Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής γνωρίζει ότι πρέπει να βαδίσει σε μακρύ και δύσκολο δρόμο για να υπηρετήσει τις οδηγίες του Οικουμενικού Πατριάρχη κκ Βαρθολομαίου. Έπραξε αυτό που επιβάλλει το θρησκευτικό και εθνικό καθήκον.
Στη Νέα Υόρκη η Ελλάδα έφτασε με θέσεις, απολύτως ξεκαθαρισμένες επί θεμάτων διεθνούς ενδιαφέροντος, με προτεραιότητα στο Κυπριακό, την τουρκική προκλητικότητα, αλλά και τις προοπτικές ελληνοτουρκικής επικοινωνίας, κυρίως στο πλαίσο του ΝΑΤΟ. Οι συνομιλίες του έλληνα Πρωθυπουργού και του Υπουργού του επί των Εξωτερικών πολλές και πυκνές, άλλοτε ουσιαστικές, τις περισσότερες φορές εθιμοτυπικές, βραχείας διάρκειας, όπως συμβαίνει πάντοτε στην τακτική ετήσια σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Οι μεγάλοι διεθνείς παίκτες ανοίγουν δυναμικά τα χαρτιά τους στη διεθνή σκηνή, με αποτέλεσμα η διεθνής κοινότητα άλλοτε να γίνεται μύστης των μελλοντικών εξελίξεων και άλλοτε να παραμένει ένας έκπληκτο και αμήχανος θεατής, που ελπίζει ότι σύντομα θα κατανοήσει τους νέους κανόνες, επικοινωνίας, αντιπαραθέσεων, συνομιλιών (εμφανών ή πίσω από τις βαριές κουρτίνες της απόρρητης διπλωματίας, και όχι της μυστικής, όπως εσφαλμένως χαρακτηρίζεται, με ξεπερασμένη αντίληψη).
Με το διπλωματικό φορτίο της εξελισσόμενης πραγματικότητας κράτη, που ακόμη δεν κατόρθωσαν να αντιληφθούν τους ρόλους, που τους αναλογούν, προβαίνουν σε κινήσεις διπλωματικού εντυπωσιασμού, σαν νεόπλουτοι, χωρίς αστική και κοινωνική παιδεία. Ο πρόεδρος Ερντογάν με τις κοινωνικές, πολιτικές και θρησκευτικές του εμπειρίες γοητεύεται από επιλογές μεγάλων σαραγιών, μεγαλεπήβολων σχεδιασμών και εγκαινίων, που προσφέρουν θέαμα, χλιδή και κατασκευές για να στεγάσουν διπλωματικές και άλλες υπηρεσίες του τουρκικού κράτους στη Νέα Υόρκη. Στο νέο κτήριο προσφέρεται και ένα «δωματιάκι» στο φίλο, του τουρκοκύπριο ηγέτη, που δεν έχει οποιαδήποτε αναγνωρισμένη διεθνή προσωπικότητα.
Στην εκδήλωση των εγκαινίων του νέου κτηρίου, τουρκικής ιδιοκτησίας στη Νέα Υόρκη, κοντά στην έδρα του ΟΗΕ (καλή επένδυση στην αγορά ακινήτων) προσκαλεί ο κ. Ερντογάν τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, που ορθώς αποδέχεται την πρόσκληση και τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής κ. Ελπιδοφόρο, ο οποίος ορθότατα παρίσταται στην εκδήλωση, αδιαφορώντας για τη συμμετοχή του κ. Τατάρ, ο οποίος για όλο τον κόσμο και κυρίως για τον αρχιερέα του Οικουμενικού θρόνου δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά ένας λαϊκός πολιτικός, άλλου δόγματος. Ο σεβασμιότατος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής αποδέχεται την πρόσκληση του τούρκου Προέδρου διότι αντιλαμβάνεται ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν, έμμέσως πλήν σαφώς απευθύνεται στην οικουμενικότητα του θρόνου, επειδή εκφράζει όλους τους Ορθοδόξους Χριστιανούς Ανατολικού δόγματος. Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής γνωρίζει ότι πρέπει να βαδίσει σε μακρύ και δύσκολο δρόμο για να υπηρετήσει τις οδηγίες του Οικουμενικού Πατριάρχη κκ Βαρθολομαίου. Έπραξε αυτό που επιβάλλει το θρησκευτικό και εθνικό καθήκον. Σιωπηρά υπέμεινε την αντίδραση. Ως καλός ποιμένας απέφυγε οποιαδήποτε άκαιρη απάντηση.
