Ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος για τις ενδόμυχες σκέψεις που κυριαρχούν στα πολιτικοστρατιωτικά κέντρα που λαμβάνουν τις κρίσιμες αποφάσεις, αλλά κατά την γνώμη του γράφοντος η αιφνίδια ένταση που παρατηρείται με την απειλή ευθείας εμπλοκής του ΝΑΤΟ στο Ουκρανικό, δεν είναι παρά ένα πρόδρομο φαινόμενο που θα οδηγήσει εξ ίσου αιφνίδια σε διπλωματική αποκλιμάκωση και θα οριοθετήσει ένα ειρηνευτικό μεταπολεμικό στάτους πολλαπλών εγγυήσεων…
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Οι πάντες έχουν επίγνωση των κινδύνων που ελλοχεύουν, πίσω από οποιανδήποτε περαιτέρω κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων… Το ΝΑΤΟ έχοντας διαπιστώσει τις σοβαρές επιχειρησιακές αδυναμίες της Ρωσίας στο επίπεδο της συμβατικής σύγκρουσης, κατά την γνώμη του γράφοντος δεν θα επιχειρήσει να επενδύσει στην κλιμάκωση ενός ανταγωνισμού εγωισμών, διότι γνωρίζει ότι το τελευταίο καταφύγιο της Ρωσικής πολιτικοστρατιωτικής ηγεσίας εάν κληθεί υπό την πίεση των εξελίξεων να περισώσει τα προσχήματα και την αξιοπρέπειά της, θα είναι η προσφυγή στην χρήση τακτικών πυρηνικών. Μια τέτοια εξέλιξη όμως θα απαιτήσει απάντηση, αυτή με την σειρά της θα οδηγήσει σε ανταπάντηση και σε αυτήν την περίπτωση είναι βέβαιο ότι ο έλεγχος θα χαθεί. Αυτό κανείς δεν το θέλει, ενώ οι πάντες αναζητούν την αξιοπρεπή διέξοδο από τα πολλαπλά αδιέξοδα που έχουν δημιουργηθεί…
Ο Ουκρανός πρόεδρος, γι’ ακόμη μια φορά εμφανίζεται ως λαγός που προαναγγέλλει εξελίξεις, αφού κατά την διάρκεια της τοποθέτησής του στο πάνελ του ετήσιου φόρουμ του Σάγκρι Λα για την άμυνα που διεξάγεται στη Σιγκαπούρη, έσπευσε να δηλώσει μεταξύ άλλων ότι: «Σήμερα, η διπλωματία – υπό τη μορφή μιας ειρηνευτικής διάσκεψης αργότερα αυτόν τον μήνα—είναι ο καλύτερος τρόπος για να τερματιστεί «ο σκληρός πόλεμος» που έχει προκαλέσει τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων στη χώρα του από το 2022» και το δήλωσε μη παραλείποντας βεβαίως να τονίσει ότι η Ρωσία επιδιώκει να διαταράξει τις ειρηνευτικές προσπάθειες.
Ένα γεγονός που επίσης αξίζει να προσεχτεί, είναι η απόλυτη σιωπή που τηρείται σε σχέση με την συμμετοχή ή την απουσία του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών στην άτυπη Σύνοδο των ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ στην Πράγα, η οποία πραγματοποιήθηκε το διήμερο 30 και 31 Μαΐου. Και αυτό βεβαίως σε συνάρτηση με την επικοινωνιακά «υπεύθυνη και προσγειωμένη» τοποθέτηση του Τούρκου ΥΠΕΞ κατά την διάρκεια της άτυπης Συνόδου ο οποίος δήλωσε ότι: «Υποστηρίζουμε τη συνεχιζόμενη βοήθεια προς την Ουκρανία και την ικανότητα της Ουκρανίας να διασφαλίσει την αποτροπή, αλλά δεν θέλουμε να συμμετάσχει το ΝΑΤΟ σε αυτόν τον πόλεμο».
Είναι φανερό ότι προδιαγράφονται εξελίξεις… Ότι το παρασκήνιο εμφανίζεται να είναι ιδιαίτερα παραγωγικό… Και ότι η Τουρκία επιμένει σταθερά να διεκδικεί λόγο και ρόλο πρωταγωνιστικό στους σχεδιασμούς της επόμενης μέρας.
Εν κατακλείδι, θα ήταν πιο φρόνιμο για την Ελληνική κοινωνία, να ανησυχεί περισσότερο για την καραμπινάτη ανυπαρξία Εξωτερικής πολιτικής με ταυτότητα ικανής να δηλώσει παρουσία με απαιτήσεις στο υπό διαμόρφωσην σκηνικό και φυσικά να παρασύρεται λιγότερο από φαντασιακά και «θορυβώδη» σενάρια που επιστρατεύονται για να συγκαλύψουν την απόλυτη στρατηγική γύμνια. Θα επανέλθουμε…
