του Παντελή Σαββίδη
Από το 1821 ως το 1922 ο ελληνισμός, σε όλες τις μορφές του, προσπαθούσε να περιλάβει στο υπο διαμόρφωσιν ελληνικό κράτος τα διεσπαρμένα στην ευρύτερη περιοχή τμήματά του. Μια διασπορά που ξεκίνησε από τον 8ο αιώνα π.χ.
Το 1922 η προσπάθεια σταμάτησε στα όρια που άντεξε η δυναμική του ελληνισμού. Και το 1940 η γενιά που έχασε το 1922 έδωσε την τελευταία μάχη της. Νικηφόρα, για να ξεπλύνει και την ήττα που δεν άντεχε να ταλανίζει τη συνείδησή της.
Οι πολεμιστές του 40 ήταν οι ηττημένοι του 1922 και οι στρατιωτικοί που η παράταξη η οποία δημιουργεί δεινά στη χώρα από την εποχή του Όθωνα, εξεδίωξε από το στράτευμα. Το 1935.
Από το 1940, καλύτερα το 1948, και εδώ έχουμε συνεχείς υποχωρήσεις και πολιτικές και στρατιωτικές.
Αλλά αναδύθηκε μια άλλη αρετή μιας ευνουχισμένης, πια, κοινωνίας: η κριτική εκ του ασφαλούς, η οποία στις μέρες μας παίρνει ιλαροτραγικά χαρακτηριστικά.
Αν περιορίσει κανείς την χρονική περίοδο από την πρόσκληση του Βενιζέλου, το 1909 ως το 1922, οι περιοχές που διακυβεύονταν να περιέλθουν στην ελληνική επικράτεια ήταν τα νησιά, τα μικρασιατικά παράλια και η Βόρειος Ήπειρος.
Και στις τρείς ο Βενιζέλος, που κυριαρχούσε στην πολιτική σκηνή, είχε άμεση εμπλοκή.
Χρόνια μετά, η αναθεωρητική, βασιλική δεξιά εκ του ασφαλούς (από το σαλόνι του σπιτιού της και διαβάζοντας τις επικεφαλίδες της ιστορίας) του κάνει κριτική για το αποτέλεσμα. Ιδιαίτερη κριτική γίνεται για την ήττα του 22 αλλά, εσχάτως, και στο θέμα της Βορείου Ηπείρου.
Στο θέμα του 1922 η λαϊκή ψήφος στις εκλογές του 1920 και η πολιτική της δεξιάς έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις. Η μόνη δύναμη που είχε απομείνει να υποστηρίζει την ελληνική προσπάθεια ήταν η Βρετανία και οι δηλώσεις αξιωματούχων της κατά της πολιτικής παράταξης που ευνοούσε την επιστροφή του βασιλιά ήταν σαφείς. Πράγματι, αμέσως μετά την ήττα του Βενιζέλου η Βρετανία διέκοψε κάθε διπλωματική και πολιτική υποστήριξη της Ελλάδας. Τώρα, γιατί φταίει ο Βενιζέλος γι αυτήν την εξέλιξη και όχι η ψήφος του λαού και η πολιτική της φιλοβασιλικής δεξιάς είναι θέμα ψυχαναλυτικής προσέγγισης, όχι πολιτικής.
Η μικρασιατική εκστρατεία έχει πολυσυζητηθεί. Εκείνο που δεν πολυσυζητήθηκε- και τώρα αποδίδονται ευθύνες στο Βενιζέλο- είναι το θέμα της παραχώρησης της Βορείου Ηπείρου.
Η απόσυρση του ελληνικού στρατού από την Βόρειο Ήπειρο είχε τεθεί ως προϋπόθεση για την πολιτική που θα ακολουθούσε η Βρετανία στο θέμα της παραχώρησης των νησιών του Αιγαίου στην Ελλάδα.
Παρά το γεγονός ότι τα νησιά απελευθερώθηκαν από το ελληνικό ναυτικό, όλες οι δυνάμεις της εποχής δεν επιθυμούσαν την παραχώρησή τους στην Ελλάδα. Η λύση που προέκριναν ήταν η ουδετεροποίησή τους.
Η Ιταλία ήταν η εντονότερη φωνή μέσα στην Ευρωπαϊκή Συμφωνία, που έφερνε και τις περισσότερες αντιρρήσεις, ώστε η Ελλάδα να μην διατηρήσει στην κατοχή της τα απελευθεροθέντα νησιά του Β.Α. Αιγαίου. Εν τέλει οι Ιταλοί συμβιβάστηκαν και αυτοί με την απόφαση για την ουδετεροποίηση των νησιών. Απαίτησαν όμως την ουδετεροποίηση των Στενών της Κέρκυρας και την αποχώρηση του ελληνικού στρατού από όλα τα εδάφη που βρίσκονταν βορειότερα από το ακρωτήριο του Στύλου, απέναντι από την Κέρκυρα.
Η τελική λύση δόθηκε στην Πρεσβευτική Διάσκεψη των Παρισίων, τον Νοέμβριο του 1921 οπότε η Βόρειος Ήπειρος αποδόθηκε στην Αλβανία. Δηλαδή, η λύση δόθηκε μετά τις εκλογές του 1920 και την επικράτηση των δεξιών βασιλικών.
