Λεωνίδας Λεωνίδου
συγγραφέας – ερευνητής
Βιογράφος Γ.Γρίβα Διγενή
Πράξη ιστορικής ασέβειας και πολιτικής ασέλγειας αποτελεί το ψήφισμα των βουλευτών των κομμάτων ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ κ.ά. εκτός εκείνων των ΔΗΣΥ και ΕΛΑΜ στην κυπριακή Βουλή της 2ας Δεκεμβρίου 2022 περί «διακοπής απόδοσης τιμών στον Γεώργιο Γρίβα, τον οποίο η ιστορία καταδίκασε ως ανάξιο τιμής από την πατρίδα». Με πρωτοπόρους τους βουλευτές του κομμουνιστικού ΑΚΕΛ, που ουδέποτε ένοιωσαν Έλληνες και που από την ίδρυση του κόμματός τους εκδούλευαν, εξυπηρετούσαν και ακόμα εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Μόσχας, με συνοδοιπόρους τον του ΔΗΚΟ Νικόλα Παπαδόπουλο και τον της ΕΔΕΚ Μαρίνο Σιζόπουλο, είχαν το θράσος και την αναίδεια να προτείνουν και να ψηφίσουν το ανιστόρητό τους περί Γρίβα ψήφισμα.
Με αυτό προσβάλλουν τους εθνικούς αγώνες του Στρατηγού Γρίβα που από ηλικίας 16 χρόνων και μέχρι το τέλος της ζωής του διεξήγε για υπεράσπιση της ελευθερίας της Ελλάδας και την απελευθέρωση της ιδιαίτερης του πατρίδας Κύπρου.
Αποτελεί προσβολή για το Χρυσούν Αριστείο Ανδρείας και τον Μεγαλόσταυρο του Γεωργίου Α΄ που πήρε για την ανδρεία που επέδειξε, όταν ως ανθυπολοχαγός του Ελληνικού Στρατού έφτασε το 1920 μέχρι τις όχθες του Σαγκάριου ποταμού.
Το ψήφισμα αποτελεί προσβολή για τη συμβολή του Γεωργίου Γρίβα ως μέλους της μικρής επιτελικής ομάδας του αρχιστράτηγου Αλέξανδρου Παπάγου για την κατάστρωση των σχεδίων αμύνης της Ελλάδας ενάντια του χιτλερικού φασισμού.
Αποτελεί ασέβεια για τις θυσίες όλων εκείνων των μαχητών της 2ης Μεραρχίας που τον Οκτώβριο του 1940 στις παγωμένες βουνοκορφές της Πίνδου και της Βορείου Ηπείρου, κάτω από τις διαταγές του επιτελάρχη τους Γεωργίου Γρίβα έδωσαν ηρωικές μάχες ενάντια στην φασιστική Ιταλία και πλείστοι όσοι άφησαν την τελευταία τους πνοή μαχόμενοι μέχρις εσχάτων.
Αποτελεί ύβρη για όλους εκείνους τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, που κάτω από τις διαταγές του Διγενή πολέμησαν τη βρετανική αποικιοκρατία, και άφησαν την τελευταία τους πνοή στην αγχόνη ή έπεσαν μαχόμενοι σε κρησφύγετα και σπηλιές.
Αποτελεί αξιοκατάκριτη πράξη αγνωμοσύνης για τα βάσανα, τις ταλαιπωρίες και τους θανάσιμους κινδύνους που υπέστη ο Διγενής, ζώντας για 48 μήνες μέσα σε υγρές σπηλιές και σκοτεινά υπόγεια κρησφύγετα για να οδηγήσει την Κύπρο στην, ένεκα της πολιτικής ανεπάρκειας των ημετέρων, κολοβή και εξαρτώμενη ανεξαρτησία. Ήταν οι αγώνες και οι θυσίες του Διγενή και των αγωνιστών της ΕΟΚΑ και το αίμα των ηρώων του έπους 55-59 που δημιούργησαν τις βουλευτικές θέσεις από τις οποίες οι σημερινοί πολέμιοί του απολαμβάνουν πλείστα όσα ωφελήματα.
