του Μιχαήλ Βλάχου*, ομοτ. καθηγητή πολέμου και στρατηγικής στο Johns Hopkins
350.000 νεκρούς – το 2,5% των κατοίκων της! – και 200.000 τραυματίες μετρά η Ουκρανία στις 500 μέρες του πολέμου και ο πληθυσμός μειώθηκε από 52 το 1994 στα 20 εκατομμύρια σήμερα.
Ένας ηττημένος στρατός και ένας διαλυμένος στρατός είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Ένας στρατός που απλώς ηττήθηκε στη μάχη μπορεί συχνά να κάνει επιτυχή υποχώρηση, να μεταρρυθμιστεί και να ανασυνθέσει τη δύναμή του – όπως έκανε η Ρώμη μετά την ταπείνωσή της στις Κάννες, καταστρέφοντας τελικά τον μεγάλο της αντίπαλο, την Καρχηδόνα. Αλλά όταν διαλύονται ολόκληροι στρατοί, όταν χάνουν τη θέλησή τους να πολεμήσουν, ολόκληρο το έθνος μπορεί επίσης να διαλυθεί. Αυτό συνέβη με τις μεγάλες αυτοκρατορίες στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι επίσης η μοίρα που περιμένει τον ουκρανικό στρατό.
Πώς ένα έθνος σε πόλεμο φτάνει σε κατάσταση όπου οι μαχητές του αρνούνται να πολεμήσουν;
Μια αιτία που διαλύει έναν στρατό είναι η φθορά, τόσο από απώλειες όσο και από το τραύμα που έρχεται μαζί με τις απώλειες στο πεδίο της μάχης. Το τραύμα αφορά στους ζωντανούς: τους φθείρει. Τόσο οι αρτιμελείς όσο και οι τραυματίες χάνουν τη ζωτικότητά τους ως μαχητική δύναμη, καθώς η θέρμη και η ελπίδα -οι ενέργειες από τις οποίες εξαρτάται η απόδοση της μάχης- συνεχίζουν να χάνονται.
Ως εκ τούτου, η τριβή «φθείρει», τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Πόση φθορά μπορεί να αντέξει ένας στρατός πριν διαλυθεί; Περίπου ένα εκατομμύριο υπηρέτησαν στον συνασπισμένο (confederate) στρατό: 350.000 πέθαναν και άλλοι 200.000 περίπου τραυματίστηκαν. Αυτή ήταν πραγματικά συγκλονιστική φθορά – οι μισοί από όλους τους άνδρες που πολέμησαν – για έναν στρατό που, στο τέλος, υποχώρησε αδιάσπαστος ακόμα. Ο καπετάνιος τους παραδόθηκε αντί να πολεμήσει έναν χαμένο πόλεμο και οι στρατιώτες που θα τον ακολουθούσαν στην κόλαση κατέθεσαν τα όπλα.
Σύγκριση με 1914-18
Από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο (1914 – 1918): 6 από τους 7 στρατούς μεγάλων δυνάμεων κατέρρευσαν, οδηγώντας σε ανταρσίες, παραδόσεις και επαναστάσεις. Οι απώλειές τους στη μάχη ήταν συγκλονιστικές… Η Γερμανία έχασε το 3,1 τοις εκατό του πληθυσμού της, η Γαλλία έχασε το 3,6 τοις εκατό.
Τα θύματα, ωστόσο, είναι μόνο μέρος της εξίσωσης φθοράς. Με τον καιρό, στραγγίζουν τη θέρμη που είχαν την ελπίδα ότι θα κορυφωθεί όταν κηρύσσεται για πρώτη φορά ο πόλεμος, πριν χυθεί αίμα. Ωστόσο, ακόμη και ένας εξαντλημένος και απογοητευμένος στρατός θα συνεχίσει να πολεμά, όσο οι στρατιώτες του παραμένουν αφοσιωμένοι στην υπόθεση. Ως εκ τούτου, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, στρατοί που υπέστησαν δεκάδες χιλιάδες απώλειες σε μία μόνο μέρα—η Βρετανία έχασε 60.000 την πρώτη ημέρα της μάχης του Somme. Η Ιταλία έχασε 350.000 σε 17 ημέρες στο Caporetto – και κατά κάποιο τρόπο συνέχισε να πολεμά.