Τα νησιά με την Συνθήκη της Λωζάννης δόθηκαν στην Ελλάδα με τις γνωστές προϋποθέσεις.
Αν και η επιτυχία και στα δύο μέτωπα (Βόρειος Ήπειρος, νησιά) φαίνεται αδύνατη, η λογική σκέψη αναζητά γιατί φταίει ο Βενιζέλος.
Οι Μεγάλοι Ιεροεξεταστές από το σαλόνι του σπιτιού τους αποφαίνονται. Γιατί έτσι.
Λεπτομέρειες και την χρονική αλληλουχία όλων αυτών μπορείτε να διαβάσετε σε ένα ενδιαφέρον και σήμερα κείμενο του ιστορικού ερευνητή Δημητρίου Μερκούριου Κόντη στις Ανιχνεύσεις (https://www.anixneuseis.gr/%cf%84%ce%bf-%ce%b1%ce%b9%ce%b3%ce%b1%ce%af%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%ce%b1%ce%bd%cf%84%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%bd%ce%b9%cf%83%ce%bc%cf%8c/
῾Η φουστανέλα τοῦ Ὄθωνα καί ἡ προσπάθειά του νά γεφυρώσει τό χάσμα μεταξύ αὐτοῦ καί τοῦ ῾Ελληνικοῦ λαοῦ.
https://www.in.gr/2023/03/25/life/design/mia-syntomi-endymatologiki-istoria-tis-ellinikis-foustanelas/
https://comdeg.eu/el/compendium/essay/98403/
Κύριε Σαββίδη,
Μ’ ενδιαφέρει η Β. Ήπειρος και όχι ο Βενιζέλος. Αυτή και μόνον αυτή είναι το θέμα για μένα.
Το Πρωτόκολλο τής Κερκύρας 1914 ουδέποτε εφαρμόστηκε και ουδέποτε ακυρώθηκε, διότι ένα πρωτόκολλο ακυρώνεται μόνο μ’ ένα αντίστοιχο και τέτοιο δεν υπήρξε(*). Τίθεται το ερώτημα γιατί τόσα χρόνια η Ελλάδα δεν ζητά από τον ΟΗΕ την ενεργοποίησή του;
(*) Το Πρωτόκολλο της Κερκύρας στη Σύγχρονη πραγματικότητα
Yπάρχουν και οι αντίθετες γνώμες για την ισχύ τού Πρωτοκόλλου, αλλά νομίζω ότι το παραπάνω άρθρο καλύπτει καλύτερα το θέμα.
κ. Επισκέπτη, για το Πρωτόκολλο τής Κερκύρας του 1914 η Ελλάδα απαίτησε την εφαρμογή του από τον ΟΗΕ της εποχής, την Κοινωνία των Εθνών το 1922. Η απάντηση που έλαβε από τις Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής δια της Πρεσβευτικής Συνδιάσκεψης ήταν πως το Πρωτόκολλο δεν ήταν πλέον σε ισχύ και καταργήθηκε. Υπάρχουν μάλιστα και αδημοσίευτα έγγραφα που ανέσυρα από τα βρετανικά αρχεία, όπου λίγο πολύ οι Βρετανοί προτείνουν σε Γάλλους και Ιταλούς να ενημερώσουν τους πρεσβευτές τους στην Αθήνα να “μας τραβήξουν το αυτί”, μόνο που τολμήσαμε να ζητήσουμε την εφαρμογή του πρωτοκόλλου. Χαρακτηριστική είναι η παρακάτω φράση, «οι Σύμμαχοι μπορούν μόνο να θεωρήσουν ότι η πρόθεση της Ελλάδας είναι να φέρει σε αμηχανία (to embarrass) τις εργασίες της Επιτροπής.»
Αυτή είναι η ιστορική πραγματικότητα, δεν είναι θέμα διαφορετικών ερμηνιών, έκανε το ΥΠΕΞ ότι μπορούσε αλλά οι Μεγάλες Δυνάμεις ήταν ανένδοτες. Η νέα συμφωνία που ακύρωσε το Πρωτόκολλο και επίσημα ήταν η απόφαση της Πρεσβευτικής Συνδιάσκεψης του Νοεμβρίου του 1921.
Τα ξέρω αυτά, αλλά το ότι τότε (και ίσως τώρα) οι Μ.Δ. ήταν ανένδοτες, δεν σημαίνει και ότι το εν λόγω πρωτόκολλο δεν ισχύει. Εμείς ας υποβάλαμε την αίτησή μας στον ΟΗΕ και θα βλέπαμε. Έστω και να μην κάνομε επίδειξη τής απραξίας μας, όπως και με το “τουρκολυβικό” μνημόνιο, το κλείσιμο κόλπων στην Αλβανία, οι οποίοι είναι μεγαλύτεροι των 24 νμ κλπ. Μάθαμε δυστυχώς να έχομε πάντα κάτω το κεφάλι και να μην απαιτούμε τίποτε. Αυτή είναι η αλήθεια.
