του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Όπως έχουμε τονίσει κατ’ επανάληψη, η σύγκρουση στην Μ. Ανατολή, έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα και κορυφαίο στρατηγικό διακύβευμα, το οποίο βεβαίως δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την παραδοσιακή ανάγνωση που θέλει να βλέπει από την μια τους δόλιους Παλαιστίνιους που αναζητούν εναγωνίως την πατρίδα που δικαιούνται και από την άλλη τους ανάλγητους Εβραίους, που επιμένουν να μην τους αναγνωρίζουν αυτό το δικαίωμα. Η σταθερή και πλέον ευθεία όσο και απροσχημάτιστη εμπλοκή του Ιράν σε αυτήν την σύγκρουση, έρχεται, ίσως με τον πιο μοιραίο τρόπο, να «κλειδώσει» αμετάκλητα τις παραπάνω κρίσιμες διαπιστώσεις…
Θα πρέπει επίσης να είναι σαφές ότι αυτή η παράμετρος που σχετίζεται με τον χαρακτήρα και το διακύβευμα της συγκεκριμένης αντιπαράθεσης, δεν αφορά μονάχα στα εργαλεία και στην ενδεδειγμένη μέθοδο της γεωπολιτικής ανάλυσης η οποία θα πρέπει να ακολουθηθεί εάν δεν θέλουμε να μας αιφνιδιάσουν οι ίδιες οι εξελίξεις…
Επεκτείνεται, επιδρά και εν τέλει βάζει την δική της ανεξίτηλη σφραγίδα, ακόμη και στην επιχειρησιακή φυσιογνωμία αυτής της σύγκρουσης. Στην ίδια την φύση αυτού του πολέμου. Επομένως, καλό θα είναι να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας, ότι όλη αυτή η αποπροσανατολιστική και εξόχως παρελκυστική φλυαρία που αναπτύσσεται για δήθεν ανακωχή, για πιθανή εκεχειρία, για προσωρινή ή οριστική, με όρους ή άνευ όρων παύση των συγκρούσεων, για το τι θα πρέπει να εξαιρεθεί και τι θα πρέπει να συμπεριληφθεί στους στόχους της Ισραηλινής απάντησης στο Ιράν, δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την πραγματική ατζέντα του παρασκηνίου, στην διαμόρφωση της οποίας βεβαίως δεν έχουν καμία απολύτως επιρροή οι γελοιότητες και οι ανισόρροποι χειρισμοί του απερχόμενου και τελούντος σε καθεστώς απόσυρσης Αμερικανού προέδρου…
Το Ισραήλ δεν είναι διατεθειμένο να αναγνωρίσει θεσμική υπόσταση στις διαλυμένες τρομοκρατικές οργανώσεις και φυσικά δεν πρόκειται να διαπραγματευτεί μαζί τους ή μέσω των όποιων τρίτων, την όποια συμφωνία, όποιας μορφής, διάρκειας και όρων. Η σύγκρουση αυτή θα φτάσει μέχρι το τέλος. Γιατί σε αυτήν την σύγκρουση, τίποτε δεν μπορεί να μείνει μισό. Η φυσιογνωμία της Μ. Ανατολής, θα αλλάξει ριζικά. Οι τρομοκρατικές οργανώσεις θα συντριβούν ολοκληρωτικά, ενώ η μακροχρόνια αποσταθεροποιητική δράση τους, αποτελεί μια πρώτης τάξεως αφορμή ακόμη και για την διευθέτηση ιστορικών επιδιώξεων που σχετίζονται και με αλλαγές συνόρων…
Η θεοκρατία στο Ιράν θα συντριβεί και αυτή. Διότι είναι η μήτρα που συντηρεί και αναπαράγει αυτά τα καρκινώματα. Διότι χωρίς την ολοκληρωτική συντριβή αυτής της σκοταδιστικής δυναστείας, ΔΕΝ πρόκειται να σταματήσει να τρέχει λάδι στο καντήλι αυτών των οργανώσεων, χρήμα στα ταμεία τους και όπλα στα χέρια των μαστουρωμένων φονιάδων. Ο ανατροφοδοτούμενος ριζοσπαστισμός θα οδηγηθεί σε σταδιακό εκφυλισμό, μόνον εάν πάψει να υπάρχει κάθε οργανική σχέση με τον ισχυρό πάτρωνα που τον εργαλειοποιεί και τον στηρίζει.
