Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι το ΝΑΤΟ εφαρμόζει διαχρονικά και ευλαβικά το γνωστό δόγμα Λουνς. Ο Ολλανδός Γ.Γ. του ΝΑΤΟ (1971-1984) απέστειλε τον Μάιο του 1980 έγγραφο προς όλα τα όργανα του ΝΑΤΟ και ζήτησε να μην περιλαμβάνονται στην κατανομή συμμαχικών πιστώσεων “αμφισβητούμενες περιοχές διότι δημιουργούσαν πολιτικά προβλήματα στο ΝΑΤΟ”.
Εμμέσως δηλαδή ξεκαθαρίστηκε ότι το ΝΑΤΟ δεν θα εμπλέκεται στις διμερείς διαφορές των Συμμάχων. Όπερ εστί μεθερμηνευόμενον, ότι το ΝΑΤΟ δεν περιλαμβάνει στις ασκήσεις του περιοχές τις οποίες η Τουρκία θεωρεί ότι οφείλουν να είναι αποστρατικοποιημένες, ευνοώντας φυσικά τις τουρκικές απαράδεκτες θέσεις.
Το δόγμα Λουνς λοιπόν παραμένει ακόμη σε ισχύ και ενίοτε εκφράζεται και πιο ωμά, όπως για παράδειγμα το φθινόπωρο του 2020 όταν ο πρώην ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο μίλησε περί ανάγκης “μειώσεως του στρατιωτικού αποτυπώματος στο Αιγαίο”.
Ο Πρέσβης ε.τ. Γιώργος Αϋφνατής
γράφει με νόημα ότι “η θεσμική επιβεβαίωση της αποστρατικοποίησης των νησιών του Αιγαίου είναι για τις ΗΠΑ όχι μόνο αποδεκτό τίμημα [προκειμένου να ρυμουλκηθεί η Τουρκία μακράν και εναντίον της Ρωσίας] αλλά υπό τις περιστάσεις και επιβεβλημένη στόχευση”… Προφανώς στη λογική του αντισταθμίσματος για την Τουρκία.
Πέραν τούτου, εάν λάβουμε υπόψη ότι οι Αμερικανοί βάζουν πάντοτε προϋποθέσεις στη χρήση των οπλικών συστημάτων (δεν αποδεσμεύουν στρατηγικά οπλικά συστήματα στην Ελλάδα, και αυτά που τελικά αποδεσμεύουν, δίδονται υπό όρους) τα οποία μας προμηθεύουν αλλά και την εκπεφρασμένη θέση τους υπέρ της αποστρατικοποίησης ελληνικών νήσων με το Δόγμα Λουνς, είναι άξιον απορίας με ποιά λογική οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες προωθούν την αντικατάσταση μείζονων -αξιόμαχων- ρωσικών οπλικών συστημάτων τα οποία φυλάνε Θερμοπύλες στο Ανατολικό Αιγαίο και όχι μόνο.
Έτσι, εάν υποθέσουμε ότι θα αντικατασταθούν τα ρωσικά οπλικά συστήματα με αντίστοιχα αμερικανικά (τα οποία μπορεί να είναι εφάμιλλα ή και επαυξημένων δυνατοτήτων), το ερώτημα είναι:
α) Θα επιτραπεί η απρόσκοπτη χρήση τους, ή θα υπάρξουν “παρεμβολές” σε περίοδο κρίσης;
β) Θα επιτραπεί η εγκατάστασή τους σε περιοχές τις οποίες η Τουρκία θέλει να αποστρατικοποιηθούν ή θα εφαρμοστεί και πάλι το δόγμα Λουνς;
Μήπως η αντικατάσταση των ρωσικών οπλικών συστημάτων, συνεπάγεται και την αυτόματη έμμεση αποστρατικοποίηση;
Δεδομένης μάλιστα της στάσης που κράτησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη έναντι της Ρωσίας στο ουκρανικό, εκτιμάται ότι αργά ή γρήγορα τα ρωσικά οπλικά συστήματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων θα ξεμείνουν από απάρτια -χωρίς δυνατότητα αντικατάστασής τους-, συνακόλουθα εμμέσως θα αφοπλιστούν. Άρα το ορθότερο ερώτημα που τίθεται είναι:
Μήπως η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει παγιδεύσει την χώρα -το ελαφρυντικό της επιπολαιότητας επί θεμάτων που άπτονται της Εθνικής Ασφάλειας δεν αναγνωρίζεται- σε τροχιά έμμεσης αποστρατικοποίησης που δεν έχει γυρισμό;
Κατ’αρχάς το δόγμα ΛΟΥΝΣ -ανώτερου υπαλλήλου του ΝΑΤΟ ,όπως όλοι οι Γ.,Γ.- δεν περιλαμβάνεται στην ιδρυτική πράξη του ΝΑΤΟ, στο οποίο και η Ελλάς και η Τουρκία ενταχθήκαμε ταυτοχρόνως το 1952.