Μία συμπλήρωση:
– Το γεγονός και μόνον ότι αισθάνονται οι “μεγάλοι” ότι έχουν το δικαίωμα, αλλά και την ικανότητα να μάς τραβούν τ’ αυτί”, δείχνει ότι εμείς τούς το δώσαμε με την μέχρι σήμερα πολιτεία μας. Γιατί δεν τραβούν τ’ αυτί στο Ισραήλ, ή την Τουρκία;
– Αν οι “Μεγάλοι” θέλουν να απορρίψουν το αίτημά μας στον ΟΗΕ, μπορούν ασφαλώς να το κάμουν, αφού έχουν βέτο στο ΣΑ. Εμείς ας κάναμε την κίνησή μας.
Κατ’αρχάς ας παρακάμψουμε τον τίτλο ” Οι μεγάλοι Ιεροεξεταστές”, ο οποίος αναφέρεται σε όσους ς ιστορικούς και φιλίστορες-όπως εγώ , που έχω διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία ,Ελλήνων και ξένων για την εποχή του Ελευθερίου Βενιζέλου και την Μικρασιατική καταστροφή-οι οποίοι θεωρούν και τον Βενιζέλο -αν όχι πρωταίτιο- οπωσδήποτε συνυπαίτιο της πιο σκοτεινής ιστορικής περιόδου 1915-1935 , για την οποίαν όλως περιέργως δεν ανατίθενται μεταπτυχιακές και διδακτορικές διατριβές , που θα ερευνήσουν αρχεία ελληνικά (Βουλής και πρωθυπουργικών γραφείων (τι στο καλό δεν ετηρούντο πρακτικά εκεί τότε). Κ Α Ι
Επειδή ουδείς αναμάρτητος και αλάθητος φρονώ πως δεν πρέπει να γίνεται αποδεκτό από επιστήμονες -κυρίως- αλλά και εχέφρονες ανθρώπους ότι ο όντως εξαίρετος μέχρι το 1914 πρωθυπουργός μας Βενιζέλος είναι ”αθώος του αίματος” των δεινών, που υπέστη και το ελληνικό κράτος και ο ελληνικός λαός από το 1915-1918 και ο Ελληνισμός της Ανατολής -Μικράς Ασίας και Ανατολικής Θράκης-από το 1919-1922. Κ Α Ι
δεν χάνουμε και τίποτε αν μετά από 110 χρόνια (1914-1924) διαπιστώσουμε ότι θα μπορούσε ( και έπρεπε)
1.-να θέσει καθεστωτικό μετά την βασική διαφωνία του με τον Βασιλέα Κωνσταντίνο (είναι πολύτιμο το βιβλίο ”Τα δύο Βήτα” της Αθηνάς Κακούρη), αντί να αφήνει να τον περιπαίζουν -ήταν ο Ανώτατος Άρχων μας και Στρατηλάτης (την στραταρχική ράβδο την έδωσε ο ίδιος ο Βενιζέλος)- να τον εκβιάζουν και να τον διώχνουν όχι οι Έλληνες με δημοψήφισμα ,αλλά οι Γάλλοι το 1916.
2.-Θα μπορούσε(και έπρεπε )να μη εξόριζε όλους τους πολιτικούς αντιπάλους του και προ της Εθνικής εξορμήσεως για την Κόκκινη Μηλιά -που πρώτος την εξέφρασε το 1844 ο πρωθυπουργός Ιωάννης Κωλέττης- να συγκαλούσε Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών (και το σχετικό ΚΥΣΕΑ) για να μετρούσε ενωμένος ο Ελληνισμός τι μπορούσε να επιτύχει ή να χάσει -πάντα η ήττα παραμονεύει σε κάθε πόλεμο) στην Ανατολή ,στην οποίαν κατοικούσαν από 3000 χρόνια πριν, κάπου πέντε εκατομμύρια Ελλήνων .
3.- Θα μπορούσε -και έπρεπε – αφού καθυστέρησε ένα χρόνο τις εκλογές, να μη τις προκηρύξει και να τις διενεργήσει το 1920 ,κατά την διάρκεια της πολεμικής μας εμπλοκής την Μικρά Ασία κάτι που και το Σύνταγμα και η συλλογική εθνική μνήμη το επέτρεπαν .
4.-Θα μπορούσε -και έπρεπε- μετά την καταστροφή στην Μικρά Ασία-αξίζει να διαβασθεί η επιστολή του Μητροπολίτη Χρυσοστόμου Σμύρνης προς τον Βενιζέλο- να απαιτήσει από τους συμμάχους του -όχι της Ελλάδος όπως απεδείχθη μετά την εγκατάλειψή μας από το 1920-και τελικώς να μη δεχθεί -παραιτούμενος-την δεύτερη καταστροφή ,που συνέβη με την αμαχητί εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης τον Οκτώβριο του 1922. (υπέροχο το βιβλίο του επιτίμου πρέσβη κ. Πουκαμισά)
5.-Θα μπορούσε-και έπρεπε-να καθυστερήσει (εξασφαλίζοντας την κυριαρχία στο Αιγαίο)να υπογράψει το Σύμφωνο Φιλίας και Συμμαχίας με τον Κεμάλ το 1930 και σίγουρα να μην προτείνει τον Κεμάλ για το Νόμπελ Ειρήνης ,που τότε δεν μπορεί να μη πλήγωσε όλους τους πρόσφυγες ,ιδίως του Πόντου ,που τόσο δεινοπάθησαν από το 1914.
