Του Σταύρου Καλεντερίδη*
Αφορμή για το παρόν άρθρο αποτέλεσε αφενός η ημέρα μνήμης του μεγάλου ήρωα του ελληνικού έθνους Γρηγόρη Αυξεντίου και αφετέρου οι τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την ειλημμένη απόφαση εξόδου της Αγγλίας από την Ε.Ε. (Brexit).
Εν αντιθέσει με τις απόψεις κάποιων που, είτε λόγω άγνοιας είτε λόγω υποστήριξης συγκεκριμένων συμφερόντων, πρεσβεύουν την περιθωριοποίηση και υποβάθμιση της χώρας μας, στην πραγματικότητα η Ελλάδα δεν ανήκει απλά στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά συγκεκριμένα η χώρα μας αποτελεί την ψυχή αυτής της ηπείρου. Είναι μάλιστα ιστορικό καθήκον της χώρας μας να οδηγήσει το ολιγαρχικό και ανελεύθερο μόρφωμα των Βρυξελλών στην πραγματική δημοκρατία. Αντίστοιχα, είναι ηθική υποχρέωση των κρατών-μελών να εξασφαλίσουν ένα υγιές οικοδόμημα από χώρες πραγματικά δημοκρατικές, που συμβάλλουν στη διατήρηση της ειρήνης και της προόδου στη Γηραιά ήπειρο, αλλά και εν γένει στον κόσμο.
Η Αγγλία δεν είναι μια τέτοια χώρα. Στις 3 Μαρτίου του 1957 ο 29χρονος Γρηγόρης Αυξεντίου πολεμάει για τη ζωή του. Βρίσκεται παγιδευμένος στο κρησφύγετο του και μάχεται σαν λιοντάρι, ολομόναχος απέναντι σε 60 Άγγλους κατακτητές που τον έχουν περικυκλώσει.
Πολεμάει μοναχός καθώς έχει διατάξει τους τέσσερις συναγωνιστές που βρίσκονταν μαζί του να βγουν από το κρησφύγετο για να σωθούν. Ο ίδιος, αν και τραυματισμένος, θα πολεμήσει ως υπέρμαχος της ελευθερίας, αψηφώντας ηρωικά τους Άγγλους δυνάστες του ελληνισμού για 10 ολόκληρες ώρες. Αγγλικές ενισχύσεις που κατέφθασαν στην περιοχή, έριξαν βόμβες πετρελαίου στο κρησφύγετο και τότε μόνο κατάφεραν να νικήσουν τον για πάντα ανίκητο Γρηγόρη.
Δυστυχώς, 60 χρόνια μετά, ο κατακτητής παραμένει μέχρι και σήμερα στο ελληνικό νησί, και εγγυάται τη διχοτόμηση του για να εξασφαλίσει τη γεωπολιτική του παρουσία και επιρροή στην Μέση Ανατολή. Παραμένει αμετανόητος και δίχως να λογοδοτεί ή να ντρέπεται ενώπιων του ΟΗΕ, της Ε.Ε. ή άλλων διεθνών φορέων.
Όπως άλλωστε παραμένει με την ίδια ιδιότητα του κατακτητή και στο Γιβραλτάρ, και στα νησιά Μαλβίνας (Φώκλαντ κατά τους Άγγλους). Εξίσου επαχθής είναι η παραμονή του κατακτητή στην κατεχόμενη Ιρλανδία (Βόρεια Ιρλανδία κατά τους Άγγλους).
Προφανώς δεν μπορεί να μιλάει για δημοκρατία και ελευθερία μια χώρα που λειτουργεί με κατεχόμενες δυνάμεις και νέο-αποικιοκρατικές πολιτικές. Μια αμιγώς ιμπεριαλιστική χώρα, που επιτέθηκε στο Ιράκ με την ψεύτικη πρόφαση των όπλων μαζικής καταστροφής και τις επακόλουθες καταστροφικές συνέπειες για την περιοχή.
Ας κρατήσει λοιπόν η αμετανόητη και επηρμένη Αγγλία τους βασιλιάδες, τους λόρδους, και τα λοιπά αναχρονιστικά ολιγαρχικά απομεινάρια και ας αρχίσουμε να καθαρίζουμε το πρόσωπο και την ψυχή της Ένωσης. Και όταν αυτή επιστρέψει για την επανένταξη της – μιας και είναι νομοτελειακά βέβαιο πως οι λύσεις της ανθρωπότητας θα δοθούν με τη συνεργασία και τη σύνθεση και όχι με την απομόνωση και την περιθωριοποίηση – ας βρει απέναντι της μια πραγματικά δημοκρατική Ένωση. Δημοκρατική κατά τα ελληνικά (και όχι νέο-ελληνικά) πρότυπα.
Και τότε ας της ζητηθούν τα αυτονόητα ως προαπαιτούμενα για την επιστροφή της στην ενωμένη Ευρώπη. Να σταματήσει μια και καλή να διχάζει και να διαφεντεύει τις ζωές των πολιτών άλλων χωρών. Να εξαφανιστεί από την Κύπρο και να ζητήσει συγνώμη από τον Ελληνισμό για τα εγκλήματα εναντίον μας.
Να τελειώσει με τα απομεινάρια της αποικιοκρατίας και να δώσει οριστικό τέλος στη σύγχρονη σκλαβιά που η ίδια συντηρεί.
Καθίσταται επομένως σαφές, πως μία τέτοια χώρα με τη μορφή της σημερινής Αγγλίας, που αδυνατεί να συμφιλιωθεί με το αμαρτωλό παρελθόν της και να ζητήσει συγνώμη από την ανθρωπότητα – κάτι το οποίο δεν έχει κάνει ποτέ (για την εγκληματική κατάτμηση της Μ. Ανατολής, την καταστροφή της Παλαιστίνης, την εκδούλευση της Ινδίας, τον εκμαυλισμό της Αφρικής, τους πολέμους του οπίου στην Κίνα, κ.ά.), δεν έχει καμία θέση σε μια πραγματικά δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι καιρός να επιστρέψει η ηθική στις διεθνείς σχέσεις και να προσπαθήσουμε για αυτό αντί να εξυπηρετούμε τις πολιτικές ισορροπίες, τον καθωσπρεπισμό, τη διαφθορά και το διεθνές έγκλημα. Είναι καιρός να διεκδικήσουμε δημοκρατία στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα, ελευθερία και ειρήνη, και να αναγκάσουμε να συμβιβαστούν και να «συνθηκολογήσουν» οι πολέμιοι αυτών των μεγαλόπνοων ιδεών και όχι οι χώρες που τις εμπνεύστηκαν και τις υποστηρίζουν.
*Πολιτικός επιστήμονας και εκ των εμπνευστών του δέλτα
Πηγή: Κύπρος, Αγγλία και Ε.Ε.: Είναι καιρός να διεκδικήσουμε δημοκρατία, ελευθερία και ειρήνη http://mignatiou.com/2017/03/kipros-anglia-ke-e-e-ine-keros-na-diekdikisoume-dimokratia-eleftheria-ke-irini/