Είναι μια άποψη αυτού του Γ..Γ του ΝΑΤΟ στην ένταση της Ελληνοτουρκικής κρίσης , κυρίως λόγω του Κυπριακού , αλλά και των κινήσεων του ΧΟΡΑ , που έκανε ”βόλτα” στο Αιγαίο και την συστηματική στρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου (μάνα εξ ουρανού) από την δυνατή κυβέρνηση του αειμνήστου Καραμανλή για άμυνα έναντι της από τότε αναθεωρητικής Τουρκίας και του Ντεμιρέλ και του Ετσεβίτ, στρατιωτικοποίηση η οποία δεν είχε πραγματοποιηθεί νωρίτερα -παρά το πολεμικό κλίμα που επικρατούσε μεταξύ των δύο χωρών μας από το 1964-1974 (στείλαμε κρυφά δήθεν τότε και Μεραρχία στην Κύπρο), λόγω της προνοίας της ΜΗ στρατιωτικοποιήσεως ορισμένων νησιών του Αιγαίου από την Συνθήκη της Λωζάννης- βασική αιτία που δεν αποτολμήθηκε-μετά από σύσκεψη στο Πεντάγωνο- η στρατιωτική απάντησή μας στον Β΄Αττίλα.
ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΝΑΤΟ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΜΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΝΑ ΕΞΟΠΛΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΑΣ ΜΕ ΕΘΝΙΚΑ ΕΞΟΔΑ-ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ- ,ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 51 ΤΟΥ ΟΗΕ ,ΤΟ ΟΠΟΙΟ ”ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ”ΑΜΥΝΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΕΝΑΝΤΙ ΚΑΘΕ ΑΠΕΙΛΗΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ -ΠΑΝΘΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΩΣ- ΜΑΣ ΑΠΕΙΛΕΙ ΜΕ ΤΗΝ Δ΄ΣΤΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΣΤΙΣ ΔΥΤΙΚΕΣ ΑΚΤΕΣ ΤΗΣ.
Τώρα πως να απαντήσεις σε υποθετικά ερωτήματα με πρώτο το ΜΗΠΩΣ ,όπως επίσης και βάσει ποιού δεδομένου θεωρεί κάποιος ότι αυτή η κυβέρνηση αυτού του κόμματος-που εξαρχής ”κοντράρει” αποτελεσματικά την βουλιμική Τουρκία- , θα αφήσει αφρούρητα τα νησιά του Αιγαίου ΜΑΣ-τα οποία επισκέπτονται ανά εβδομάδα πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες μας ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΜΥΑΛΟ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΤΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ.
Το NATO δεν ξέχασε ποτέ το “Δόγμα Λουνς”
Στο παραπάνω άρθρο έχω αφήσει κι ένα σχόλιο. Σημασία δεν έχει τι θα έπρεπε να γίνεται, αλλά τι γίνεται στην πραγματικότητα κι αυτό δεν αλλάζει με τίποτε.
Γερμανία – ΗΠΑ πιέζουν για αφοπλισμό των ελληνικών νησιών
Των ανωτέρω ούτως εχόντων και λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι κι αυτή η κυβέρνηση είναι απολύτως δεδομένη σε ΗΠΑ/ΝΑΤΟ/ΕΕ (Γερμανία), δεν μένει καμμία αμφιβολία ότι ο κ. Αϋφαντής έχει δίκιο. Δυστυχώς, το πάγιο αίτημα τής Τουρκίας για τούς γνωστούς λόγους περνά και πάλι.
Δεν είμαι η επί παντός επιστητού κι ομολογουμένως το ΝΑΤΟ δεν είναι ένα θέμα που έχω εντρυφήσει αρκετά.
Όμως θεωρώ ότι αξίζουν σχολιασμού 2-3 μικροπραγματα κι ίσως 11 εξαιρετικά σημαντικό.
