Της Άννας Κωνσταντινίδου
Βλέποντας τoν προσωπικό λογαριασμό στο Twitter τόσο του Λευκού Οίκου (καθώς επίσης το προσωπικό λογαριασμό του Biden) όσο και του Blinken δεν υπάρχει πουθενά αναφορά για τη συνάντηση με τον Τούρκο Πρόεδρο, ενώ ο Potus εστιάζει τόσο στα παρεπόμενα της Συνόδου των G20, όσο και τη συνάντηση που είχε με Μακρόν, την απερχόμενη Καγκελάριο Μέρκελ και τον Μπόρις Τζόνσον, εστιάζοντας στο Ιράν.
Ο Αμερικανός ΥπΕξ από την άλλη, εστιάζει στη Σύνοδο της Γλασκώβης για το κλίμα και επίσης στη συνάντηση που είχε με τον Σαουδάραβα ομόλογό του για τις εξελίξεις στο Σουδάν και τη Λιβύη.
Φυσικά, η “αποσόβηση” της συνάντησης των δύο Αμερικανών ανδρών με την τουρκική πλευρά είναι ένα θέμα, που θεωρώ, ότι δεν πρέπει να το περάσουμε στα ψιλά, καθώς αποδεικνύει, ότι η συνάντηση για την Αμερική κάθε άλλο παρά είχε τη σημασία που προσδίδεται από πολλούς κύκλους, αντίθετα ήταν μία συνάντηση ρουτίνας, στην οποία όχι μόνο δεν ειπώθηκε κάτι καινούριο, αλλά τέθηκαν τα ζητήματα που απασχολούν την αμερικανική πλευρά ως προς την τουρκική συμπεριφορά, επίσης αναδεικνύει ότι η Αμερική έχει στραμμένη την προσοχή της σε ζητήματα που την αφορούν στο εσωτερικό κατεστημένο (τουλάχιστον, και στη βάση των tweets των 2 Αμερικανών ανδρών) και τέλος αναδεικνύεται αυτό που γράψαμε χθες, ότι το αμερικανικό κράτος προσπαθεί να εξισορροπήσει ανάμεσα στην ιδιότητα της παγκόσμιας δύναμης και την πολιτική εσωστρέφεια που συνεχίζει να επιδεικνύει…
Ο Μπάιντεν, συζητώντας για το Ιράν στο περιθώριο της Συνόδου των G20, δείχνει 2 τινά που τα αναφέρουμε εδώ και καιρό, ότι το Ιράν είναι το κομμάτι του παζλ που θα διαμορφώσει τις εξελίξεις στην περιοχή και ότι η Αμερική έχει ανάγκη την Ευρώπη και κυρίως τη Γαλλία.
Αντίθετα, ο Τούρκος Πρόεδρος εκμεταλλευτηκε τη συγκεκριμένη συνάντηση στο έπακρο, δίνοντας συνέντευξη τύπου με ιδιαίτερα πανηγυρικό τόνο, στην οποία ωστόσο διέψευσε τον εκπρόσωπο τύπου του Λευκού Οίκου που ανέφερε ότι οι δύο Πρόεδροι μίλησαν για τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο… Οι Αμερικανοί ενδιαφέρονται όχι μόνο για τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, αλλά και για κράτη τόσο της Βορείου Αφρικής (ο Μπλίνκεν μίλησε για Λιβύη) όσο και αυτά που εκτείνονται στην ευρύτερη αφρικανική περιοχή (Σουδάν), καθώς ας μην ξεχνάμε ότι παρά το γεγονός, ότι η Κύπρος είναι χιλιόμετρα μακριά από το Σουδάν και την Υποσαχάρια περιοχή, ωστόσο η επανάκαμψη της ExxonMobil αναδεικνύει ότι οι Αμερικανοί θέλουν “ηρεμία”…
Και επίσης, αυτό που διαφαίνεται από την συνέντευξη τύπου του Τούρκου προέδρου, ο οποίος κάνει λόγο ότι δεν αναφέρθηκε κάτι για την Νοτιοανατολική Μεσόγειο, αποδεικνύει ότι η Τουρκία βλέπει ως Νοτιοανατολική Μεσόγειο ΜΟΝΟ την Ελλάδα και την Κύπρο (κάτι στο οποίο πρέπει να εστιάσουμε ως Διπλωματία), κι επίσης από αυτό και μόνο κρίνεται πάρα πολύ αμφίβολο αυτό που επικαλέστηκε ο Ερντογάν, μια και όπως είπαμε οι γεωτρήσεις της ExxonMobil στο οικόπεδο 10 της Κυπριακής ΑΟΖ φανερώνει ότι η Αμερική ενδιαφέρεται για απόλυτη νηνεμία στο ευρύτερο, γεωγραφικό περιβάλλον.
