του Παντελή Σαββίδη
Η Ελλάδα είναι προσανατολισμένη στον δυτικό συνασπισμό και αυτή είναι μια στρατηγική επιλογή στη λογική του μη χείρον βέλτιστον. Απο άποψη δημοκρατίας και νοοτροπίας, στο παρελθόν, η Ελλάδα είχε ταυτότητα και άφησε το αποτύπωμά της στην εξέλιξη της ανθρωπότητες. Μέχρι που έγινε εθνικό κράτος οπότε, ακόμη, δεν κατάφερε να μαζέψει τα συστατικά στοιχεία της. Η Ελλάδα, σήμερα, δεν έχει ούτε ταυτότητα, ούτε έρμα. Είναι ένα σύνολο ατόμων που το καθένα προσπαθεί να βολευτεί μέσα σε ένα ανοργάνωτο κράτος. Η λογική του κράτους παραμένει κοτζαμπάσικη και το αποτέλεσμα είναι χαοτικό αν και το χάος παράγει τάξη. Στην ελληνική περίπτωση τάξη δεν διακρίνεται.
Ο δυτικός προσανατολισμός της χώρας της επιβλήθηκε, από την εποχή του Μαυροκορδάτου, από την αρχή της Επανάστασης. Δυτικός ήταν και ο προσανατολισμός της μεγαλύτερης πολιτικής προσωπικότητας της σύγχρονης εποχής του Ελευθέριου Βενιζέλου. Ο προσανατολισμός αυτός κρίθηκε την δεκαετία του 1940 και έμεινε σταθερός.
Είναι η καλύτερη από τις δυνατές επιλογές.
Η σύγχρονη Ελλάδα δεν μπορεί να προβάλει το δικό της διαχρονικό στίγμα διότι οι σύγχρονοι Έλληνες δεν το έχουν αφομοιώσει. Υφέρπει, υποσυνείδητα, ως πολιτισμικό DNA.
Είτε ως επιλογή είτε ως επιβολή ο προσανατολισμός προς τις χώρες της δύσης είναι προτιμότερος των άλλων εναλλακτικών.
Η δύση, άλλωστε, κυριάρχησε εδώ και πολλά χρόνια και η κυριαρχία αυτή ευνόησε τις χώρες που συντάχθηκαν μαζί της.
Αλλά, όπως συμβαίνει πάντοτε, η κυριαρχία οδηγεί στον αλαζονεία. Και η απόλυτη κυριαρχία, όπως συνέβη με τη δύση μετά το 1990, οδηγεί στην απόλυτη αλαζονείας. Ιδίως όταν η ηγέτης δύναμη δεν κατευθύνεται από πρόσωπα με υψηλή παιδεία και αίσθηση ευθύνης αλλά από καουμπόϋδες που νομίζουν, μονίμως, πως έχουν να κάνουν με την άγρια δύση και την άγρια ανατολή.
Η υπόθεση Ουκρανία είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα συμπεριφοράς μιας δύναμης (ΗΠΑ) που παρόλο που δικοί της σοφοί προειδοποίησαν για τις συνέπειες η αίσθηση παντοδυναμίας την οδήγησε στην σύγκρουση.
Το ίδιο και η άκριτη, και τυφλή, υποστήριξη του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή που οδήγησε στη γενοκτονία που διαπράττεται.
Παρόλα αυτά μεταξύ των εναλλακτικών προτάσεων που υπάρχουν η ελληνική επιλογή δεν μπορεί να είναι παρά δυτική. Αν θέλετε, η δυτική ένταξη είναι που κρατά τις σημερινές ισορροπίες και την όποια ασφάλεια της χώρας παρά το γεγονός ότι πριν 50 χρόνια οι δυτικές δυνάμεις ενήργησαν δολίως στην περίπτωση της Κύπρου.
Η δύση δεν χειρίσθηκε καλά τη δύναμή της και έχει περάσει στην ύβρη. Η ύβρις, όμως, τιμωρείται.
Είναι η δύση που ώθησε παγκόσμιες δυνάμεις να συσπειρωθούν και να αναζητήσουν τρόπους που θα μειώνουν ή θα εξαλείφουν, εντελώς, την εξάρτηση από τα δυτικά κέντρα και, κυρίως, τις ΗΠΑ.
Οι BRICS που θα συναντηθούν από τις 22 ως τις 24 Οκτωβρίου στο Καζάν αποτελούν μια τέτοια προσπάθεια.