Το σημαντικό θα το αφήσω για το τέλος.
Πάμε πρώτα στα “μικροπραγματα” :
Α.-
Τελευταία διάβαζα ότι :
1.- Το 1957 ο τότε Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, Λόρδος Χαστινγκς Ισμέϊ, υποκύπτοντας στις πρώτες Τουρκικές πιέσεις κράτησε μια πολιτική ουδετερότητας όσον αφορά κάποιες εργασίες του ΝΑΤΟ στην Λέρο, στέλνοντας επιστολή στην τότε Ελληνική κυβέρνηση κι ενημερώνοντας πως το ΝΑΤΟ παγώνει τα έργα ύστερα από διαμαρτυρίες της Τουρκίας. Αυτή η επιστολή λέγεται πως αποτέλεσε την βάση για το μετέπειτα δόγμα Λοουνς του 1980.
2.- Από το 1957 ως το 1974 το ΝΑΤΟ , υποστηρίζεται ότι κρατούσε τις ισορροπίες μεταξύ Ελλάδας -Τουρκιας. Μάλιστα είχε δοθεί στην Ελλάδα ο έλεγχος όλου του Αιγαίου (και των τουρκικών παραλιών, αν δεν απατώμαι.)
Η αποχώρηση όμως της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ το 1974 , ήταν καταστροφική, αφού έδωσε στην Τουρκία την δυνατότητα να θέσετις βάσεις σε πολλά από τα σημερινά της αιτήματα κι απαράδεκτες αξιώσεις (εξαιρώντας κατόπιν κατά την επανένταξη μας στο ΝΑΤΟ , Λήμνο – Σαμοθράκη από νατοϊκές ασκήσεις, προβάλλοντας απαιτήσεις αποστρατιωτικοποίησης νησιών κλπ), γεγονός που εν συνεχεία οδήγησε το 1980 στο δόγμα Λοουνς.
3. Ωστόσο υποστηρίζεται ότι, αυτό που ολοκλήρωσε το αποκαλούμενο κι ως “γκριζαρισμα” (*προσωπικά δεν θα υιοθετούσαν τον όρο) του Αιγαίου ήταν το 2006 η Οδηγία του τότε Γ.Γ. ΝΑΤΟ Τζέιμς Τζόουνς για την πολιτική του ΝΑΤΟ στα νησιά του Αιγαίου .
Σύμφωνα με αυτήν το ΝΑΤΟ δεν είναι αρμόδιο να ερμηνεύει Διεθνείς Συνθήκες και να λύνει θέματα εδαφικής κυριαρχίας μεταξύ δύο κρατών μελών για αυτό απέχει από κινήσεις που οξύνουν την μεταξύ τους ένταση, τηρώντας πολιτική ουδετερότητας
Σχόλιο:
Από ότι κατάλαβα , εκλαμβάνουμε ως αρνητική την πολιτική ουδετερότητα του ΝΑΤΟ γιατί θεωρούμε ότι η απουσία θέσης του επιβλήθηκε από την Τουρκία και της δίνει πλεονεκτήματα, νοουμένης της άρνησης θέσης του ΝΑΤΟ ως “γκριζάρισμα” των νησιών μας.
Προσωπικά δεν αντιλαμβάνομαι γιατί εννοούμε πάντα να βλέπουμε το ποτήρι ως μισογεμάτο. Εγώ θα έλεγα και πάλι καλά ! Γιατί το ΝΑΤΟ , ειδικά στον χρόνο αποχώρησης μας , θα μπορούσε να είχε πάρει εντελώς αρνητική για εμάς θέση , αναγνωρίζοντας δήθεν κυριαρχία στο εναπομείναν μέλος του, δηλαδή στην Τουρκία….
Η βασική μου άρνηση όμως δεν εναι στα παραπάνω, είναι στην νοοτροπία μας να δίνουμε στους ξένους το δικαίωμα να ανάγονται εμμέσως σε ρυθμιστές της δικής μας κυριαρχίας , να ζητάμε από αυτούς να πάρουν υπέρ μας θέση κι όταν δεν το κάνουν, να το εκλαμβάνουμε ως κάτι αρνητικό κι άξιο των παραπόνων μας.
Αυτή την στάση μας την βρίσκω εντελώς εφηβική κι απόπειρα μετάθεσης προς τρίτους των ευθυνών που αναλογούν μόνον σε εμας.
Ξέρουμε πολύ καλά τις Διεθνείς Συνθήκες που υπογράψαμε.