6.-Θα μπορούσε -και έπρεπε- μετά το 1932 να μην επιδιώκει την επάνοδο του στην εξουσία στα στερνά του με το Στρατιωτικό Κίνημα του 1935 , που δίχασε βαθύτερα τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, διχασμός που κράτησε μέχρι τον ”εμφύλιο” κατά τον οποίον Βενιζελικοί (τι ντροπή ο διαχωρισμός στον εθνικό στρατό με το εθνόσημο) Αξιωματικοί έγινα στρατιωτικοί Αρχηγοί των ανταρτών κομμουνιστών και πολεμούσαν για την κομμουνιστοποίηση της Ελλάδος και την απόσπαση της Μακεδονίας και Θράκης και ένταξή τους στην υπό ίδρυση Κομουνιστική Βαλκανική Ομοσπονδία.
Υ.Γ Μεγάλος χρόνος θα χρειασθεί αλλά ας διαβάσουμε και τις ανταλλαγείσες επιστολές μεταξύ Βενιζέλου και Μεταξά.
Καλή Πρωτοχρονιά και χρονιά .
Σταύρος Αθαν. Ναλμπάντης
Δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει εδώ άλλο άρθρο του Σαββίδη με το οποίο να συμφωνώ περισσότερο.
Κατηγορούν τον Εθνεγέρτη επειδή η ευφυία του δεν έφθανε για να αντισταθμίσει την δική των μετριότητα.
Φίλε κύριε Λούμπεν δεν θέλουμε ευφυείς μόνο ,θέλουμε και σώφρονες και διορατικούς πρωθυπουργούς ,ιδιαίτερα όταν οι ΤΌΤΕ Σύμμαχοί μας επέμεναν να μας στείλουν στην Μικρά Ασία προ της υπογραφής της Συνθήκη Σεβρών και κυρίως χωρίς την δική τους στρατιωτική εμπλοκή.
Δεν πέρασε από το μυαλό του ευφυούς η ήττα μας εκεί και ποια θα ήταν τότε τα αποτελέσματα για τον Ελληνισμό της Ανατολής που 3000 χρόνια μιλούσε εκεί ελληνικά .
ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΠΩΣ ΟΛΩΝΩΝ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΑΜΑΤΑ. -ΕΝΤΑΞΕΙ- ΑΛΛΆ ΜΕΤΑ ΔΕΝ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΣΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ , ΟΥΤΕ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΔΟΞΑΖΟΝΥ ΟΙ ΓΕΝΕΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ .
ΗΡΩΙΚΑ ΠΡΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΟΥ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΑ ΚΟΥΛΠΑ.
ΚΑΛΉ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΆ .
ΦΥΣΙΚΑ Ο ΝΕΚΡΟΣ ΔΕΔΙΚΑΙΩΤΑΙ -Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΜΩΣ ΜΕ ΤΑ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΕΑ ΠΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΤΑΞΕΙ ΣΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ,ΔΙΠΛΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, ΤΟΝ ΤΡΙΚΟΥΠΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ . ΠΟΣΟΙ ΑΠΟΜΥΘΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΣ.
Η ιστορία λέει, ότι επί της εποχής του Εθνεγέρτη ασκήθηκε για πρώτη και μοναδική φορά στα νεοελληνικά χρονικά, εξωτερική πολιτική με διακριτά εθνικά συμφέροντα και ότι για αυτό τον λόγο μεγάλες δυνάμεις της εποχής, όπως η Ιταλία και Γαλλία μας αντιμετώπισαν ως ανταγωνιστές και όχι ως ψωροκώσταινα.
Η ιστορία λέει, ότι επί της εποχής του Εθνεγέρτη επιχειρήθηκε για πρώτη και μοναδική φορά στα νεοελληνικά χρονικά, να οριστούν τα εθνικά μας συμφέροντα με βάση την δομή και φυσιογνωμία της ταχύτατα ανερχόμενης αστικής μας τάξης και ότι επειδή αυτή η αστική τάξη βρισκόταν εκτός των ορίων του τότε ελληνικού κράτους (στην Ιωνία και στον Πόντο κυρίως) η εξωτερική πολιτική της χώρας μας τότε όφειλε να είναι επεκτατική, ενάντια στην οθωμανική και γερμανική αυτοκρατορία.
Η ιστορία λέει, ότι το όραμα της Ελλάδος των δυο ηπείρων και πέντε θαλασσών δεν ήταν ανέφικτο, αφού πραγματώθηκε. Το όραμα αυτό ήθελε ωστόσο τρομερές ικανότητες, ευελιξία και προπαντός όπως και τόσες φορές στο παρελθόν τόλμη. Τόλμη όπως την είχε ο Θεμιστοκλής όταν είπε ψέμματα στους Αθηναίους για να τους παρακινήσει να φτιάξουν στόλο αλλά και όταν διέδωσε στους Πέρσες την είδηση ότι ο ελληνικός στόλος ετοιμαζόταν να φύγει, ώστε να τους παρακινήσει να κάμουν την ναυμαχία. Τόλμη, όπως την έδειξε ο Κοσμοκράτορας στα Γαυγάμηλα, όταν στήριξε όλη την στρατηγική του στις σάρισσες του Παρμενίωνα και να συντρίψει έναν στρατό μάλλον πέντε φορές μεγαλύτερο.
