Όσοι έπαψαν πλέον να ακούν για την καταρρέουσα τουρκική λίρα και, αντ’ αυτού, ακούνε να γίνεται λόγος στην αντίπερα όχθη για νέες εξοπλιστικές εξορμήσεις ”made in Turkey”, ας μην εκπλήσσονται. Ας μην εκπλήσσονται γιατί ο τροφοδότης λογαριασμός της τουρκικής οικονομίας που αιμοδοτεί με τα χρήματά του σε μόνιμη βάση την πολεμική βιομηχανία της γείτονος βρίσκεται ανάμεσά μας…

Ναι, έχει ελληνικό όνομα. Και για να είμαι ακριβής, έχει χιλιάδες ονόματα αφελών συμπατριωτών μας, οι οποίοι — εν αγνοία τους — έχουν μετατραπεί σε υπονομευτές των ελληνικών συμφερόντων!!! Όσο ανατριχιστικό κι αν ακούγεται αυτό, εξωφρενικά εξοργιστικό θα έλεγα — είναι δυστυχώς η πικρή αλήθεια.

Η πικρή αλήθεια της οποίας το τελευταίο απτό δείγμα (130-140 λεωφορεία με Έλληνες εκδρομείς στην Κωνσταντινούπολη μόνο το τριήμερο της 26ης-28η Οκτωβρίου) ήρθε στο φως ειδησεογραφικά απ’ τον απεσταλμένο ελληνικού τηλεοπτικού Μέσου, ο οποίος  ανέφερε το γεγονός με έκδηλο, παιδιάστικο ενθουσιασμό.

Όπερ μεθερμηνευόμενο μάς κάνει να πιθανολογούμε ότι ούτε ο ίδιος ούτε το κανάλι συνεργασίας του (που σιγοντάρει το πάρε-ΔΩΣΕ με την Τουρκία διαφημίζοντας τουρκικά προϊόντα: βλ. θερμάστρα KUMTEL την ώρα της ανταπόκρισης), αλλά ούτε  και οι πάνω από 6.000 Έλληνες εκδρομείς οι οποίοι ενισχύουν σε τακτά διαστήματα την ολοένα και αυξανόμενη παραγωγή τουρκικού πολεμικού υλικού, βάζουν στο νου τους ότι — αφήνοντας το συνάλλαγμά τους στην Τουρκία — ενισχύουν στην πραγματικότητα την πολεμική της φαρέτρα κατά της Ελλάδας και της Κύπρου…

Μ’ αυτά και μ’ αυτά και άλλα πολλά ρίχνουμε μονίμως νερό στον μύλο της Τουρκίας. Δίνουμε αέρα στα πανιά της τουρκικής θρασύτητας και το δικαίωμα στα Μέσα της να αντιπαραβάλλουν στις εθνικές επετείους μας τις δικές τους, όπως έγινε ”χθες” την ημέρα της επετείου του ”ΟΧΙ”, όταν το κρατικό το TRT (σε επετειακό σποτ για τα 100 χρόνια απ’ τη γέννηση της τουρκικής δημοκρατίας) επιδόθηκε αγρίως στην πλαστογραφία της Ιστορίας οικειοποιούμενο (για λογαριασμό της Τουρκίας) το σύμβολο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, τον δικέφαλο αετό.

Έτσι, με όχημα τον βυζαντινό θυρεό, ξεδιπλώθηκαν οι μεγαλοϊδεατισμοί των Τούρκων για επέκταση της Τουρκίας ”σε τρεις ηπείρους και επτά κλίματα”. Αυτό, τουλάχιστον, δείχνει προπαγανδιστικό βίντεο της Τουρκικής Προεδρίας, που αποκαλύπτει τα σχέδιά της… ”ποιητικά”.