Γνωρίζουμε πολύ καλά τους λόγους για τους οποίους τα νησιά μας , μας ανήκουν δικαιωματικά.
Δεν χρειαζόμαστε κανέναν να μας το πει !
Οι ξένοι μίλησαν μια φορά τον Φεβρουάριο του 1914 στην Συνδιάσκεψη του Λονδίνου δίνοντας υπό την κυριαρχία μας τα νησιά του Β.Α. Αιγαίου.
Οι ξένοι μίλησαν άλλη μια φορά το 1936 στην Συνθήκη του Μοντρέ , ακυρώνοντας, ανεξαιρέτως, για Ελλάδα ή Τουρκία, τις ουδέτερες νησιωτικές ζώνες (Λήμνο – Σαμοθράκη, όσο μας αφορά) που στηρίζονταν στις ρυθμίσεις των Στενών βάσει του άρθρου 23 της Συνθήκης της Λωζάνης.
Η ξένοι μίλησαν για τελευταία φορά το 1947 στην Συνθήκη των Παρισίων δίνοντας μας υπό την κυριαρχία μας όλα τα νησιά (Δωδεκάνησα – Καστελόριζο -Συμπλεγμα Μεγίστης) που αποδεδειγμένα ανήκαν στην Ιταλία, βάσει της προϋφισταμενης Συνθήκης της Άγκυρας του Ιανουαρίου 1932 που είχαν ήδη υπογράψει Τουρκία -Ιταλια και το συνομολογήσεων τους που επιπροσθέτως διαλαμβάνονται στο Πρακτικό του Δεκεμβρίου 1932 που αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της Συνθήκης κι είναι αυτό που καταλαμβάνει την τέως κυριαρχία της Ιταλίας στα 2 Ίμια που μας μετάβιβασε – παρέδωσε το 1947.
Ποιος ο λόγος να συνεχίσουν να μιλούν οι ξένοι?
Κάθε φορά που τους δίνουμε έκτοτε τον λόγο είναι σαν να τους προκαλούμε να αμφισβητήσουν την κατοχυρωμένη με Διεθνείς Συνθήκες κυριαρχία μας.
Αντί να παραπονούμαστε καλύτερα να φροντίσουμε να τους θυμίζουμε και να επικοινωνούμε τους λόγους της διεθνώς κατοχυρωμένης κι αναγνωρισμένης κι από τους ίδιους κυριαρχίας μας στα νησιά μας , αλλά και την υπερδιπλασια από την Τουρκία ιστορική διαδρομή στο συγκεκριμένο “χώρο”.
Οι στάσεις ουδετερότητας τους λίγο θα έπρεπε να μας αφορούν.
Δεν θα έπρεπε να επιδιώκουμε να δώσουμε ρυθμιστικό λόγο στους ξένους . Αυτών οι θέσεις μεταβάλλονται ανάλογα με τα εκάστοτε συμφέροντα τους.
Δεν θα έπρεπε να θέτουμε την κυριαρχία μας ούτε να την συνδέουμε με τις ξένες απόψεις ως προς αυτήν ζητώντας να εκμαιευσουμε τις αμφίβολης σταθερότητας θέσεις τους.
Για εμένα ευτυχώς που το ΝΑΤΟ τηρεί στάση ουδετερότητας.
Η Τουρκία για τους γνωστούς λόγους του “κλέψει -κλεψει” αμφισβητεί την κυριαρχία μας και τους λόγους στρατιωτικοποίησης, όπως έχουμε νόμιμο δικαίωμα άμυνας (αρ.51 Κ.Χ. ΟΗΕ) των νησιών μα κι επικαλειςται διεθνείς συνθήκες (Παρισίων 1947) στις οποίες δεν συμμετείχε και δεν μπορεί να αντλήσει καμία νόμιμη αξίωση από αυτές βάσει των άρθρων 34-36 της Συνθήκης της Βιέννης 1969 που διέπει το δίκαιο των Διεθνών Συνθηκών.
Το ξέρει ότι δεν έχει νόμιμο δικαίωμα, για αυτό απειλεί με πόλεμο.
Ακόμα κι αν έλεγαν οι ξένοι ότι τα νησιά μας ανήκουν κι ότι έχουμε νόμιμο δικαίωμα στην άμυνα τους , εάν ποτέ την Τουρκία την “πάρει” να μας επιτεθεί, θα το κάνει, ασχέτως τί λένε αυτοί.