Υπάρχουν όμως τρεις άλλοι παράγοντες – σκεφτείτε τους ως φυσούνα αρνητικής ανάδρασης – που φουντώνουν το ήδη αρνητικό άγχος της φθοράς:
Η πρώτη αρνητική ανατροφοδότηση είναι όταν ένας πόλεμος που ξεκίνησε γεμάτος υψηλές ελπίδες φαίνεται ξαφνικά μη νικηφόρος. Οι πρόωρες νίκες είναι πλέον παλιές αναμνήσεις. Περισσότερες μάχες χάνονται παρά κερδίζονται και το κόστος της μάχης συνεχίζει να αυξάνεται μέχρι το κατώφλι της ανθρώπινης αντοχής – και μετά αυξάνεται ξανά.
Το δεύτερο είναι όταν η εξωτερική υποστήριξη από φίλους και συμμάχους αρχίζει να εξατμίζεται. Αυτός είναι ένας ιδιαίτερα οξύς αρνητικός παράγοντας εάν η συμμαχική υποστήριξη είναι το συναισθηματικό θεμέλιο της πίστης του στρατού στην τελική νίκη.
Τρίτον και τέλος, όσοι ξεκίνησαν τον πόλεμο, εκείνοι που υποσχέθηκαν έναν δρόμο στρωμένο με νίκη και που ορκίστηκαν ότι ο κόσμος θα υποστήριζε τον στρατό μέχρι να κερδίσει τη νίκη—όσο καιρό κι αν χρειαστεί— θεωρούνται όλο και περισσότερο ως ψεύτες και απατεώνες . Ο στρατός – ολόκληρο το έθνος – έχει προδοθεί από τους ηγέτες του. Όλα αυτά έχουν καταρρεύσει στην Ουκρανία τις τελευταίες έξι εβδομάδες.
Δεν υπήρξαν νίκες – ούτε καν αιματηρές και εξουθενωτικές νίκες, όπως στην Τέταρτη Μάχη του Karkhov – για σχεδόν ένα χρόνο. Οι δυτικοί ηγέτες εξακολουθούν να ομολογούν ότι η υποστήριξή τους θα συνεχιστεί. Ωστόσο, η Δυτική Συμμαχία παραδέχεται τώρα ότι δεν έδωσε στους Ουκρανούς αρκετά καλά όπλα για ακόμη και μέτρια τακτικά κέρδη στη συνεχιζόμενη, θυσιαστική επίθεσή τους—και ήξερε ότι θα αντεπίθετο. ως τροφή των κανονιών για την ικανοποίηση των αρχόντων του ΝΑΤΟ. Όχι μόνο διμοιρίες, αλλά μεγαλύτερες μονάδες παραδίδονται στις ρωσικές δυνάμεις. Το ηθικό πέφτει κατακόρυφα.
Αυτή είναι η φθορά που ολοκληρώνεται. Οι πεσμένες αυτοκρατορίες του 1918 —Γερμανία, Αυστροουγγαρία, Ρωσία και Οθωμανοί— χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια για να φτάσουν σε αυτό το σημείο. Στο ένα τρίτο αυτού του χρόνου, η Ουκρανία έχει χάσει το 2,5 τοις εκατό του πληθυσμού της. Αυτός ο απολογισμός ισοδυναμεί με αυτό που οι Σοβιετικοί ιστορικοί αποκαλούσαν «αναντικατάστατες απώλειες»—που σημαίνει, όλοι οι στρατιώτες ποτέ μα ποτέ δεν θα επέστρεφαν στις τάξεις.
Πράγματι, οι πραγματικές απώλειες της Ουκρανίας μπορεί κάλλιστα να είναι μεγαλύτερες. Ο υπολογισμός των απωλειών είναι μια σύνθετη κρίση που βασίζεται σε ένα μωσαϊκό σοβαρής μεθοδολογίας, καθώς και σε απρόσεκτες παραδοχές από το ΝΑΤΟ, την Ουκρανία και τα δυτικά μέσα ενημέρωσης. Συγκριτική παράδοση πυροβολικού, πάντα με πρότυπο τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο: Αυτό ευνόησε τη Ρωσία έναντι της Ουκρανίας με συντελεστή έως και 10 προς 1 . Προσθέστε την αδιάκοπη αφοσίωση των ουκρανικών δυνάμεων στις επιθέσεις με πολλές απώλειες, συν την ισότιμη αφοσίωση της Ρωσίας στη «διατήρηση της δύναμης», και η εικόνα φαίνεται εντελώς ζοφερή για το Κίεβο. Τώρα νέα στοιχεία της κλίμακας της ουκρανικής καταστροφής, από πολλούς φορείς, συσσωρεύονται: απλά μετρώντας τις ουκρανικές αγγελίες θανάτου ή νεκρές κάρτες SIM .
