Η δημοσίευση των πρακτικών για όσα έγιναν στο Κραν Μοντάνα θα μπορούσε απλώς να σχολιαστεί ως μια συνεισφορά στην καλύτερη ανάγνωση των γεγονότων, έστω και μόνο για την ιστορία. Όπως, ας πούμε, το είπε χθες ο Αβέρωφ Νεοφύτου. Ότι «τα έγγραφα είναι μέρος της ιστορίας, δεν χρειάζονται σχολιασμό όταν είναι έγγραφα, αυθεντικά, που κανείς δεν τα αμφισβητεί». Προφανώς το είπε έτσι για να αποφύγει να σχολιάσει το περιεχόμενο τους. Αλλά το αποφεύγουν και όσοι άλλοι εδώ και τέσσερα χρόνια παραμυθιάζουν τον κόσμο ότι στο Κραν Μοντάνα χάσαμε μια μεγάλη ευκαιρία διότι η Τουρκία ήθελε να φύγει από την Κύπρο και δεν την άφησε ο Αναστασιάδης.
Δεν περιορίζονται, όμως, στην ιστορική σημασία των εγγράφων. Πλάθουν καινούργια παραμύθια για να μπορούν να σκεπάζουν τα γεγονότα με εκτιμήσεις και συμπεράσματα της φαντασίας τους. Οι χειρότεροι είναι όσοι διαδίδουν ότι αυτά τα πρακτικά είναι αποσπασματική δημοσιοποίηση, ότι η επιλογή του χρόνου δημοσίευσης είναι ύποπτη, ότι υπάρχουν κι άλλα πρακτικά που αποκρύβονται… Τέτοιες αυθαιρεσίες. Με μοναδικό στόχο να υποβαθμιστεί η σημασία αυτών των πρακτικών διότι αποκαλύπτουν πέρα για πέρα τους τουρκικούς στόχους, τους οποίους και βεβαίως γνωρίζουμε όλοι, αλλά πολλοί προσπαθούν να τους σκεπάσουν κάτω από ασάφειες και μεταξωτές κορδέλες για να συνεχίζουν να κοροϊδεύουν την κοινή γνώμη. Τι έχουν να κερδίσουν είναι ένα μυστήριο. Πάντως, η Κύπρος δεν κερδίζει τίποτα.
Είναι ακόμα πιο μυστήριο όταν αυτό το κάνει ο μέχρι προχτές ηγέτης του μεγάλου ΑΚΕΛ, ο Άντρος Κυπριανού, ο οποίος αρθρογράφησε για τα έγγραφα που αποκάλυψε ο Φιλελεύθερος και μιλούσε για «αποσπασματική δημοσιοποίηση πρακτικών από συναντήσεις στο Κραν Μοντάνα». Εδώ και μια βδομάδα δημοσιεύουμε ολόκληρα τα πρακτικά, όπως τα κατέγραψε ο πρακτικογράφος των Ηνωμένων Εθνών. Ούτε αποσπασματικά, ούτε επιλεκτικά. Λέξη προς λέξη. Αν ο κ. Κυπριανού έχει άλλα πρακτικά που επιβεβαιώνουν τα δικά του συμπεράσματα ή που αποδεικνύουν ότι τα δικά μας είναι αποσπασματικά γιατί δεν τα δημοσιεύει κι αυτός να μάθουμε κι εμείς από πού βγάζει τα συμπεράσματα του; «Όσοι ασχολήθηκαν σοβαρά με το τι έγινε στο Κραν Μοντάνα», έγραφε, «γνωρίζουν πολύ καλά ότι στις 5 η ώρα το απόγευμα μεταφέρθηκε στον κ. Αναστασιάδη από τον ΟΗΕ η θέση ότι η Τουρκία ήταν έτοιμη να συζητήσει το θέμα της κατάργησης των εγγυήσεων αν εμείς δεχόμαστε την πολιτική ισότητα και τη συζήτηση της εκ περιτροπής Προεδρίας». Κι αυτό, αφού σημειώνει ότι το πρακτικό που δημοσιεύσαμε για τη συνάντηση Γκουτέρες – Τσαβούσογλου «έγινε το μεσημέρι» κι εκεί ήταν οι αρχικές θέσεις της Τουρκίας.
