Το ιστολόγιο anixneuseis.gr το έχω απο τα τέλη του ΄90. Έχω παρακολουθήσει τις στατιστικές διακυμάνσεις του εδώ και 20 χρόνια.
Το συμπέρασμα;
1.-Όσο πιο συνομοσιολογικό, και αβέβαιο, για την εξελιξή του θέμα αναρτούνταν τόσο πιο ψηλά ανέβαινε στς προτιμήσεις.
2.-Όσο πιο πολύ καλλιεργείται ο φόβος απο ένα θέμα τόσο πιο πολλές προτιμήσεις συγκεντρώνει.
3.- Όσο πιο επιθετικό είναι σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας τόσο πιο δημοφιλές γίνεται.
4.-Και, φυσικά, τελευταία, όσο πιο πολύ επικρίνει το πολιτικό σύστημα, πάλι δίνει μεγάλο αριθμό προσελεύσεων.
5.-Στις μέρες μας όσο πιο πολύ αναπαράγει τις φοβίες για το εμβόλιο και τον covid πάλι ψηλά ανεβαίνει.
Στο διαδίκτυο, τώρα, ήμασταν απο τους πρώτους, αν όχι οι πρώτοι που καθιερώσαμε διαδικτυκή τηλεόραση.
Παρακολουθώ ότι και στις διαδικτυακές μεταδόσεις άρχισε να υπεισέρχεται αυτό που έκανε αντιπαθητικές τις εφημερίδες προς το τέλος του βίου τους και στη συνέχεια τα επήγεια κανάλια. Αναπτύσσονται εκθετικά όσα ακολουθούν την γνωστή συνταγή.
Θεωρώ ότι αυτή η τάση θα κυριαρχήσει στο διαδίκτυο.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
1.-Αυτά δεν θα τα γράφω για να σας πω δείτε μας ή διαβάστε μας. Αυτό επαφίεται στς δική σας βούληση και είναι αδιαπραγμάτευτο και απο εσάς και απο εμάς. Εσείς θα βλέπετε και θα διαβάζετε ό,τι σας αρέσει και εμείς θα κάνουμε ό,τι μας εκφράζει. Δεν πάμε άσχημα. Κατά το “μη πόλεμος” του Ανδρέα.
2.-Είμαστε αρκετά ξεροκέφαλοι να μην αλλάξουμε μοτίβο. Το στίγμα μας το καταθέτουμε χρόνια τώρα. Αυτό είναι δεν θα μας αλλάξει ούτε η απειλή εξαφάνισης.
3.-ΤΡΙΤΟΝ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟΝ: Αν κάποιος θέλει να αποκτήσει πολλούς αναγνώστες ή τηλεθεατές και ακολουθήσει την βέβαιη συνταγή που περιέγραψα παραπάνω, θα φταίει ο ίδιος ή ο κόσμος στον οποίο απευθύνεται; Μήπως είναι υποκριτικό να έχουμε προτιμήσεις όπως περιγράφηκαν και να κατηγορούμε τους παραγωγούς τους ή την λοιπή κοινωνία;
Για την καλή, μέτρια ή κακή κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε ως πολιτεία και ως κοινωνία δεν μας φταίνε ούτε οι Αμερικανοί, ούτε οι Ρώσοι, ούτε οι Γερμανοί. Δεν μας φταίνε ούτε οι πολιτικοί μας. Εμείς είμαστε οι υπεύθυνοι. Διότι και οι πολιτικοί δεν ήλθαν απο το διάστημα. Κομμάτι δικό μας, με τις δικές μας νοοτροπίες είναι.
Μήπως δεν φταίει, πάντα, ο φονιάς.
ΥΓ: Και αυτά στα οποία καταλήγω έχουν την σχετικότητά τους. Υπάρχουν, πάντα, οι εξαιρέσεις. Ούτε σημαίνουν ότι και εμείς δεν υποποπτίμουμε στις ίδιες αμαρτίες, μερικές φορές.
Η Ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει την πραγματικότητα απολύτως φυσιολογικά. Οι Έλληνες τα τελευταία 200 χρόνια έζησαν και ζουν: πολέμους, εθνικούς διχασμούς, καταστροφές, πανδημίες, προδοσίες, ξενιτιά, πραξικοπήματα, εθνικές ήττες( Κύπρος, Ίμια, Σκοπιανό) , κοινωνικές ήττες (μαύρη εργασία, ανεργία νέων, αναξιοκρατία κλπ) και ζουν συνεχώς υπό τον φόβο των χειρότερων. Πλην της εισόδου στην ΕΕ ο Έλληνας δεν έχει δει άλλο καλό.
Η έλξη προς τη θεματολογία που αναφέρονται λειτουργεί ως μηχανισμός ενημέρωσης και αυτοάμυνας για τα χειρότερα και την ψυχολογική και κοινωνική προετοιμασία. Το Ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι στημμένο για να συντηρεί την επίκαιρη θεματολογία και ενισχύει τον φόβο.
