Αγγελος Κωβαίος 8 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2024
Η οικονομία μπορεί να πηγαίνει καλά, αλλά είναι φανερό ότι απαιτείται μια συνολικότερη αξιολόγηση της κοινωνικής συνθήκης, η οποία είναι απότοκο όσων έχουν επισυμβεί τα τελευταία χρόνια: Από την εποχή των μνημονίων και την πολιτική ασυναρτησία του ’15-’19, ως την πανδημία και τις κοινωνικές πληγές που αυτή άνοιξε και δεν έκλεισαν ποτέ.
Αυτό που παρατηρεί κανείς στην πολιτική συγκυρία έχει μια ιδιαιτερότητα –για τα δεδομένα της χώρας των τελευταίων 10-15 ετών: Οι προτεραιότητες εδώ και μερικούς μήνες δεν καθορίζονται από την οικονομία.
Στο πεδίο ευθύνης της κυβέρνησης γίνονται πάνω-κάτω όσα είναι να γίνουν, έχει βελτιωθεί θεαματικά η διεθνής εικόνα της χώρας, έχει ανακτηθεί η επενδυτική βαθμίδα, έχει μειωθεί η ανεργία και κατά τα λοιπά κυλούν κάποια πράγματα, αναγκαστικά μέσα στο πλαίσιο που καθορίζεται από τα πολλά και γνωστά προβλήματα της χώρας. Δεν διορθώνονται όλα μονομιάς και κάποια δεν διορθώνονται και καθόλου.
Οπως αναδεικνύεται όμως τις τελευταίες εβδομάδες, η κυβέρνηση δοκιμάζεται πλέον στο κοινωνικό πεδίο και σε θέματα τα οποία καλείται να φέρει εις πέρας. Ανοίγει μια συζήτηση για τον γάμο των ομοφύλων και την τεκνοθεσία, φέρνει προς ψήφιση έναν νόμο για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, προχωρεί κάποιες πρωτοβουλίες στη Δικαιοσύνη και έχει να αντιμετωπίσει το θέμα της προβληματικής λειτουργίας της Αστυνομίας. Αυτά μεταξύ πολλών άλλων.
Ολα αυτά εξελίσσονται όμως σε ένα εξαιρετικά προβληματικό κοινωνικό περιβάλλον. Πάσης φύσεως βία εκδηλώνεται καθημερινώς σε όλα τα κοινωνικά περιβάλλοντα, από το πιο στενό οικογενειακό, στο ευρύτερο κοινωνικό, στους δρόμους, στα σχολεία, στα γήπεδα και έξω από αυτά.
Αν το δει κάποιος από μια σκοπιά διαφορετική από αυτήν της ρηχής και άτσαλης αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση, παρά την ηγεμονία και την κυριαρχία της, δεν ασκείται στον αυταρχισμό και στην αυθαιρεσία, παρά σε κάποιες ανεξήγητες και μάλλον αχρείαστες ισορροπίες.
Κατά βάση αυτό που επικρατεί είναι ένα γενικό ξεχαρβάλωμα, μια απουσία φραγής στην ανομία, την παραβατικότητα και τη βία, μια ασυδοσία και μια νοοτροπία συμμορίας, η οποία εξαπλώνεται, από τα σχολεία και τις γειτονιές, μέχρι τις οργανωμένες εγκληματικές ομάδες.
Υπό αυτό το πρίσμα, είναι φανερό ότι απαιτείται μια συνολικότερη αξιολόγηση της κοινωνικής συνθήκης, η οποία είναι προφανώς ένα απότοκο όσων έχουν επισυμβεί τα τελευταία χρόνια. Από την εποχή των μνημονίων και τις βίαιες οικονομικές και κοινωνικές ανατροπές, στην πολιτική ασυναρτησία του ’15-’19, στην πανδημία και τις κοινωνικές πληγές που άνοιξε και δεν έκλεισαν ποτέ. Μπορεί να είναι δυσάρεστος ο ισχυρισμός, αλλά η εικόνα που συνθέτει κανείς διαπιστώνοντας τα ελλείμματα στις χαμηλές βαθμίδες εκπαίδευσης, το τι συμβαίνει στα σχολεία και τα σπίτια και τη δημόσια σφαίρα συνύπαρξης, το πώς εκδηλώνονται δημοσίως και το πώς δεν υπάρχει κανενός είδους παρέμβαση, οδηγεί σε μια διαπίστωση: Η οικονομική κρίση μπορεί να έχει ξεπεραστεί προς το παρόν, όμως η κοινωνική είναι εδώ. Και αν δεν αξιολογηθεί όπως θα όφειλε, θα έχει σίγουρα και πολιτικές επιπτώσεις.