Αλλά αυτό εγείρει το ερώτημα: Είναι οι ρωσικές δυνάμεις σε καλύτερη κατάσταση; Ναί. Μετά από περισσότερες από 500 ημέρες, η ρωσική πολεμική προσπάθεια επωφελείται τώρα από πολύ λιγότερες ανεπανόρθωτες απώλειες, κατά συντελεστή τουλάχιστον 5 προς 1, αυτοπεποίθηση σε όλο τον στρατό που πηγάζει από την ανθεκτικότητα στην αποτυχία, την επιτυχημένη προσαρμογή υπό πυρά και την ταχέως εξελισσόμενη επιχειρησιακή τέχνη . Μια σειρά επιτυχιών στο μέτωπο και μια άνοδος της στρατηγικής ορμής. Ένα αίσθημα σε ολόκληρο το έθνος ότι η Ρωσία έχει τους άντρες, τα εργαλεία και την ικανότητα που κερδήθηκε με κόπο στο πεδίο της μάχης για να ολοκληρώσει τη δουλειά. Και βλέποντας να καίγεται μπροστά στα μάτια τους ο κατασκευασμένος από το ΝΑΤΟ στρατός της Ουκρανία. Αυτό αθροίζεται για τη Ρωσία, αφαιρείται από την Ουκρανία.
Μιχαήλ Βλάχος: «Εκείνοι που υποσχέθηκαν έναν δρόμο στρωμένο με νίκη…θεωρούνται όλο και περισσότερο ψεύτες και απατεώνες . Ο στρατός – ολόκληρο το έθνος – προδόθηκε από τους ηγέτες του».
Ουκρανία: Από 52 το 1994, 20 εκ. σήμερα!!!
Παρά τον υψηλό αριθμό θυμάτων της Ουκρανίας, ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η συνολική κατάσταση είναι διασώσιμη. Ωστόσο, οι συνέπειες των θυμάτων είναι ο αποφασιστικός παράγοντας, επειδή οι απώλειες στον πόλεμο πρέπει να συσσωρεύονται ενάντια στην υγεία και τη σταθερότητα ολόκληρης της κοινωνίας. Η Ουκρανία έχει σχεδόν τη χαμηλότερη γονιμότητα στον κόσμο και ένα ευθύ ηλικιακό γράφημα προς τα πάνω και προς τα κάτω ανά δημογραφική ομάδα. Για να το θέσουμε ωμά, οι άνδρες που χάθηκαν τις τελευταίες 500 ημέρες δεν θα είναι απόγονοι. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο υπολογισμός των ουκρανικών «αναντικατάστατων απωλειών» είναι σημαντικός. Δεν είναι μόνο οι νεκροί, αλλά και οι ανάπηροι μεταξύ των ανδρών που μπορούν να οδηγήσουν σε κατάρρευση της κοινωνίας. Αντιγραφή της Γαλλίας μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες άνδρες έχασαν ένα ή περισσότερα μέλη. Γνωρίζουμε τώρα ότι η Ουκρανία αντικατοπτρίζει τη γαλλική φρίκη. 50.000 Ουκρανοί έχουν χάσει ένα ή περισσότερα άκρα , κοντά στους 67.000 για τη Γερμανία στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1914, υπήρχαν 39 εκατομμύρια Γάλλοι. Το 1940, υπήρχαν 39 εκατομμύρια.
Η Ουκρανία το 1994 ήταν 52 εκατομμύρια . Στη συνέχεια ξέσπασε η καταστροφή: Πρώτον, η καλύτερη και λαμπρότερη νεολαία αναζήτησε λαμπρότερο μέλλον στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη Ρωσία. Τότε ο τρόμος μετά το 2014 επιτάχυνε την εκροή. Τώρα ο πόλεμος έχει ουσιαστικά απομακρύνει τους μισούς ανθρώπους γεωγραφικά από τη γη τους. Η Ουκρανία ήταν ένα έθνος ίσως 33 εκατομμυρίων στις αρχές του 2022 . Σήμερα, το ένα τέταρτο του πληθυσμού αυτής της ήδη μειωμένης χώρας έχει καταφύγει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ένα άλλο τέταρτο βρίσκεται πλέον στις ρωσικές περιφέρειες ή διαμένει ως νέοι μετανάστες στην ίδια τη Ρωσική Ομοσπονδία . Η Ουκρανία, με 20 εκατομμύρια, κατατάσσεται κάπως μεγαλύτερη από την Ολλανδία και κάπως μικρότερη από την Ταϊβάν.
