του Παντελη Σαββίδη
Η θέση του κ. Μητσοτάκη “είμαστε δεδομένα στη Δύση για να έχουμε δεδομένη υποστήριξη”, όπως και η θέση του για την σωστή πλευρά της ιστορίας είναι σωστή, με την προϋπόθεση πως η πλευρά στην οποία τοποθετούμεθα θα νικήσει.
Αν δεν νικήσει; Εδώ βρίσκεται το ρίσκο του πολιτικού.
Ο κ. Μητσοτάκης είναι με τη Δύση από ιδεολογική τοποθέτηση περισσότερο. Με την Δύση θα τοποθετούνταν ακόμη και αν δεν διαφαινόταν νίκη της. Τώρα διαφαίνεται;
Δεν είναι σαφές, ακόμη, τι είδους κόσμο θέλουν οι ΗΠΑ. Θέλουν να σηκώσουν ένα νέο Σιδηρούν Παραπέτασμα; Τότε, θα κυριαρχούν στην μια πλευρά του, όπως και επί ψυχρού πολέμου.
Αν, όμως, θέλουν έναν ενιαίο κόσμο χωρίς παραπετάσματα, τότε το διακύβευμα είναι ποιος θα μείνει, μόνος, στην κορυφή. Και η διακύβευση αυτή θα χρειαστεί και άλλους πολέμους δι αντιπροσώπων. Οι ΗΠΑ θα αποφύγουν την απευθείας αντιπαράθεση και με την Ρωσία και με την Κίνα. Αλλά θα ενθαρρύνουν δυνάμεις προσκείμενες σε αυτές να διαδραματίσουν ρόλο αντιπροσώπου τους. Η Ταϊβάν είναι μία απο αυτές.
Είναι και η Ελλάδα; Όταν κορυφώθηκε η αμερικανοτουρκική κρίση η, τότε, ελληνική κυβέρνηση ενθαρρύνθηκε να προβεί σε παρακινδυνευμένες κινήσεις. Αντιλαμβάνεστε το γιατί. Ευτυχώς, δεν προχώρησε.
Οι επιλογές, λοιπόν, που υπάρχουν είναι είτε δύο χωρισμένοι κόσμοι, όπως στον ψυχρό πόλεμο, είτε ένας πολυπολικός κόσμος, αν δεν κερδίσουν οι ΗΠΑ, είτε ένας κόσμος υπό αμερικανική κηδεμονία αν κερδίσουν.
Η άποψή μου είναι ότι θα πάμε σε ένα πολυπολικό σύστημα μετά από διαρκείς αναμετρήσεις των μεγάλων δυνάμεων, κυρίως, δι αντιπροσώπων.
Σε έναν τέτοιο, πολυπολικό κόσμο ίσως η δεδομένη τοποθέτηση θα χρειαζόταν μεγαλύτερη προσοχή.
Πράγματι, μετά τον Κριμαϊκό Πόλεμο (1853) η Ελλάδα τοποθετήθηκε στην σωστή πλευρά της ιστορίας με την έννοια ότι οι σύμμαχοί της κέρδισαν τις κρίσιμες αντιπαραθέσεις και ευνοήθηκε και η ίδια.
Αυτό συνέβη το 1878, συνέβη στους βαλκανικούς πολέμους, συνέβη στον Α!ΠΠ (εδώ, μάλιστα, η ουδετερότητα θα επισώρευε δεινά στη χώρα), συνέβη στον Β!ΠΠ και συνέβη με τον Εμφύλιο.
Για τον Εμφύλιο, ακόμη και κομμουνιστές ηγέτες μακάριζαν την χώρα που βρέθηκε στην πλευρά της Δύσης.
Δεν συνέβη, όμως, το 22. Εκεί, αρχικά, οι νικήτριες δυτικές δυνάμεις συμπαρατάχθηκαν και ενθάρρυναν την Ελλάδα αλλά όταν άρχισαν οι ανταγωνισμοί μεταξύ τους την εγκατέλειψαν με τραγικές συνέπειες.