Πηγή: Protagon.gr
Είναι άξιο απορίας πώς γίνεται να ξεπερνάμε μια κρίση χωρίς ανατροπές, οικονομικές και κοινωνικές. Διότι τέτοιες ανατροπές δεν μπορεί παρά να οδηγούσαν σε ένα νέο παραγωγικό πρότυπο στην ελληνική οικονομία. Είδε κανείς να συνέβει κάτι τέτοιο;
Δεν είναι Ελλάδα σε κοινωνική κρίση , διότι λειτουργούν -όχι φυσικά ικανοποιητικά και ”ευρωπαϊκά”- όλες οι πρόνοιες του Συντάγματος μας και ”δεν βρισκόμαστε στα μαχαίρια”, αλλά σίγουρα ήμαστε σε βαθιά πολιτιστική κρίση .
Δεν ήταν έτσι οι γονείς , οι δάσκαλοι -κάθε βαθμίδος-, οι ιερωμένοι και όσους θεωρούσαμε -και ήταν- ως πνευματική ηγεσία ,από όλους τους οποίους λίγοι είναι καλά υποδείγματα για τα παιδιά μας.
Μεσουρανούν και τα ”άθλια” ΜΜΕ με έργα τρόμου ,οργής, χυδαιότητας και εκτροπών των ανθρωπίνων ”ορμών ”, ενώ το Διαδίκτυο και τα ”έξυπνα” κινητά αποτρελαίνουν μικρούς και μεγάλους .
ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ -ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ -ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΑΚΙ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ”ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΕΣ” ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΕΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΦΑΝΑ ΑΠΟ ΔΙΑΛΥΟΜΕΝΟΥΣ ΓΑΜΟΥΣ -ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ, ΕΝΩ ΟΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΚΑΙ ΕΞΕΠΕΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΥΡΟΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΛΟΙΔΟΡΟΥΝΤΑΙ.
Δεν ηθικοποιείται η εξεγερμένη έτσι και αλλιώς νεολαία χωρίς κόκκινες γραμμές και παραδείγματα , πέραν του ότι για πολλά-πολλά χρόνια την χάϊδεψαν, την εκμαύλισαν και την εκμεταλλεύθηκαν κομματικά από τα Δημοτικά και τώρα τους μισεί.
ΠΟΤΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ;;;.
ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΜΑΣ .
Πολύ φοβούμαι ότι τώρα δεν έχουμε και επαρκείς δασκάλους και ιερωμένους για να διδάξουν αρχαία και Καινή σοφία .
ΦΥΣΙΚΑ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΔΕΝ ΑΠΕΛΠΙΖΟΝΤΑΙ .
Δεν ξέρω τι εννοείτε όταν λέτε ότι η οικονομία πάει καλά. Σίγουρα πάει για τους μεγάλους ομίλους. Σίγουρα πάει για ο,τι παραδώσαμε στους ξένους. Σίγουρα όμως δεν πάει καλά στην παραγωγή. Σε αυτά που θα μπορούσαμε να έχουμε χωρίς να παρεμβαίνει κανένας. Αν μια χώρα δεν μπορεί να αντεπεξέλθει μόνη της για την διατροφή τότε δεν είναι χώρα. Απλά προτεκτορατο. Δεν μπορεί να λέμε ότι πάμε καλά όταν όλα είναι μπάχαλο. Αν είμασταν τόσο καλά όσο λέτε, γιατί ζούμε τόσο άθλια;;; Πατέρες σκοτώνουν γιούς, γιοί σκοτώνουν πατέρες, οι μανάδες και τα κορίτσια σε καθεστώς μουσουλμανικό και ινδικό, δεν χρειάζονται ούτως η άλλως, παρένθετες σε πρώτη γραμμή, μετά τον Γιακουμάκη όλα τα παιδιά μας είτε κακό ποιητές είτε κακοποιουμενοι κι εμείς ασχολούμαστε με λοατκι. Και καλώς ασχολούμαστε, όλοι έχουν δικαίωμα, αλλά είναι όλοι τους στην τηλεόραση. Δεν βλέπουμε τίποτε άλλο, σαν να μην έχουμε κανένα άλλο πρόβλημα.