Ωστόσο, σε όρους απωλειών σε πληθυσμό, οι ουκρανικές στρατιωτικές απώλειες, μετά από περισσότερες από 500 ημέρες πολέμου, πλησιάζουν αυτές που υπέστη η Γερμανία στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο για περισσότερες από 1.500 ημέρες. Αυτό είναι ένα καταστροφικό ποσοστό φθοράς, που επιδεινώνεται και από τους τρεις βρόχους αρνητικής ανάδρασης που μπορούν να διαλύσουν έναν στρατό και ένα έθνος. Καθ’ όλη τη διάρκεια της άνοιξης και του καλοκαιριού, οι ουκρανικές δυνάμεις ρίχτηκαν στη μάχη και προσγειώθηκαν. Μέχρι το φθινόπωρο, ο μαχητικός στρατός θα έχει εκπνεύσει – η τραγική μοίρα του Καλύτερου που περιμένει η Ουκρανία το 2023. Μέχρι τον Σεπτέμβριο, ό,τι έχει απομείνει θα στρέφεται και θα κλίνει προς τη διάλυση, στους ανελέητους ανέμους του πολέμου.
https://www.voiceofeurope.com/the-ukrainian-army-is-breaking-michael-vlahos-compact-mag/
*Ο Μιχαήλ Βλάχος (γεν. 1951 ) είναι συγγραφέας του βιβλίου Fighting Identity: Sacred War and World Change . Για αρκετές δεκαετίες, έχει διδάξει πόλεμο και στρατηγική στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, στο Naval War College και στο Centro de Estudios Superiores Navales και είναι συνεργάτης στο The John Batchelor Show. Ήταν συνεργάτης του Ιδρύματος Progress & Freedom και του Κέντρου Ναυτικής Ανάλυσης και επικεφαλής του Κέντρου Μελέτης στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. Προηγουμένως, διετέλεσε διευθυντής του Προγράμματος Σπουδών Κινητών Αξιών στο Johns Hopkins School of Advanced International Studies και στέλεχος της ομάδας αξιολόγησης Εθνικής Ασφάλειας του Τμήματος Ανάλυσης Εθνικής Ασφάλειας στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins.
Έχει συγγράψει πολλά βιβλία που εκδόθηκαν από τον Johns Hopkins/SAIS και το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ και τα σχόλιά του έχουν δημοσιευτεί στο Washington Quarterly , Foreign Policy, Foreign Affairs, National Review και στο Times Literary Supplement .
Ο στρατηγικός στόχος της Δύσης για μείωση της μαχητικής ισχύος της Ρωσίας έχει επιτευχθεί.
Η Ρωσία με άνω των 150.000 νεκρών και μεγάλο αριθμό σε τραυματίες και λιποτάκτες θα κάνει 30 χρόνια να συνέλθει.
Η ενίσχυση της Ουκρανίας με μαχητικά αεροσκάφη και πυραύλους θα μειώσει τις απώλειες των Ουκρανών, θα αυξηθούν οι απώλειες της Ρωσίας και θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις της οριστικής ήττας της Ρωσίας.
Ο Πούτιν στο παρασκήνιο έχει ήδη αντικατασταθεί.
Bullshit and you know it. Η κατάρρευση γίνετε στην Δύση…όπου κοινωνία στρατιωτική δύναμη και οικονομικό χάος πλησιάζει συντομα.
Ανόητα φληναφήνατα, με αυθαίρετους αριθμούς βγαλμένους out of your ass. Εισαιβαπλά ένας θλιβερά α νόητος σχολιαστής που απλά, ριχνει το επίπεδο των σχολίων. Πρέπει να αναζητήσεις αλλού στέκι σχολιαστή.
Κάνω αναγωγή σ’ εμάς που συμπεριφερόμαστε ως Συβαρίτες με δανεικό πλούτο τον οποίο θα κληθούμε να τον επιστρέψουμε με κρέας κατ’ απαίτηση των σύγχρονων “Εμπόρων της Βενετίας”.
