Του Αλκη Καλλιαντζίδη Οικονομολόγου [email protected] www.kalkis.eu
Στις 4-12-2017 έγραψα στις Ανιχνεύσεις για τον 1ο γύρo των πρόωρων περιφερειακών εκλογών στην νήσο Κορσική της Γαλλίας: https://www.anixneuseis.gr/?p=180045. Οι εκλογές του 2ου γύρου έγιναν στις 10-12-2017 και κερδήθηκαν πανηγυρικά από το μεγάλο φαβορί, κατά τα γαλλικά ΜΜΕ και κοινωνικά δίκτυα, της «συμμαχίας των μετριοπαθών κορσικανών εθνικιστών», με την επωνυμία «Pè a Corsica» (που σημαίνει για τη Κορσική) και επικεφαλής τον αυτονομιστή Gilles Simeoni, με ποσοστό 56,5% των ψηφισάντων, σύμφωνα με τα στοιχεία του δημοσιογράφου Arnaud Focraud, στις 10-12-2017, στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Le journal de dimanche. Φαίνεται καθαρά από αυτό το ποσοστό ότι η εν λόγω πολιτική σύμπραξη ενσωμάτωσε πολύ πάνω από το ποσοστό 6,69% που είχε επιτύχει κατά τον 1ο γύρο το πιο ακραίο αποσχιστικό κόμμα U Rinnovu. Τι έλαβαν τελικά οι τρεις άλλοι προκριθέντες από τον 1ο γύρο σχηματισμοί; 18,29% η «περιφερειακιστική Δεξιά», 12,67% η «Γαλλία Εμπρός» του Μακρόν και 12,57% οι Ρεπουμπλικάνοι. Η αποχή σε αυτές τις εκλογές ανήλθε στο 47,4%. Η Κορσική, το αποκαλούμενο «πράσινο νησί» της Γαλλίας που οι εθνικιστές ονειρεύονται να την κάνουν μια Μάλτα, είναι το τέταρτο μεγαλύτερο νησί της Μεσογείου, μετά τη Σικελία, τη Σαρδηνία και την Κύπρο.
Δεν ζητάμε ανεξαρτησία αλλά μια μεγαλύτερη αυτονομία
Αν και το ζήτημα της ανεξαρτησίας δεν περιλαμβάνεται στην ημερήσια διάταξη των νικητών σήμερα, η Pè a Corsica ελπίζει ότι θα μπορέσει να προχωρήσει, σε τρεις βασικές αξιώσεις :
@ αμνηστία για τους «πολιτικούς κρατουμένους», εννοούν αυτούς που έβαλαν φονικές βόμβες στο παρελθόν, συνελήφθηκαν, καταδικάστηκαν και νομίμως βρίσκονται στη φυλακή σήμερα ! Κάτι σαν τους οπαδούς του Κουφοντίνα στα καθ’ημάς που γράφουν στους τοίχους π.χ. «Λευτεριά στον Μαζιώτη».
@ συν-επισημοποίηση της κορσικανικής γλώσσας, δηλαδή στην Κορσική να μιλιούνται επίσημα δυο γλώσσες : τα γαλλικά και τα κορσικανικά, όπως π.χ. ισχύει σήμερα στο Βέλγιο με τα γαλλικά και τα φλαμανδικά.
@ απόδοση του καθεστώτος κατοίκου, για να καταπολεμηθεί, σύμφωνα με τους εθνικιστές, η κερδοσκοπία ακινήτων στο νησί της ομορφιάς.
Γενικότερα, οι «εθνικιστές» (natios) αποσκοπούν σε 1η φάση στην επίτευξη πραγματικής αυτονομίας εντός 3 ετών και στην αποτελεσματική εφαρμογή της μέσα σε 10 χρόνια. Κάτι που κάθε άλλο χαροποιεί το Παρίσι. «Η κυβέρνηση θα συνεργαστεί με την εκτελεστική εξουσία που επέλεξαν οι ψηφοφόροι της Κορσικής μετά την 1η Ιανουαρίου 2018, όταν συγκροτήσει τα περιφερειακά όργανά της, όπως συνεργαζόμαστε και με όλες τις άλλες γαλλικές περιφέρειες», δήλωσε με νόημα την περασμένη Τρίτη στην πρωινή εκπομπή «οι 4 αλήθειες» του καναλιού France2 o εκπρόσωπος της κυβέρνησης Benjamin Griveaux. Και όταν η δημοσιογράφος της εκπομπής τον τσίγκλησε για την αξίωση των εθνικιστών να συν-επισημοποιηθεί η ομιλούμενη τοπική γλώσσα. Της απάντησε κοφτά : η Γαλλία έχει μια επίσημη γλώσσα, τη γαλλική. Διαφορετικά στους Γάλλους της περιοχής Βρετάνης θα πρέπει να τους αναγνωρίσουμε τα «βρετονικά», στους Γάλλους βασκικής καταγωγής τα «βασκικά», στους Γάλλους καταλανικής καταγωγής τα «καταλανικά». «Αυτό δεν μπορεί να γίνει». Είναι σα να πούμε στα καθ’ημάς ότι εμείς οι Έλληνες Πόντιοι «είμαστε ένας Λαός, με μια γλώσσα την ποντιακή και με μια κουλτούρα» να ζητήσουμε αύριο από την Αθήνα να συν-επισημοποιήσει τα ποντιακά με τα ελληνικά και να μας δώσει την αυτονομία μας σε 1η φάση!