Κυρίως όμως το θεοκρατικό καθεστώς θα συντριβεί, διότι μόνον έτσι το Ιράν θα μπορέσει να δραπετεύσει οριστικά από την διαρκή γεωπολιτική ομηρεία στην οποία το κρατά καθηλωμένο το καθεστώς των μουλάδων και πλέον ως ισχυρή δύναμη – το γεωπολιτικό βάρος της οποίας όχι μονάχα δεν θα απομειωθεί με την συντριβή της σκοταδιστικής δυναστείας, αλλά αντίθετα θα ενισχυθεί έτι περαιτέρω, έξω από το καθεστώς των κυρώσεων και της διεθνούς απομόνωσης – θα μπορεί να διαδραματίσει σοβαρό αντισταθμιστικό ρόλο έναντι των λοιπών απειλών (συμπεριλαμβανομένων και των παντουρανικών απειλών) στον νέο κόσμο που αναδύεται και βεβαίως διότι μόνον έτσι θα αρχίσει σταδιακά να ενσωματώνεται με ενεργό και δημιουργικό ρόλο στην νέα Αρχιτεκτονική…
Αυτό σημαίνει ότι τα πλήγματα τα οποία θα καταφέρει το Ισραήλ, θα είναι συντριπτικά. Θανατηφόρα, ακριβή και αναπάντεχα τα χαρακτήρισε ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Γκάλαντ. Ως τέτοια λοιπόν αναμένεται να κατευθυνθούν ΚΑΙ σε ενεργειακούς στόχους… ΚΑΙ σε πυρηνικές εγκαταστάσεις, σημεία εμπλουτισμού κλπ… ΚΑΙ σε πολιτικούς στόχους – σύμβολα του καθεστώτος των μουλάδων… Και όλα δείχνουν ότι το Ισραήλ ΔΕΝ πρόκειται να δείξει κανένα απολύτως έλεος, όταν αρχίσει να ξεδιπλώνει το μεγάλο πακέτο της «αντεπίθεσης». Αυτή η ιστορική ευκαιρία, δεν πρόκειται να εγκαταληφθεί.
Πίσω και πέρα από τα τερτίπια του ανεκδιήγητου Αμερικανού προέδρου, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη ΚΑΙ η απόλυτη στήριξη του Αμερικανικού βαθέως κράτους στην Ισραηλινή επιχείρηση, αλλά ΚΑΙ η στήριξη ανοχής των σοβαρών Αραβικών χωρών του Κόλπου, οι οποίες θα διαδραματίσουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην μεταπολεμική περιφερειακή ισορροπία και στην νέα γεωοικονομική πραγματικότητα…
Και βεβαίως ο τριπλός στόχος αυτών των συντριπτικών χτυπημάτων έγκειται: Στην δραστική περιστολή της δυνατότητας του Ιράν να υπηρετήσει τις δεσμεύσεις που απορρέουν από τις εν ισχύ εμπορικές του συμφωνίες πρωτίστως με την Κίνα ως κορυφαίο στρατηγικό ανταγωνιστή της Δύσης… Στην οριστική συντριβή των πυρηνικών του φιλοδοξιών. Και φυσικά… Στην ενεργοποίηση ενός ντόμινο ανεξέλεγκτων κοινωνικών αντιδράσεων που θα γκρεμίσει το στυγνό θεοκρατικό καθεστώς και θα δρομολογήσει θεαματικές πολιτικές αλλαγές, ικανές να ενσωματωθούν στο νέο περιφερειακό γεωπολιτικό status. Ο IMEC αλλάζει την φυσιογνωμία του πλανήτη και μαζί της τους όρους διεξαγωγής της κορυφαίας στρατηγικής σύγκρουσης. Το πως και το γιατί το εξηγήσαμε σε σχετικό μας άρθρο στις «ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΙΣ» το οποίο θα βρείτε ΕΔΩ. Και σε αυτό το σχέδιο, ΔΕΝ πρόκειται να υπάρξουν εκπτώσεις.