Έλεος. Δεν καταλαβαίνουμε τα γεωπολιτικά (έχουμε τον Συρίγο να μας τα λέει, μην τρελαθώ) δεν καταλαβαίνουμε τα οικονομικά, μετά τα 60 ας γίνουμε κούριερ, δεν καταλαβαίνουμε τα ιατρικά (πληρώσατε ηλίθιοι, τώρα σας σκοτώνω), δεν καταλαβαίνουμε τίποτε. Να φυτοζωούμε, αυτό ενδιαφέρει. Μέσω γνωριμιών. Να μπεις γρήγορα στο νοσοκομείο, να βολέψεις τα παιδιά στο καλύτερο της περιοχής σχολείο, να βρεις καλό γιατρό που δεν θα σε γδύσει και ο κατάλογος να μην τελειώσει. Ποτέ όμως.
Είμαστε χώρα;;;
Είμαστε πολίτες;;;
Πχ. Ο Μπακογιάννης πηγαίνει καθηγητής στο Harvard;;; Ο ΓΑΠ;;; Και υπάρχει κάποιος να στείλει τα παιδιά του εκεί με τέτοιους καθηγητές ή εισηγητές;;;καλύτερο δεν είναι το δημόσιο σχολείο;;;
Όλοι περιγράφουμε όψεις της σημερινής καταστάσεως ,αλλά αποφεύγουμε να γράψουμε πότε και από ποιες κυβερνήσεις άρχισαν ”τα στραβά και τα ανάποδα” . Χωρίς ονόματα και διευθύνσεις και περιγραφή των πολιτικών λαθών και αστοχιών δεν μπορούμε να καταδικάζουμε τους πάντες για τα πάντα.
Συλλογική ευθύνη δεν υπάρχει και ούτε τα όποια Δικαστήρια την καταλογίζουν.
Μόνο στα πάλαι ποτέ Λαϊκά Δικαστήρια στο Βουνό και στα Καφενεία δεν αθωωνόταν και δεν αθωώνεται κανένας.
Υ.Γ Η παραγωγή καταστράφηκε από τις μεγάλες επιδοτήσεις των αγροκτηνοτρόφων από την ΕΟΚ στην 10ετία του 1980 -και το θάψιμο της παραγωγής των προϊόντων -και από την έλλειψη νέων αγροτών και κτηνοτρόφων, επειδή όλα τα παιδιά σπούδαζαν ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΣΠΟΥΔΑΖΟΥΝ -με το ζόρι και με Φροντιστήρια – μέχρι τα 18 τους χρόνια .
Μετά ε… μετά ”κατηφορίζουν και ανηφορίζουν” για Πανεπιστήμια και ΙΕΚ Δημόσια και Ιδιωτικά και καταναλώνουν προϊόντα από όλο τον κόσμο ακριβά ,εκτός από ελληνικά.
ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΥΚΕΙΟ-ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ) ΘΑ ”ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΟΥΜΕ” ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΣ.
Τι θα γίνει ;;; .Τουρισμός ,τουρισμός και τα ελληνόπουλα γκαρσόνια της Ευρώπης ,αυτό που φοβότανε αλλά οργάνωσαν μεθοδικά οι κυβερνήσεις του όλου τριτοδρομικού σοσιαλιστικού ΠΑΣΟΚ της 10ετίας του 1980.
Ὄχι κοινωνική κρίση, κοινωνική ἀπαξία ὑπάρχει.