Φαίνεται ότι ο κόσμος παραφρόνησε δώθε και κείθε. Επειδή αντιμετωπίζει μεγάλες δυσκολίες στην καθημερινή του διαβίωση. Δυσκολεύεται πολύ να τα βγάλει πέρα. Πέφτει τόσο εύκολα και άκριτα στην πολιτικάντικη παγίδα που του στήνουν οι Λαοπλάνοι με κάθε τρόπο : είτε με αυξήσεις μισθών ή συντάξεων που δήθεν θα του δώσουν, είτε με υπερήφανες ανεξαρτησίες. Δεν μας έφταναν οι Λαοπλάνοι εθνικής εμβέλειας. Τώρα φουντώνουν και πολλαπλασιάζονται οι Λαοπλάνοι περιφερειακής εμβέλειας, σαν τους κορσικανούς, τους καταλανούς, τους λομβαρδούς, τους τουρκογενείς και πάει λέγοντας. Φουσκώνουν τα μυαλά του κοσμάκη με τα φούμαρα του «είμαστε ένας Λαός, με μια γλώσσα και με μια κουλτούρα» (όχι πώς αυτό είναι πάντοτε ψέμα), μας εκμεταλλεύεται το κεντρικό Κράτος μας, δεν είμαστε ελεύθεροι κι άρα σε 1η φάση ζητάμε πονηρούτσικα τη μεγαλύτερη αυτονομία μας και μετά φυσικά θα έρθει και η ανεξαρτησία η οποία φυσικά δεν είναι καθημερινό φαγώσιμο αγαθό ή παρεχόμενη υπηρεσία την οποία σήμερα στερούμαστε. Έτσι ο Λαοπλάνος δεν αρκείται με τον τίτλο και την εξουσία του Περιφερειάρχη που έχει σήμερα. Θέλει να γίνει αύριο και Πρωθυπουργός μιας μικρής γεωγραφικής οντότητας, σαν τον πρωθυπουργό της Μάλτας π.χ., ή Πρόεδρος της δημοκρατίας, σαν τον Πρόεδρο της Κύπρου π.χ..
Μια από τις κατηγορίες που απευθύνουν σήμερα στον Μακρόν οι αιρετοί αυτοδιοικητικοί άρχοντες, Δήμαρχοι και Περιφερειάρχες, είναι ο «Συγκεντρωτισμός του». Αν έχουν δίκαιο, δυσκολεύομαι να φανταστώ ότι θα ενδώσει εύκολα ή δύσκολα στις παραπάνω αξιώσεις των κορσικανών εθνικιστών, πέραν των παραπάνω οικονομικών πόρων που δικαιούνται λόγω της «εθελοντικής συγχώνευσης» που έκαναν.
Πάντως η αναθέρμανση του διαχρονικού «κορσικανικού ζητήματος» μου θύμισε μια ευγενική προβοκάτσια που είχα δεχτεί στη Γαλλία από Γάλλο δήμαρχο, ως ομοτράπεζός του σε κάποιο συνέδριο, λίγο μετά από τις περίφημες «Λαοσυνάξεις» στις οποίες συμμετείχαν πολλοί μαυροφορεμένοι κληρικοί μας με το σύνθημα η «Μακεδονία είναι μια και αυτή είναι ελληνική». Μόλις έμαθε ότι ήμουν ο μόνος Έλληνας με τη σύζυγό μου στο τραπέζι του, με ρώτησε προβοκατόρικα : «θα μας πείτε τι συμβαίνει μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας και της Ελλάδας και της Macédoine (εννοώντας την FYROM); Του απάντησα με ψυχραιμία και περισσή ευγένεια : «βεβαίως όλα θα σας τα πω, αν και δεν είμαι διπλωμάτης». «Μπορείτε στο μεταξύ να μου θυμίσετε εσείς τι θα κάνετε με τους κορσικανούς σας ;». Ως ετοιμόλογος που ήταν ο δήμαρχος γυρίζει και μου λέει : «οι κορσικανοί ζητάνε την ανεξαρτησία τους. Ας την πάρουν, αν μπορούν».
Ο Άλκης Καλλιαντζίδης είναι Οικονομολόγος.