Θέλουν να σχηματίσουν μια κοινότητα χωρών που θα συνεργάζεται, κυρίως, σε οικονομικά ζητήματα, λιγότερο πολιτικά και δεν προβλέπονται, προς το παρόν, στρατιωτικά με κύριο στόχο την οικονομική απεξάρτηση από τις ΗΠΑ.
Οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν τους διεθνείς θεσμούς που ήλεγξαν ως μακρύ χέρι της πολιτικής τους και αυτό ανάγκασε ισχυρές και πολυπληθείς χώρες να αναζητήσουν εναλλακτικές λύσεις.
Οι BRICS και άλλες διεθνείς συσπειρώσεις είναι τα κύτταρα νέων διεθνών πόλων ισχύος μεταβάλλοντας το σημερινό σύστημα από μονοπολικό σε πολυπολικό.
Ο μονοπολισμός δημιούργησε με την αλαζονεία του πολλά προβλήματα. Ο πολυπολισμός είναι μια εξέλιξη ευκταία.
Το ελληνικό πρόβλημα με τον πολυπολισμό είναι ότι η δύση υποχωρεί από τον ηγετικό θρόνο της και είναι άγνωστο τι αποδομητικές διεργασίες θα επιφέρει αυτή η υποχώρηση.
Υποτίθεται ότι η Ευρώπη ετοιμάζεται για την νέα αυτή περίοδο αλλά δεν έχει την ηγεσία να την καθοδηγήσει. Η εικόνα της μοιάζει παιδικής χαράς.
Το προβληματικό για την Ελλάδα είναι ότι καθώς είναι ενταγμένη στη δύση έχει δομήσει την άμυνά της στα δυτικά πλαίσια. Και οποιαδήποτε αποδόμηση της δύσης θα εξασθενίσει την συνοχή της και την δυνατότητά της να υποστηρίξει τα μέλη της.
Μια μακρά περίοδος ευζωίας άλλαξε τα πρότυπα και τις αντιλήψεις των δυτικών χωρών και το μόνο που θα μπορούσαν να προβάλλουν ως διεθνή παρουσία σκληρής ισχύος είναι η υψηλή τεχνολογία των συστημάτων που θα διαθέτει. Αλλά και αυτή η απόσταση από τις ανταγωνίστριες χώρες υποχωρεί.
Στην ελληνική, δε, περίπτωση υπάρχει και ο ανταγωνισμός με την Τουρκία ο οποίος σε στρατιωτική ισορροπία είναι αγωνιώδης.
Εν κατακλείδι, η ανθρωπότητα χρειάζεται νέους πόλους ισχύος για να επέλθει μια διεθνής ισορροπία. Αλλά ο πολυπολικός κόσμος επιβάλλει στη χώρα μας να σκεφθεί πως θα διασφαλίσει την ύπαρξή της.
Γίνονται τέτοιοι προβληματισμοί; Ή η χώρα θα βρεθεί μετέωρη στη Νέα Τάξη που, οπωσδήποτε, διαμορφώνεται;
Αφού γράψουμε αυτό που λένε πολλοί πιστοί ,κάθε μονοθεϊστικής θρησκείας -φυσικά και οι Έλληνες ορθόδοξοι – ότι ”ο Θεός γελά όταν κάνουν σχέδια οι άνθρωποι” ,συγχαίρουμε τον κ. Σαββίδη για το άρθρο -οιονεί αυτογνωσίας μας-, που περιέχει την επιτομή της σωτήριας φιλοδυτικής στάσεως και τοποθετήσεως όλων των κυβερνήσεων του νέου κράτους μας μας προς την σωστή πλευρά της Ιστορίας-για να θυμηθούμε μια φράση που συχνά χρησιμοποιεί ο σημερινός πρωθυπουργός μας-πλην διαφωνούμε ότι δεν επίκειται ο ιστορικός χρόνος που θα επέλθει η καταστροφή του μονοπολικού κόσμου και οι όποιοι άλλοι υπολογίσιμοι από τώρα πόλοι θα εξαρτώνται- πλην της Κίνας – από την ”άγρια Δύση”, η οποία, παρ’ότι τώρα δεν είναι ”στ’απάνω της” διεξάγει δύο πολέμους (ο ένας στην Μέση Ανατολή νικηφόρος) και μετά τις Αμερικανικές εκλογές ”δεν θα γονατίσει” και ”για να το τελειώνουμε”
ΑΝ , δεν συμμορφωθεί η Τουρκία (για την οποίαν γίνεται λόγος στο άρθρο) θα την διαλύσει.
