιβίωσή της. Τουρκία, Ιράν, Ινδία, Πακιστάν είναι πλέον οι ισόβαθμοι συνομιλητές της. Αυτοκαταστροφή και διάλυση της πάλαι ποτέ κραταιάς ΕΣΣΔ.