Η διαφορά του 22 με το σήμερα είναι ότι το 22 υπήρχαν περισσότερες της μία δυτικές δυνάμεις, με ίδιες δυνατότητες ενώ σήμερα δεν αμφισβητείται στη Δύση η ηγεμονία των ΗΠΑ.
Άρα συμπαράταξη με την Δύση, σημαίνει σήμερα, συμπαράταξη με τις ΗΠΑ.
Η Ελλάδα είναι δεδομένη για τις ΗΠΑ. Οι θέσεις των ΗΠΑ είναι δεδομένες υπέρ της Ελλάδας;
Μάλλον όχι.
Κραυγαλέα περίπτωση υπονόμευσης της Ελλάδας από τις ΗΠΑ είναι το 1974 και γενικότερα το κυπριακό. Οι αμερικανικές θέσεις σε όλες τις περιπτώσεις βαρύνουν υπέρ της Τουρκίας.
Για να έρθουμε στο σήμερα. Υποστηρίζουν οι ΗΠΑ τις ελληνικές θέσεις στο μείζον πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα, στις σχέσεις της με την Τουρκία;
Η απάντηση είναι όχι. Το θέμα είναι γνωστό και δεν χρειάζεται λεπτομερή ανάλυση.
Άρα, τι αναμένει ο κ. Μητσοτάκης ως υποστήριξη από τη Δύση, την στιγμή που αυτή η Δύση ούτε καν κάποιες κυρώσεις δεν επέβαλε στην Τουρκία ύστερα από την προκλητική καταπάτηση όχι, απλώς, αμφισβήτηση, κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας; Ακόμη και κυριαρχίας με τις υπερπτήσεις πάνω από κατοικημένα νησιά;
Σε αντίθεση με την Ελλάδα και την δεδομένη θέση της, η Τουρκία ακολουθεί την πολιτική που της απέδωσε ο πετυχημένος τίτλος του βιβλίου “Επιτήδειος Ουδέτερος” με συνεχή κέρδη από την πολιτική αυτή. Αρχής γενομένης από το 1922 ως σήμερα.
Στα κρίσιμα ζητήματα που έχουν να κάνουν με αυτό που λέγεται κράτος (άμυνα και εξωτερική πολιτική) η Τουρκία έχει παράγει ικανότατα στελέχη και πολιτικούς, στοιχεία τα οποία στερείται η Αθήνα.
Στην Ελλάδα συντηρείται, επίσης, ένας μύθος περί πολιτισμένων Ελλήνων σε αντίθεση με τους απολίτιστους τούρκους. Με αυτό βαυκαλιζόμαστε. Αγνοούμε, όμως, πως το κοσμικό μέρος της Τουρκίας είναι σε όλα πολύ πιο προηγμένο από της Ελλάδας.
Η επίγνωση αυτής της πραγματικότητας είναι επικίνδυνη.
Η Τουρκία έχει την δυνατότητα να παράγει, όπου την συμφέρει, ανεξάρτητη πολιτική, σε αντίθεση με την Αθήνα η οποία αναμένει τις εντολές που παίρνει ο δεδομένος.
Μήπως δεν είναι ούτε η θέση της, ουτε ο πληθυσμός της αλλά η ικανότητα της ιθύνουσας τάξης της να παράγει πολιτική;
Υπάρχουν πολλά επιχειρήματα για εξήγηση της επιτήδειας ουδετερότητας της Τουρκίας -μετά το 1922 βέβαια , γιατί προηγουμένως ”έφαγε πολύ ξύλο” και από την Ρωσία και από την Βουλγαρία και από την Ελλάδα μας από το 1829 μέχρι το 1919.
Υπερτερεί ως επιχείρημα, όμως, η κατάληψη από τον Κεμάλ Ατατούρκ ΚΑΙ της Ανατολικής Θράκης ,μετά την εκκένωσή της από 350.000 Έλληνες ,συνεπεία της προδοτικής Συνθήκης των Μουδανιών, και την εγκατάλειψή της από την Στρατιά του Έβρου υπό τον Πάγκαλον ,χωρίς να ρίξει ούτε μια τουφεκιά για την τιμήν των όπλων ,αιτία για την οποίαν έγιναν ”εχθροί” ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Πάγκαλος.