Η καλύτερη ίσως επιβεβαίωση αυτού, είναι η σπασμωδική όσο και βρώμικη αντίδραση της Γερμανίας η οποία στην προσπάθειά της να ξαναμπεί στο παιγνίδι, δεν διστάζει να «σπρώξει» μπροστά το πιο ύπουλο συναιτεράκι της. Έτσι ανακοίνωσε ξαφνικά ότι αναστέλλει όλους τους περιορισμούς και ανοίγει τον δρόμο για μαζική πώληση αμυντικού υλικού στην Τουρκία. Στόχος: η διευκόλυνση της Τουρκίας για την πρόκληση εντάσεων στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου με στοχεύσεις στον αδύναμο κρίκο που εξ αιτίας των επιλογών των πολιτικών τους ηγεσιών, εμφανίζονται να είναι η Ελλάδα και η Κύπρος..
Θα μπορούσαν τα πράγματα να έχουν μια εξέλιξη διαφορετική σε ότι αφορά στην αποφασιστικότητα που επιδεικνύει το Ισραήλ;;;
Όχι δεν θα μπορούσαν. Διότι οποιαδήποτε εξέλιξη δεν περιλαμβάνει την συντριβή των περιφερειακών καρκινωμάτων του Ιράν σε Ισραήλ, Συρία, Λίβανο, Ιράκ, Υεμένη κλπ, δεν θα διασφαλίσει την πολυπόθητη περιφερειακή σταθερότητα σε έναν κόσμο που αλλάζει ριζικά… Διότι μισή δουλειά με το Ιράν, σημαίνει ότι ΚΑΙ το Ισραήλ αλλά ΚΑΙ η ευρύτερη περιοχή, θα είναι σταθερά βουτηγμένες μέσα στην επισφάλεια και στους κινδύνους και προφανώς η συντήρηση αυτής της νοσηρής κατάστασης, δεν ευνοεί την ευόδωση των σχεδίων που τροποποιούν εκ θεμελίων κρίσιμες παραμέτρους της Γεωοικονομίας και την Αρχιτεκτονική της περιφερειακής ασφάλειας, στο πλαίσιο της κορυφαίας στρατηγικής σύγκρουσης που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.
Δυστυχώς σκοτώνονται πολλοί άμαχοι. Αλλά αυτό ΔΕΝ το επέλεξε το Ισραήλ. Οι άμαχοι ως αναλώσιμο, είναι κυρίαρχο στοιχείο σε αυτήν την βρώμικη επιχείρηση που ξεκίνησε στις 7 του περασμένου Οκτωβρίου. Το πως και το γιατί το εξηγήσαμε ΕΔΩ…
Συμφωνώ με το άρθρο σας, κ. Κυριακόπουλε, και σε διάφορα σχόλιά μου έχω κι εγώ τονίσει ότι το θεοκρατικό καθεστώς τού Ιράν και ό,τι παρόμοιο, αν δεν καταστραφούν, αποτελούν κίνδυνο όχι μόνο για το Ισραήλ, αλλά για όλη την Ευρώπη. Ως φαίνεται, κι εμείς είμαστε στον χορό.
Για την αχαρακτήριστη στάση τής Γερμανίας, έχω γράψει εδώ. Δεν ξέρω αν εσείς γνωρίζετε τι απέγινε μ’ εκείνα τα περίφημα έξι υποβρύχια που θα παρέδιδε στην Τουρκία, ασχέτως τού ότι η τελευταία θα τα χρησιμοποιούσε εναντίον κρατών-μελών τής ΕΕ (Ελλάδος πρωτίστως και Κύπρου δευτερευόντως).
