του Δημήτρη Μακροδημόπουλου
Δεν γνωρίζω πώς αισθάνονται οι συντοπίτες μου αλλά εγώ νιώθω ότι με θεωρούν αφελή όταν εμφανίζουν ως “επιτυχία”, ως “ανασυγκρότηση” και ως “επανεκκίνηση” του σιδηροδρόμου γεγονότα που θα έπρεπε να λαμβάνουν χώρα σιωπηρά “εν κρυπτώ και παραβύστω” που λέμε. Διότι αναδεικνύουν το μέγεθος της εγκατάλειψης του Έβρου και της Θράκης και εκθέτουν αυτούς που επαίρονται αντί να απολογούνται. O υφυπουργός Υποδομών θα έπρεπε εκ καθήκοντος να πληροφορηθεί το ιστορικό της τελευταίας δεκαπενταετίας του σιδηροδρόμου στον Έβρο πριν επισκεφθεί την περιοχή στις 22 Δεκεμβρίου για να αναδείξει ως μέγιστο ένα γεγονός που αντίθετα εξέθετε την πολιτική ηγεσία της χώρας: Την επέκταση των δύο τοπικών δρομολογίων μεταξύ Αλεξανδρούπολης – Ορεστιάδας, που δρομολογήθηκαν μόλις στις 21 Οκτωβρίου, έως το Ορμένιο. Με τρόπο μάλιστα πομπώδη, με προβολή της επίσκεψής του βήμα προς βήμα από τα ΜΜΕ με την παρουσία κυβερνητικών βουλευτών του νομού, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στελεχών του σιδηροδρόμου. Αν φρόντιζε λοιπόν να πληροφορηθεί το ιστορικό της τελευταίας δεκαπενταετίας του σιδηροδρόμου στον Έβρο, τότε θα μάθαινε ότι: Μέχρι το 2008 κυκλοφορούσαν δέκα αμαξοστοιχίες στον Έβρο, ότι οι τέσσερεις από αυτές συνέδεαν το νομό με Θεσσαλονίκη και Αθήνα απ’ ευθείας. Από Ορεστιάδα στην Αθήνα απευθείας με την εμβληματική αμαξοστοιχία 602/603 τη γνωστή ως “Έβρος” που καταργήθηκε το 2008, την 604/605, τα Intercity. Μέχρι τον Ν. 3891/ 2010 η κατάσταση ήταν ανεκτή αλλά με τη διάλυση του σιδηροδρόμου που επέφερε ο νόμος με την εκδίωξη των υπαλλήλων του ΟΣΕ, απέμειναν αρχικά στον Έβρο τρία δρομολόγια που με την παραμικρή αιτία δεν κυκλοφορούσαν, μετά έμειναν δυο και στη συνέχεια ένα που δεν κυκλοφορούσε Σαββατοκύριακα και τα τελευταία χρόνια κανένα. Για Αθήνα και Θεσσαλονίκη ούτε λόγος να γίνεται. Αν τα γνώριζε όλα αυτά τότε προφανώς δεν θα αποτολμούσε να επισκεφθεί τον Έβρο με τόσο διθυραμβικό τρόπο. Όμως ποιός κυβέρνησε αυτόν τον τόπο αυτοδύναμα μάλιστα από το 1974 μέχρι σήμερα, με μια μικρή παρένθεση του ΣΥΡΙΖΑ; Δεν ήταν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ; Αυτοί έφεραν τον Έβρο και τη Θράκη στη σημερινή κατάσταση. Εξήγγειλε ο κ. υφυπουργός και την ηλεκτροκίνηση με έναρξη στο τμήμα Πύθιο – Ορμένιο με προβλεπόμενη χρηματοδότηση 260 εκ. ευρώ. Όμως τί χρειάζεται η ηλεκτροκίνηση για 2-3 τρενάκια την ημέρα, αν συνεχίσουν βέβαια να κυκλοφορούν; Διότι η ηλεκτροκίνηση έχει υψηλό κόστος για την εγκατάσταση αλλά και τη συντήρηση με υλικά εισαγόμενα. Πότε επενδύεις στην ηλεκτροκίνηση; Το κριτήριο είναι ένας ελάχιστος όγκος μεταφοράς ανά χιλιόμετρο που απέχει