Από το 1988, όταν για τις ανάγκες της εφημερίδας “Θεσσαλονίκη” πραγματοποίησα το πρώτο μου ταξίδι σε Σκόπια και Βελιγράδι, έχω ταχθεί κατά της πολιτικής της γειτονικής χώρας.
Βεβαίως, τάχθηκα και κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, κυρίως, διότι με αυτήν η Ελλάδα αποδέχεται “μακεδονική” εθνότητα και “μακεδονική” γλώσσα.
Ένα πολιτικό και εθνικό έγκλημα το οποίο η Ελλάδα συνολικά θα το βρίσκει μπροστά της στο μέλλον και για το οποίο οι ευθύνες Τσίπρα και Κοτζιά είναι απαράγραπτες.
Θα συνεχίσω να είμαι κατά της Συμφωνίας.
Άλλο αυτό, όμως, και άλλο να φθάνουν σε ακραία όρια ανορθολογισμού όσοι την υπέγραψαν, την ψήφισαν ή σιωπηρά την αποδέχθηκαν και να μας καλούν να τα αποδεχθούμε.
Όλα αυτά τα επισημαίνω εξαιτίας της επικαιρότητας. Της εμφάνισης, δηλαδή, της Εθνικής Ομάδας των Σκοπίων με φανέλες που έχουν τα διακριτικά “Μακεδονία” και όχι Βόρεια Μακεδονία.
Η Ελλάδα διαμαρτυρήθηκε ακόμη και στο επίπεδο του Υπουργού Εξωτερικών και η απάντηση του ομολόγου του της γειτονικής χώρας ήταν η επίκληση του άρθρου 1 παράγραφος 3ε της Συμφωνίας που ο κ. Κοτζιάς υπέγραψε.
Τι λέει το άρθρο;
“Οι κωδικοί χώρας για τις πινακίδες αυτοκινήτων του
Δεύτερου Μέρους θα είναι ΝΜ ή ΝΜΚ. Για όλους τους
άλλους σκοπούς, κωδικοί χώρας παραμένουν οι ΜΚ
και MKD , όπως επισήμως αποδόθηκαν από τον Διεθνή Οργανισμό Τυποποίησης («ΔΟΤ»)”
Αυτό το άρθρο επικαλέστηκαν τα Σκόπια, αυτό επικαλέστηκε και η UEFA στην απάντησή της προς τον Έλληνα υφυπουργό Αθλητισμού.
Ας αφήσουμε την UEFA και τον σκοπιανό υπουργό εξωτερικών.
Αν εσείς διαβάζατε αυτήν την παράγραφο τι θα λέγατε;
Εμφανίστηκαν εκτός ή εντός Συμφωνίας οι σκοπιανοί;
Δεν μπορεί να υπογράφουμε κάκιστες συμφωνίες για οποιονδήποτε λόγο και μετά να ξεσηκώνουμε τον κόσμο για τα λάθη μας.
Οι ευθύνες Τσίπρα- Κοτζιά και Σύριζα είναι τεράστιες. Και δεν παραγράφονται με, εκ των υστέρων, κινητοποίηση των οπαδών τους
Ο κομματισμός και ο οπαδισμός είναι κατά της λογικής και του εθνικού συμφέροντος.
Το έγκλημα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι δεδομένο, αλλά όσοι τους ψήφιζαν, ήξεραν τι ψηφίζουν. Ποτέ δεν έκρυψαν τις προθέσεις των και, μόλις δόθηκε ευκαιρία, αξιοποίησαν την απόφαση τής Βουλής τού Σεπτεμβρίου 2007, η οποία άνοιγε τον δρόμο για την σύνθετη ονομασία erga omnis. Γνωστά αυτά.
Σχετικά με τα υπόλοιπα, νομίζω ότι εδώ υπάρχει καλή ανάλυση.
Η ΟΥΕΦΑ έκανε αποδεκτό το άρθρο 1 παράγραφος 3ε όχι ζ. Θέλει να υποστηρίξει τα Σκόπια; ή βαρέθηκαν να διαβάσουν παρακάτω;
Μάλλον και τα δύο 🙁
Ανάμεσα στον Αριστόβουλο Μάνεση και τον Γιώργο Κοντογιώργη
Η Συμφωνία των Πρεσπών ψηφίστηκε αντισυνταγματικά. Κατά τον συνταγματικό προσδιορισμό τους, οι βουλευτές δεν είναι εκπρόσωποι μιας μερίδας λαού, δεν πρέπει να υλοποιούν κομματικές εντολές. Είναι αντιπρόσωποι ολόκληρου του λαού.
Από μόνο του το γεγονός της ψήφου τους ενάντια στην εκδηλωμένη βούληση της πλειονότητας των Ελλήνων, είναι απλά αντισυνταγματικό.