Πολιτικοί με πολύ μεγάλη εμπειρία στα θέματα εκκλησιών, Πατριαρχείων και σύγχρονης δυναμικής διπλωματίας απόρησαν με τη στάση των υποκινητών μίας τόσο ισχυρής αντίδρασης στη συμμετοχή του Αρχιεπισκόπου σε εκδήλωση εγκαινίων και τα ερωτηματικά που προκύπτουν είναι πάρα πολλά
- Από πότε η παρουσία του κ.Τατάρ, κύπριου πολιτικού τουρκοκυπριακής καταγωγής που στρέφεται κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, μπορεί να επιβάλλει την αποχώρηση του Αρχιεπισκόπου Αμερικής από εκδήλωση στην οποία συμμετέχει θεσμικά, εκπροσωπώντας τον ύψιστο θεσμό της οικουμενικής ορθοδοξίας;
- Πώς τολμούν οποιοιδήποτε κύκλοι να ολισθαίνουν στο σφάλμα ανάμιξης της θρησκείας με την εξελισσόμενη διπλωματική αντιπαράθεση,,ς που προκαλείται και κλιμακώνεται από την Τουρκία σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου;
- Τι σκοπιμότητα εξυπηρετεί ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης σε θέματα όπως αυτό που δημιουργήθηκε με τα εγκαίνια του νέου σπιτιού της Τουρκίας, αντί να επικεντρωνόμαστε με όλες τις δυνάμεις μας στην διεκδίκηση των μεγάλων στοιχημάτων της πολιτικής και της διπλωματίας που μας αφορούν και άπτονται των εθνικών μας προτεραιοτήτων;
- Γιατί πρέπει να σπαταλιέται πολιτικό κεφάλαιο της Λευκωσίας και της Αθήνας για να ξεπερασθούν παθογένειες ακρότατου λαϊκισμού με αποτέλεσμα να εμπλέκονται ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, η εκκλησία της Κύπρου υπάγεται στον Οικουμενικό θρόνο, και ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος στο διάλογο ποιμενάρχη με το ποιμνιό του;
- Πως κινήθηκε η Ελληνική Αντιπροσπεία στον ΟΗΕ, υπό τον παρόντα Υπουργό Εξωτερικών, η Ελληνική Πρεσβεία στην Ουάσιγκτον, το Γενικό Προξενείο στη Νέα Υόρκη και το Υπουργείο Εξωτερικών στην Αθήνα, ώστε να μην εξελιχθεί σε πρόβλημα η θεσμική συμμετοχή του εκπροσώπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στα εγκαίνια του κτηρίου της Τουρκίας και να αποφευχθούν δημόσιες δηλώσεις, που δεν συνέπιπταν τελικώς με τις διπλωματικές κινήσεις του κ.πρωθυποργου;
Η κα Ντ. Μπακογιάννη, ο κ. Ελ. Βενιζέλος με σημαντικότατες, αυστηρές, αλλά πολύ προσεκτικές δημόσιες δηλώσεις τους, στις οποίες προσήλθε και ο κ. Γ. Κατρούγκαλος παρενέβησαν αποτελεσματικά, ώστε να κλείσει εγκαίρως ένα θέμα, που όμως άφησε σκιά άκαιρων και αμελέτητων, διπλωματικών κινήσεων. Τουλάχιστον πήραμε το διπλωματικό μας μάθημα; μάλλον όχι, διότι συνεχίζονται οι δημοσιεύσεις κατά του Αρχιεπισκόπου, χωρίς να αξιολογείται ορθολογικά η σκληρή διπλωματική και πολιτική συμπεριφορά των ΗΠΑ απέναντι στον κ. Ερντογάν.
Κανένα κράτος δεν ασχολήθηκε με τη συμμετοχή του κ. Ελπιδοφόρου στην εκδήλωση των εγκαινίων. Η Ρωσία που παρακολουθεί και διεκδικεί ο,τιδήποτε στην Ανατολική Μεσόγειο αδυνατεί να κατανοήσει το λόγο, που ο κ. Ερντογάν προβάλλει την Οικουμενικότητα του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, απευθύνοντας πρόσκληση στον εκπρόσωπο του στις ΗΠΑ.
Η Μόσχα με μεγάλη εμπειρία στη διπλωματία των Πατριαρχείων σιωπά, αναδεικνύοντας τη βαρύτητα της πολιτικής των θρησκειών, που απαιτεί βαθιά γνώση των θεμάτων, λεπτότατους διπλωματικούς χειρισμού, και σεβασμό στους θεσμούς της Χριστιανοσύνης, που συντάσσεται, σύμφωνα με τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, με τον Οικουμενικό θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως.
Κρείττον εστί το σιγάν.