Έτσι υπάρχει συστολή, χειραγώγηση και αποφυγή ελεύθερης σκέψης και έκφρασης. Σε αυτό συντελούν σε μεγάλο βαθμό τα συστημικά μέσα ενημέρωσης. Ο Έλληνας θέλει αλλά δεν μπορεί και δεν τον αφήνουν να βγει έξω από το μαντρί. Εκεί έξω του έχουν περάσει το μήνυμα ότι παραμονεύει το λύκος.
Κύριε Σαββίδη και η φράση της επικεφαλίδος ,αλλά και η καταληκτική φράση του εξαιρετικού άρθρου σας -”μήπως δεν φταίει πάντα ο φονιάς,;;;” αποτελεί λογικό αποτέλεσμα κοινωνικοφιλοσοφικών επεξεργασιών ,ιδίως από τους σχετικούς με τα πάσης φύσεως εγκλήματα-εγκληματολόγους – και επαγγελματικώς τους δικαστές ,που ευτυχώς δικαιούμενοι να δικάζουν κατά συνείδηση -και όχι με την ζυγαριά φαρμακείου- μας παραξενεύει -μερικούς τους εξεγείρει- δεν καταδικάζουν -όπως θα θέλαμε- τους φονιάδες.
Φυσικά δεν μπορούμε να αποδώσουμε τα όποια εγκλήματα ”στην άτιμη κενωνία”,αλλά ζώντας σε τέτοια κοινωνία πολύ λίγοι θα κρατηθούν μακρυά από το αδίκημα πάσης μορφής, σαν αυτά που η ελληνική κοινωνία ”απολαμβάνει” μετά την Μεταπολίτευση και κυρίως μετά το 1981-που είναι δήλη ημέρα- για τις πολλαπλές αλλαγές που υπέστησαν οι Έλληνες στις σκέψεις και συμπεριφορές τους από τα μικράτα τους ακόμη.
Μια επιτομή α/ Διεκόπησαν οι ορμήνειες των γονιών ,αφού αμφισβητήθηκε και από το Δημοτικό ακόμη ο σεβασμός προς αυτούς και τους παλαιοιύς(”χουντικους, φασίστεςκλπ δασκάλους).
β/ Συμβουλές όπως ”χωρίς δουλεία κανένας δεν προκόβει” , ”ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται” ,”τα καλά κόποις κτώνται” ”ό,τι δεν θέλεις να σου κάνουν μη το κάνεις και εσύ στους άλλους” εξαφανίσθηκαν οριστικώς και στην θέση τους ήρθαν οι αγώνες -ίσον ανταγωνισμός και έχθρα -από τα 15μελή του Δημοτικού μέχρι του Πανεπιστημίου και το τέταρτο βάθρο της Δημοκρατίας -τον ”φαταούλα ”συνδικαλισμό-που απέρριψε οριστικά την ολιγάρκεια, αυτάρκεια και ευγενή συναγωνισμό- και αναζωπυρούσε την συνεχή εξέγερση.
Και όλα αυτά επί 47 χρόνια ,που σημαίνει ότι οι Έλληνες κάτω των 60 ετών δεν γνώρισαν κοινωνίες αριστείας ,προκοπής και σεβασμού των μεγαλυτέρων , -τις πολλές και καλές εμπειρίες των οποίων δεν γνώρισαν- .
Αλλά τα τσιγάρα ,τα ποτά και τα ξενύχτια – στα οποία χρόνια τώρα καταλωνόμαστε – καταστρέφουν τα καλύτερα τα σπίτια” καθώς τραγούδησε ο προσφάτως θανών καλλιτέχνης .
Σε αυτήν την κοινωνία προκόβουν μόνο οι αριστείς νεαροί των γραμμάτων ,των αθλημάτων (ατομικών και ομαδικών) και των τεχνών και όλοι άλλοι αποτελούν πελάτες κομματικών , τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών -τώρα και του διαδικτύου- ”παρεών” ,που ”βγάζουν το ψωμάκι τους ”με τα ά-λογα θύματα τους , που όμως πολύ φυσικά θέλουν την επιβίωση και αναρρίχησή τους , έστω ”γλείφοντας και έρποντας και με τα κέρατά τους”.
Χαίρομαι που και εσείς -εγώ και πολλοί άλλοι συνανιχνευτές- είμαστε ”ξεροκέφαλοι” και δεν θα αλλάξουμε, έστω και αν είμαστε εξαιρέσεις.
Όμως να είστε-είμαστε βέβαιοι ότι μας προτιμούν, γιατί κάποτε βαριέσαι να ακούς βλακώδεις απόψεις και να ζεις σε μόνιμη ανασφάλεια και αγεληδόν.