Η ιστορία δεν ξαναγράφεται!
Σε ποιον Καραμανλή αναφέρεστε; Αυτόν που απεδέχθη, χωρίς αντιρρήσεις την συνδιάσκεψη του Λονδίνου, με την οποία οι… φίλοι μας οι Βρετανοί βάλανε τους Τούρκους στην Κύπρο και που δεν έπραξε τίποτε κατά τον Αττίλα 2 τον Αύγουστο του 1974;
Αναφέρομαι σαυτόν που αναφέρονται όλοι οι σύγχρονοι Έλληνες -υπάρχει και άλλος στο Βουκουρέστι αλλά σαυτόν ”φόρτωσαν΄΄οι Πασόκοι το χρέος ,που όμως αυτοί δεν το τιθάσευσαν στα προηγούμενα 11 χρόνια (1993-2004)που κυβέρνησαν -.
Είναι εύκολες οι απαντήσεις στις ερωτήσεις σας .
-Στην Τριμερή του Λονδίνου επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας ήταν ο ΥΠΕΞ Στέφανος Στεφανόπουλος -αυτός που ήθελε να αντικαταστήσει στην πρωθυπουργία (την διεκδικούσε και ο Κανελλόπουλος) τον βαρέως ασθενούντα Στρατάρχη Αλέξανδρο Παπάγο ,(τι αντιρρήσεις να είχε -αν ρωτήθηκε- ο υπουργός Δημοσίων Έργων Κων/νος Καραμανλής, του οποίου όμως η άνοδος στην εξουσία μετά τον θάνατο του Παπάγου σηματοδότησε σημαντικές αλλαγές στην πολιτική της Αθήνας ως προς το Κυπριακό -έτσι έγραψαν οι ειδικοί -).
-ΟΙ Έλληνες που αγαπάμε την Ελλάδα -που τότε πολλοί (ιδίως οι ”χουντικοί” ) ήθελαν να εμπλακούμε σε ολιστικό πόλεμο με την Τουρκία(που αυτοί δεν τόλμησαν ούτε το 1967 ούτε το 1974) -διχασμένοι χειρότερα από το 1919-22 -θεωρούν πράξεις εθνικής ευθύνης και σωφροσύνης και του Καραμανλή και ολοκλήρου της Εθνικής Κυβερνήσεως την αποφυγή της εμπλοκής μας σε πολεμικές περιπέτειες με την Τουρκία , γιατί αλλιώς ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα χάναμε και τον ελληνισμό της Κων/πολης με το Πατριαρχείο (τα Σεπτεμβριανά του 1955 είναι γνωστά) και σίγουρα θα είχαμε -μετά την Μικρασιατική- και την Κυπριακή Καταστροφή με 500.000 Έλληνες πρόσφυγες στην Ελλάδα ,πέραν του ότι θα χάναμε την ισχυρά τώρα γεωπολιτική θέση μας στην Ανατολική Μεσόγειο .
Καλή Πρωτοχρονιά και χρονιά.
Πολύ σίγουρος είστε για την έκβαση μιας πιθανής ελληνοτουρκικης σύγκρουσης στην Κύπρο το 1974. Εδώ μια χούφτα ελληνοκυπριακων δυνάμεων, προδομενων από την χούντα των Αθηνών, κατάφερε στον Αττίλα 1 και μάλιστα χωρίς αεροπορική υποστήριξη και έχοντας απέναντι ακόμα και τους Βρετανούς, να επιτρέψει μόλις ένα μικρό προγεφυρωμα στους Τούρκους στην Κερύνεια. Το υπόλοιπο τμήμα κατελήφθη στον Αττίλα 2, εξαιτίας της σωφροσύνης μας-που μας διακρίνει από τότε έως σήμερα – χάριν της οποίας αφήσαμε χωρίς ενισχύσεις μέχρι τις 20 Αυγούστου, στο έλεος του Θεού τις εληνοκυπριακες δυναμεις. Μεγάλος ηγέτης ο Καραμανλής αλλά στο Κυπριακό φέρει τεράστιες ευθύνες. Καλή σας χρονιά Κε ΣΑΝ.
Προφανώς δεν διαβάσατε τα βιβλία-ντοκουμέντα των Ψυχάρη και Παπαχελά ότι η Στρατιωτική ηγεσία της Δικτατορίας -που δεν τόλμησε πόλεμο στον 1ο Αττίλα-απέτρεψε την ελληνική επέμβαση και στον 2ο Αττίλα, γιατί δεν ήταν προετοιμασμένες οι Ένοπλες Δυνάμεις για πόλεμο με την Τουρκία και μπορούσαμε ”να πηγαίναμε για μαλλί ”και να γυρνούσαμε κουρεμένοι .”Τους ξεδόντιασε” ο Καραμανλής και το αν αυτοί αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων δεν φταίει ο Καραμανλής ούτε ο Ελληνισμός που θα έμπαινε σε περιπέτειες .
Τι να περιμένεις όμως από αυτήν την Ηγεσία που ταυτίσθηκε με τον σκοτεινό Ταξίαρχο Ιωαννίδη από τότε που ”παραίτησε” -μπορεί και να το επιδίωκε και εκείνος-τον Παπαδόπουλο στις 25 Νοεμβρίου 1973, και ο οποίος προς μεγάλη έκπληξη των τότε πατριωτών Ελλήνων ήπιε έκτοτε το αμίλητο νερό ;;;.