ΕΚΤΟΤΕ η Τουρκία έχει και τις δύο ακτές των Στενών .
Και ήταν ,είναι και θα είναι επιτήδεια ουδέτερη -ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ -ΘΑ ΤΗΝ ΠΕΙΘΑΝΑΓΚΑΖΟΥΝ ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΥΔΕΤΕΡΗ (ΟΠΩΣ Ο ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΣΤΟΝ Β΄ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ) – ΓΙΑ ΝΑ ΦΡΑΣΣΕΙ ΤΑ ΣΤΕΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΟ ΤΩΝ ΣΛΑΒΩΝ -ΡΩΣΩΝ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΓΕΙΟ .
Άτιμη Γεωγραφία και κατάρες σε όσους Έλληνες ,-πολιτικούς και στρατιωτικούς- εγκατέλειψαν αμαχητί την Ανατολική Θράκη τον Σεπτέμβριο του 1922.
῾Η Τουρκία ἐκπροσωπεῖ, πρός τήν Δύση, κατά κάποιον τρόπο τόν Μουσουλμανικό κόσμο, μέ τεράστιους πληθυσμούς.῾ Η ῾Ελλάδα ἐκπροσωπεῖ μόνο τόν ἑαυτό της, μέ ῾Ελληνορθόδοξη ταυτότητα πού τείνει νά θεωρεῖται ἀκόμα καί ἐντός, μία ἀπειροελάχιστη ἀμελητέα σχεδόν μειοψηφία σέ ἕναν κόσμο, ὅπου κυριαρχεῖ ἡ τεχνολογία, οἱ ἐνεργειακές συμφωνίες, σέ ἔναν κόσμο πού δέν εἶναι κυρίαρχες οἱ ἀρχές καί οἱ ἀξίες, ἀλλά πληθύνονται τά ἀρνητικά χαρακτηριστικά πού ἐπισήμανε ὁ Γκάντι,
«Πλούτο χωρίς μόχθο, Γνώση χωρίς χαρακτήρα, Πολιτική χωρίς αρχές, Απόλαυση χωρίς συναίσθημα, Εμπόριο χωρίς ήθος, Επιστήμη χωρίς ανθρωπιά, Αγάπη χωρίς θυσία.»
καί ὅπου τό πρόσωπο καί ἡ ἱστορία του, δέν λογαριάζονται καί μποροῦν νά ἀλλοιωθοῦν παντοιοτρόπως.
Υ.Γ. πρός κ. Σ.Α.Ν. , ἡ ἱστορία μπορεῖ νά ἔχει καί ἄλλες ἀναγνώσεις καί ἄλλες παραμέτρους. Πιστεύετε ὅτι ὁ ᾿Ελευθέριος Βενιζέλος δέν γνώριζε προσωπικά τόν μύθο; Καί γιατὶ πιστεύετε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἔχουν σκοπό νά ἐμποδίζουν τήν κάθοδο τῶν Ρώσων στή Μεσόγειο;
Αγαπητή κυρία Ελένη Π. καλημέρα.
Δεν γνωρίζω ποιον μύθο δεν γνώριζε ο Βενιζέλος ,αλλά αν τον γνώριζε φέρθηκε αφελώς ,ενώ το κρίσιμο 1921 έλειπε από την Ελλάδα σε ταξίδι του μέλιτος με την δεύτερη σύζυγό του και οι κομματικοποιημένοι στρατιωτικοί του με τον δικό του Πατριάρχη προετοίμαζαν το Κίνημα μετά την Καταστροφή .
Διαβάστε λίγη παραπάνω Ιστορία .
Όσο για την Τουρκία από το 1829 την πολεμά η Ρωσία ,αλλά μαζί με τους Δυτικούς δεν την αφήνουν να κατέβει στην Μεσόγειο και αν η Τουρκία παρασπονδήσει θα την διαμελίσουν οι Δυτικοί ,ίσως επ’ωφελεία μας.