Έχει κανείς την εντύπωση ότι πρόκειται για κάκιστη μετάφραση από ξενόγλωσσο άρθρο. Από τον τίτλο του άρθρου όμως δέν προκύπτει ότι είναι μετάφραση. Συμπέρασμα: πρόκειται για κακοποίηση της ελληνικής γλώσσας στο έσχατο όριο, μετά από αυτά τα ελληνικά, (οι άνδρες που χάθηκαν τις τελευταίες 500 μέρες δέν θα είναι απόγονοι !!!- οι ουκρανικές δυνάμεις ρίχτηκαν στη μάχη και προσγειώθηκαν !!!), δέν έχει νόημα να σχολιάσει κανείς το περιεχόμενο.
Θερμή παράκληση στον κύριο Σαββίδη, να μην δημοσιεύει στο εξαίρετο ιστολόγιο του άρθρα ανθρώπων που δέν μπορούν να αποτυπώσουν την σκέψη τους σε σωστά ελληνικά.
Έχει, πράγματι, μερικές αδυναμίες η μετάφραση η οποία δεν είναι δική μας. Αλλά εκεί βρίσκεται το ζήτημα; Σε ό,τι αφορά τον τίτλο, υπάρχει ο σύνδεσμος του αγγλικού κειμένου. Γιατί δεν πηγαίνετε εκεί να δείτε πως τιτλοφορείται το αρχικό κείμενο; Δείτε την ουσία. Η ουσία είναι ότι, δυστυχώς, η Ουκρανία δύσκολα θα μπορέσει να κρατήσει. Και οι επιπτώσεις απο μια στρατιωτική ήττα θα είναι αλυσιδωτές.
Με όλο το σεβασμό προς το πρόσωπό σας κύριε Σαββίδη, (σας παρακολουθώ από την εποχή της ΕΤ 3 και εκτιμώ πολύ τη δουλειά σας διαχρονικά), δέν πρόκειται για μεταφραστικές αδυναμίες αλλά για μετάφραση απαράδεκτη. Πρώτα αποτυπώνουμε ορθά αυτό που σκεφτόμαστε η μεταφράζουμε σωστά και μετά έρχεται η κριτική για το περιεχόμενο της σκέψης μας ή του περιεχομένου της μετάφρασης. Όσο για την ουσία της υπόθεσης, η Ουκρανία και ο λαός της θα υποστούν δυστυχώς τις συνέπειες της αφροσύνης ή ενσυνείδητης προδοσίας της πολιτικής της ηγεσίας. Άλλωστε για όσους έχουν στοιχειώδεις γνώσεις ιστορίας της περιοχής οι Ουκρανοί ως έθνος δέν υφίστανται. Πρόκειται για τους Μικρούς Ρώσους που μαζί με τους Λευκορώσους και τους Μεγάλους Ρώσους (κυρίως Ρωσία), απαρτίζουν το Ρωσικό Έθνος. Ακόμη και τα βιβλία ιστορίας των μαθητικών μας χρόνων, ανέφεραν την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας στην Οδησσό της Ρωσίας.Σάν να λέμε δηλαδή εμείς ότι οι κάτοικοι της Κρήτης επειδή μιλούν με τοπικό ιδιωματισμό είναι άλλο έθνος απο την υπόλοιπη Ελλάδα. Δυστυχώς όμως τα σύγχρονα ΜΜΕ, ( πλήν ελαχίστων εξαιρέσεων), απευθύνονται σε αγραμμάτους.
“Ακόμη και τα βιβλία ιστορίας των μαθητικών μας χρόνων, ανέφεραν την ίδρυση της Φιλικής Εταιρείας στην Οδησσό της Ρωσίας”
Αυτό σωστά το έγραφαν, διότι η Ουκρανία τότε ανήκε στην Ρωσσική Αυτοκρατορία. Όμως, τόσον ο τσάρος, όσο και ο πατριάρχης Μόσχας (ακόμη και σήμερα ο τελευταίος) έφεραν τον τίτλων “πασών των Ρωσσιών”, πράγμα που δείχνει ότι υπήρχαν … διάφορες Ρωσσίες, τουλάχιστον πάνω από μία. Το Κίεβο, πρωτρεύουσα τής Ουκρανίας, είναι η κοιτίδα τής ρωσσικής ορθοδοξίας, διότι οι ηγεμόνες του (π.χ. Βλαδίμηρος, Όλγα κλπ) ήσαν Ρώσσοι. Μπερδεμένη είναι αυτή η υπόθεση με τούς Ουκρανούς.