Υ.Γ Τι να πούμε για τους ηττημένους στρατιωτικούς (ναι και ο Πλαστήρας) στην Μικρά Ασία , οι οποίοι αντί να επιστρέψουν με σκυμμένα κεφάλια έκαναν Κίνημα και τουφέκισαν τους πολιτικούς και τον Αρχιστράτηγο ,ακούγοντας δήθεν την λαϊκή οργή και αυτοί ως νικημένοι δεν παραπέμφθηκαν σε Δικαστήρια και ας αθωώνονταν.
Ανέφερα εξ αρχής ότι ”είμαι διαβασμένος” για το θέμα και επεξεργάζομαι λογικά τα γεγονότα, κάτι που δεν κάνουν για όλα τα ιστορικά γεγονότα οι αριστεροί πάσης αποχρώσεως ,καταφερόμενοι εναντίον της τότε αντιβενιζελικής πατριωτικής ηγεσίας, του Ιωάννη ,Μεταξά για το 1940/41, του Παπάγου για το 1946-49 και τώρα του Καραμανλή για την ”στημένη” ήττα μας μετά το ΑΦΡΟΝ Πραξικόπημα κατά του Μακαρίου στην Κύπρο .
ΑΝ ΔΕΝ ΣΑΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΟΥ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΑΛΛΟΙ ΔΙΑΦΩΝΟΝΟΥΝΤΕΣ ΣΑΣ ΠΡΟΤΡΕΠΩ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΞΤΕ ΣΕ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ ΕΚΕΙΝΗΣ -ΠΟΥ ΕΓΩ ΕΖΗΣΑ-
Και πάλι καλή χρονιά σε όλους .
Δεν συμφωνώ με την απάντησή σας. Ωστόσο και σε αυτή την περίπτωση, μπορείτε να μου λύσετε μια απορία; Γιατί δεν οδηγήθηκαν στην δικαιοσύνη επί εσχάτη προδοσία οι χουντικοί αρχηγοί των ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ. ΓΕΑ, ΓΕΝ του ανεκδιήγητου Ιωαννίδη,από την κυβέρνηση Καραμανλή;Αντιθέτως διατήρησαν τις θέσεις τους, ο δε αρχηγός ΓΕΕΘΑ διετέλεσε-τον θυμάμαι στην τηλεόραση της εποχής – αν είναι ποτέ δυνατόν, έστω και βραχύβια, Πρόεδρος της Δημοκρατίας. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
α) Δεν υπήρχαν επί χούντας ΓΕΕΘΑ, ΓΕΣ. ΓΕΑ, ΓΕΝ, αλλά ΑΕΔ, ΑΣ, ΑΕ και ΑΝ, όπου Α = Αρχηγείο. Δεν είναι μία τυπική διαφορά, διότι υπήρχε διαφορά στον τρόπο δίοιηκησης.
β) Ο διατελέσας ΠτΔ (25 Νοεμβρίου 1973 – 18 Δεκεμβρίου 1974) στρατηγός Φαίδων Γκιζίκης, δεν υπήρξε ποτέ ΑΕΔ (Α/ΓΕΕΘΑ, όπως θα λέγαμε σήμερα). Ήταν Διοικητής Α΄Στρατιάς. Μην τον Μπερδεύεις με τον Μπονάνο, ο οποίος ήταν ΑΕΔ (1973-1974).
Τα παραπάνω δεν αναιρούν το ερώτημά σου, απλώς είναι διευκρινιστικά. Το μέγα ερώτημα είναι και παραμένει αναπάντητο, γιατί και με ποια αρμοδιότητα ο πρωθυπουργός Καραμανλής μετέτρεψε αυθημερόν (έδωσε χάρη, δηλαδή) τις τρεις θανατικές ποινές σε ισόβια, χωρίς καν να τού ζητηθεί από τούς καταδικασθέντες (Παπαδόπουλο, Παττακό, Μακαρέζο); Ποια τυχόν συμφωνία είχε γίνει μ’ αυτούς και γιατί; Γιατί δεν κινήθηκε αυτεπαγγέλτως η Δικαιοσύνη εναντίον των επιόρκων αξιωματικών, αλλά μάλιστα κυκλοφορούσαν για αρκετούς μήνες ελεύθεροι (πλην Παπαδοπούλου, που ήταν σε κατ’ οίκον περιορισμό); Γιατί έπρεπε να μηνυθούν από ιδιώτες (Λυκουρέζος κ.ά.), για να δικαστούν;
Αυτά και πολλά άλλα, τού Συντάγματος τού 1974 συμπεριλαμβανομένου, έγιναν στο γόνατο κι εν τάχει, όπως τα ήθελε ο Καραμανλής, που ακόμη δεν γνωρίζομε αν και τι ρόλο έπαιξε και σε συνεννόηση με ποιους για το πραξικόπημα στην Κύπρο, την πτώση τής δικτατορίας και την επαναφορά των παλαιοκομματικών, με τα γνωστά αποτελέσματα. Ουδέποτε άνοιξε ο “Φάκελος τής Κύπρου”. Γιατί; Ποια γνωστά ονόματα και ο επαίσχυντος ρόλος των θα έβγαιναν στην φόρα; Αυτά ξεχάστηκαν πια και τώρα κοιτάζομε πώς θα περισώσομε ό,τι μπορούμε από την ήδη διαλυμένη αυτήν χώρα. Διαλυμένη από την Μεταπολίτευση, ασφαλώς.