Ο ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΥΜΝΗΤΗΣ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΥ ΙΣΡΑΗΛ. ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙ ΚΑΙ Η ΧΑΡΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΝΕΙ. ΑΘΛΙΟΤΑΤΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ.ΑΚΟΥΣ ΕΚΕΙ ΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΜΑΧΟΙ. ΝΤΡΟΠΗ ΣΟΥ. ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΟΣΟ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙ. ΠΑΝΑΣΧΕΤΕ. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΜΟΛΙΣ ΠΑΤΗΣΕΙ ΤΑ ΚΟΥΜΠΙΑ. ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΕΧΕΙ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΝ ΛΟΓΩ ΓΡΑΦΙΑ. ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΤΡΟΠΗ.
Τα είπες όλα αρχηγέ. Οφείλω να υποκλιθώ στα αποστομωτικά σου επιχειρήματα… Στην υποδειγματική σου ευγένεια… Και φυσικά στο μεγαλείο της στρατηγικής σου σκέψης… Εκεί δε που ήσουν όλα τα λεφτά, ήταν στο μάθημα δημοκρατίας που παρέδωσες…
Υπάρχει ένας ασυνήθιστος αλλά λογικός ειρμός σκέψης, σε αντίθεση με τις σκόρπιες κραυγές ορισμένων.
Για το Ιράν: έχει μια συμπάθεια σε αρκετούς όχι επειδή έχουμε ως Έλληνες κάποια σχέση με το ισλάμ αλλά επειδή είναι ενάντιο σε αρκετές πτυχές της παγκοσμιοποίησης. Διότι ένα πράγμα είναι οι στρατηγικές συμμαχίες και τα συμφέροντα κι άλλο η ηθική σήψη και παρακμή του δυτικού κόσμου. Πάντως η πολιτική σκέψη που στηρίζει τις woke αξίες, παραδόξως στηρίζει και τη Χαμάς.
Δεν ξέρω για ισλάμ καί “Τρομοκρατικές οργανώσεις” καί γεωπολιτικές”αναλύσεις” με μία σιγουριά θεού!!!……ξέρω όμως από ανθρώπους… Έχει δημιουργηθεί τέτοιο μίσος σέ ένα καταπιεσμένο πολλές δεκαετίες παλαιστινιακό λαό ( έχουν ξεκληριστεί ολόκληρες οικογένειες με χιλιάδες ορφανά παιδιά ) πού καί 100 χρόνια νά περάσουν, όπου βλέπουν Εβραίο θά θέλουν νά τού βάλουν τά μάτια….. Καλά είναι νά κάθεσαι στο γραφείο σού καί νά γράφεις αναλύσεις…
Θεωρώντας ότι κάποιο άνθρωποι είναι αναλώσιμοι….
Καί νά βαβκαλιζεσαι για την σοφία σού Ντροπή!!!!…..