Εάν ποτέ το κάνει, κανείς ξένος δεν θα έρθει να σταθεί δίπλα μας και να πολεμήσουν τα παιδιά του στο πλευρό μας . .
Μόνοι μας θα πολεμήσουμε.
Δεν πρέπει να δίνουμε σε κανέναν το δικαίωμα να έχει λόγο εκεί που θα πολεμήσουμε μόνον εμείς.
Β. –
Ως προς τον κύριο Πομπέο και των δηλώσεων του περί μειώσεως του στρατιώτικού αποτυπώματος στην περιοχή.
Το μόνο που -σε συνέχεια του ανωτέρω σχολιασμού μου, έχω να ρωτήσω είναι:
1- Δεν βρέθηκε , βρε αδερφέ, κανένας Έλληνας να του κόψει τον βήχα ?
2- Δεν βρέθηκε κανένας να του απαντήσει ότι η μείωση στρατιωτικού αποτυπώματος , που ζήτησε προϋποθέτει και καταλαμβάνει πρωτίστως την μείωση της στρατιωτικού αποτυπώματος των ΗΠΑ και τις βάσεις από Αλεξανδρούπολη μέχρι Σούδα κι όλες τις ενδιάμεσες που παραχωρήσαμε στην χώρα του κι αυτή έχει εγκαταστήσει στην περιοχή ?
3.- Δεν βρέθηκε κανείς να του πει ότι τέτοια φάλτσα δεν γίνονται αποδεκτά ούτε στην χώρα του, ούτε και στην δική μας ?
Γ-
Τώρα ως προς τους φόβους ότι τα δυτικά συστήματα αεράμυνας με τα οποία αντικαθίστανται τα Ρωσικά που έχουμε εγκαταστήσει στα νησιά μας, ενέχουν το κίνδυνο αντίστοιχων παρεμβολών ικανών να καθορίσουν την έκβαση μιας σύγκρουσης μας με την Τουρκία ή να μπλοκάρουν την πιθανή πορεία και την εξέλιξη μιας σύγκρουσης μας μαζί της.
Αυτό που εγώ , με το φτωχό μου το μυαλό , έχω να ρωτήσω είναι :
1- Γιατί τα Ρωσικά συστήματα , που είχαμε δεν έχουν αντίστοιχες δυνατότητες παρεμβολών, μπλοκαρισματος τους από την παραγωγό τους Ρωσία και παρεμβολής της στην έκβαση μιας αντίστοιχης μάχης?
– Κι αν έχουν , ποιος μας εξασφαλίζει ότι η Ρωσία θα έμενε αμέτοχη και δεν θα ασκούσε κοντρόλ στα δικά μας συστήματα της που έχουμε εγκατεστημένα στα νησιά μας, υπέρ της Τουρκίας?
2- Κι αν είμαστε τόσο εξαρτημένοι από τον Ρωσικό εξοπλισμό για την ασφάλεια των νησιών μας, συγνώμη εμείς τους Patriot γιατί τους είχαμε ανάγκη και τους πήραμε ?
Για να εξασφαλίσουμε την Σαουδική Αραβία ?
Σχόλιο :
Αν είναι να πάρει ποτέ το μέρος μας η Ρωσία ,που έχει δηλώσει από περισυ (στις 16.6.2021 στην βίλα Λα Γκρανζ)) ότι θέλει να κόψει τους δεσμούς της ολοκληρωτικά με τα κράτη της Δυτικής Ευρώπης-ΕΕ και την βλέπουμε να το κάνει σήμερα πράξη, έχει αν θέλει να καθορίσει την έκβαση μιας μάχης την δυνατότητα, μπλοκάροντας τους “τουρκικούς” S-400 .
Μην ανησυχούμε λοιπόν, ακόμα έχει η Ρωσία, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, την ευκαιρία αν θέλει, να παρεμβληθεί διαμορφώνοντας την έκβαση μιας Ελληνο-Τουρκικης σύγκρουσης, όπως και κάθε ξένος παραγωγός αμυντικών οπλικών συστημάτων δηλαδή..
Το προσωπικό μου συμπέρασμα είναι ένα:
Εάν κάτι οφείλαμε και το χρωστούσαμε στους εαυτούς μας ήταν να μην εγκαταλείψουμε την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία.
