του Παντελή Σαββίδη
Παρά το γεγονός ότι αυτοπαινευόμεθα, είμαστε προβληματική κοινωνία σε φάση παρακμής την οποία κανείς άρχων-ούτε και ο λαός- επιθμεί να σταματήσει.
Πριν πάμε στις εκλογές ας έχουμε υπόψη ορισμένους παράγοντες της κακοδαιμονίας μας.
1.-ΕΜΦΥΛΙΕΣ ΔΙΑΜΑΧΕΣ: Τις εκδηλώσαμε κατά τη διάρκεια της Επανάστασης. Ήταν χαρακτηριστικό και των Αρχαίων Ελλήνων. Τις αποκορυφώσαμε το 1916 και το 1946.
2.-ΕΞΑΡΤΗΣΗ: Παρά το κυρίαρχο ιστορικό αφήγημα η Ελλάδα μπόρεσε να αποκτήσει την ανεξαρτησία της απο την Οθωμανική Αυτοκρατορία με την βοήθεια των Προστατών της. Η Προστασία άφησε το αποτύπωμά της στην πορεία της χώρας. Κανείς δεν θέλησε, ίσως και να μην πόρεσε, να την αποτινάξει. Η Προστασία διαμόρφωσε πολιτικές συμπεριφορές και λαϊκή νοοτροπία. Δουλικού χαρακτήρα.
3.-Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ: Μεσούσης της Επαναστάσεως τέθηκε το ερώτημα ποιος είναι ο Έλληνας και απο που η Επανάσταση θα αντλήσει την ιδεολογία της. Το ερώτημα του ποιος είναι Έλληνας, ακόμη και σήμερα, δεν απαντήθηκε. Η ΠτΔ με χθεσινή δήλωσή της, με αφορμή την επέτειο Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, (πριν 104 χρόνια!) είπε ότι όσοι επέζησαν της Γενοκτονίας “κατέφυγαν στην χώρα μας”. “Κατέφυγαν”, δηλαδή, στη χώρα της ίδιας και των ομοίων της. Δεν ήταν, η χώρα αυτή, η μητέρα Πατρίδα των Προσφύγων. Ήταν χώρα της κ. Σακελλαροπούλου και του Συστήματος που υπηρετεί. Η κοινωνική και εθνική ενότητα είναι προσχηματική. Δεν υπάρχει. Η τραγωδία της Επανάστασης ήταν ότι επικράτησε στο πιο καθυστερημένο και μικροελλαδικής αντίληψης γεωγραφικό τμήμα του ελληνσιμού.
4.-Η ΑΦΟΜΟΙΩΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ: Ο άνθρωπος και η συμπεριφερά του (δηλαδή ο πολιτισμός του) επηρεάζεται καθοριστικά απο το περιβάλλον. Ο ελλαδικός γεωγραφικός χώρος έχει μια τεράστια αφομοιωτική δύναμη. Είναι χωνευτήρι λαών και καταφέρνει να τους αφομοιώνει στον πολιτισμό που αναπτύχθηκε στον τόπο απο την αρχαία εποχή. Αυτή η ικανότητα του χώρου για πολιτιστική αφομοίωση δεν μετατράπηκε σε συνεκτική δύναμη της κοινωνίας. Η κοινωνία είναι πολυδιασπασμένη, κατακερματισμένη και διχασμένη. Προσπαθεί να κρύψει τις αδυναμίες της. Δεν φαίνονται έντονα αλλά λειτουργούν υποδόρια. Δεν υπάρχει ενότητα στόχων.
5.-Η εξάρτηση, η διχόνοια, η απουσία μορφωτικού υποβάθρου, η έλειψη συλλογικής αντίληψης στόχων, το μικρό δέμας της πολιτικής ηγεσίας, οι πολεμικές δυσκολίες κατά την επέκταση του νεοελληνικού κράτους, ο Διχασμός και η Καταστροφή του 1922 δεν επέτρεψαν την δημιουργία αστικής τάξης σε μια ιστορική περίοδο που η παρουσία της ήταν καθοριστική για την αποτελεσματική λειτουργία ενός κοινοβουλευτικού κρατικού συστήματος. Θεσμοί διαμορφώθηκαν. Κουλτούρα λειτουργίας τους δεν υπάρχει. Θεσμοί και σήμερα υπάρχουν. Η λειτουργία τους είναι προβληματική. Η σημασία, δε, που δίνει η Ορθοδοξία στην έννοια του Προσώπου διαμόρφωσε μια υποσυνείδητη αντίληψη που ταύτισε την λειτουργία των θεσμών με τα πρόσωπα που βρίσκονται επικεφαλής τους. Η έννοια του Προσώπου περιέχει μεγάλη φιλοσοφία και Θεολογία αλλά η ταύτιση του Προσώπου με τον θεσμό είναι προβληματική. Η επικράτηση μετά την κατοχή των μαυραγορητών, των δοσιλόγων και των καταχραστών του Σχεδίου Μάρσαλ (λούμπεν δηλαδή, στοιχείων) δεν επέτρεψε και πάλι την διαμόρφωση αστικής τάξης όπως στην Δύση.