Η κομματοκρατία είναι πέρα για πέρα αντιδημοκρατική δεδομένου ότι η κομματική-ιδεολογική συνέπεια, καθώς και η σχέση με τους ψηφοφόρους-πελάτες αντιβαίνουν στη λαϊκή κυριαρχία.
Στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία, ο βουλευτής είναι αντιπρόσωπος/πληρεξούσιος (όχι απλώς εκπρόσωπος) της ελληνικής Κοινωνίας. Ούτε εκπρόσωπος, ούτε εντολοδόχος μιας κοινωνικής μερίδας. Εφόσον αγνοεί το κοινό καλό και την κοινή βούληση για να υλοποιηθούν παραταξιακά συμφέροντα, καταργεί την προϋπόθεση του δημοκρατικού μας Συντάγματος.
Για τον Γ. Κοντογιώργη, η κομματοκρατία συνιστά μια μοναρχευομένη ολιγαρχία αφού δεν είναι ούτε δημοκρατία ούτε αντιπροσώπευση. Πρόκειται για ένα πολιτικό σύστημα/κράτος που το κατέχει ένας πρόεδρος ή ένας πρωθυπουργός, ο οποίος παίζει ταυτόχρονα τους ρόλους του εντολέα και του εντολοδόχου: Η Κοινωνία τίθεται έτσι σε sleeping mode/ιδιωτεύει.
Η Κοινωνία μπορεί όμως, για τον Γ. Κ., να αφυπνιστεί και να δημοσιολογεί στο διαδίκτυο. Μπορούν και κάποιοι δημοσιο-γράφοι να δημο-σκοπούν.
Έτσι, οι Έλληνες εντός και εκτός Ελλάδος, μπορούμε να αμφισβητήσουμε ως Δήμος τόσο την ουσία της Συμφωνίας των Πρεσπών όσο και την απόρριψη της ψήφου των απόδημων.
Ο δημοκρατικός τρόπος των Ελλήνων είναι να υπάρχουν ως Κοινωνία. Δεν διανοούνται ούτε την αποκοπή των Ελλαδιτών από τη Διασπορά ούτε τη σύγχυση της Μακεδονίας μας με το ξένο κρατίδιο.
Να αξιώσουμε μαθήματα αγωγής του πολίτη προκειμένου να διαδοθεί ότι υπάρχουν συνταγματικοί περιορισμοί για την κάθε κυβέρνηση, ότι δεν ορκίζεται για πλάκα πως θα υπηρετεί την Κοινωνία, όχι τους ψηφοφόρους της. Ότι, όπως οφείλει να κυβερνά με τη συναίνεση του Κοινοβουλίου, οφείλει να κυβερνά με τη λαϊκή συναίνεση. Το ένα δεν υποκαθιστά το άλλο. Ότι το Σύνταγμα δεν είναι υπόθεση ειδικών, συνταγματολόγων, αλλά η αυτοδέσμευση του λαού να εκφράζει τη θέλησή του μέσα από αυτό, μέσα από έναν νομικά οργανωμένο τρόπο, ως ανώτατο κρατικό όργανο.
Έστω, ας διαχυθεί στο Διαδίκτυο πως Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΤΖΙΑ!
“Έστω, ας διαχυθεί στο Διαδίκτυο πως Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ ΚΟΤΖΙΑ!”
Και μετά θα γίνει τι; Σού αρέσει, Μαρία, να ζεις στην θεωρία και όχι στην πραγματικότητα.
“Έτσι, οι Έλληνες εντός και εκτός Ελλάδος, μπορούμε να αμφισβητήσουμε ως Δήμος τόσο την ουσία της Συμφωνίας των Πρεσπών όσο και την απόρριψη της ψήφου των απόδημων” Και γιατί δεν το κάνομε;
“Ο δημοκρατικός τρόπος των Ελλήνων είναι να υπάρχουν ως Κοινωνία” Τι γνώμη έχει ο μπακάλης τής γειτονιάς σου γι αυτό; Τον ρώτησες ποτέ; Κι αυτός ψηφίζει, όπως κι εσύ και η ψήφος σας έχει την ίδια ισχύ.
“Να αξιώσουμε μαθήματα αγωγής του πολίτη…” Από ποιον;
Χρόνια τώρα διαβάζομε ότι η “κομματική πειθαρχία” είναι ενταλώς αντισυνταγματική. Ε, και; Εφαρμόζεται, ναι ή όχι;
Προφανώς επιλέγω τα Πάτρια: τον θεωρητικό-πολιτικό βίο του ευ ζην από την matrix πραγματικότητα του απλώς έμβιου όντος.
Προφανώς και ο Έλληνας “ψηφοφόρος” δεν αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη αφού τον πολίτη τον φτιάχνει η Κοινωνία.
Προφανώς, αυτό που γίνεται με τη διάχυση της αμφισβήτησης είναι η προϋπόθεση της Αυτονομίας.
Προφανώς δεν απαντάς στο σχόλιό μου….