Νομίζω πως την εξοπλίζει για τους άλλους στην Ανατολή και όχι για εμφύλιο στο ΝΑΤΟ.
Αυτό το γνωρίζουν -νομίζω- πολύ καλά οι ελίτ της Τουρκίας από το 1952 που αυτή και η Ελλάδα μας έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ, το οποίο επεκτείνεται προς βορρά και πρόσφατα απέκτησε νέο και έμπειρο Γενικό Γραμματέα .
Υ.Γ Καί η χώρα μας καί όλες οι μικρές χώρες του ΝΑΤΟ φρόνιμο είναι να μη περιμένουμε ότι θα πρωτοστατήσουν σε γεωπολιτικές επιλογές και παιχνίδια ,αλλά ειδικά εμείς να μην ανησυχούμε γιατί, όπως οι Δυτικοί μας γλύτωσαν το 1945 στην Γιάλτα έτσι δεν θα μας χαρίσουν στους ”Ανατολίτες” με διαφορετικές αξίες και δημοκρατικά κεκτημένα.
Έχουμε και Κρήτη, Κύπρο και Αλεξανδρούπολη και Ραφάλ και f-16 και θα έχουμε και f-35 .Τυχαίο ;. Τίποτε δεν είναι τυχαίο .
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ .
Ποια είναι η σωστή πλευρά της Ιστορίας και με ποια κρητήρια;
Σε ρώτησα κάτι, αλλά απάντηση δεν έδωσες. Αν χρησιμοποιείς εκαφράσεις/αρλούπμπες τού Μητσοτάκη, σαν παπαγάλος, χωρίς να τις καταλαβαίνεις, ασφαλώς και πάλι δεν φταίει “ο κ. Επισκέπτης”. Ή μήπως φταίει και γι αυτό.
Η αλήθεια είναι, ότι πέρα από την Δύση δεν υπήρχε άλλη επιλογή την στιγμή της εθνεγερσίας. Επίσης η στιγμή της παγκόσμιας προσφοράς του Ελληνισμού δεν σταμάτησε με την δημιουργία εθνικού κράτους αλλά ουσιαστικά σταμάτησε από τον καιρό τον οποίο η ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία, το Βυζάντιο, εμπιστεύθηκε την στρατιωτική του δύναμη σε Βάραγγους μισθοφόρους και την εμπορική της και ναυτική δραστηριότητα στους Βενετούς.
Δεδομένου του βαθμού εξάρτησής μας από την Δύση δεν θεωρώ ότι είναι προς το συμφέρον μας να υπάρξει πολυπολικός κόσμος. Όταν τα χαρτιά σου τα κρατά άλλος, δεν είναι φρόνιμο να ζητάς να ξαναανακατευτεί η τράπουλα.
Η Δύση με την πολιτική της ενθάρρυνε τον πολυπολικό κόσμο.
Το γεγονός, ότι η πολιτική των ΗΠΑ και κατ’ επέκταση του ΝΑΤΟ δημιουργούν δυσαρεστημένους, οι οποίοι με την σειρά των αναζητούν εναλλακτικές στρατηγικές, δεν σημαίνει, ότι η Δύση ενθαρρύνει τον πολυπολικό κόσμο.
¨ Η Ελλάδα είναι προσανατολισμένη στον δυτικό συνασπισμό και αυτή είναι μια στρατηγική επιλογή στη λογική του μη χείρον βέλτιστον. ¨
Αὐτό θεωρῶ ὅτι συνέβη καί ἐπειδή στήν Δύση ἐξελίχθηκε ὁ πολιτισμός πού στηρίχθηκε στά ἴχνη καί τίς ἀρχές τοῦ ἀρχαίου ῾Ελληνικοῦ πολιτισμοῦ. ῾Ο Δυτικός πολιτισμός ἀφομοίωσε κάποια στοιχεῖα ἀπό τόν μοναδικό παγκόσμια ῾Ελληνικό πολιτισμό καί δέν μιλάει τήν γλώσσα του. ῾Η γλώσσα αὐτή, ἰδιαίτερη ἀπό τότε πού δημιουργήθηκε μέ τά πολλά φωνήεντα καί τά πνευματικά νοήματα πού ἀποτυπώνει, γλώσσα ἀθανασίας, μιά γλώσσα πού κυριολεκτεῖ μές τά μυστήρια καί δέν ἔχει σκοπό νά ἀλλοιώσει τό πρόσωπο, τήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, ψυχή πού εἶναι φορέας ἀθανασίας. ᾿Αλλοίωση πού μπορεῖ νά καταφέρει ἄς ποῦμε καί ἡ τεχνητή νοημοσύνη σήμερα, ἀπό τά ἀρνητικά της.