Καλημέρα κ. Σ.Α.Ν.,
῾Η ἱστορία ἔχει καί προϊστορία.
Οἱ λαοί, ὅπως γνωρίζετε, ἔχουν πολλές συνιστῶσες, πού δέν συμφωνοῦν πάντα μεταξύ τους.
Η θέση του κ. Μητσοτάκη “είμαστε δεδομένα στη Δύση για να έχουμε δεδομένη υποστήριξη”
Κύριε Σαββίδη, θεωρείτε ότι αυτή η “θέση” τού άπειρου και ατάλαντου Μητσοτάκη είναι σωστή, ή λάθος κατάλαβα; Διότι, δεδομένοι είμαστε, αλλά δεδομένη υποστήριξη δεν έχομε. Αντιθέτως μάλιστα! Δεν είναι δυνατόν, κάτι έχω καταλάβει λάθος. Όσο για την “σωστή πλευρά τής ιστορίας” … ας μην το σχολιάσω καλύτερα. Το επικοινωνιακό του επιτελείο είναι για τα μπάζα, όπως και ο ίδιος σαν πολιτικός.
“συνέβη στον Α!ΠΠ (εδώ, μάλιστα, η ουδετερότητα θα επισώρευε δεινά στη χώρα)”
Σαν τι δεινά θα τής επισώρευε; Αντίθετα, για να ικανοποιηθεί ο οίστρος τού Βενιζέλου, συνεχίσαμε στην Μ. Ασία με τα γνωστά αποτελέσματα. Μην ξεχνάτε ότι την Ελλάδα την εξανάγκασαν οι Γάλλοι να μπει σ’ έναν πόλεμο, που δεν ήταν δικός της, καταλαμβάνοντας την Θ/νίκη και προσεταιριζόμενοι τον αρχομανή Βενιζέλο, τον οποίον στην συνέχεια εγκατέστησαν σαν πρωθυπουργό-ανδρείκελο στην Αθήνα. Εκεί κάπου τελειώνει και το … “αφήγημα”, που λένε τώρα οι μοντέρνοι, τού μεγάλου ανδρός.
Στην ιστορία των κρατών το αποτέλεσμα δικαιώνει ή καταδικάζει. Γράφω ότι η θέση Μητσοτάκη είναι σωστή αν αυτοί με τους οποίους τοποθετείται νικήσουν. Και ρωτάω; Αν δεν νικήσουν; Και αρχίζω μια μικρή ανάλυση.
Αυτό όσον αφορά “την σωστή πλευρά τής Ιστορίας”, κάτι που εμένα μού ακούγεται γελοίο έτσι κι αλλιώς, αλλά τέλος πάντων. Το σχόλιό μου, όμως, αναφέρεται κυρίως στο “είμαστε δεδομένα στη Δύση για να έχουμε δεδομένη υποστήριξη”, που δείχνει όλο το πολιτικό μεγαλείο τού ανδρός. Άτυχοι είμαστε, κ. Σαββίδη, τέτοιες ώρες να έχομε τέτοια ανθρωπάρια για ηγέτες.
Η ιστορία δεν είναι μεν μαθηματικά κυρία Ελένη ,αλλά βασίζεται πρωτίστως σε γεγονότα ,αλλιώς είναι μυθιστορία και εξυπηρετεί πολιτικές και τις περισσότερες φορές και κομματικές σκοπιμότητες , όπως η καταγεγραμμένη από τους Βενιζελικούς μετά την εκτέλεση των έξη Ιστορία μας , που ”ανανεώθηκε” μετά το 1981 με τις γενηές των Ελλήνων ,που ένωσε ο αυτοαποκαλούμενος αντιδεξιός Ανδρέας Παπανδρέου.
Καλά θα ήταν εμείς όταν αναφερόμαστε σε Ιστορία να παραθέτουμε πρώτα γεγονότα και στη συνέχεια να εκφράζουμε απόψεις και κρίσεις.