παρασάγγας από τη σημερινή κατάσταση Η χειρότερη είδηση που μετέφερε ο υφυπουργός και αφορά ολόκληρη τη Θράκη είναι ότι θα επανασυνδεθεί σιδηροδρομικά με την υπόλοιπη Ελλάδα μέχρι το 2027!!! Δηλαδή θα συνεχίσει να παραμένει αποκομμένη από την υπόλοιπη Ελλάδα, ενώ ήταν συνδεδεμένη με τακτική κυκλοφορία από την εποχή του Αβδούλ Χαμίτ χωρίς καμία υπερβολή. Είναι δυνατό ο Επίτροπος Μεταφορών στην Κομισιόν να είναι Έλληνας και πρόεδρος της Επιτροπής Μεταφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Ελληνίδα και να συμβαίνουν όλα αυτά; Ποιός είναι ο ρόλος τους;
Ακούσαμε τον Οκτώβριο τον πρωθυπουργό της χώρας στην Ορεστιάδα, στα πλαίσια της εκδήλωσης “Εθνική Στρατηγική για την Περιφερειακή και Τοπική Ανάπτυξη. Συζητάμε, Αποφασίζουμε, Συζητάμε, Προχωράμε, ΜΑΖΙ για τον Έβρο”, να εξαγγέλλει μέτρα και να τα εστιάζει στον κεντρικό και το βόρειο Έβρο όπου η δημογραφική κατάρρευση επέφερε την ερήμωσή τους. Τα μέτρα παρά τα κίνητρα δεν πρόκειται να αποδώσουν, δεν θα επανέλθουν οι κάτοικοι στην περιοχή ούτε θα εγκατασταθούν νέοι διότι τα μέτρα αγνοούν τα βασικότερο κίνητρο: την εξασφάλιση εργασίας. Παρά τις εξαγγελίες η πολιτική ηγεσία της χώρας έπραξε τα πάντα για την παραγωγική και τη δημογραφική απαξίωση της περιοχής. Μεγάλες βιομηχανικές μονάδες έκλεισαν (ΕΖΑΧ, κρέατος ΘΡΑΚΗ, κ.α) συμπαρασύροντας μεσαίες και μικρότερες επιχειρήσεις, δημόσιες υπηρεσίες και τράπεζες αποχώρησαν και αντί να δοθούν κίνητρα στους νέους των χωριών επάνδρωσαν τη συνοριοφυλακή εγκαθιστάμενοι στα αστικά κέντρα συμπαρασύροντας και τους ανιόντες γονείς τους. Ούτε κατόρθωσαν να αξιολογήσουν τη μεγάλη κοινωνική συμβολή του σιδηροδρόμου πέραν του τομέα των μεταφορών. Με προσωπικό αριθμητικά υπολογισμένο βάσει του Προγράμματος εργασιών που εισήγαγε η γαλλική SOFERAIL από τη δεκαετίας του 1970 και κατανεμημένο σε ομάδες Γραμμής με έδρες χωριά, όπως Δίκαια, Μαράσια, Πύθιο, Τυχερό, Κίρκη, Μέστη, κ.α., όπως και σε ολόκληρη την Ελλάδα κατά μήκος του σιδηροδρομικού δικτύου, δημιουργούσε έναν πυρήνα 12 – 15 οικογενειών και κοντά σε αυτούς άλλες τόσες και περισσότερες των γονιών τους με αποτέλεσμα να λειτουργεί το σχολείο, ένα καφενείο, ένα παντοπωλείο, η εκκλησία, συμπαρασύροντας και άλλους συγχωριανούς να παραμείνουν. Από τις αρχές του 2000 ο νεοφιλελευθερισμός τα συμπαρέσυρε όλα μηδενίζοντας το προσωπικό. Σήμερα η συντήρηση της γραμμής ανύπαρκτη έως υποτυπώδης, όταν εκτελείται, ανατίθεται σε ιδιωτικές εταιρείες και έχει προσλάβει επιλεκτικό και πυροσβεστικό χαρακτήρα διαλύοντας τον κοινωνικό ιστό ολόκληρων περιοχών.
Μακροδημόπουλος Δημήτρης
Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412
29/12/2024