Νίκος Χ. Βαρσακέλης
Καθηγητής Βιομηχανικής Πολιτικής
Τμήμα Οικονομικών Επιστημών
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
1906, εισιτήριος λόγος του «πατριάρχη» της Δημοσίας Οικονομικής Ανδρέα Ανδρεάδη στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Ο Ανδρεάδης τονίζει χωρίς περιστροφές την χρησιμότητα της μελέτης της Δημόσιας Οικονομικής από όσους θέλουν ασχοληθούν με την πολιτική, διότι η πείρα, και μάλιστα σε αρκετές περιπτώσεις με πικρό τρόπο, δίδαξε μέσα στην ιστορία πολλούς. Και παραθέτει την άποψη του Leory-Beaulieu, από τους πρωτεργάτες της καθιέρωσης της Δημόσιας Οικονομικής ως κλάδου της οικονομικής επιστήμης, ο οποίος γράφει: «Υπάρχουσιν επιστήμαι γαλήνιοι και ατάραχοι, αίτινες δεικνύονται επιεικώς προς τους καταφρονούντας αυτάς και αφήνουσιν αυτούς εν ειρήνη, η Δημόσια Οικονομική δεν συγκαταλέγεται μεταξύ των επιστημών τούτων, έχει τρομερόν τρόπον να εκδικείται τας κυβερνήσεις, αίτινες αγνοούσιν ή προκαλούσιν αυτήν».
Και σημειώνει ο Ανδρεάδης ότι η πρακτική σπουδαιότητα της Δημοσίας Οικονομικής ακολουθεί αύξουσα τάση, η οποία οφείλεται στην εξόγκωση των δημοσίων δαπανών και στην επέκταση του ρόλου του κράτους στην οικονομία. Έτσι καθώς τα νεότερα κράτη βρίσκονται συχνά στην ανάγκη να καλύπτουν τις έκτακτες δαπάνες μέσω δανείων καθιστά εμφανή τα αποτελέσματα της περιφρόνησης ή της άγνοιας των αρχών της επιστήμης. Και τονίζει ότι χωρίς την ύπαρξη της πίστεως τα κράτη είναι καταδικασμένα σε μαρασμό και αδράνεια. Καθώς όμως η σύναψη δανείων εξαρτάται, συνήθως, από την θέληση των κεφαλαιούχων μπορεί να επηρεασθεί σε κάποια δεδομένη στιγμή η τύχη του έθνους ενώ ενίοτε και η σύναψη δανείων καταλήγει σε περιορισμό της πολιτικής του ανεξαρτησίας.
Τόσο πριν από τις ευρωεκλογές στην χώρα μας ακούστηκαν τερατώδη πράγματα ως προς τις δημόσιες δαπάνες και τους φόρους, αλλά και στην προεκλογική εκστρατεία στην Γαλλία ακούγονται ίδιου μεγέθους τερατολογίες (Λεπεν και Μελανσόν) σκέφτηκα να παραθέσω τα αποσπάσματα από κείμενα των δύο επιστημόνων των οποίων οι απόψεις όχι μόνο δικαιώθηκαν στο παρελθόν αλλά έχουν διαχρονική ισχύ. Ζήσαμε εξ άλλου και στην Ελλάδα την τρομερή εκδίκηση της δημοσίας οικονομικής με την χρεοκοπία.