῾Η κοινωνία δέν εἶναι ἐκλογικό σῶμα, ψῆφοι δηλαδή, εἶναι ὁμάδες ἀνθρώπων πού συγκροτοῦν μία μεγαλύτερη ὁμάδα. Δέν νομίζω ὅτι ὑπάρχει ἐνδιαφέρον γιά τό τί εἶναι αὐτές οἱ ὁμάδες σήμερα, παλιότερα θά λέγαμε δεξιοί, ἀριστεροί, κεντρῶοι, μέ χαρακτηριστικούς ἀγῶνες μεταξύ τους καί γνωστές ἰδεολογίες. Τώρα ὁ πλοῦτος δέν εἶναι ἀπαραίτητα δεξιός, ἡ ´ἀριστερά τοῦ Κυρίου ´ δέν εἶναι ἀπαραίτητα φτωχή καί τό κέντρο δέν ἔχει δεξιά καί ἀριστερά. Καινούργιες κατατάξεις, νέες ὁμαδοποιήσεις στήν ὑποτιθέμενη κοινωνία μας, μέ πολυπολιτισμικές συνιστῶσες χρειάζεται νά ὀνομασθοῦν κατ´ ἀρχάς. Τό ἐρώτημα εἶναι ἄν αἰσθανόμαστε κοινωνία καί σέ τί συνίσταται ἡ κοινωνία μας.
῾Υπάρχουν ἄνθρωποι στήν κοινωνία μας, ἀνεξαρτήτως φύλου, οἰκονομικῆς δυνατότητας, ἐρωτικῶν προτιμήσεων, πού ἀξίζουν θαυμασμοῦ, πού ἐργάζονται μέ ἀρχές καί προοδεύουν σάν ἄνθρωποι. ῾Απλοί ἄνθρωποι, ὄχι ἐπώνυμοι, πού δέν στηρίχθηκαν σέ κάποιο σύστημα ἀλλά κόπιασαν νά προοδεύσουν καί σάν ἄνθρωποι, βρῆκαν καί καλλιέργησαν τά ταλέντα τους.
῾Υπάρχουν ἄνθρωποι μέ προσόντα πού δέν καταφέρνουν νά βροῦν ἐργασία κατάλληλη, γιατί δέν ὑπάρχει πρόβλεψη ἐπαγγελματικῆς ἀποκατάστασης π.χ. ἀναλογία εἰδικοτήτων μέ ἀνάγκες πραγματικές. ῾Υπάρχουν ἀνάγκες σέ νέους τομεῖς λόγω καί τῆς τεχνολογικῆς προόδου, ἤ σέ τομεῖς καί περιοχές πού χρειάζονται ἀνάπτυξη, ἀλλά ἀπαιτεῖται κοινωνικός διάλογος καί ὄχι κόντρες κοινωνικῶν ὁμάδων, πού μαζί μέ τό κράτος ἤ διεκδικώντας ἀπό τό κράτος θά βρεθοῦν λύσεις. ῾Η ἀρνητικότητα εἶναι τό ἀποτέλεσμα σ΄ αὐτούς τούς ἀνθρώπους πού παραμένουν ἀναξιοποίητοι.
῾Υπάρχει μία μερίδα τῆς κοινωνίας πού δέν ἔχει τύχει κατάλληλης παιδείας ἤ κατάλληλου περιβάλλοντος καί μένουν στήν ἀρνητικότητα, τροφοδοτούμενοι σέ αὐτήν ἀπό ἕνα σύστημα ΜΜΕ πού ἀναμασάει τήν ἀρνητικότητα, τήν βία, τήν ἀσχήμια ἀντί γιά τήν ὀμορφιά.
῾Υπάρχουν καί οἱ χωρίς προσόντα εἰσερχόμενοι ἀπό ἄλλα κράτη, πού χρειάζονται φροντίδα νά ἀποκτήσουν προσόντα.
Ὀ πολιτισμός περισσεύει σέ αὐτή τή χώρα καί σέ σύγχρονες ὑποδομές, δέν εἶναι ὅμως τουριστική ἀτραξιόν, ἀλλά θά ἔπρεπε, ὅπως ἔχει πεῖ ὁ Μιττεράν νομίζω, νά συνδυασθεῖ μέ κάθε ῾Υπουργεῖο, μέ κάθε κλάδο τοῦ ῾Ελληνισμοῦ, μέ κάθε παραγωγική διαδικασία, πρός ὄφελος τῆς μόρφωσης τοῦ κάθε ἀνθρώπου.