Όμως, γιατί να ενημερώνεται η κοινή γνώμη από όσα λέει ότι γνωρίζει ένας κομματικός αρχηγός, που αναζητεί την αυτοδικαίωση, όταν μπορεί να ενημερωθεί απευθείας από τα έγγραφα των Ηνωμένων Εθνών. Δεν είναι θέμα ερμηνείας ή παρερμηνείας, όσοι δεν ικανοποιούνται από την ερμηνεία που δίνουμε εμείς ως δημοσιογράφοι μπορούν να διαβάσουν μόνο τα πρακτικά και να βγάλουν δικά τους συμπεράσματα. Η συνάντηση του Τσαβούσογλου με τις απόλυτες θέσεις για μετονομασία των εγγυήσεων και όχι κατάργηση και για παραμονή τουρκικών στρατευμάτων ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ, έγινε στις 4.30 (αυτή την ώρα έγραψε ο πρακτικογράφος Ματίας Σούστερ, και η συνάντηση Γκουτέρες – Αναστασιάδη έγινε στις 6. Στις 5 η ώρα από ποιον μεταφέρθηκε στον Αναστασιάδη άλλη θέση της Τουρκίας; Άκου παραμύθι τώρα! Σαν να παίζουμε με τα λεπτά, ενώ είναι με τη μοίρα του τόπου μας που παίζουμε.
Θα δούμε, βέβαια, αύριο ποιες ήταν οι τελικές θέσεις της Τουρκίας, με τη δημοσίευση των πρακτικών από το δείπνο του ναυαγίου, αλλά το πιο σημαντικό ερώτημα από αυτή την ιστορία των ημερών –δεν είναι καινούργιο αλλά το κορύφωσε η αποκάλυψη των πρακτικών και οι αντιδράσεις που προκάλεσε- είναι πόσοι και ποιοι είναι αποφασισμένοι να προσφέρουν τη νομιμοποίηση που ζητά η Τουρκία. Νομιμοποίηση του ρόλου της στην Κύπρο, νομιμοποίηση του κατοχικού στρατού, και υποθήκευση στην Τουρκία του μέλλοντος των Κυπρίων. Ωμή πραγματικότητα. Τα φτιασιδώματα και οι φραστικές ακροβασίες υποκειμενικών συμπερασμάτων δεν την αλλάζουν.
Φιλελεύθερος
Τα όσα έγιναν στο παρελθόν θα πρέπει να εξετάζονται γι’ αυτά που θα πρέπει να γίνουν στο μέλλον. Το δόγμα της απελευθέρωσης της Κύπρου θα υποστηριχθεί καλύτερα με την Κύπρο εντός του ΝΑΤΟ. Μόνος του ο Ελληνισμός δεν θα μπορέσει να απελευθερώσει το βόρειο τμήμα. Αν οι επιβεβαιωτικές έρευνες των Αμερικανών πάνε καλά ανοίγει άλλος κύκλος προσέγγισης του Κυπριακού. ΗΠΑ και Γαλλία μπορούν να σπρώξουν (διπλωματικά / στρατιωτικά) την Τουρκία έξω από νησί για να εκμεταλλευτούν τα κοιτάσματα.
Ο Ελληνισμός πρέπει να ετοιμάζεται για σοβαρές εξελίξεις στην Κύπρο. Δεν μπορεί η Ελλάδα να έβαλε τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ για να εδραιωθούν ως κράτος και ο Ελληνισμός να υποφέρει από τους τακτικισμούς του κάθε Γκουτιέρες στην Κύπρο. Η πιθανή αίτηση ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ θα δώσει άλλη δυναμική στο Κυπριακό.