6.-Αυτά, λοιπόν, τα λούμπεν στοιχεία, κατεξοχήν κρατικοδίαιτα, όπως συνήθισαν απο το Σχέδιο Μάρσαλ-και αργότερα τα κονδύλια της Ευρώπαϊκής Ένωσης- διαμόρφωσαν μια σκληρή κλίμα, με χαρακτηριστικά μαφίας, στο κέντρο της πρωτεύουσας ελέγχοντας το σύνολο των εξουσιών. Τίποτε δεν ξεφεύγει απο την επιρροή τους.
7.-Αυτή η κλίκα που θεωρείται ως άρχουσα τάξη της χώρας, θεωρεί την ελληνική επικράτεια ως αποικία της. Ανίκανη να διαδραματίσει σοβαρό ρόλο στο διεθνές περιβάλλον (εκτός εξαιρέσεων) νέμεται οτιδήποτε παράγεται στη χώρα. Η ιδεολογική τους αντίληψη είναι “ολα δικά μας και απο τα αποφάγια θα ζήσουν και όσοι διαβιούν σε άλλα μέρη της θεωρούμενης ελληνικής επικράτειας”. Όσοι ζουν εκτός Αθηνών. Η αντίληψη αυτή σε μερικά χρόνια θα οδηγήσει, αναγκαστικά, και το υπόλοιπο του ελληνικού πληθυσμού στην πρωτεύουσα. Η περιφέρεια της χώρας καταρρέει. Στη συνείδηση των κατοίκων της πρωτεύουσας η Ελλάδα έχει ταυτιστεί με την Αθήνα.
8.-Αυτή η κλίκα δεν έχει κανένα πρόβλημα να εκχωρήσει και εδαφική επικράτεια αν τα πράγματα δυσκολέψουν.
9.-Αυτά είναι τα στοιχεία που υπηρετεί σήμερα το πολιτικό σύστημα που μας ζητά αύριο την ψήφο μας. Μια διαπλοκή πολιτικών και οικονομικών παραγόντων με θεραπαινίδα την διανόηση, νέμεται τις σάρκες της χώρας.
Η χώρα, όπως πορεύεται, τελειώνει.
Προσυπογράφω -και θα ήθελα να έχω γράψει- αγαπητέ κύριε Σαββίδη την φράση σας.” Η τραγωδία της επανάστασης ήταν ότι επικράτησε στο πιο καθυστερημένο και μικροελλαδικής αντίληψης γεωγραφικό τμήμα του ελληνισμού” και προσθέτω ότι το κράτος που δημιούργησε μετά τον Καποδίστρια είναι συγκεντρωτικό και τοπικιστικό ,-με τα όχι του (ακόμη) στους ετερόχθονες Έλληνες- και όταν ενδύεται και με την ”προοδευτική” φορεσιά του .
Ας όψεται ο ανυπάκουος προς την Φιλική Εταιρεία και βιαστικός Παπαφλέσσας και η αποτυχία της Επαναστάσεως του Αλέξανδρου Υψηλάντη από την Μολδοβλαχία -η οποία ΔΕΝ ΓΙΟΡΤΑΖΕΤΑΙ ως πρώτη του Ελληνισμού κατά του Οθωμανού κατακτητή.
ΟΜΩΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΜΒΑΣ- ΚΥΡΙΕ ΣΑΒΒΙΔΗ- ΚΑΙ ΣΑΥΤΟΝ ΘΑ ΠΛΕΞΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ . Η ΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ Η ΑΠΟΧΗ ΠΡΟΔΙΔΕΙ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΪΔΕΑΤΕΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ , ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΜΑΣ , ΜΆΣ ΕΝΕΤΑΞΑΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΑΝ ΘΕΛΗΣΟΥΜΕ -ΕΠΕΙΔΗ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
Καλό Σαββατοκύριακο και καλή φώτιση όλων μας για τον ελληνισμό.
Θα ήταν τραγωδία εάν είχε ξεσπάσει και σε άλλα σημεία κάτι το οποίο δεν έγινε.
Η επανάσταση επικράτησε εκεί ακριβώς που ξέσπασε και είχε αρκετά ερείσματα για να αντέξει.
στο 2. θέλω να παρατηρήσω, ότι δεν ισχύει η φράση ότι η ανεξερτησία θα ήταν ανέφικτη χωρίς την συνδρομή των ξένων δυνάμεων.