Πάλι εύκολη η απάντηση στο ερώτημά σας κύριε Ανώνυμε.
Οι τέσσερες Αρχηγοί ,αναλογιζόμενοι τις ευθύνες τους απέναντι από την Ιστορία μετά την εθελουσία εξουδετέρωση του Ιωαννίδη συναποφάσισαν να παραδώσουν την εξουσία στους πολιτικούς και αυτοί δημιούργησαν την Μεταπολίτευση .
Την λύση Καραμανλή που προφανώς δεν είχε καμιά επαφή μαζί τους την εισηγήθηκε και ανέλαβε να συμβάλει στην υλοποίησή της ο αείμνηστος Αβέρωφ και έγινε όταν ο ίδιος ο τότε Προέδρος της Αβασίλευτης Δημοκρατίας μας Αείμνηστος Στρατηγός Γκιζίκης,- ο οποίος όρκισε ως αρμόδιος και τον Καραμανλή-τον κάλεσε στο τηλέφωνο και τον παρακάλεσε να σπεύσει για να σώσει την Χώρα και τον Ελληνισμό που κινδύνευε παντού .
Η απόφαση των Αρχηγών στη Δικαιοσύνη θεωρείται ως έμπρακτη μετάνοια που θα κατέληγε στην αθώωση τους εάν κατέληγαν σε Δικαστήριο.
Ποιος όμως την εποχή εκείνη-στρατιωτικός ή πολίτης-μετά την απασφάλιση του σκύλου” της ΕΣΑ” και την υποδοχή των εκατομμυρίων Ελλήνων για την δοθείσα λύση από τις Ένοπλες Δυνάμεις και την επιστροφή του Καραμανλή -που τον υποδέχθηκαν με αναμμένα κεριά (το βλέπουμε στα κινηματογραφικά στιγμιότυπα), θα κατέφευγε σε διώξεις των Αρχηγών, που όπως έγραψα δεν θα καταδικάζονταν ;;;.
Νομίζουμε ότι δεν εξήτασαν το θέμα οι καταφρονεμένοι λόγω των γεγονότων της Κύπρου ”χουντικοί” στρατιωτικοί και οι φίλοι τους ;;;.ΤΕΛΟΣ και για τον κύριο Επισκέπτη ο Καραμανλής πρόλαβε τους πάντες με την δήλωσή του μετά την καταδίκη των Πραξικοπηματιών ”όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια” και κυρίως δεν ήθελε να μιμηθεί τον ”ευφυή” Βενιζέλο ,που με τις εκτελέσεις των πολιτικών του αντιπάλων μας δίχασε βαθύτερα .
Τα άλλα περί Φακέλου της Κύπρου είναι μονόλογοι σαν όλες τις Εξεταστικές της Βουλής.
Όσοι επέμεναν τότε και τώρα επιμένουν για τον Φάκελο της Κύπρου είναι οι ντροπιασμένοι για το Πραξικόπημα και την ήττα τους στην Κύπρο στρατιωτικοί και πολίτες ,τους οποίους πολύ έξυπνα τους ”ενθυλάκωσε” ο Ανδρέας για να τους αποσπάσει – και τα κατάφερε-μετά το 1977 από τον Καραμανλισμό ,που φάνηκε το 1974 ότι θα ρίζωνε ξανά και τελικά τον ξερίζωσε το 1985 όταν τον εξαπάτησε για την Προεδρία της Δημοκρατίας ,αλλά βλέποτνας τώρα την κατάντια του ΠΑΣΟΚ του θα ”σκυλομετάνιωνε” για την αντιπατριωτική ατιμία του .
Δεν είμαι ο ανώνυμος ,αλλά ο Σταύρος Ναλμπάντης του Αθανασίου και σας εύχομαι -σχολιαστές και αναγνώστες- καλή χρονιά σε όλους μας και στην αγαπημένη Πατρίδα μας .
Καλά που το έγραψες, γιατί δεν θα καταλαβαίναμε ποιος είσαι 🙂
Η “απάντησή” σου στο σχόλιό μου, δεν με καλύπτει καθόλου. Να το κάμω λιανά:
Η χάρη απονέμετεαι από τον ανώτατο άρχοντα τής χώρας κατόπιν αιτήσεως των ενδιαφερομένων. Ο Κ. ήταν πρωθυπουργός και όχι ΠτΔ, άρα δεν είχε καμμία αρμοδιότητα να απονείμει χάρη, καθ’ ην στιγμήν μάλιστα δεν υπήρξε ούτε ανάλογο αίτημα εκ μέρους των ενδιαφερομένων. Έδειξε έλλειψη ψυχραιμίας κι έσπευσε να κελείσει στόματα, όπως προφανώς είχε συμφωνήσει. Ήταν ολοφάνερο. Τι δεν καταλαβαίνεις;
Όπως διαβάζουμε σε εφημερίδα της εποχής η κυβέρνηση του Καραμανλή αποφάσισε να κινήσει αυτεπαγγέλτως τον μηχανισμό απονομής χάριτος -μετριασμού ποινών και η θανατική καταδίκη των τριών από τους Πραξικοπηματίες δεν θα εκτελεσθεί.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου ,-αδιάλλακτος ”εθνικο”σοσιαλιστής τότε- υποστήριξε ότι ο Καραμανλής ξεπλήρωνε υποχρεώσεις που είχε αναλάβει έναντι των Πραξικοπηματιών , με την κυβέρνηση να μην αλλάζει την απόφασή της παρά τις έντονες αντιδράσεις (κάτι τέτοιο υποστηρίζετε και εσείς).