Αποτελεί επίσης πράξη αχαριστίας για το έργο του Στρατηγού Γρίβα που με τη συμπαράσταση της Ελλάδας από το 1964 μέχρι την εκδίωξη του ιδίου και της Ελληνικής μεραρχίας το 1967, είχε καταστήσει την Κύπρο ένα απόρθητο φρούριο.
Αποτελεί ανίερη ασέβεια έναντι της Βουλής των Ελλήνων η οποία παμψηφεί το 1960 απένειμε στον Γεώργιο Γρίβα την ύψιστη των τιμών της, το «Άξιος της Πατρίδος».
Αποτελεί επίσης ύβρη και προς το ίδιο το Σώμα στο οποίο ανήκουν, που μετά τον θάνατο του Διγενή, τον ανακήρυξε «Άξιο τέκνο της ιδιαιτέρας αυτού Πατρίδος».
Αποτελεί επίσης, το κατάπτυστο αυτό ψήφισμα, προσβολή για το ανώτατο πνευματικό Ίδρυμα του Έθνους, την Ακαδημία Αθηνών, η οποία απένειμε στον Γεώργιο Γρίβα το Χρυσούν της Μετάλλιο, και άλλη μετά θάνατο μοναδική τιμητική διάκριση.
Αποτελεί ύβρη για όλους εκείνους τους Δήμους της Ελλάδας που τίμησαν τον Στρατηγό Γρίβα μεταξύ των οποίων οι Δήμοι Αθηναίων με το χρυσό κλειδί της πόλης, Μεσολογγίου, Ρόδου και πολλών άλλων, καθώς και για ολόκληρο το έθνος που εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για την εθνική δράση και τα επιτεύγματα του Διγενή.
Ούτε λαϊκή εντολή αλλά ούτε και πολιτικό εκτόπισμα έχουν οι βουλευτές των κομμάτων που υπέγραψαν το σχετικό ψήφισμα ώστε να αναιρέσουν την πανεθνική αναγνώριση του εθνικού έργου και των αγώνων του Στρατηγού Γρίβα.
Ο Γεώργιος Γρίβας έφυγε από τη ζωή στις 1.30 μ.μ. της Κυριακής 27ης Ιανουαρίου 1974. Όταν λάμβανε χώρα η τραγωδία της Κύπρου τον Ιούλιο του ΄74 ήταν ήδη 6 μήνες νεκρός. Για τίποτε από ότι έγινε μετά τον θάνατό του, δεν φέρει ευθύνη ο Στρατηγός Γρίβας και επομένως κανένα απολύτως έρεισμα δεν υπήρχε που να δικαιολογεί την διασπαστική, προκλητική και βέβηλη απόφαση των εν λόγω βουλευτών. Υπαίτιοι της καταστροφής της Κύπρου ήταν το χουντικό πραξικόπημα, η πολιτική κρημνοβασία και οι ανίερες συμμαχίες του Μακαρίου που το ακολούθησαν και όχι ο από 6 μηνών νεκρός Γρίβας.
Λεωνίδας Λεωνίδου
συγγραφέας – ερευνητής
Βιογράφος Γ.Γρίβα Διγενή
Κυριακή 4.12.2022
Οι έχοντες γνώση τής Ιστορίας γνωρίζουν το who is who και κατατάσσουν καθένα εκεί πού πρέπει. Θυμούμαι τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο, που έλεγε για τούς αλήτες τού ΑΚΕΛ, “όταν εκάναμεν τον αγώναν με την ΕΟΚΑν, μάς ελέγατεν βαρελώτους” (μ’ άρεσε πάντα η βαριά κυπριακή προφορά του).