Τουλάχιστο θέλει συζήτηση, διότι το θέμα δεν είναι απλό.
Η αλήθεια είναι, ότι η οθωμανική εξουσία δεν ήταν σε θέση να καταπνίξει την επανάσταση για αυτό και κάλεσε τον Ιμπραϊμ από την Άιγυπτο (η οποία τυπικά ήταν τμήμα της οθωμανικής αυτοκρατορίας αλλά τεχνικά και οικονομικά είχε περιέλθει στην άμεση επιρροή των Γάλλων).
Η αλήθεια είναι επίσης, ότι τα δάνεια πέτυχαν περισσότερο στην δέσμευση της χώρας και στην επικίνδυνη διχόνοια παρά στην εξυπηρέτηση του αγώνα.
Τέλος είναι γεγονός ότι η επανάσταση και οι ζυμώσεις πριν από αυτήν βρέθηκαν στο στόχαστρο μιας παραπέουσας τάξης πραγμάτων, αλλά οδήγησε είτε ηθελημένα είτε όχι σε έναν άμεσο ανταγωνισμό των βασικών μεγάλων δυνάμεων της εποχής ο οποίος είχε για εμάς ευεργετικά αποτελέσματα.
Οι λόγοι για τους οποίους στην συνέχεια δημιουργήθηκε ένα κράτος-λούμπεν (με μικρό λ!) οφείλουν να αναζητηθούν μάλλον στο γεγονός ότι εξ αρχής υπήρξε προβληματική η σχέση ανάμεσα στις άρχουσες τάξεις, κυρίως των φαναριωτών και του υψηλόβαθμου κλήρου, και στον λαό η οποία φαίνεται να έχει τις ρίζες της στις ημέρες της παρακμής της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η προβληματική αυτή σχέση οδήγησε σε κάποιες από τις λεγόμενες εθνικές σχιζοφρένειες και απέτρεψε ήδη κατά τα μέσα του 19ου αιώνα στην εμπέδωση του διαφωτισμού στις απελευθερωμένες περιοχές. Η προβληματική αυτή σχέση φρόντισε επίσης να δημιουργηθεί μια καχυποψία ανάμεσα στον ντόπιο κοτζαμπασισμό και την εν δυνάμει αστική τάξη η οποία έμενε εκτός συνόρων.
8.-Αυτή η κλίκα δεν έχει κανένα πρόβλημα να εκχωρήσει και εδαφική επικράτεια αν τα πράγματα δυσκολέψουν.
Αυτό προβλέπεται κ. Σαββίδη από τα άρθρα 27,28 του Συντάγματός μας (από το 1975) και επομένως
δέν υπάρχει κανένα πρόβλημα για εκχώρηση εδαφικής ακεραιότητας και πολιτικής κυριαρχίας του
ελληνικού κράτους.
Πηγή:
http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-27/
http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-28/
ΕΡΩΤΗΜΑ:
Γιατί κ. Σαββίδη δέν αναφέρεστε ποτέ στα παραπάνω άρθρα του Συντάγματός μας που ήταν έμπνευση των κ.κ. Κ. Καραμανλή και Κ. Τσάτσου;
Τα άρθα αυτά αναφέρονται στην εκχώρηση κυριαρχίας σε ζητήματα αποφάσεων όπως γίνεται στο πλαίσιο της συμμετοχής της χώρας στην Ε.Ε. Η εκχώρηση κυριαρχίας για την οποία γράφω αναφέρεται σε εκχώρηση εδαφικής επικράτειας.
Ο Φερώνυμος έχει φάει κόλλημα με το Σύνταγμα, το οποίο, μη όντας συνταγματολόγος, ενίοτε (παρ)ερμηνεύει κατά το δοκούν. Εντούτοις, το ‘Αρθρο 27, παρ. 1, αναφέρεται στην μεταβολή των ορίων επικρατείας (εδαφική μεταβολή) και όχι εκχώρηση κυριαρχίας σε ζητήματα αποφάσεων:
” Καμία μεταβολή στα όρια της Επικράτειας δεν μπορεί να γίνει χωρίς νόμο, που ψηφίζεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών”.
Ο Σημίτης, χωρίς έγκριση τού κοινοβουλίου, υπέστειλε την Σημαία μας στα Ίμια κι έκτοτε απαγορεύεται στους Έλληνες να πάνε εκεί, ενώ οι Τούρκοι ψαράδες ψαρεύουν χωρίς πρόβλημα. Ουσιαστικά, αυτό είναι εκχώρηση εδαφικής κυριαρχίας, δεν είναι; Οι εισαγγελείς ούτε είδαν, ούτε άκουσαν κάτι γι αυτό.