Αποκαλύπτει τα σχέδιά της ”ποιητικά”, για να καταλήξει στο δια ταύτα της βουλιμίας της και στην εξύμνηση του Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος μέχρι τις τουρκικές εκλογές δεν αποκλείεται να εκδηλώσει σε βάρος μας και σε βάρος της Κύπρου αρπαχτικές διαθέσεις:

”[…] Το Αιγαίο είναι δικό μας. Στη Μεσόγειο υπάρχουμε εμείς. Στη Μαύρη Θάλασσα κυματίζει η ένδοξη  σημαία μας. Χαίρε Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που μας οδηγείς στον αιώνα της Τουρκίας
Χαίρε αιώνα της Τουρκίας¨

Ο κονιορτός τουρκικών ύβρεων, προκλήσεων και ωμών απειλών σε βάρος της ελληνικής κυριαρχίας στη Θράκη και το Αιγαίο συνεχίζεται, εντωμεταξύ. Άρχισε να κλιμακώνεται στην ουσία ένα χρόνο πριν, για να μην πω ότι ξεκίνησε σταδιακά απ’ την επόμενη κιόλας μέρα του αποτυχημένου πραξικοπήματος κατά του Τούρκου Προέδρου (15 Ιουλίου 2016).

Κι αυτό, στην προσπάθεια του Ταγίπ Ερντογάν να συγκρατήσει την οργή της κοινής γνώμης στη χώρα του για τη φυλάκιση χιλιάδων αντιφρονούντων, με το πρόσχημα ότι ήταν Γκιουλενιστές και συμμέτοχοι στα σχέδια ανατροπής του.

Να συγκρατήσει την οργή της τουρκικής κοινής γνώμης αποπροσανατολίζοντάς την με εθνικιστική προπαγάνδα η οποία παραχαράσσει την ιστορική αλήθεια και καλλιεργεί την εχθρότητα και διεκδικητικότητα των Τούρκων σε βάρος μας και σε βάρος των εδαφικής κυριαρχίας της Ελλάδας.

Αυτός ήταν ικανός λόγος για να θορυβήσει το ΚΥΣΕΑ απ’ την αρχή του προηγούμενου έτους, ώστε να εισηγηθεί στα Γενικά Επιτελεία την αύξηση της θητείας από 9μηνη σε 12μηνη (αν και πάλι θεωρείται μικρή αυτή — κατά πολλούς — δεδομένης της αποχαλίνωσης της Τουρκίας), για να εξισωθεί η διάρκεια της πλήρους θητείας των οπλιτών του Στρατού Ξηράς με τη διάρκεια της θητείας των οπλιτών στο Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία.

Από εκεί κι ύστερα εντάθηκε ο προβληματισμός για την αναγκαιότητα ενός αμυντικού μοντέλου που να περιλαμβάνει (σε ρόλο βοηθητικό) την ενεργή και εκπαιδευμένη εφεδρεία κατά μήκος της συνοριογραμμής μας με την Τουρκία, αν και κρίθηκε αυτή εξαρχής απαραίτητη για τη χώρα μας δεδομένων των απειλών της.

Κρίθηκε εξαρχής απαραίτητη, αλλά ”σκάλωνε” δυστυχώς στις εκτιμήσεις σοβαρών και μη ”ειδημόνων” και, γενικότερα, πολιτικών και στρατιωτικών  αρμοδίων οι οποίοι καθυστερούσαν πεισματικά την αναβάθμισή της είτε για συντεχνιακούς είτε για κομματικούς λόγους (βλ. πολιτικό κόστος και ιδεοληψίες όσων θεωρούν τις εφεδρείες κληροδότημα της δικτατορίας…) ή για λόγους ιστορικής άγνοιας της χρησιμότητάς τους στο πεδίο της επιχειρησιακής τακτικής.

Λυπάμαι που το λέω, αλλά για κάποιους στρατιωτικούς — πολύ περισσότερο για τους πολιτικούς προϊσταμένους τους — το ”παιχνίδι” του Επιμηθέα (”τρέχουμε πίσω απ’ τα γεγονότα αιφνιδιασμένοι”) πρέπει να σταματήσει ΕΔΩ, γιατί δεν απέχουμε πολύ από το να δούμε — όχι τον Νυμφίο να έρχεται εν τω μέσω της νυκτός — αλλά τον Ταγίπ Ερντογάν  να έρχεται ξαφνικά ένα βράδυ με τους μεμέτηδες ξωπίσω του να λαχταράνε να κάνουν δικά τους τα νησιά μας…

Συνελόντι ειπείν,  είναι καιρός για έργα κι όχι για λόγια. Η εθνική μας άμυνα δεν καλύπτεται μόνο απ’ τα Rafale και τα Belharra  στον αέρα και τη θάλασσα και τα τεθωρακισμένα Marder στον Έβρο. Δεν καλύπτεται μόνο από σιδερόφρακτη πανοπλία, αν δεν υπάρχει πίσω της ανθρώπινο δυναμικό που να διαθέτει επινοητικότητα, γενναιότητα και ετοιμότητα να καλύπτει τα υπάρχοντα κενά στη φύλαξη των συνόρων μας.

