Κάποιοι πριν από λίγους μόνον μήνες προεξοφλούσαν στην Αθήνα και στην Αγκυρα «ήρεμο καλοκαίρι» μετά τις συναντήσεις των υπουργών Εξωτερικών Ελλάδος και Τουρκίας. Δεν πρέπει να το πίστευαν. Δεν είναι τόσο αφελείς. Η σύντομης διάρκειας ανακωχή εξυπηρέτησε απλώς την κεντρική πολιτική κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, όπως αυτή διαμορφώνεται από το Βερολίνο.
Οι παραβιάσεις τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο, στις 10 το βράδυ της Τρίτης, όταν οι πυρκαγιές εμαίνοντο στην Αττική και σε δεκάδες άλλες περιοχές της χώρας, ήταν μια επίδειξη της Αγκυρας ότι μπορεί να ενεργεί σε περισσότερα μέτωπα, ακόμη και όταν η Τουρκία δοκιμάζεται οικτρά την ίδια στιγμή από εκτεταμένες θανατηφόρες πυρκαγιές. Πρόκειται για αντιπαράθεση σε εξέλιξη, χαμηλότερης εντάσεως από ό,τι είχε προηγηθεί πριν από την επανέναρξη των συνομιλιών Ελλάδος και Τουρκίας, αλλά ταυτόχρονα δηλωτική πως υποβόσκει μια νέα κλιμάκωση της αντιπαραθέσεως μετά το τέλος της τουριστικής περιόδου.
Με την εκδήλωση καταστροφικών πυρκαγιών στις δύο χώρες, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας ανακοίνωσε ότι η Ελλάς είναι πρόθυμη να συνδράμει την Τουρκία. Η απόπειρα εισαγωγής της «διπλωματίας των πυρκαγιών» κατά το πρότυπο της «διπλωματίας των σεισμών» του Αυγούστου 1999 δεν τελεσφόρησε. Δεν θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αλλιώς. Διότι της «διπλωματίας των σεισμών» είχε προηγηθεί προεργασία προσεγγίσεως Ελλάδος και Τουρκίας από τους τότε αναπληρωτές υπουργούς Εξωτερικών Γιώργο Παπανδρέου και Ονούρ Οϊμέν και ετέθη σε εφαρμογή όταν ο κ. Παπανδρέου ανέλαβε επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, από τον Φεβρουάριο του 1999.