Άλλοι ειδικοί της εποχής τόνιζαν ότι ο Καραμανλής σε καμιά περίπτωση δεν ήθελε να κινητοποιούνταν οι νοσταλγοί του δικτατορικού καθεστώτος. ΚΑΙ
σε περίπτωση εκτέλεσης δε ήταν καθόλου απίθανο ότι θα ξεσηκώνονταν σε μια εύθραυστη και μεταβατική φάση της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Υ.Γ Όλα αυτά δεν μπορούσαν και τότε -και δεν μπορούν και τώρα- να τα διαχειριστούν οι ”φαν” αριστεροί και δεξιοί αντικαραμανλικοί .
Ας είναι .
Περιττό να συνεχίσω την συζήτηση με άνθρωπο που δεν θέλει να καταλάβει και δεν καταβάλλει καν προσπάθεια. Το ερώτημα είναι αν η κυβέρνηση (ο Κ,. δηλαδή) είχε το δικαίωμα να απονείμει χάρη, ή όχι. Τα υπόλοιπα είναι φλυαρίες. Δεν είχε το δικαίωμα αυτό, αφού μάλιστα δεν το ζήτησαν οι ενδιαφερόμενοι και δικαίως ο Παπανδρέου τον υποπτεύθηκε, όπως και πολλοί άλλοι, ότι είχε αναλάβει υποχρέωση, για να μην μιλήσουν.-
Πολύ απλοϊκή η απάντηση σας. Αφού δηλαδή οι αρχηγοί αναλογιστηκαν τις ευθύνες τους κατόπιν εορτής και έφεραν τον Καραμανλή, απηλάγησαν των ευθυνών τους και όχι απλά δεν διώχθησαν αλλά παρέμειναν και στις θέσεις τους. Και έτσι μαζί με τον Καραμανλή και τον αείμνηστο Αβέρωφ, ο οποίος είχε δηλώσει αντίθετος σε πιθανό ελληνοτουρκικό πόλεμο για να μην μας βομβαρδισουν Αθήνα και Θεσσαλονίκη και μας γυρίσουν 50 χρόνια πίσω, άφησαν να εξελιχθεί ο Αττιλας 2. Προφανώς για αυτούς οι Κύπριοι δεν ήταν Έλληνες και δεν άξιζαν, όπως και οι Έλληνες στρατιωτικοί που είχαν απομείνει στην Κύπρο, υπεράσπισης.
Για τους Έλληνες αξιωματικούς έχω εκφράσει πολλάκις τις απόψεις μου.
Σίγουρα ο ρόλος των Καραμανλή, Αβέρωφ και Μακαρίου δεν έχει εξεταστεί σε όλο το απαιτούμενο εύρος, ειδικά συμπερλιλαμβανομένης και της παρουσίας Ισραήλ και Σοβιετικής Ένωσης στην περιοχή.
Αλλά είναι βέβαιο ότι η χούντα και ειδικά ο Ιωαννίδης έχουν τις ευθύνες για την τουρκική εισβολή. Καλώς λοιπόν γίνεται συζήτηση για πιθανές ευθύνες των πολιτικών της εποχής, αλλά αυτές σε καμία περίπτωση δεν θα πρεπει να χρησιμεύουν ως συμψηφισμός για τους υποστηρικτέςτης εφταετίας.
“Για τους Έλληνες αξιωματικούς έχω εκφράσει πολλάκις τις απόψεις μου”
Πόσο καλά και από πού τούς ξέρεις; Πόσο καιρό έχεις υπηρετήσει στον (ελληνικό) στρατό και πόσους αξιωματικούς έχεις γνωρίσει εν υπηρεσία κι εκτός αυτής;
Από την αρχή γνωρίζαμε ότι όσοι πίστευαν ότι ο Καραμανλής είχε προ της μεταπολιτεύσεως επαφές με τους Πραξικοπηματίες είχαν πιστέψει στην τότε δήλωση του Ανδρέα μετά τον μετριασμό της θανατικής ποινής σε ισόβια ,η οποία τελικά ωφέλησε όλους μας και κυρίως την Πατρίδα . Και ούτε ο Ανδρέας έδωσε συνέχεια στο θέμα αυτό .
ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ Ο ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΗΣ ΤΟΥ 1974 ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΤΟΥ 1922.
ΣΩΝΕΙ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΞΙΩΣΟΥΜΕ.
ΤΙ ΙΔΕΟΛΗΠΤΙΚΗ ΕΜΜΟΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ;;;.