Η εκχώρηση κυριαρχίας σε ζητήματα αποφάσεων, όπως γίνεται στο πλαίσιο της συμμετοχής της χώρας στην Ε.Ε., προβλέπεται από το άρθρο 28, παρ. 2+3:
“2. Για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωρισθούν, με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή τη συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία των τριών πέμπτων του όλου αριθμού των βουλευτών.
3. H Eλλάδα προβαίνει ελεύθερα, με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας.”
Άρα, ο Φερώνυμος έχει μερικώς δίκαιο.
Ευχαριστώ για τις επισημάνσεις επί των άρθρων 27,28.
Το γεγονός ότι δέν είμαι συνταγματολόγος δέν συνεπάγεται ότι δέν μπορώ να
επισημαίνω και να σχολιάζω αυτά που το ισχύον σύνταγμα της χώρας μας αναφέρει. Επιπλέον, θεωρώ ότι ο κάθε πολίτης οφείλει να γνωρίζει, να μελετά,
να σχολιάζει και ακόμα να συμμετέχει στη σύνταξη του συντάγματος (όταν μιλάμε για δημοκρατική πολιτεία.)
Ο σχολιασμός τού Συντάγματος ασφαλώς απαιτεί γνώσεις νομικές και εξειδικευμένες στο Συνταγματικό Δίκαιο. Δεν είναι πράγμα απλό και δυνατό στον καθένα.
Ας δούμε και τα ψιλά γράμματα του Συντάγματος κύριε Φερώνυμε και λοιποί φίλοι συνανιχνευτές..
Άρθρο 28 παράγραφος 3 ” Η Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα ,με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών , σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της ,εφόσον αυτό ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ,(τα κεφαλαία δικά μου),δεν θίγει τα δικαιώματα των ανθρώπων και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας ” ,με Ερμηνευτική δήλωση
”Το άρθρο 28 αποτελεί θεμέλιο για τη συμμετοχή της χώρας στις διαδικασίες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης”.
ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ αγαπητοί μου ,γιατί με αυξημένη πλειοψηφία ακόμη θα ήμασταν εκτός ΕΟΚ λόγω του Πασοκικού ”ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ” και θα ”διώχναμε” όλες τις ”ΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ” ,που είχαν παραχωρηθεί και με το Σύνταγμα του 1952 , μετά την προχώρησή μας στο ΝΑΤΟ επί κυβερνήσεως Πλαστήρα το 1952 , την οποίαν δεν ψήφισαν τότε η ΕΔΑ και ο ανεξάρτητος τότε βουλευτής Λεωνίδας Κύρκος.
Οι όποιοι περιορισμοί ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας μας στο έδαφος των Βάσεων αφορούν -ΛΟΙΠΟΝ- κύριε Φερώνυμε και γιαυτό ας μην επαναφέρετε συχνά- πυκνά στα σχόλιά σας και να μη φοβάστε γιατί ”καμιά κλίκα” κυβερνητική με μόνη την δεδηλωμένη πλειοψηφία δεν μπορεί να παραχωρήσει εθνική κυριαρχία ,γιατί θα χάσει την δεδηλωμένη.
Θα είχε πέσει η κυβέρνηση του Σύριζα ,αν το 2018 κύρωνε την Συμφωνία των Πρεσπών εφόσον αυτή προέβλεπε και παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας στο πολυεθνικό μόρφωμα των Σκοπίων, γιατί αυτό δεν ”υπαγορευόταν από σπουδαίο εθνικό συμφέρον” και ούτε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα δημοσίευε τον σχετικό νόμο αν ψηφιζόταν με απλή πλειοψηφία.
ΤΕΛΟΣ , κύριε Φερώνυμε επειδή ”υπολήπτεστε” τους αείμνηστους Καραμανλή και Τσάτσο -πόσο μας λείπουν -το Σύνταγμα του 1975 αναθεωρήθηκε το 1986, το 2001, το 2009 και το 2019 -οι δύο πρώτες από αυτοδύναμες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ-, διερωτηθείτε γιατί δεν αναθεώρησαν αυτές τις διατάξεις.
Υ.Γ Αγαπητέ κύριε Σαββίδη νομίζω πως κάλυψα και την δική σας απάντησή .
Παρακαλώ δείτε την απάντηση του κ. @Επισκέπτη. Ευχαριστώ
Και το σπούδασα και είχα το Σύνταγμα με τις ερμηνείες του μπροστά μου κύριε Φερώνυμε . Τώρα πια η επίκληση από εσάς των άρθρων του Συντάγματος , που θα χρησιμοποιήσει μια κλίκα -ουδέποτε το κόμμα της Ν.Δ-για να παραχωρήσει εθνική κυριαρχία -στην Τουρκία θα εννοείτε- ελπίζω να μη συνεχισθεί. Καλημέρα.