Στον απόηχο του πολέμου στην Ουκρανία και άλλων συρράξεων στη Μέση Ανατολή, οι Τούρκοι αυξάνουν ταχύτητες στο θέμα της εξοπλιστικής τους ασφάλειας και των εξαγωγών πολεμικού υλικού (βλ. μη επανδρωμένα Bayraktar, που έκαναν θραύση στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο), την ίδια στιγμή που εμείς αρνούμαστε πεισματικά να εντάξουμε στη μακροπρόθεσμη στρατηγική μας την εξοπλιστική αυτοτέλεια της χώρας μας (ούτε ένα ευρώ στην ΕΑΒ, λες και είμαστε Αυστρία και Ελβετία και δεν κινδυνεύουμε), για να μην κακοφανεί αυτό στους ”Μεγάλους”  οι οποίοι μας έχουν πελάτες…

Σημειωτέον ότι το ”αυξάνουν ταχύτητες” οι Τούρκοι στο θέμα της αμυντικής βιομηχανίας τους δεν είναι καθ’ υπερβολήν, όπως νομίζουν κάποιοι δικοί μας, αλλά μια μεγάλη αλήθεια. Αλήθεια που ήρθε στο φως προ ημερών με αφορμή την τουρκική έκθεση οπλικών συστημάτων SAHA Expo 2022, όπου παρουσιάστηκε το νέο δημιούργημα της τουρκικής παραγωγής ”Alpagut” (αυτόνομο και περιφερόμενο σύστημα 45 κιλών που μπορεί να επιχειρεί μέρα-νύχτα εναντίον κινητών ή σταθερών στόχων, στην ξηρά και τη θάλασσα).

Απέναντι στις ιπτάμενες τουρκικές απειλές,  η Ελλάδα έχει στη διάθεσή της και προτίθεται να χρησιμοποιήσει το νεοαποκτηθέν σύστημα αντι-drone που φέρει την επωνυμία Drone Dome και είναι παραγωγής Ισραήλ. Ένα σύστημα παντός καιρού και ταχείας άμυνας 360 μοιρών απέναντι στα εχθρικά drones.

Ωστόσο, όπως προείπα, η σιδερόφρακτη πανοπλία μας — πέραν του ότι μας διαλύει οικονομικά χρόνια τώρα, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι υπό το βάρος των δανειακών μας υποχρεώσεων —  δεν μας εξασφαλίζει την επιτυχία, αν δεν  έχει πίσω της έμψυχο δυναμικό.

Αν δεν έχει ευφυή στρατηγική, πολιτική βούληση, τόλμη, αποφασιστικότητα και διορατικότητα για χάραξη πορείας απεξάρτησης απ’ την κατευναστική Εξωτερική πολιτική, στην οποία συμπαρασύραμε δυστυχώς και την Κύπρο, με αποτέλεσμα να παρακολουθεί βουβή τις τουρκικές μεθοδεύσεις στην Πράσινη Γραμμή και τα Βαρώσια.

Ευφυής στρατηγική, πολιτική βούληση, τόλμη, αποφασιστικότητα και διορατικότητα είναι αυτά που μας λείπουν, γιατί — αν δεν μας έλειπαν — θα κόβαμε τον βήχα των Τούρκων έγκαιρα, αποτελεσματικά και… ”ανταποδοτικά” στο θέμα του τουρκολιβυκού μνημονίου, της εργαλειοποίησης από την Τουρκία προσφύγων και μεταναστών και στο άλλο των προβοκατόρικων ”παιχνιδιών” της στη Θράκη και τα Δωδεκάνησα, με στόχο την αναγνώριση ”τουρκικής” μειονότητας στην Ελλάδα…

https://www.militaire.gr/pikres-alitheies-kai-ayximenes-tachytites-kritikis-pros-afypnisi/