ΥΓ: “για την κατάστρωση των σχεδίων αμύνης της Ελλάδας ενάντια του χιτλερικού φασισμού”
Ας μην πέφτομε στην παγίδα τού πολιτικώς ορθού (αριστερού) λόγου, που καθιερώθηκε μετά την Μεταπολίτευση στην Ελλάδα. H Ελλάς πολέμησε εναντίον των Ιταλών και Γερμανών εισβολέων, ασχέτως τού πολιτεύματός των.
Όπως και πολλοί άλλοι ακόμη Έλληνες αξιωματικοί και πολιτικοί, ήταν κι αυτός απόλυτα χειραγωγούμενος (λόγω της αντεθνικής αμετροεπούς μισαλλοδοξίας του) και όργανο τη αγγλικής κυβέρνησης, που τον χρησιμοποίησε για να εξυπηρετήσει αποκλειστικά τα εγκληματικά της σχέδια κατά του ελληνισμού. Για να έχουν οι Βρετανοί τον απόλυτο έλεγχο των εξελίξεων στην Κύπρο και για να μην την χάσουν ολοκληρωτικά από αποικία τους ( όπως έχασαν μεταπολεμικά πάρα πολλές σημαντικές χώρες) , δημιουργησαν έναν ελεγχόμενο εχθρό, τον άνθρωπό τους από την κατοχή στην Ελλάδα ακόμη , τον Γεώργιο Γρίβα δηλαδή. (όπως έκαναν και με τον στημένο εμφύλιο στην Ελλάδα). Ο μισέλληνας αυτός , θυσίασε το άνθος του ελληνικού κυπριακού λαού , προς χάρη των πατρόνων του. Αυτό φάνηκε ξεκάθαρα από το αποτέλεσμα του Κυπριακού αγώνα που προδόθηκε και με τις επαίσχυντες συμφωνίες Ζυρίχης Λονδίνου. Ο Γρίβας συνέχισε το αντεθνικό του έργο με τα γεγονότα της Κοφίνου , δίδοντας έτσι την αφορμή για την αποχώρηση της ελληνικής μεραρχίας από την μεγαλόνησο και βέβαια με την εοκα β΄, που δημιουργησε τις ανώμαλες προυποθέσεις για την μετέπειτα εισβολή και κατοχή …. Δεν μπορεί ο κομματικός – πολιτικός χουλιγκανισμός να προσδιορίζει τις ιστορικές μας γνώσεις και αναλύσεις Η πατρίδα μας βρίσκεται στο χείλος τους γκρεμού λόγω παρόμοιων καταστάσεων χειραγώγησης του λαού μας απο την ξενόδουλη οικονομική και πολιτική ελίτ της χώρας , βοηθούμενη απο την πλειοψηφία των δήθεν διανοουμένων που παραχαράζουν την ιστορίας ώστε να ενισχύουν το ψεύτικο αφήγημα που εξυπηρετεί την άρχουσα δοσιλογική τάξη της χώρας μας…
Αν ήταν όργανο των Άγγλων, γιατί έκανε τον αγώνα τής ΕΟΚΑ; Οι συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου δεν βαρύνουν τον Γρίβα (από πού κι ως πού), αλλά τον Μακάριο (αυτός νομίζω ότι ήταν τελικά ο άνθρωπος των Άγγλων) και τον Καραμανλή. Οι δύο αυτοί, τη υποδείξει των Άγγλων, δέχτηκαν σαν συνομιλητές τούς Τούρκους, οι οποίοι δεν είχαν δείξει κανένα ενδιαφέρον για την Κύπρο από το 1924 και μετά, που εκχώρησαν όλα τα δικαιώματά των επί τής Νήσου στο Βρετανικό Στέμμα.
Σεφέρης προς Ευάγγελο Αβέρωφ το 1958: Μ’ αυτά θα φέρετε τους Τούρκους στην Κύπρο Άδικο είχε;
[…] anixneuseis.gr […]