Μόνον τότε θα ήμασταν σίγουροι ότι κανείς δεν θα μπορούσε να παρεμβληθεί -τουλαχιστον εύκολα – στα δικά μας συστήματα και να καθορίσει την έκβαση μιας σύγκρουσης μας με την Τουρκία ή να ανακόψει τα επερχόμενα εις βάρος της Τουρκίας αποτελέσματα της.
Δ.-
Πάμε και σε αυτό που εγώ θεωρώ το εξεχόντως σοβαρό.
Χαιρόμαστε, πολλοί από εμάς, κάθε φορά που ακούμε την πιθανότητα διαμελισμού της Τουρκίας και το εκλαμβάνουμε ως την καλύτερη λύση.
Έχουμε σκεφτεί, σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο , μπροστά σε τί είδους προκλήσεις και σε τι μεγέθους προβλήματα θα βρεθούμε ???
Ας τα εξετάσουμε λοιπόν…
1- Ένας εμφύλιος στην Τουρκία συνεπάγεται ανυπολόγιστες ροές προς την Ελλάδα, πρωτίστως Τούρκων προσφύγων, αλλά και λοιπών μεταναστών τρίτων χωρών και προσφύγων πολέμου που βρίσκονται σήμερα εντός Τουρκίας.
Εδώ με ένα Φετουλαχ Γκιουλεν και βλέπουμε πόσοι Τούρκοι διαβαίνουν τον Ρουβίκωνα καθημερινά κι έρχονται στην Ελλάδα, ας σκεφτούμε τι πρόκειται να αντιμετωπίσουμε σε περίπτωση που ξεσπάσει ένας εμφύλιος μέσα στην Τουρκία.
Μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε ή θα γεμίσουμε Τούρκους και θα αλλοιωθεί η δική μας πληθυσμιακή σύσταση?
(* Ίσως βέβαια μας δίνονταν η ευκαιρία να νεκραναστησουμε ένα νέου τύπου πολυπολιτισμικό νέο Βυζάντιο, αλλά το ερώτημα είναι θέλουμε ?
Οι ηγεσίες μας έχουν για κάτι τέτοιο τα ανάλογα φόντα ή θα πνιγούμε όλοι μαζί?)
2- Ένας διαμελισμός της Τουρκίας θα έστελνε περίπατο την Συνθήκη της Λωζάνης 24.7 .1923.
Ο κανόνας λέει ότι οι Διεθνείς Συνθήκες έχουν ισχύ όσο υφίστανται οι κρατικές οντότητες που αφορούν και τις υπέγραψαν.
Εάν η Τουρκία χάσει την κρατική της οντότητα και διαμελιστεί δημιουργώντας 3-4 νέα κράτη, θα χρειάζεται μεταξύ μας υπογραφή νέων Διεθνών Συνθηκών , οι παλιές Συνθήκες θα μπουν στο αρχείο και στο χρονοντούλαπο της ιστορίας , εκτός εάν τα νέα, υπό διαμόρφωση κρατικης οντότητας νέα τουρκικά σχήματα , δηλώσουν με τις νέες Διεθνείς Συνθήκες που θα υπογράψουν ότι προσχωρούν στις παλιές .
(*Ας θυμηθούμε τί ακριβώς μας προέκυψε μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, για να πάρουμε μια γεύση….)
3- Τυχόν νέα κρατική οντότητα στα ανατολικά μας, υπό την νέα κατάσταση που θα διαμορφώνεται ενδέχεται, τότε πραγματικά, να αυξήσει δραματικά τις διεθνείς πιέσεις σε εμάς για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών μας με σκοπό την αίσθηση ασφάλειας του τέως τουρκικού πληθυσμού,που θα αποτελούν τους πολίτες του νέου αυτού κράτους που θα εκλαμβάνεται ακόμα ως ανίσχυρο να αμυνθεί ή το ίδιο να αποτελέσει κίνδυνο για εμάς;…
Συμπέρασμα :
Μην χαιρόμαστε τόσο πολύ στο ενδεχόμενο διαμελισμού της Τουρκίας. Αν είναι να συμβεί ,θα πρέπει ήδη να εξελίσσουμε σχέδια επί χάρτου πως θα αντιδράσουμε και πως θα αντιμετωπίσουμε ανάλογο ενδεχόμενο.
Στην πράξη τα πράγματα δεν θα είναι ούτε τόσο απλά, ούτε τόσο επιθυμητά όσο τα προσδοκούμε.