“Διότι και οι πολιτικοί δεν ήλθαν απο το διάστημα. Κομμάτι δικό μας, με τις δικές μας νοοτροπίες είναι.”
Λίαν ενδιαφέρον το κείμενό σας κ. Σαββίδη, πλην μία ένσταση στο τελευταίο -με όλον τον σεβασμό.
Αφού η Ελλάδα είναι χώρα εξαρτημένη από το διεθνές σύστημα, βρίσκεται ας πούμε στην περιφέρεια και όχι στο κέντρο του καπιταλισμού (για να θυμηθώ παλαιά ορολογία), τι ευθύνη έχει ο ελληνικός λαός για αυτούς που ψηφίζει; Έχει εναλλακτικές; Όχι. Το πολιτικό προσωπικό, ακόμα και αν ήταν πεπαιδευμένο και πατριωτικών φρονημάτων, μπορεί να πράξει κάτι πέραν των γεωπολιτικών δυνάμεων της χώρας; Επίσης όχι. Ο κοινοβουλευτισμός αυτής της μορφής είναι δημοκρατία; Όχι και πάλι όχι. Το παρόν πολίτευμα μπορεί να λύσει προβλήματα, αφού είναι εγκλωβισμένο σε έναν θεσμικό-γραφειοκρατικό και κομματικό λαβύρινθο; Όχι.
Η Ελλάδα κάποτε είχε ευεργέτες τύπου Αβέρωφ, Ζάππα, Σίνα κλπ. Αυτοί έστησαν ό,τι καλό έγινε σε επίπεδο υποδομής στην χώρα (πανεπιστημιακά ιδρύματα, νοσοκομεία, στρατιωτικό εξοπλισμό, μνημεία, ακόμα και κάποια βιομηχανία βλ. Μποδοσάκης).
Σήμερα υπάρχουν ευπατρίδες πρόθυμοι να χτίσουν παραγωγή, τεχνολογική έρευνα, παιδεία στον τόπο; Μάλλον όχι.
Έτσι λοιπόν ψωροκώσταινα ήμασταν, ψωροκώσταινα παραμένουμε. Σκλάβοι που ακόμα παλεύουμε με την Τουρκιά. Ποια λοιπόν είναι η ευθύνη της πλέμπας; Ο Θεός να μας λυπηθεί…
ΥΓ Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πολιτειακό, όχι πολιτικό. Άλλου τύπου δημοκρατία χρειάζεται ο τόπος: θεσμούς με ισχυρό κοινοτισμό και αμεσοδημοκρατικό χαρακτήρα. Ας γίνει αυτό και τότε ας κριθεί ο ελληνικός λαός αυστηρά για την πορεία του.
Κύριε Σαββίδη. Σας παρακολουθώ εδώ και πολλά χρόνια . Και στις καταπληκτικές εκπομπές σας στην ΕΡΤ 3, και τώρα. Είσθε όαση σ’ ένα ερημικό δημοσιογραφικό τοπίο . Κουράγιο και καλή δύναμη.
Μα η άμεση Δημοκρατία έπαυσε να λειτουργεί από την εποχή του Περικλέους , τότε που η Αθήνα -Αττική είχε πληθυσμό πολιτών όσο το Κολωνάκι , με δέκα γειτονιές-φυλές και με χιλιάδες δούλους από παντού , κυρίως από την φτωχή ενδοχώρα της.
Δεν πιστεύω να θέλουμε την ”άμεση Δημοκρατία” της κυβερνήσεως του Βουνού των Κορυσχάδων, τώρα που ανήκουμε με αποφάσεις διαδοχικών κυβερνήσεων σε Διεθνείς Φιλελεύθερους Οργανισμούς;;;.
Χρόνια τώρα διαπιστώνουμε ότι αυτή η κομματική από το 1986 Δημοκρατία μας δεν μπορεί να επιβληθεί ,είτε γιατί το κράτος είναι αδύναμο και δεν μπορεί να υλοποιήσει τους νόμους που ψηφίζει ,είτε γιατί ο λαός έγινε ανυπότακτος ,είτε και για τα δύο.
Δεν είναι εύκολο το συμπέρασμα ότι πρέπει να επιδιώξουμε -όσοι αγαπάμε την Πατρίδα μας- να δημιουργήσουμε δημοκρατικό κράτος που να μπορεί να επιβάλει την εφαρμογή των νόμων που ψηφίζει η εκάστοτε εκλεγμένη και νόμιμη κυβέρνηση της Ελλάδος.;;;.
Αυτό όμως το απλό και αποτελεσματικό για την προκοπή της Πατρίδος το θέλει ο διαβουκολημένος και καλοπερασάκιας ελληνικός λαός ,που τώρα φιλοξενεί και χιλιάδες μη Έλληνες;;;΄’.