_______________________________________________________
@ ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ
Τώρα που γράφω αυτήν την απάντηση στον Grantaire, δεν βλέπω το σχόλιό του εδώ. Το διαβάζω από το email μου. Δεν μπορώ να καταλάβω τι συμβαίνει. Όταν θα στείλω το σχόλιό μου αυτό, τότε πιθανότατα θα δω και το δικό του εδώ μέσα. Οι ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ κάποτε δούλευαν με το https://wordpress.com, αλλά δεν ξέρω τι συνέβη και τώρα δουλεύουν με κάποιον άλλον τρόπο. Παρακαλώ και πάλι να δείτε τι συμβαίνει, διότι ανοίγω άρθρα, τα οποία έχουν σχόλια, αλλά δεν τα βλέπω. Επίσης, άλλη μία απόδειξη ότι το σύστημα δεν λειτουργεί σωστά, είναι ότι έρχονται στο email μου …. και δικά μου σχόλια.
Όπως το περίμενα. Τώρα φάνηκε στην σελίδα το σχόλιο τού Grantaire August 7, 2023 At 12:37 am.
Όσον αφορά στην Ουκρανία, είναι προφανές ότι δεν θα κρατήσει, αλλά ο Ζελένσκι μάλλον επιθυμεί για δικούς του λόγους την συνέχιση τού πολέμου με ξένα όπλα, τα οποία τώρα κυκλοφορούν στις διάφορες πιάτσες των Βαλκανίων και όχι μόνο. Το τι συμβαίνει μπορεί καθένας να καταλάβει.
Απορω που βλεπετε αυτα τα αυθαιρετα συμπερασματα στα οποια καταληγει ο κος καθηγητης…ο ανθρωπος εχει τρικυμια εν κρανιω. Αστειοτητες κ αθλιοτητες χωρις τελος. Τελος παντων την προσπαθεια την εκανε… δε μας επεισε κ παρα τις φιλοτιμες προσπαθειες σας η Ρωσια ητταται σε καθε επιπεδο κ κυριως ηθικο…ας μη μπω σε περισσοτερες λεπτομερειες κ επιχειρηματα…γνωριζετε οτι οσα γραφετε ειναι χαλκευμενα…
Εσείς απο που γνωρίζετε την αλήθεια; Και είστε τόσο κατηγορηματικός; Ο συντάκτης του άρθρου υπηρέτησε σε υψηλές θέσεις της αμερικανικής διοίκησης και λέει προφανή πράγματα. Το πρώτο μέρος είναι θεωρητικό. Λέει με δύο λόγια πως ένας στρατός που ηττάται προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις στην κοινωνία. Μπορεί να προκαλέσει και κατάρρευση. Και αναφέρει ιστορικά παραδείγματα. Σε ό,τι αφορά στην Ουκρανία τα νούμερα που παραθέτει είναι γνωστά. Η εκτίμηση περί τελικής ήττας της είναι υποκειμενική.
Ελάτε τώρα, κ. Ζελένσκι, δεν είναι ανάγκη να γράφετε ανώνυμα, ή με πολλά ψευδώνυμα, όπως σήμερα και πάντα κάτω από κάθε σχόλιο, που αμφισβητεί τον θρίαμβό σας επί τής Ρωσίας.
ΤΙ ΝΕΟΡΑΓΙΑΔΕΣ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΝ; ΑΠΟ ΠΟΥ ΜΑΘΑΝΕ ΓΙΑ 150000 ΝΕΚΡΟΥΣ ΡΩΣΟΥΣ; ΑΠΟ ΤΑ ΣΑΜΠΟΥΑΝ ΜΥΑΛΩΝ ΤΟΥ ΑΝΟΙΑΚΟΥ ΜΠΙΝΤΕ; ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΑ ΚΑΙ ΚΑΚΟΦΩΝΑ ΝΑΤΟΪΔΗ…ΞΥΠΝΑΤΕ ΩΡΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ “ΗΓΕΤΙΣΚΟ” ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΦΟΠΛΙΖΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΕΛΝΕΙ ΟΠΛΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΞΑΫΛΩΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΘΗΚΕΣ ΤΟΥΣ…
προσπαθησε να γραφεις με μικρα γραμματα , ειναι σαν να μας μαλωνεις με τα κεφαλαια , δεν σου φαγαμε το κουλουρι …
Δυστυχώς ο Καθηγητής αποκαλύπτει μια άβολη αλήθεια, την οποία προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποκρύψουν τα δυτικά ΜΜΕ αλλά και οι αξιωματούχοι.