Η απεμπόληση της Ανατολικής Θράκης ήταν αυτό που ανέστησε την Τουρκία δημογραφικά-οικονομικά-στρατιωτικά προς την σημερινή οριστική της γιγάντωση. Είναι αυτή που επέτρεψε να γιγαντωθεί η Κωνσταντινούπολη, και επίσης επέτρεψε την μετατόπιση του δημογραφικού κέντρου της Τουρκίας προς τα δυτικά. Αντί να παραμένει η Κωνσταντινούπολη επαρχιακή όπως η Ανδριανούπολη σήμερα, βγάλαμε μόνοι μας τα μάτια μας πιστεύοντας μάταιες ελπίδες για ειρήνη. Κανείς δεν μιλά για αυτήν την καταστροφή, ότι δηλαδή βγάλαμε μόνοι μας τα μάτια μας, αναστένωντάς τους ως μη οφείλαμε.
Αγαπητέ κύριε Θ.Γ γράψατε και ξαναγράψατε ότι ”βγάλαμε μόνοι μας τα μάτια μας” ,αλλά δεν γράψατε ποιοι πολιτικοί και στρατιωτικοί τότε(είχε γίνει το Κίνημα και είχαν συλληφθεί οι αργότερα εκτελεσθέντες πολιτικοί και ο Αρχιστράτηγος Χατζηανέστης) μας ”έβγαλαν τα μάτια” .
Ακόμη ”φοβάστε ” τους λάτρεις του Ελευθερίου Βενιζέλου που μας δίχασε εθνικά και αυτός ο διχασμός μας συνοδεύει από τότε εδώ και 100 χρόνια;;;.
Θα γνωρίζετε φυσικά ότι και τη σημερινή Θράκη μας- τη Δυτική καθώς την λέμε-επέτρεψαν να την πάρουμε -ενσωματώσουμε-σαν αύριο (14 Μαίου) του 1920 -χωρίς τουφεκιά- οι Γάλλοι φίλοι τότε του Βενιζέλου, ασχέτως εάν εμείς από τότε γιορτάζουμε με πολλές εκδηλώσεις τα Ελευθέρια της .
ΣΗΜΕΙΩΣΗ . Η Αλεξανδρούπολη ,για την οποίαν τώρα γίνεται μεγάλος ”ντόρος” πήρε από τότε το όνομά της από τον τότε νεαρό βασιλέα μας Αλέξανδρο (που τον δάγκωσε η μαιμού) ,γιατί ο πατέρας του ο Στρατηλάτης Κωνσταντίνος είχε κηρυχθεί έκπτωτος του Θρόνου και βασίλευσε τρία χρόνια (1917-1920) χωρίς διάδοχο ,γιατί οι Σύμμαχοι δεν ήθελαν τότε ούτε τον 17χρονο Παύλο ,τον βασιλέα μας από το 1947-1964.
ΠΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΔΕΔΟΜΕΝΟΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΤΟΤΕ;;;.
῾Η προϊστορία εἶναι κι αὐτή ἱστορία, ἔχει ἀφήσει ἴχνη ὑπαρκτά, κ. Σ.Α.Ν.. Τά γεγονότα τά δημιουργοῦν πρόσωπα πραγματικά μέ ἱστορία δική τους, ὄχι ἁπλά ὀνόματα. Έχει καί ἄλλες παραμέτρους ἡ ἱστορία, πού ἅπτονται καί τῆς θρησκείας στήν χώρα μας, μήν σκέφτεστε μόνο νά κατηγορεῖτε τόν Βενιζέλο. Βρεῖτε πρῶτα τό ἔργο ἑνός ἄλλου ἄνδρα, τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, τίς ᾿Αλεξάνδρειές του ὅπου συνάντησε τήν Ρωξάνη, στίς περιοχές αὐτές ὁμιλεῖτο ἡ ῾Ελληνική γλώσσα, ἐκεῖ καί σέ αὐτή τή γλώσσα διαδόθηκε ὁ Χριστιανισμός, πού ἀκόμα καί σήμερα διώκεται ἐκεῖ. Καί γι αὐτό τό ἔργο του θεωρεῖται πρωτεργάτης τοῦ Χριστιανισμοῦ.