῾Η ὕπαρξη τοῦ πολιτισμοῦ μας στήν ᾿Ανατολή, ἀπό τήν ἀρχαιότητα ὅπως καί τό Βυζάντιο, ἀγνοεῖται ἤ ἀλλοιώνεται ὅσο δέν εἶναι κατανοητή ἡ συνέχεια καί λόγω τῆς μοναδικότητάς μας δέν μπορεῖ νά ἑρμηνευθεῖ ἀπό ἄλλους.
Δέν θά μποροῦσε νά εἶναι κατανοητή ἡ πορεία καί ὁ σκοπός τοῦ Μεγάλου ᾿Αλεξάνδρου στήν ᾿Ανατολή μέ ἄγνοια τῆς συνέχειας τοῦ πολιτισμοῦ μας, ὅπως δέν εἶναι σκοπός νά ἀγνοήσουν ἤ νά σβήσουν τήν ἱστορία του γιά νά τόν κάνουν Κωνσταντινοπολίτη. Γιατί ἡ Κωνσταντινούπολη εἶναι συνέχεια καί αὐτή τῆς προηγούμενης ἱστορίας, καί ἐκεῖ ἀγνοούνται οἱ λόγοι καί οἱ ἀρχές ἄν δέν γνωρίζουν αὐτήν τή γλώσσα τήν κυριολεκτική. ῾Η σκοπιμότητα καταπατᾶ τήν ἀλήθεια ὅταν ἀλλοιώνει πρόσωπα. Οἱ εἰκόνες στήν ᾿Ορθοδοξία ἐκφράζουν ἀλήθεια. ῾Ο Μέγας Κωνσταντῖνος θεωροῦσε ὅτι εἶναι τό ἀνάλογο τῆς γέννησης τοῦ Υἱοῦ τῆς Παναγίας σέ πιό κάτω γήινο ἐπίπεδο καί αὐτή τή σχέση μάνας καί γιοῦ ἀποτυπώνουν οἱ σχετικές εἰκόνες. ῾Η Κωνσταντινούπολη εἶναι κτισμένη ὄχι γιά ἄνδρα ἀλλά ἀπό ἄνδρα, τόν Κωνσταντῖνο, γι αὐτό λέγεται Κωνσταντίνου πόλη. Οἱ μεγάλες ἀλήθειες τοῦ ῾Ελληνισμοῦ στηρίζονται σέ ἁπλά νοήματα.
᾿Από τόν συνολικό πολιτισμό μας πού ἐτιμήθη παγκόσμια, σήμερα δέν ἔχει μείνει τίποτα σχεδόν ὄρθιο, γιατί δέν ἐρευνᾶται ἡ οὐσία καί ὁ σκοπός τοῦ νοήματός του πού εἶναι ὁ ἄνθρωπος καί ἡ ἀθανασία, ἀλλά ἀρκετοί ἀναλώνονται σέ κατηγορίες καί ἀναζήτηση ἐνοχῶν καί ἐνόχων.Παρατηρεῖται παγκόσμια μεγάλη ἔνδεια σέ ὑψηλά ἀνθρώπινα νοήματα καί ἀναζητήσεις.
ΠΟΙΑ ΔΥΣΗ (ΕΥΡΩΠΗ αρχικά) -αυτή που άρχισε να γίνεται- και είναι αυτή που είναι- μετά το 1000 μ .Χ ,όταν σταμάτησαν οι μετακινήσεις των μικρών λαών(παρεών ) και την κατέκλυσαν τα μεγάλα -Γερμανικό και Σλαβικό- φύλα , όταν διασπάστηκε ο Χριστιανισμός , όταν με τους Άραβες που μετέφρασαν τους αρχαίους μας ,με τις ιδέες και αξίες των οποίων άρχισε η λεγόμενη Αναγέννηση και όταν τον Ελληνισμό τον άφησαν να κατακτηθεί από τους Οθωμανούς από το 1071 μέχρι το 1453 μ. Χ –
ΑΥΤΗ Η ΔΥΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΚΝΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΡΩΜΑΪΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΙΣΜΟΥ, ΠΟΥ ΤΟΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΕΓΡΑΨΕ ΠΡΩΤΟΣ ;.
