Με τις ευθείες απειλές για στρατιωτική επίθεση σε βάρος της Ελλάδας, ο Τούρκος Πρόεδρος ξεπέρασε κάθε προηγούμενο όριο. Το «θα έρθουμε ξαφνικά ένα βράδυ» εξελίχθηκε σε μότο για τον απερίσκεπτο Ερντογάν, ο οποίος δείχνει να μην νοιάζεται καθόλου για την παγκόσμια αναταραχή που προκαλούν οι δηλώσεις του. Το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να μαζέψει ψήφους για να καταφέρει να διατηρηθεί στην εξουσία μετά τις εκλογές του Ιουνίου.
Όμως μέχρι που είναι ικανός να φτάσει; Πρακτικά εμφανίζεται έτοιμος να οδηγήσει την κατάσταση στα άκρα για να πετύχει τους δικούς του πολιτικούς στόχους. Ενδεικτικό το γεγονός ότι παρά τις έντονες πιέσεις που δέχεται παρασκηνιακά από ξένους ηγέτες για αποκλιμάκωση, μέρα με τη μέρα κινείται με ταχύτητα ακριβώς προς την αντίθετη κατεύθυνση.
Ο Ερντογάν δηλώνει έτοιμος για μια ενδεχόμενη στρατιωτική επιχείρηση, σε περίπτωση που -όπως λέει- η Αθήνα δεν εγκαταλείψει «την προκλητική συμπεριφορά και τις παραβιάσεις». Έτσι αντιλαμβάνεται την προσπάθεια της Ελλάδας να προασπίσει την εδαφική ακεραιότητα της απέναντι στις παντελώς παράλογες αμφισβητήσεις και αιτιάσεις της Τουρκίας.
Δεν υπάρχει νοήμον άνθρωπος στον πλανήτη που θα προσεγγίσει αντικειμενικά το ζήτημα και θα βρει δίκαιο στον Ερντογάν. Όμως αυτό δεν τον ενδιαφέρει ιδιαίτερα καθώς δεν «τρέφεται» με δίκαιο, αλλά με την εξουσία. Ούτε πρέπει να επαναύει την ελληνική πλευρά, γιατί ο Τούρκος Πρόεδρος απέδειξε πολλές φορές πως είναι ικανός για όλα.
Θεωρητικά είναι αδύνατο να υπάρξει στρατιωτική επίθεση της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας. Ενός κράτους – μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διατηρεί άριστες σχέσεις με τις ΗΠΑ και φυσικά ανήκει στην οικογένεια του ΝΑΤΟ. Μια τέτοια επιχείρηση θα λειτουργούσε αυτοκαταστροφικά για την Τουρκία και τον Ερντογάν, τον οποίο δεν… παίρνει να στρέψει εναντίον του σχεδόν ολόκληρο τον πλανήτη.
Αν ο Τούρκος Πρόεδρος εμπνέεται και παίρνει θάρρος από το παράδειγμα της Ρωσίας, τότε δεν θα αργήσει να πέσει από το συννεφάκι. Ας μην ξεχνάμε πως ούτε ο Πούτιν ανέμενε ότι η εισβολή της χώρας του στην Ουκρανία θα προκαλούσε τέτοιας κλίμακας αντιδράσεις και μέτρα. Όμως μετά τον πρώτο αιφνιδιασμό κατάφερε να οργανώσει το μετριασμό των επιπτώσεων για τη χώρα του, η οικονομική δυναμική της οποίας δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτή της Τουρκίας.
Παρόλα αυτά σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υπάρξει υποτίμηση των τουρκικών απειλών. Ούτε από την Ελλάδα, που πρέπει να είναι έτοιμη για όλα τα ακραία σενάρια. Ούτε από τη διεθνή κοινότητα, η οποία πρέπει να αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης και να λειτουργήσει προληπτικά προς αποφυγή μιας τραγωδίας ή ακόμη και ενός ατυχήματος εξαιτίας της τουρκικής βλακείας.