Όντως. Αλλά δεν είναι διόλου καλά να σου δίνονται ευκαιρίες και να τις κλωτσάς επειδή οι μέντορές σου φρόντισαν να σε πείσουν ότι αυτό που οφείλεις να κάνεις, δεν είναι να φτιάξεις το δικό σου το κράτος αλλά να διαλύσεις το κράτος που έφτιαξαν οι άλλοι. Ντροπή… Όντως… Αλλά θα πρέπει να ντρέπονται αυτοί που σου θυμίζουν τι έκανες ή εσύ που επέλεξες να το κάνεις, πεισμένος ων (μεταξύ άλλων) ότι αυτό είναι το θέλημα του Αλλάχ;;;
Ο αρθρογράφος εκφράζεται με τέτοια απολυτότητα για τις μελλοντικές ενέργειες του Ισραήλ σα να είναι μέλος της Ισραηλινής κυβερνήσεως. Για τον απλοικό τρόπο που εκφράζεται για το Ιράν καλό είναι να του θυμίσουμε τα εξής ως παλαιότεροι: Οι μουλάδες του Ιράν είτε μας αρέσουν είτε όχι προέκυψαν από μιά παλαική επανάσταση, (όχι τις σύγχρονες ρόζ πορτοκαλί κλπ) που σάρωσε τα πάντα στη χώρα που για δεκαετίες ήταν το μακρύ χέρι των ΗΠΑ στην περιοχή. Οι ΗΠΑ χωρίς να χρονοτριβήσουν το 1980 έσπρωξαν το Ιράκ του μπααθικού καθεστώτος Χουσείν να εισβάλει στη νεοσύστατη ισλαμική δημοκρατία του Ιράν, προκειμένου να κατασταλεί εν τη γενέσει της. Παρά τη μακρά διάρκεια του πολέμου, του γεγονότος ότι το Ιράν πολεμούσαν θεοί και δαίμονες, (ΗΠΑ, πλειοψηφία αραβικών χωρών, ακόμη και η τότε ΕΣΣΔ ήταν εχθρική πρός το Ιράν), το καθεστώς άντεξε και ήδη κλείνει 45 χρόνια. Αυτό κάτι λέει:ότι έχει ισχυρό λαικό έρεισμα και ότι ακόμη και οι πολίτες που δέν το συμπαθούν, (και ασφαλώς είναι πολλοί) γνωρίζουν τη μοίρα της χώρας τους σε περίπτωση που ΗΠΑ και Ισραήλ τους εξάγουν τη “δημοκρατία” τους. Για τον ισχυρισμό του αρθρογράφου ότι σε περίπτωση πτώσης του ισλαμικού καθεστώτος, το Ιράν θα γίνει ισχυρότερο δέν νομίζω ότι μπορεί να τον πάρει κανείς στα σοβαρά. Είναι σαν να μας λέει ότι οι ΗΠΑ θέλουν την πτώση του Πούτιν για να γίνει η Ρωσσία μιά μεγάλη φιλελεύθερη δημοκρατία που θα ανταγωνίζεται από καλύτερη θέση της ΗΠΑ. Άλλο πράγμα τα θέλω μας και οι συμπάθειές ή αντιπάθειές μας και άλλο να γράφουμε αναλύσεις…
Υπάρχει μια παράμετρος που καλό θα είναι να μην την παραβλέπουμε. Είναι η ΙΚΜΑΔΑ… Ενισχυτική της δύναμης και της αυτοπεποίθησης ενός καθεστώτος – κάθε καθεστώτος – όταν καταφέρει να πάρει στα χέρια του της εξουσία και να θεμελιώσει την δική του την υπόσταση. Τότε οι ισλαμιστες εξόντωσαν το Τουντέχ που τους στήριξε. Σήμερα αναζητούν δεκανίκια καταφεύγοντας ακόμη και στον ύστατο εκβιασμό…. Τότε η μπόχα από το καθεστώς της διαφθοράς που είχε στήσει ο Σάχης, έζεχνε… Σήμερα το καθεστώς αναζητά τους δικούς του Μαρκεζίνηδες για να μανιπουλάρει τις αντιδράσεις και την υποβόσκουσα κοινωνική οργή… Δεν υπάρχουν λοιπόν στερεότυπα σε ένα δυναμικά μεταβαλλόμενο περιβάλλον και δεν είναι φρόνιμο να καταφεύγουμε σε συγκρίσεις με τρόπο μηχανιστικό. Αυτή τουλάχιστον είναι η γνώμη μου. Ευχαριστώ…
https://www.youtube.com/watch?v=OYOGzk2MPdg&t=39s
Ο αρθρογράφος εκφράζεται με τέτοια απολυτότητα για τις μελλοντικές ενέργειες του Ισραήλ σα να είναι μέλος της Ισραηλινής κυβερνήσεως. Για την ταμπακιέρα κουβέντα;