ΚΑΙ για να ξαναθυμηθούμε την Δύση-Ευρώπη δεν είναι αυτή, που από τον 15ο αιώνα μέχρι την 10ετία του 1960 μ. Χ ,κατείχε με τις αποικίες της -σχεδόν εκατό τοις εκατό- άλλες τρεις Ηπείρους ,την Αμερική , την Αφρική και την Αυστραλία και τις οποίες τώρα ”ελέγχει” πολιτιστικώς και οικονομικώς ,αφού τις ενέταξε στον όρο ΔΥΣΗ και στους Διεθνείς Οργανισμούς, που ίδρυσε και στις οποίες ”επέβαλε” την πολυκομματική Δημοκρατία ,την γλώσσα-την Αγγλική-και τον τρόπο ζωής των λαών τους.;.
Πως θα μιλούσαμε-κοντά 20 χρόνια- αν δεν υπήρχε αυτό το υπόβαθρο για παγκοσμιοποίηση;.
Φυσικά οι μεγάλες και πλούσιες αποικίες αυτής Δύσης, που έγιναν ανεξάρτητα κράτη πρόκοψαν οικονομικά και διεκδικούν να γίνουν πόλοι πολιτικής , αλλά δεν σας -μας-κάνει εντύπωση ότι καμία δεν είναι στους G-7 και όλες στέλνουν τα καλύτερα μυαλά τους στην Δύση και βδελύσσονται -ως ”οπισθοδρομική” και απάνθρωπη- την λεγόμενη Ανατολή (που είναι πανάθεμα την ) και ό,τι αυτή εκπροσωπεί;.
Μόνο ,αν αποφασίσει να αυτοκτονήσει η Δύση- που δεν φαίνεται στο εγγύς μέλλον- ”θα χάσει από τα μάτια της” τους πόλους (BRICS) -εκτός της ανταγωνίστριας της Κίνας-, οπότε η Ελλάδα μας της .Ευρωπαϊκής Ενώσεως και του ΝΑΤΟ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΕΩΡΗ .
Ας είναι καλά-εκεί που είναι -οι μεγάλοι ηγέτες μας του νέου κράτους από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο μέχρι τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που μας έβαλαν και μας κράτησαν στην Δύση ,όπως ανωτέρω την περιγράψαμε .
Φρονώ πως έπρεπε να γιορτάζουμε οι Πανέλληνες και την νίκη μας επί του εγχωρίου και ξένου κομμουνισμού της Ανατολής στις 30 Αυγούστου του 1949 και την είσοδο μας στην ΕΟΚ-Ε.Ε στις 28 Μαϊου του 1979.
Σταύρος Αθαν. Ναλμπάντης (για τυχόν διάλογο).
“την νίκη μας επί του εγχωρίου και ξένου κομμουνισμού της Ανατολής στις 30 Αυγούστου του 1949”
Αυτό ξαναπές το.
Αλλά έχουμε ακόμα ανοιχτούς λογαριασμούς με δαύτους.
Δεν θα πρότεινα τον εορτασμό αυτής της νίκης ,εάν είχαμε προβλήματα. Ο κομμουνισμός ”απόθανε” εδώ και 35 χρόνια και ”πήρε στο λαιμό του” και τον σοσιαλισμό και την σοσιαλδημοκρατία και τώρα πια και οι τρεις ”τ’ώρριξαν”στην προστασία των πάσης φύσεως δικαιωμάτων , επειδή ακριβώς δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματα επιβίωσης των πολιτών με ένα κράτος αμοιβάδα που υπόσχονται .
Τώρα πια προβληματίζουν η τιθάσευση του κράτους και ο έλεγχος της τεχνικής νοημοσύνης, που θα επικρατήσει στην επόμενη 10ετία.
Να το ξαναγράψω. Να συγχωρούμε ,αλλά να μη ξεχνούμε , όταν μάλιστα δεν ξεχνούν και οι Ελλαδίτες πάσης αποχρώσεως αριστεροί τις πομπές τους.
Καλή συνέχεια.