του Κωνσταντίνου Λαμπρόπουλου
Η ηγεσία του ελληνικού ΥΠΕΞ πρέπει να κατανοήσει οτι η Διπλωματία δεν είναι τα συνεχή διαβήματα και οι ήπιες ανακοινώσεις πολιτισμένου κλίματος.
Εξευτελίζονται αφενός και οι διπλωμάτες μας κατ αυτόν τον τρόπο αφετέρου το μήνυμα που δίνεται σε εταίρους και μη είναι της παντελούς ανυποληψίας.
Δεν περίμενα ποτέ να δω χειρότερη ηγεσία απ εκείνη της αλήστου εποχής Δρούτσα..
Αυτό το δίδυμο που υφίσταται αυτή τη στιγμή στην ηγεσία τι ακριβώς προασπίζει και τίνι τρόπω?
Καταστρατηγείται κάθε διπλωματική πρακτική στ όνομα των ήπιων τόνων που ουδείς καταλαβαίνει που αποσκοπεί εν τέλει όλο αυτό.
Μας ντροπιάζει ως Έλληνες αυτή η μαλθακότητα που το διακατέχει στα όρια της ανοησίας και της δειλίας.
Το diplomatic statement είναι σημαντικό γιατί απηχεί τη θέση του ελληνικού κράτους.Δίνει το στίγμα..
Στις αλβανικές προκλήσεις σιγή ιχθύος.Στις σκοπιανές προκλήσεις πάλι το ίδιο.Στη τουρκική επιθετικότητα παραινέσεις..
Ο Υπουργός Άμυνας Νίκος Δένδιας σώζει έστω τα προσχήματα στο Κυπριακό και απαντάει δηκτικά στην ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Άμυνας, ενώ η τωρινή ηγεσία του ΥΠΕΞ αναφέρεται με το εξωφρενικό η διαίρεση του νησιού !!!!!!!! δεν μπορεί να συνεχίζεται…
Λίγη Ντροπή..
Ένας πολύ καλός φίλος μου θύμισε σήμερα τη περίπτωση του Grim Grom του κορυφαίου ΥΠΕΞ της Σοβιετικής Ένωσης Αντρέι Γκρομίκο..γνωστού hardliner που σημάδεψε την ύστερη εποχή του Ψυχρού Πολέμου.
Θα πρόσθετα και τη περίπτωση του κορυφαίου Υφυπουργού Εξωτερικών .Άμυνας και Ναυτικού των ΗΠΑ Paul Nitze του αρχιτέκτονα του NSC 68 μεταξύ πολλών άλλων τίτλων και υπέρμαχου μιας σκληρής στάσης επί Reagan εναντίον της Σοβ Ένωσης.
Στο ελληνικό ΥΠΕΞ η σκληρή διπλωματική γραμμή αποτάσσεται μετά βδελυγμίας ως αναχρονιστικό και αντιπαραγωγικό μέτρο..
Ουδεμία εξήγηση περί αυτού πέραν κάποιων ακατάληπτων ιδεοληπτικών αφηγημάτων επιπέδου πρωτοετούς..
Η χώρα χρειάζεται ένα Υπουργείο Εξωτερικών πρωτοπόρο το οποίο να διατίθεται να χρησιμοποιεί μαεστρικά όλη τη γκάμα των εργαλείων που διαθέτει για να προασπίσει το εθνικό συμφέρον.
Και κυρίως μια Ηγεσία που να αντιλαμβάνεται τα στοιχειώδη της Διπλωματίας.
“Η χώρα χρειάζεται ένα Υπουργείο Εξωτερικών πρωτοπόρο το οποίο να διατίθεται να χρησιμοποιεί μαεστρικά όλη τη γκάμα των εργαλείων που διαθέτει για να προασπίσει το εθνικό συμφέρον.
Και κυρίως μια Ηγεσία που να αντιλαμβάνεται τα στοιχειώδη της Διπλωματίας.”
Για να βρεθούν αυτά, πρέπει πρώτα να βρεθούν πολιτικοί ικανοί, οι οποίοι θα ενδιαφέρονται πρωτίστως για την Ελλάδα και όχι την καρέκλα και τα εξ αυτής απορρέοντα τυχηρά. Προς ώρας δεν υπάρχουν.