Αγαπητή κ.Ελένη Π. Ποιος σας είπε-έγραψε ότι δεν υπολήπτομαι -τον λατρεύω- τον Μέγα Αλέξανδρο .
Εσείς ”στηρίξατε ”τον Ελευθέριο Βενιζέλο και εγώ έγραψα την ιστορία την δική του και του Έθνους μας με γεγονότα ,χωρίς να απαντήσετε επ’αυτών.
Καιρός είναι -πέρασαν και 100 χρόνια τώρα-όσοι ”λατρεύουν” τους σημαντικούς-όπως ο Βενιζέλος- πολιτικούς μας να παύσουν να τους ”λατρεύουν ” όταν τα γεγονότα και κυρίως τα αποτελέσματα των πολιτικών τους τους απομυθοποιούν.
Τι να κάνουμε και ο εθνικός διχασμός και η Μικρασιατική καταστροφή στον ”αρχομανή” Βενιζέλο -καθώς έγραψε και ο κ.Επισκέπτης-οφείλονται , όπως και το δράμα της Κύπρου στον αφελή-λέμε τώρα- ταξίαρχο Ιωαννίδη οφείλεται και -τέλος- όπως και η κακίστη για τον Μακεδονικό και τον καθ΄όλου Ελληνισμό Συμφωνία των Πρεσπών στους ανιστόρητους -ξαναλέμε τώρα-κ.κ. Τσίπρα-Καμμένο – Κοτζιά και Θεοδωράκη οφείλεται .
Η Ιστορία δεν διαγράφεται και δεν ξαναγράφεται και για την πολύπλοκη περίοδο του 1919-1922 θα ήταν άλλη αν δεν εκτελούσαν τους (6)το 1922 ,χωρίς να καταγραφούν οι απόψεις τους.
Στην Ιστορία ”πέρασαν” ως προδότες. Ήταν και πόσο;;;
Καλό Σαββατοκύριακο.
Κ. Σ.Α.Ν., γράψατε τήν γνώμη σας γιά τήν ἱστορία τοῦ Βενιζέλου. Σᾶς ἔχω ἀπαντήσει ὅτι δέν ἔχω ζήσει ἐκείνη τήν περίοδο τοῦ ’22 καί δέν μπορῶ νά κρίνω τά γεγονότα αὐτά. Ὅμως ἠ χώρα μας εἶναι ἰδιαίτερη καί πολιτικά ζητήματα ἅπτονται θρησκευτικῶν θεμάτων. Ἡ προσέγγιση θρησκευτικῶν ζητημάτων γνωρίζετε ὅτι μόνο μέ ἐφόδιο τήν πίστη εἶναι ἐφικτή, ἀνοίγονται νέες ὀπτικές, ἐμβαθύνσεις. Καί ἡ ἱστορία βέβαια δέν σταματάει γιά ὅλους καί γιά τόν καθένα μας.
Γιά τίς λατρεῖες νά θυμηθοῦμε τούς στίχους τοῦ Καβάφη
Γιατὶ τὰ σπάσαμε τ’ ἀγάλματά των,
γιατὶ τοὺς διώξαμεν ἀπ’ τοὺς ναούς των,
διόλου δὲν πέθαναν γι’ αὐτὸ οἱ θεοί.
Εντάξει κ.ΕΛΕΝΗ ,δεν ζήσατε-ζήσαμε την εποχή του Βενιζέλου ,αλλά ούτε του Μ. Αλεξάνδρου και του Καβάφη ζήσατε , αλλά τις επικαλείστε -και καλώς- γιατί άφησαν την ιστορία τους.
Αυτήν διαβάζουμε οι μεταγενέστεροι και έχουμε γνώσεις και απόψεις.
Και για την θρησκεία -συγχωρήστε με -αλλά ανοίγεται πόρτες ανοιχτές-να είστε καλά-.