Εδώ αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά η αναγκαιότητα συγκρότησης Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας…;
Υστ: Τέλος ,ας εκφράσω και μια προσωπική θέση…
Στην πρόσφατη οικονομική κρίση στείλαμε περίπου 450.000 οικονομικούς μετανάστες στην Δύση, που αναμέσα τους συγκαταλέγονταν το πλέον ενεργό και μορφωμένο δυναμικό που παρήγαγε η χώρα μας κι επωφελούνται άλλοι πλέον λαοί από την μετανάστευση αυτή .
Μήπως θα έπρεπε να κατευθύνουμε μαζικά αυτόν τον δυναμικό Ελληνικό πληθυσμό (αφού όπως φάνηκε δεν μπορούσαμε να το κρατήσουμε εντός της χώρας μας) αντί προς τα δυτικά, προς τα ανατολικά μας και προς τις προαιώνιες πατρίδες μας ?
Ίσως αποτελούσε την δραστική σταγόνα αλλοίωσης των συνολικών νοοτροπιών όσων κατοικούν και βρίσκονται απέναντι …
Πολλά θα μπορούσαν να ήταν τα ωφέλη….
Δεν θα απαριθμήσουμε όλα εδώ.)
Διόρθωση :
Α. Στην τελευταία πρόταση ο δαίμων του τυπογραφείου έκανε το ορθό “απαριθμηθούν” που ήθελα να γράψω , ως ” απαριθμήσουμε ” κάτι που διέλαθε της προσοχής μου.
Δεν είμαστε πολλοί, μια είμαι 🙂
Β. Το σοβαρό ζήτημα που ακολουθεί στην παράγραφο “Δ” ένα είναι , δεν είναι έντεκα , αν κι η βαρύτητα του ανταποκρίνεται σε πολλά περισσότερα. ..
Διόρθωση:
Γ.. – Εννοούμε να βλέπουμε το ποτήρι “μισοσδειο” κι όχι “μισογεμάτο”, αυτό ήθελα να πω. 🙂
ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΚΡΟΣΚΕΛΕΣ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ ,ΑΓΑΠΗΤΗ ΚΥΡΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΦΑΝΗΚΑΤΕ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΗ ΜΕ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΑΤΟ .
ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΑΤΕ ΟΜΩΣ ΤΕΛΙΚΩΣ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ , ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ”ΜΗΠΩΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΧΕΙ ΠΑΓΙΔΕΥΣΕΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΑΠΟΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ;;;.
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ.
Σ.Α.Ν. :
Αγαπητέ μου Σ.Α.Ν. νομίζω ότι το απάντησα.
Θεωρώ το ερώτημα επουσιώδες έως και παρελκυστικό και θα σας εξηγήσω παρακάτω το γιατί…
Νομίζω το ίδιο το άρθρο αναφέρεται σε ‘αντικατάσταση ‘ των ρωσικών οπλικών συστημάτων και προχωρά σε υποθέσεις για την προέλευση του διάδοχου σχήματος που ενδεχόμενα τα αντικαταστήσει τα υφιστάμενα Ρωσικά, εκφράζοντας, μάλιστα ανησυχίες για το πως μπορεί μέσω της εγκατάστασης αυτών των νέων συστημάτων να καθοριστεί η έκβαση μιας Ελληνο-Τουρκικης σύγκρουσης.
Νομίζω ύστερα από αυτές τις ίδιες τις ανησυχίες που εκπέμπει το κείμενο του άρθρου, πως το ίδιο το κεντρικό ερώτημα που τίθεται στον τίτλο του, αυτοαναιρείται.
Ουσιαστικά καταλήγουμε στο ερώτημα με ποιας χώρας προέλευσης οπλικά συστήματα που θα τοποθετηθούν στα νησιά μας, αυτά από άποψη ασφαλείας τους θα θεωρηθούν κατοχυρωμένα.
Εδώ δηλαδή δεν μιλάμε πλέον για αποστρατιωτικοποίηση, αλλά για το ποιος θα έχει την δυνατότητα , βάσει των οπλικών συστημάτων που θα εγκαταστήσουμε στα νησιά μας να καθορίσει την έκβαση μιας μάχης μας με την Τουρκία
Η απάντηση είναι ότι για τους ίδιους ακριβώς λόγους, ούτε τα Ρωσικά συστήματα μας παρείχαν ασφάλεια .
Κι οι Ρώσοι έχουν, λογικά, δυνατότητα παρεμβολής στα οπλικά συστήματα τους που βρίσκονται εγκατεστημένα σε ξένες χώρες, όπως άλλωστε κι ο κάθε ξένος παραγωγός.