Βγήκε ο Ερντογάν κερδισμένος από τη συνάντηση αυτή;… Απλά ο Ερντογάν πήρε μία ανάσα στο εσωτερικό του, για την “πόρτα” που έφαγε από τον Μπάιντεν στη Νέα Υόρκη και είχε γίνει επίκεντρο της αντιπολιτευτικής γραμμής Κιλιντσάρογλου και Ακσενέρ… Καθώς ο Μπάιντεν έδωσε πόρτα στον Ερντογάν μέσα στην ίδια την Αμερική!!!!… Όλα έχουν τη σημασία τους!!!!…
Πρέπει να επαναπαύεται η Ελλάδα, μετά από το – κατ’ουσίαν – σκωτσέζικο ντους της αμερικανικής πλευράς προς την τουρκική πλευρά;;;… Και φυσικά όχι, γιατί θα ήταν λάθος να πιστέψουμε ότι όλα αυτά γίνονται εναντίον ενός Κράτους που ονομάζεται Τουρκία, αλλά το σκωτσέζικο ντους γίνεται απέναντι στο πρόσωπο που ονομάζεται Ερντογάν…
Και μία πολύ ριζοσπαστική άποψη που ωστόσο όμως καταδεικνύει δύο πράγματα, ότι η Τουρκία έχει μία πολύ συγκεκριμένη θέση στο διεθνές σύστημα (την “ισχύ” της οποίας αντλεί στη βάση του πώς συμπεριφερόμαστε εμείς ως κράτος) και ότι είναι από τα κράτη που η επιβίωσή τους εξαρτάται από τα ΠΡΟΣΩΠΑ που τη διοικούν κάθε φορά, ΚΙ ΟΧΙ όπως άφησε η ελληνική πολιτική σκηνή της τελευταίας 25ετίας να εντυπωθεί, για τη γεωπολιτική σημασία της.
Ούτε η Αμερική φοβάται μήπως η Τουρκία πέσει στα χέρια της Ρωσίας ούτε η Ρωσία την θέλει τόσο διακαώς, ούτε το κινεζικό κράτος “επενδύει” στην Τουρκία… Η Τουρκία από την στιγμή που άρχισε να επενδύει υπέρμετρα σε δική της αμυντική βιομηχανία, συγχρόνως με το γεγονός ότι παγίωσε ιμπεριαλιστικά, εθνικά οράματα, απέδειξε όχι μόνο τις πραγματικές προθέσεις της, αλλά συγχρόνως φανέρωσε ότι δεν αποτελεί αξιόπιστη σύμμαχο, αλλά αντίθετα ένα επικίνδυνο κράτος για τους Δυνατούς…
Το λάθος της Τουρκίας ήταν, σε ταυτόσημο χρόνο με την ανάπτυξη της αμυντικής βιομηχανίας της ήταν η παγίωση ενός εθνικού οράματος ιμπεριαλιστικής διάστασης, πράγμα που αν και αργά, αφύπνισε όλες τις δυνατές χώρες…
Τοσο η Ρωσία όσο και η Αμερική γνωρίζουν πλέον, ότι το τουρκικό κράτος όχι μόνο δεν είναι χρήσιμο, αλλά και ιδιαίτερα επικίνδυνο για τα δικά τους συμφέροντα… Όλο αυτό που γίνεται τα τελευταία χρόνια δεν είναι επειδή θέλουν τα δύο κράτη να κρατήσουν την Τουρκία στο πλευρό τους, αλλά να μην εξαγριώσουν ένα θηρίο… Και φυσικά το Ιράν αποτελεί τη λέξη κλειδί για την περιοχή, το οποίο όπως και το Ισραήλ ως οντότητες αυτάρκεις και με εθνολογικό πρόσημο, είναι οι δύο χώρες με ιδιαίτερο πρόσημο για Ρωσία και ΗΠΑ… Το Ιράν είναι θανάσιμος εχθρός του Ισραήλ, όμως το 1957 ήταν οι πιο στενές συμμαχικά χώρες… Φυσικά, δεν γίνονται θαύματα, όμως τα δύο αυτά κράτη είναι χρήσιμα για Ρωσία και ΗΠΑ να “τραβήξουν το αυτί” σε μία θρασύτατη Τουρκία….οι συναντήσεις του τελευταίου διαστήματος Ρωσίας – Ισραήλ και το ενδιαφέρον που υφίσταται για το Ιράν από τη Δύση, αποδεικνύει ότι η Τουρκία είναι πολύ επικίνδυνη…
Το Αιγαίο είναι ελληνικό…. Η Ρωσία ανέκαθεν ιστορικά πόνταρε στο ελληνικό Αιγαίο, γι’αυτό και οι ρωσοτουρκικοί πόλεμοι είχαν να κάνουν – κυρίως – με τις περιοχές που βρίσκονταν στον Εύξεινο Πόντο και τη ρωσοτουρκική οριογραμμή…
Όλα αυτά συντείνουν στο γεγονός, ότι η Ελλάδα όχι μόνο δεν πρέπει να εφησυχάζει, αλλά τώρα είναι η ευκαιρία να διαμορφώσει ένα εθνικό όραμα (και κυρίως μετά από τις δύο αμυντικές συμφωνίες, επιπλέον αυτής με τη Μ. Βρετανία) που θα της προσδώσουν αναμφισβήτη κυριαρχική δυναμική στην περιοχή της…
ΥΓ. Ο Τούρκος Πρόεδρος στη συνέντευξη τύπου δήλωσε ότι συναντήθηκε με τον Μακρόν, δηλώνοντάς του την ανησυχία της χώρας του για τη ελληνογαλλική συμφωνία… Αφενός ας αναμένουμε την αντίδραση του γαλλικού ΥπΕξ απέναντι σε αυτήν τη συνάντηση (;;;;;;;;), αφετέρου η Ελλάδα οφείλει όλο αυτό να το χρησιμοποιήσει, αφήνοντας στην άκρη την “καρντάσικη” πολιτική.
*Η Άννα Κωνσταντινίδου ειναι Ιστορικός, Διεθνολόγος