Οι απώλειες της Ρωσίας είναι μηδαμινές σε σχέση με την συνολική δύναμη που διαθέτει σε εφεδρεία ενώ αντίθετα οι Ουκρανοί έχουν χάσει ήδη τρεις στρατούς από το 2022.
Ο πρώτος στρατός των 250.000+ που εξοπλίστηκε και εκπαιδεύτηκε μεταξύ 2014-2022 όπως δήλωσε πρόσφατα ο Stoltenberg, χάθηκε στην πρώτη αντεπίθεση. Ακολουθησαν τρεις επιστρατεύσεις μέχρι την αντεπίθεση του Σεπτεμβρίου πέρσι, η οποία απέφερε την απαγκίστρωση των Ρώσων από το Χάρκοβο και την Χερσωνα και στην συνέχεια άλλες τέσσερις μέχρι την αντεπίθεση φέτος τον Ιούνιο. Σύμφωνα με τις ουκρανικές πηγές ο Ουκρανικός στρατός συγκέντρωσε 750.000 άνδρες δύναμη. Σήμερα μαθαίνουμε πλέον ότι ο Ζελενσκι έδωσε εντολή για γενική επιστράτευση. Πράγμα που σημαίνει ότι οι απώλειες είναι τρομακτικές.
Στο μεταξύ οι Ρώσοι ξεκίνησαν την εισβολή με 100.000 άντρες και έκαναν μερική επιστράτευση τον Σεπτέμβριο 300.000 εφέδρων οι οποίοι εκπαιδευτηκαν καθόλη την διάρκεια του χειμώνα, ενώ σε όλα τα μέτωπα επιδόθηκαν σε πόλεμο κατατριβης αξιοποιώντας πλήρως τις οχυρώσεις καθώς και την υπεροπλία σε πυροβολικό και αεροπορική υποστήριξη. Ταυτόχρονα εφθειραν τους Ουκρανούς με την πολύμηνη επίθεση των Wagner στο Μπαχμουτ η οποία μπορεί να είχε απώλειες 20-30.000 όπως δήλωσε ο επικεφαλής της, αλλά μιλάμε για μισθοφόρους και βέβαια ο στόχος επετεύχθη. Αντίθετα οι Ουκρανοί είχαν απώλειες πέρα από συνεργαζόμενους μισθοφόρους και στον τακτικό στρατό
Στην αντεπίθεση του Ιουνίου είδαμε ότι οι Ουκρανοί απέναντι στις οχυρώσεις των Ρώσων συνετρίβησαν παρά την άνευ προηγουμένου ενίσχυση με δυτικά όπλα και άρματα
Αεροφωτογραφίες από νεκροταφεία δείχνουν ότι οι απώλειες τους συνολικά από την αρχή αγγίζουν τα νούμερα που αναφέρει ο Βλάχος 350-400.000. Πράγμα που σημαίνει ότι οι εμπειροι είναι πλέον ελάχιστοι ενώ πλέον η μεγάλη μάζα εχει ελάχιστη εκπαίδευση και σίγουρα όχι αρκετή για συνδυασμό μεγάλων σχηματισμών.
Δυστυχώς οι επομενη μέρα για την Ουκρανία θα είναι δραματική.
Είχα επισημάνει το κείμενο αυτό πριν δημοσιευθεί εδώ. Είναι εξαιρετικό πόνημα.
Έχω στείλει στον κ.Σαββίδη μια απόδοση στα Ελληνικά που έκανα για μη αγγλομαθείς φιλους μου
και μπορεί να την δημοσιεύσει εαν το κρίνει σκόπιμο.
Η κατάσταση για τούς Ουκρανούς δυστυχώς είναι όσο ζοφερή περιγράφεται στο άρθρο, όπως έχουν επισημάνει και άλλοι Αμερικανοί αναλυτές που παρακολουθώ.
Bullshit and you know it. Η κατάρρευση γίνετε στην Δύση…όπου κοινωνία στρατιωτική δύναμη και οικονομικό χάος πλησιάζει συντομα.