Υπ’αυτη την έννοια, ισως τα ρωσικά συστήματα που εγκαταστάθηκαν στα νησιά μας, να αποτελούσαν ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο για την ασφάλεια τους , λαμβάνοντας υπόψη τις σημερινές σχέσεις Ρωσίας – Τουρκίας.
Εάν θέλαμε να είναι πραγματικά σωστά στρατιωτικοποιημένα τα νησιά μας , τότε θα έπρεπε για την προστασία τους να είχαμε φροντίσει και να είχαμε αναπτύξει πάνω σε αυτά τα δικά μας οπλικά συστήματα προστασίας τους .
(* Όχι ότι δεν θα επιδέχονται κι αυτά παρεμβολές, αλλά σαφώς πιο δύσκολα και πολύ λιγότερες κι ενδεχόμενα καθυστερημένες σε βαθμό που να μην μπορούν να ανακόψουν έγκαιρα και ανατρέψουν την έκβαση μιας Ελληνο-Τουρκικης μάχης)
Μόνον τότε θα ήμασταν πραγματικά σίγουροι ότι τα νησιά μας είναι ασφαλισμένα και σωστά στρατιωτικοποιημένα.
Όμως για να το επιτύχουμε αυτό, όλες οι κυβερνήσεις μας (μηδεμίας εξαιρουμένης) θα έπρεπε όλα τα προηγούμενα χρόνια μην είχαν εγκαταλείψει στην τύχη της κι απογυμνώσει την πολύπαθη ΕΑΒ.
Όλα τα άλλα , τα ξένα, συστήματα, δεν μας εξασφαλίζουν πλήρως ασφάλεια.
Απλώς μας δημιουργούν την ψευδαίσθηση προστασίας των νησιών μας.
Τώρα για το ΝΑΤΟ…
Άποψη μου είναι ότι το να ξέρεις, όπως οφείλει ο κάθε Έλληνας, τα βασικά, δεν σε κάνει και ειδήμονα…
Τέλος αγαπητέ μου Σ.Α.Ν. έχω να σας πω ότι κι εσείς γράφετε ογκώδη σχόλια και μάλιστα πιο τακτικά από εμένα, σε βαθμό που αν τα συγκεντρώσει κάποιος τα σχόλια σας όλα μαζί, ο όγκος των δικών μου σχολίων να φαντάζει σημαντικά υποδεέστερος από τον δικό σας.
Κατά την άποψη μου το εάν ένα κείμενο είναι μακροσκελές δεν έχει σημασία εάν χαρακτηρίζεται από ποιότητα νοημάτων κι αποδίδει με τρόπο κατανοητό αυτά που ο συντάκτης του έχει να πει.
Όποιος δυσκολεύεται να διαβάζει μακροσκελή σχόλια, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να μην τα διαβάζει.
Να υποθέσω ότι δεν είχατε κακόβουλη διάθεση αναφερόμενος σε “μακροσκελες σχόλιο μου”, σωστά ?
Ευχαριστώ για την απάντησή σας ,αγαπητή κυρία Παπαδοπούλου ,στην οποίαν διέκρινα ότι συμφωνείτε ότι η κυβέρνηση ΔΕΝ έχει παγιδεύσει τη χώρα σε τροχιά αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Αιγαίου και στη συνέχεια ότι θα προτιμούσατε τα νησιά μας να εξοπλίζονται με οπλικά συστήματα παραγωγής μας.
Αλλά μπορούμε να παράγουμε τέτοια σύγχρονα όπλα με το προσωπικό δυναμικό και τις επενδύσεις που ΔΕΝ διαθέτουμε, ιδιαίτερα μετά την 10ετή οικονομική κρίση ;;; (το ευκταίον διαφέρει πάντα από το εφικτόν) .
Όσο για τα μακροσκελή σχόλια (ορισμένα και δικά μου ) ουδένα νομίζω ότι ενοχλούν , όταν -έστω και αν δεν λακωνίζουν- δίνουν εξαρχής ,ή, στο τέλος σαφείς και κατηγορηματικές απαντήσεις στο θέμα (θα θυμάστε τις παρατηρήσεις των καθηγητών στην έκθεση ”ωραία η έκθεσή σου ,αλλά ήταν εκτός του θέματος ”).
Τα διαβάζω τα σχόλιά σας .
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ.