ΚΙΝΑ –  ΟΥΚΡΑΝΙΑ Το να είσαι στρατηγικός εταίρος στο One Belt One Road, μάλλον κοστίζει ακριβά !! (ή αλλιώς, 99 +1 Χρήσιμες Πληροφορίες.)

Της  Μαρίας Ν. Παπαδοπούλου*

ΣΗΜΕΙΩΣΗ “ΑΝΙΧΝΕΥΣΕΩΝ” Η Μαρία Παπαδοπούλου επανέρχεται και αναλύει την παράμετρο της Κίνας στην Ουκρανία με την εμβρίθεια που μας έχει συνηθίσει.

• Πρόλογος.

 Το άρθρο που ακολουθεί, αποτελεί συνέχεια του προηγούμενου μου άρθρου με τον τίτλο «Ουκρανία : Ποιος αλήθεια ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο και γιατί?» που φιλοξένησαν οι «Ανιχνεύσεις» και δημοσιεύτηκε στις 9 Μαρτίου 2022.

Σκοπός του άρθρου είναι να επιτρέψει στον αναγνώστη να αποκτήσει τεκμηριωμένες πληροφορίες, που στην χώρα μας ,ελάχιστα βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Ωστόσο οι πληροφορίες αυτές είναι ικανές να εφοδιάσουν τον αναγνώστη με περισσότερη και πιο εμπεριστατωμένη γνώση, συγκριτικά με αυτήν που του παρέχεται σήμερα.

Πολλές μάλιστα, από  αυτές τις πληροφορίες των οποίων οι πηγές παρατίθενται μετά το τέλος του άρθρου κι επισημαίνονται στο κείμενο του με τους αντίστοιχους εκθέτες αριθμοδότησης τους (σε μπλε χρώμα), διακινήθηκαν σε εντελώς ανύποπτο χρόνο, ακόμα κι αρκετά έτη πριν από αυτόν τον πόλεμο και χαρακτηρίζονται από σοβαρό βαθμό εγκυρότητας.

Σήμερα οι πληροφορίες αυτές έχουν κυριολεκτικά χαθεί, καθώς έχουν θαφτεί κάτω από τις  αναρίθμητες ειδήσεις που διοχετεύονται και κατακλύζουν καθημερινά τον ημερήσιο, ντόπιο και διεθνή, τύπο και  ΜΜΕ. Το γεγονός αυτό θολώνει το γενικότερο τοπίο και δεν επιτρέπει την σε βάθος μελέτη και κατανόηση του.

Εν κατακλείδι, το άρθρο αυτό φιλοδοξεί, πως  η γνώση που εξασφαλίζουν οι πληροφορίες που παρέχονται στον αναγνώστη θα συνεπικουρήσουν αρκετά ώστε αυτός να εξετάσει πλέον κάτω από ένα εντελώς διαφορετικό πρίσμα τα τεκταινόμενα σήμερα που θα του επιτρέψει να διεισδύσει στα γεγονότα, υποβάλλοντας τα σε μία στερεοσκοπική οπτική, ώστε να προχωρήσει μόνος του στους αναγκαίους συνειρμούς που θα του επιτρέψουν στην συνεχεία να σχηματίσει σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων και προσωπική άποψη, καθώς και να ερμηνεύσει τα γεγονότα,  ξεκλειδώνοντας τις αντίστοιχες λογικές απαντήσεις που αιτιολογούν πολλά από αυτά που στις μέρες μας  παρουσιάζονται ετερόκλητα, παράλογα, αντιφατικά, μυστηριώδη κι αναιτιολόγητα σε αυτόν τον τόσο αιφνίδιο(?) πόλεμο.

Η Γιάλτα είναι μια όμορφη, μικρή και γραφική παραθαλάσσια πόλη-λιμάνι του Ευξείνου Πόντου, της τάξης των 81.000 κατοίκων, που βρίσκεται , κάπου εκεί στις ανατολικές ακτές της Κριμαίας.

Α. ΓΙΑΛΤΑ, ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΔΡΑΚΟ.

Έως και την εποχή του μεσοπολέμου το πιο σημαντικό που είχε ίσως να επιδείξει η Γιάλτα ήταν πως υπήρξε η πατρίδα του Ρώσου λογοτέχνη Άντον Τσέχωφ. Αλλά αυτό, εδώ που τα λέμε, λίγοι το γνωρίζουν.

Αυτό, όμως, που με βεβαιότητα γνωρίζουν όλοι είναι ότι εκεί στα τέλη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, στις 4 Φεβρουαρίου 1945 οι Τρεις Μεγάλοι, Ρούσβελτ, Τσόρτσιλ και Στάλιν, παρέα με έναν τέταρτο , τον Γάλλο στρατηγό Ντε Γκολ, που εκτελούσε χρέη εγγυητή των συμφωνηθέντων, συνδιασκέφθηκαν στην ρομαντική Γιάλτα.

Η συνδιάσκεψη αυτή που διεξήχθη στο εν λόγω, σοβιετικό τότε, θέρετρο της άλλοτε Αρχαίας Ταυρίδας (νυν Κριμαίας) η οποία υπήρξε ο προορισμός του μυθικού Ιάσωνα και των αρχαίων Ελλήνων Αργοναυτών, ποια άλλη κωδική ονομασία θα μπορούσε να πάρει, πέρα από την ονομασία  «Αργοναύτης» ?

Αυτήν εντέλει πήρε !

Κατά πως λένε οι φήμες, την βδομάδα που έλαβε χώρα ο «Αργοναύτης», δηλαδή από την 4η έως και την 11η Φεβρουαρίου 1945, οι Τρεις Μεγάλοι, ΗΠΑ- Ηνωμένο Βασίλειο και ΕΣΣΔ, δηλαδή οι Σύμμαχοι που είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους όλο το προηγούμενο διάστημα του πολέμου εναντίον των φασιστικών και ναζιστικών δυνάμεων του Άξονα (με πρωτοστατούσες σε αυτόν τις Γερμανία, Ιταλία, Ιαπωνία, Βουλγαρία κλπ), συσκέπτονταν πλέον στην Γιάλτα ως οι αδιαμφισβήτητοι νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, έχοντας μοναδικό τους σκοπό να ορίσουν τους νέους κανόνες  παγκόσμιας διακυβέρνησης, να μοιράσουν μεταξύ τους τις γεωπολιτικές σφαίρες επιρροής τους στον πλανήτη και να κατανείμουν  τους μεταξύ τους ρόλους  στην νέα τότε τάξη πραγμάτων, που ακόμα σκάρωναν κι έμελλε να διαμορφωθεί ώστε να συγκροτηθούν εν συνεχεία τα στρατόπεδά της.

Βλέπετε, για να κρατούνται τα πράγματα σε μια ισορροπία, ως είθισται, κάποιος πρέπει να παίζει τον κακό, κάποιος πρέπει να παίζει τον καλό και κάποιος τον άσχημο…

Αυτοί είναι οι βασικοί ρόλοι. Από εκεί και πέρα εξαρτάται από την οπτική γωνία του καθενός κι είναι θέμα καθαρά υποκειμενικής του αισθητικής και κοσμοθεώρησης ποιόν θέλει να  βλέπει ως κακό, ποιόν θέλει να βλέπει ως καλό και ποιόν ως άσχημο …Τελικά, από ότι φαίνεται οι Τρείς Μεγάλοι τα βρήκαν σε εκείνη την Συνδιάσκεψη της Γιάλτας και κατένειμαν τους μεταξύ τους ρόλους.

Έκτοτε τα πράγματα στον πλανήτη εν πολλοίς ισορρόπησαν και τόσο οι χώρες τους, όσο και τα κράτη που υπάγονταν στις γεωπολιτικές σφαίρες επιρροής του καθενός,  όπως τις συμφώνησαν,  γνώρισαν (κακήν κακώς, όπως θέλετε πάρτε το) μια πρωτόφαντη, για την ανθρώπινη ιστορία, περίοδο , ας την πούμε, ειρήνης κι ηρεμίας, διάρκειας περίπου  77 χρόνων.

Το κακό ήταν πως οι Τρείς Μεγάλοι, στα 1945 δεν είχαν προβλέψει ότι στην πορεία θα τους προέκυπτε κι ένας Τέταρτος Μεγάλος παίκτης, με τον οποίο δεν φρόντισαν να έρθουν σε συμφωνία, τον αγνόησαν και δεν τον κάλεσαν καν στην Γιάλτα…Μια φορά Παγκόσμια σύρραξη  δεν είχαμε μέχρι τώρα, επομένως το πράγμα θεωρητικώς λειτούργησε…

Βλέπετε όταν έκαναν τις συμφωνίες τους στα 1945 και συσκέπτονταν στην Γιάλτα, η Κίνα ήταν ήδη γονατισμένη, προσπαθώντας ακόμα να ανατάξει από τις ‘Άνισες Συνθήκες των Πολέμων του Οπίου (1839-1858) . Eπιπλέον, βρισκόταν ήδη ακόμα κατεχόμενη από άκρου εις άκρον από τον αντίπαλο Ιαπωνικό Στρατό, ενώ για τα επόμενα 4 χρόνια που ακολούθησαν ύστερα από το τέλος του Β’ Π.Π. βρέθηκε να βυθίζεται (την ίδια περίοδο με την χώρα μας) σε έναν αιματηρό και βίαιο εμφύλιο πόλεμο.

Ποιος δηλαδή στα 1945 να την λογαριάσει…!! ??

Αλλά αυτά τα ιστορικά γεγονότα εξιστορήθηκαν, στο άρθρο μου « Οι Σχέσεις Κίνας-Ρωσίας και πως επηρεάζουν τον Κόσμο» , όπου ο απληροφόρητος αναγνώστης μπορεί να ανατρέξει για να ενημερωθεί κι ο πληροφορημένος για να τα θυμηθεί ..

Κοινώς και για να λέμε τα πράγμα με το όνομα τους, εκεί στα 1945 και στην Συνδιάσκεψη της Γιάλτας, κατά πως δείχνουν τα πράγματα, δεν υπήρχε χώρος για την Κίνα. Οι Τρείς Μεγάλοι υποτίμησαν και δεν υπολόγισαν διόλου την  εν λόγω χώρα ως έναν μελλοντικό τους αντίπαλο, ούτε και πρόβλεψαν  ποτέ το ενδεχόμενο πως περίπου μία 20ετία αργότερα , συγκεκριμένα την 16^η Οκτωβρίου 1964, η Κίνα θα πυροδοτούσε την πρώτη της πυρηνική βόμβα, κατατάσσοντας τον εαυτό της  πλέον στις πυρηνικές δυνάμεις…

 

Αυτή ακριβώς η υποτίμηση των Τριών Μεγάλων ήταν ακριβώς πέντε χρόνια αργότερα, από τότε που η Κίνα έγινε πυρηνική δύναμη, στις 15 Οκτωβρίου του 1969  κι  ενόσω ακόμα εξελισσόταν ο Σινο-Ρωσικός διασυνοριακός πόλεμος,  που οδήγησε τους Εταίρους της Γιάλτας, στην πρώτη μεταξύ τους μεγάλη διαφωνία που δεν αφορούσε τίποτα άλλο από τον τρόπο αντιμετώπισης της συγκεκριμένης χώρας, δηλαδή ποιάς άλλης,  της Κίνας.

Αυτό έγινε όταν βρέθηκαν στην ανάγκη οι Σοβιετικοί διπλωμάτες,  να προειδοποιήσουν την Ουάσιγκτον για τα σχέδια της Μόσχας «να εξαλείψει την Κινεζική απειλή και να απαλλαγεί από αυτόν τον σύγχρονο τυχοδιώκτη με πυρηνική επίθεση», ζητώντας από τις ΗΠΑ να παραμείνουν ουδέτερες, οπότε οι ΗΠΑ τους άδειασαν .Αυτή ακριβώς η υποτίμηση των Τριών Μεγάλων ήταν ακριβώς πέντε χρόνια αργότερα, από τότε που η Κίνα έγινε πυρηνική δύναμη, στις 15 Οκτωβρίου του 1969  κι  ενόσω ακόμα εξελισσόταν ο Σινο-Ρωσικός διασυνοριακός πόλεμος,  που οδήγησε τους Εταίρους της Γιάλτας, στην πρώτη μεταξύ τους μεγάλη διαφωνία που δεν αφορούσε τίποτα άλλο από τον τρόπο αντιμετώπισης της συγκεκριμένης χώρας, δηλαδή ποιάς άλλης,  της Κίνας.

Ο  Ανατόλι Ντομπρίνιν, δηλαδή ο τότε σοβιετικός πρεσβευτής στις ΗΠΑ, βρέθηκε στην δυσάρεστη θέση, ύστερα από τις  διαβουλεύσεις του με τους Αμερικανούς διπλωμάτες εταίρους του, να  μεταφέρει την απάντηση των ΗΠΑ στον τότε Πρόεδρο της ΕΣΣΔ, Λεονίντ Μπρέζνιεφ, χρησιμοποιώντας την χαρακτηριστική φράση: «Οι Αμερικανοί μας πρόδωσαν !»^[1] για να περιγράψει την άρνηση των ΗΠΑ να παραμείνουν ουδέτερες σε περίπτωση πυρηνικής επίθεσης των Σοβιετικών εναντίον της Κίνας.

Λίγο οξύμωρο βέβαια – και μάλιστα ειδικά για εκείνη πλέον την εποχή που λυσσομανούσε ο Ψυχρός Πόλεμος 0.1 – να λέει  ένας Σοβιετικός για έναν Αμερικάνο, πως αυτός τον πρόδωσε, έτσι δεν είναι?

Στην φράση όμως αυτή του τότε Σοβιετικού διπλωμάτη, εμπεριέχεται όλο το νόημα κι η ουσία μιας Συμμαχίας, όπως αυτή που στερεώθηκε κάποτε στην Γιάλτα !

Οι Σύμμαχοι, μπορούν να έχουν αντίπαλα μεταξύ τους συμφέροντα  και κατά καιρούς να συγκρούονται ή να «κλέβουν» κάτι ο ένας από τον άλλο ή ακόμα και να διεξάγουν μεταξύ τους Ψυχρούς Πολέμους που ποτέ δεν θα οδηγηθούν σε θερμούς, αλλά όταν διακυβεύεται η μεταξύ τους συμφωνημένη και χαραγμένη σε σταθερή, διαχρονική βάση και σε παγκόσμια κλίμακα αρχιτεκτονική ασφαλείας, τότε τα συμφέροντα τους συγκλίνουν  κι επανενώνονται.

Είναι, σαν λέμε, ζήτημα επιβίωσης τους …

Για την ιστορία το παραπάνω περιστατικό, τελικά δεν το εξέλαβαν οι Σοβιετικοί  ως  «προδοσία των Δυτικών εταίρων τους» διότι η άρνηση των ΗΠΑ στα 1969 να συγκατανεύσουν σε μια πυρηνική επίθεση των Σοβιετικών κατά της Κίνας στηρίχθηκε στην δική τους προηγούμενη άρνηση στην αντίστοιχη πρόταση των ΗΠΑ του 1964 να επιτεθούν από κοινού με πυρηνικά όπλα εναντίον της Κίνας προτού αυτή προλάβει να πυροδοτήσει την πρώτη πυρηνική της βόμβα…

Από τότε μέχρι και σήμερα, όπως όλοι γνωρίζουμε, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι.. Το αυλάκι αυτό όμως, είτε κάποιες φορές το ποτάμι φούσκωνε, είτε στέρευε, πάντα  πάνω κάτω στις ίδιες θέσεις βρίσκονταν. Κανείς τεκτονικός σεισμός δεν το είχε μετακινήσει…

Το δε οικοδόμημα της συμφωνηθείσας κάποτε στην Γιάλτα παγκόσμιας αρχιτεκτονικής ασφαλείας, είτε δεχόταν φτιασιδώματα κι ανακαινίσεις, αλλάζοντας,  από καιρού εις καιρόν, μορφές και σχήματα είτε όχι, πάντα εκεί βρισκόταν κι οι αρχικοί του ένοικοι- συνεταίροι , μπορεί, που και που, να γκρίνιαζαν ή να μάλωναν ή ακόμα και να «σκοτώνονταν» μεταξύ τους ή να άλλαζαν μεταξύ τους ορόφους και διαμερίσματα αλλά πάντα οι ίδιοι διαχειρίζονταν το όλο οικοδόμημα. Κανείς τρίτος ( ή μάλλον πιο σωστά τέταρτος) δεν είχε ποτέ αμφισβητήσει τα κεκτημένα τους, την ιδιοκτησία και την κατοχή τους στο οικοδόμημα .

Κι ήρθε η ώρα που οι συνθήκες αυτές έμελλαν να αλλάξουν , γιατί εμφανίστηκε ο Τέταρτος Διεκδικητής….

Β. ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΥΤΟ, ΕΧΕΙ ΔΡΑΚΟ !

Την 3.12.2020 ο διευθυντής των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ  επί Προεδρίας  Ντόναλντ Τράμπ, κύριος Τζον Ράτκλιφ έκανε την παρακάτω δήλωση:

« Η μεγαλύτερη απειλή για την δημοκρατία και την ελευθερία στον κόσμο μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο , είναι η Κίνα.» ^[2]

Αλλά , πολύ σύντομα ήρθε να την ακολουθήσει και  να προστεθεί πάνω σε αυτήν μία άλλη…Βαρύγδουπη δήλωση αυτή του κυρίου Ράντκλιφ .

Την 10.2.2021 η πρώτη δήλωση που προχώρησε ο νεοεκλεγείς τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζόε Μπάϊντεν, σε δραματικό μάλιστα τόνο, ήταν η ακόλουθη:

« Πέρασα δύο ώρες στο τηλέφωνο χωρίς διακοπή με τον Σι Τζινπίνγκ. Αν δεν κάνουμε τίποτα θα μας συντρίψουν!» ^[3]

Όπως βλέπετε , στις ΗΠΑ,  κάποια πράγματα παραμένουν στέρεα, σταθερά, ακλόνητα κι ανεπηρέαστα, ανεξαρτήτως των κομματικών πεποιθήσεων του εκάστοτε Προέδρου…

Αυτό θα πει στις μέρες μας, σύγχρονο Κράτος !Όπως βλέπετε , στις ΗΠΑ,  κάποια πράγματα παραμένουν στέρεα, σταθερά, ακλόνητα κι ανεπηρέαστα, ανεξαρτήτως των κομματικών πεποιθήσεων του εκάστοτε Προέδρου…

Κι όσο κι αν ακουστεί αιρετική η άποψη, μάλλον το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού , σε εκείνη την μεγάλη χώρα που σήμερα ονομάζεται Ρωσική Ομοσπονδία και διοικείται από έναν «αιμοβόρο» και προσφάτως χαρακτηρισθέντα ως «δολοφόνος-δικτάτορας»,  Πρόεδρο με το όνομα Βλαντιμίρ Πούτιν.

– Ο  Τέταρτος Διεκδικητής

Ο Τέταρτος Διεκδικητής, ήταν πάντοτε υπομονετικός κι ακάματος. Οι κινήσεις του ήταν πάντοτε προσεκτικές, μετρημένες, καλοζυγιασμένες και προπάντων όχι κραυγαλέες. Άλλωστε ανέκαθεν είχε έφεση στα παιχνίδια στρατηγικής..

Το σκάκι λέγεται ότι εκεί κάπου στον 9^ο-10^ο αιώνα έφτασε στην Ρωσία και στην Δυτική Ευρώπη από τους διάφορους Ευρωπαίους κι Άραβες, που στα μακρινά ταξίδια τους, από και προς την Άπω Ανατολή, συνήθιζαν να το παίζουν μεταξύ τους, για να περνούν την ώρα τους,  στις διασταυρώσεις που συναντιούνταν και στα χάνια που βρίσκονταν πάνω στους κόμβους του Δρόμου του Μεταξιού…

Αυτός ο δρόμος είχε τρείς διαδρομές με την παλαιότερη από αυτές να εντοπίζεται κάπου στον 9^ο αιώνα.

Αρχαίος Δρόμος ! Οι ίδιες διαδρομές ακολουθούνται ακόμα μέχρι σήμερα…

Δηλαδή ο Τέταρτος Παίχτης, δεν είχε να κάνει τίποτα άλλο , πέρα από το να ακολουθήσει την πεπατημένη, σε μια σύγχρονη της έκδοση.

Αυτήν την πεπατημένη ακολούθησε η Κίνα κι έφτασε , εδώ και πολύ καιρό, στην σύγχρονη Ουκρανία !

Όπως ήδη καταλάβατε, το παραμύθι αυτό, που μόλις ξεκινά, έχει Δράκο !

Για αυτό ας προετοιμαστούμε να τον αντιμετωπίσουμε, να ανακαλύψουμε και να μελετήσουμε τις κινήσεις του και τις μεθόδους που ακολούθησε για να φτάσει και να μπει στην Ουκρανία. Σε μια χώρα δηλαδή, που, ελλείψει άλλων, αποτελεί την Ανατολική Πύλη εισόδου του προς την Ευρώπη κι εξ αυτής της αιτίας εξεχούσης στρατηγικής σημασίας τόσο για την Κίνα, όσο και για τους υπόλοιπους παίκτες..

Γ. ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ

Οι κινήσεις της Κίνας, εξελίχθηκαν κλιμακωτά και χρειάστηκαν κάποια χρόνια ώστε να αποδώσουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.

Βλέπετε στους Δράκους, δεν τους αρέσουν τα φώτα της ράμπας, προτιμούν τις κουίντες. Δεν συγκινούνται από χολιγουντιανούς εντυπωσιασμούς, δρουν στα σκοτεινά και βγαίνουν αθόρυβα από τις ανήλιαγες φωλιές τους, πετώντας από το στόμα τους φωτιές, μόνον σαν θα έρθει η κατάλληλη ώρα να ορθωθούν απρόσμενα κι από το πουθενά μεγαλοπρεπείς μπροστά σου..

• Στόχος των κινήσεων- η Ευρώπη.

Για να έλθουν απτά κι εξασφαλισμένα αποτελέσματα, η Κίνα δούλεψε εντατικά, σιωπηρά κι αποφασιστικά όλο το προηγούμενο διάστημα, ενώ φρόντισε επιμελώς να διεκπεραιώσει όλη την απαιτούμενη κι αναγκαία προδικασία ώστε να ανοίξει για αυτήν διάπλατα η πόρτα της Ουκρανίας που θα της επέτρεπε κατόπιν την θριαμβευτική είσοδο της στην Ευρώπη.

Η Ευρώπη για την Κίνα είναι ο επόμενος μεγάλος στόχος, που όταν τον κατακτήσει θα της ανοίξει η πόρτα του Ατλαντικού ώστε να συνεχίσει τον δρόμο της προς Νότιο Αμερική, Ειρηνικό και πίσω πάλι στην Κίνα, έχοντας περιδέσει με τον τρόπο αυτό κι εξαρτήσει μέσω του One Belt One Road, σχεδόν ολόκληρο τον πλανήτη.

Κι όσο για την ίδια την Ευρώπη, η Κίνα όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα προλείαινε το έδαφος, συνάπτοντας συγχρόνως στρατηγικές, προνομιακές σχέσεις , με κάποιες επιμέρους Ευρωπαϊκές χώρες-κλειδιά, όπως λόγου χάριν η Γερμανία κι η Γαλλία.

• Ουκρανία , το μέσο για την επίτευξη του στόχου.

Σε κάθε περίπτωση οι Κινέζικες κινήσεις με την είσοδο τους στην Ουκρανία, υποδήλωναν με άκρα σαφήνεια σε όλους τους υπόλοιπους, πως είχαν στρατηγικό βάθος και πως η Ουκρανία, μια πρώην σοβιετία , υπαγόμενη πλέον στις χώρες της ΚΑΚ (*σ.σ.: Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών που δημιουργήθηκε μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και τις αποσχίσεις πρώην σοβιετιών- πλέον μέλη της), ήταν και εξακολουθεί να παραμένει για την Κίνα απλώς το αναγκαίο κι απαραίτητο μέσο για την πλήρη κι ολοκληρωτική κατάκτηση, με ήπια μέσα, της Ευρώπης.

Νοουμένης ως Ευρώπης τον συνασπισμό όλων των κρατών της γηραιάς ηπείρου, των οποίων η συνεργασία είναι, μεταξύ άλλων, εκ των ουκ άνευ ώστε το πρόγραμμα ONE BELT ONE ROAD – εμπνεύσεως του Κινέζου Προέδρου Σι Τζινπινγκ, που ανέβηκε στην εξουσία της χώρας του το 2012 – να καταστεί δυνατόν να συνεχίσει την πορεία του προς Ατλαντικό.

Γιατί πχ πώς θα φτάσεις. οδεύοντας από τα ανατολικά. στο Ολλανδικό λιμάνι του Ρότερνταμ εάν δεν περάσεις πρώτα από την Ουκρανία κι έπειτα από την Πολωνία?

Αυτήν την ιδέα, του ελέγχου δηλαδή των ενδιάμεσων προορισμών, η Κίνα ποτέ μέχρι σήμερα δεν την εγκατέλειψε κι ούτε παραιτήθηκε ποτέ από αυτήν και για να την ολοκληρώσει απαιτούνταν πρωτίστως η συνεργασία της Ουκρανίας που θα της άνοιγε την πόρτα η οποία στην συνέχεια θα την οδηγούσε στην αγκαλιά της Ευρώπης…

Το φλέρτ..

Mιας Ευρώπης, πολύφερνης νύφης, συγκροτούμενης σήμερα από τις άλλοτε αντίπαλες κι αλληλοσυγκρουόμενες δυνάμεις του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, με ετερόκλητα μεταξύ τους συμφέροντα και σκοπούς, που σταδιακά υποχωρούσαν ή για την ακρίβεια κάποιες από αυτές ήδη από μακρού χρόνου καλόβλεπαν το επίμονο φλερτ της Κίνας, προσδοκώντας ότι αυτό θα τις απελευθέρωνε από το πιεστικό σφιχταγκάλιασμα που τους είχαν αναγκαστικά επιβάλλει κάποτε οι συμφωνίες της Γιάλτας.

Η συνολική συμφωνία ΕΕ-Κίνας για τις επενδύσεις (CAI) εντέλει υπογράφηκε και δεν ήταν φυσικά ούτε τυχαίο αποτέλεσμα, ούτε μια βιαστική κίνηση. Ήταν απόρροια πολυετών , εντατικών προσπαθειών και συνεχών εκατέρωθεν διαπραγματεύσεων που  διήρκεσαν τουλάχιστον 7 ολόκληρα χρόνια κι οδήγησαν τελικά την 30^η  Δεκεμβρίου 2020  σε κατ’ αρχήν  συμφωνία , μετά από μια εικονική Σύνοδο Κορυφής μεταξύ των ηγετών της ΕΕ και της Κίνας που έλαβε χώρα εκείνη την συγκεκριμένη ημέρα^[4].

Η Ευρώπη  χαρακτήρισε την υπογραφή της Συνθήκης αυτής ως «την πιο φιλόδοξη εμπορική συμφωνία που είχε ποτέ η Κίνα με τρίτο μέρος». Πράγματι έτσι ήταν !

• 

  
  Η προσωρινή ματαίωση του γάμου.

Ωστόσο η συμφωνία αυτή έμελλε να ανασταλεί κι αυτό συνέβη τον περασμένο Μάϊο (2021) ύστερα από παρέμβαση της Ουάσιγκτον^[5].

Επομένως ήταν οι ΗΠΑ αυτές οι οποίες, πρώτες άρχισαν να θέτουν φραγμούς στην περαιτέρω προέλαση του Πεκίνου προς την Ευρώπη κι αυτό το έπραξαν με προμετωπίδα την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Σιντζιάνγκ. Ασφαλώς κι η καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην Σιντζιάγκ, δεν ήταν ένα πρόσφατο φαινόμενο, αλλά μέχρι την ωμή είσοδο της Κίνας στην Ευρώπη η ευαισθησία των ΗΠΑ ειδικά ως προς το θέμα των Ουιγούρων εξαντλούνταν σε κάποιες φωνές διαμαρτυρίας που ποτέ προηγούμενα δεν είχαν λάβει αντίστοιχη ένταση και τέτοια έκταση.

Αναμφίβολα, η κίνηση αυτή των ΗΠΑ συνιστούσε μια δραστική, σχεδόν δεσποτική, επέμβαση, στέλνοντας στην Ευρώπη ένα ισχυρό μήνυμα από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Οι κυρώσεις επιβλήθηκαν από τις ΗΠΑ  τον Μάρτιο του 2021 κι αναφέρονταν σε αρκετούς Κινέζους αξιωματούχους απαιτώντας από τους Ευρωπαίους πλήρη συμμόρφωση κι  αναγκαστική σύμπλευση,  σέρνοντας εντέλει ολόκληρη την ΕΕ σε πάγωμα της Συμφωνίας της με την Κίνα.

Ήδη, άλλωστε είχαν προηγηθεί οι σοβαρές επιφυλάξεις σύσσωμων των Αμερικάνων αλλά και κάποιων Ευρωπαίων αξιωματούχων που εξέφραζαν σοβαρές επιφυλάξεις απέναντι στην πιθανότητα σύναψης μια μεγάλης εμπορικής συμφωνίας Κίνας-ΕΕ. Οι αντιδράσεις αυτές προοιώνιζαν  την καθολική άρνηση του Μεγάλου Αδελφού σε αυτόν τον αδόκητο και τόσο ανεπιθύμητο γάμο, που θα έμπαζε την Κίνα να στρογγυλοκάθεται στα λημέρια του .

• Οι προξενήτρες.

Η Γαλλία: Για να είμαστε ειλικρινείς και να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, η Μεγάλη Εμπορική Συμφωνία Κίνας –ΕΕ, δεν θα είχε ποτέ της μέλλον και δεν θα είχε ποτέ της συναφθεί, εάν ο Γάλλος Πρόεδρος κύριος Εμανουέλ Μακρόν, δεν την υποστήριζε ενθέρμως και δεν την είχε υπογράψει.

Κατά πως φαίνεται, ο Γάλλος Πρόεδρος είχε κάνει κι αυτός με την σειρά του την αναγκαία προεργασία, πολύ πριν προχωρήσει στην από 9.11.2019  συνέντευξη του στον Economist . Η συνέντευξη αυτή ήταν το αποτέλεσμα όλων των προηγούμενων προσπαθειών που , που με την δήλωση του ότι «Το ΝΑΤΟ είναι Εγκεφαλικά Νεκρό» ^{[6 ]} , σηματοδοτούσε κι επισήμως πλέον την επικείμενη στροφή της χώρας του..

Μια δήλωση, ωστόσο, που συνέχιζε την παράδοση των αρραβώνων Κίνας-Γαλλίας, που είχε προ πολλού προηγηθεί,  ξεκινώντας από το μακρινό 2013 επί εποχής Προεδρίας Φρανσουά Ολάντ, με την επίσκεψη εκείνο τον Νοέμβριο του τότε Γάλλου Προέδρου στην Κίνα κατά την οποία η China Aviation Supplies Holding Company σύναψε συμφωνία αγοράς 18 αεροσκαφών Α330 και 42 αεροσκαφών Α320 από την Airbus , με τους Κινέζο και Γάλλο Προέδρους να υπογράφουν άλλες 18  συμφωνίες για αμοιβαία συνεργασία και τον κρατικό γαλλικό ενεργειακό γίγαντα EDF να ενώνει τα χέρια του με την China General Nuclear Power Group.

Μια σχέση που εδραιώθηκε  και στερεώθηκε γερά το 2017 όταν  οι δύο χώρες εισήλθαν σε έναν επιπλέον διμερή μηχανισμό, που ονομάζεται Διάλογος Υψηλού Επιπέδου για τις Ανταλλαγές Ανθρώπων , με τον οποίο προωθούσαν την πολιτιστική και επιστημονική τους συνεργασία.Μια παράδοση που σύσφιξε ακόμα περισσότερους τους δεσμούς της τον Νοέμβριο του 2015 όταν επισκεπτόμενος για δεύτερη φορά την Κίνα ο κύριος Ολάντ εξασφάλιζε την υποστήριξη της, εναντίον των προτάσεων των ΗΠΑ, που αφορούσαν την Συνθήκη του Παρισιού για το Κλίμα.

Διάλογος, ο οποίος κατόπιν οδήγησε το 2019 τον νέο Γάλλο Πρόεδρο κύριο Μακρόν κατά την διάρκεια του ταξιδιού του στην Κίνα  τον Οκτώβριο, να ενώνει κι αυτός με την σειρά του τα χέρια του με το Πεκίνο εκφωνώντας την σχετική ομιλία του στην China International Import Expo που πραγματοποιήθηκε στη Σαγκάη. Μια ομιλία που είχε ως αποτέλεσμα Γαλλία και Κίνα να υπογράψουν άλλες επιπλέον 40 συμφωνίες. αξίας 15 δις δολαρίων, που περιλαμβάνουν τους τομείς του εμπορίου, του τουρισμού, της υγείας, της αεροπορίας, της ενέργειας, της αμυντικής βιομηχανίας και της ψηφιακής τεχνολογίας, με τον Πρόεδρο Μακρόν να αναφέρεται σε διπλωματικό θρίαμβο !

Ο θρίαμβος αυτός, εν συνεχεία άνοιξε τον δρόμο στην Airbus  για την υπογραφή συμβολαίου άλλων 34δις δολαρίων που αφορούσε την προμήθεια 300 αεροσκαφών στον κινεζικό αεροπορικό τομέα κι έφερε τις δύο χώρες το επόμενο διάστημα ακόμα πιο κοντά ώστε να αναλαμβάνουν κοινές επιχειρήσεις έρευνας κι ανάπτυξης στους τομείς της αεροδιαστημικής και των μολυσματικών ασθενειών.

Το δε διμερές εμπόριο Κίνας –Γαλλίας, από 11,5δις δολάρια  το 2000 ξεπερνά πλέον σήμερα τα 62δις δολάρια ετησίως, με την Κίνα να έχει καταστεί πλέον η 2η πιο σημαντική πηγή γαλλικών εισαγωγών και να γίνεται αντίστοιχα ο 7ος μεγαλύτερος εξαγωγικός προορισμός γαλλικών προϊόντων κι υπηρεσιών. Χρυσές δουλειές !!! ^[7]

Σημειωτέον ότι οι γαλλικές εξαγωγές  κατείχαν το 1,4 % του μεριδίου της κινεζικής αγοράς, όταν οι ρωσικές κατέχουν μόλις το 0,8%!!!

Όλα τα παραπάνω , αποτέλεσαν για την Γαλλία την εύλογη αιτία  που ώθησε τον Γάλλο Πρόεδρο κύριο Μακρόν σε  αντάλλαγμα της τόσο αποδοτικής για την χώρα του κινεζικής συνεργασίας να περιορίζεται πλέον στις σχεδόν υποκριτικές συστάσεις του προς τους παρόχους  κινητής τηλεφωνίας, που δραστηριοποιούνται εντός Γαλλίας, να αποφύγουν την συνεργασία με την Huawei και το Κινέζικο 5G, χωρίς ωστόσο να τους  αποκλείει προς το παρόν να συνάψουν αντίστοιχες γαλλοκινεζικές συμφωνίες, σπρώχνοντας πίσω και μεταθέτοντας τυχόν αντίστοιχες απαγορεύσεις για μετά το 2028 και βλέπουμε..

Η παραπάνω ήξεις-αφήξεις δήλωση Μακρόν, ξεκάθαρα αντιστεκόταν  κι αποσκιρτούσε από το πρόγραμμα Clean Path των ΗΠΑ , που απαιτεί με στόχο την εθνική ασφάλεια των κρατών μελών της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, την απαγόρευση της διείσδυσης του κινέζικου 5G στα δίκτυα τηλεπικοινωνιών των συμμάχων   .

Με λίγα λόγια, όπως δείχνουν τα πράγματα, οι Δρόμοι του Μεταξιού της Γαλλίας και της Κίνα οδήγησαν στην ένθερμη προσέγγιση της Γαλλίας του κυρίου Μακρόν  με την Κίνα του κυρίου Σι Τζινπίνγκ και σε αντίστοιχου βαθμού σύσφιξη των μεταξύ τους σχέσεων  αποτελώντας μέρος της προσπάθειας  της Γαλλίας να θεωρηθεί αυτή ως η φωνή της  Κίνας στην Ευρώπη. ^[8].

Οι δε κινήσεις αυτές, ας μην έχουμε καμία αμφιβολία ότι παρακολουθούνταν στενά και με αετίσια προσήλωση από τα γεράκια των ΗΠΑ, καθώς έβλεπαν την Ευρώπη να γλιστρά σταθερά μέσα από τα χέρια τους.

Η  AUKUS δεν αποτελούσε, λοιπόν, τίποτα περισσότερο από μέρος της απάντησης των ΗΠΑ, που αποστέρησε την Γαλλία από κάποια εκ των κερδών που είχε απολαύσει ως τώρα από την Γαλλο-Κινεζική συνεργασία, εξαιτίας της οποίας, εξασφαλίζονταν η αποδοχή της και  ξεκλείδωνε αργά και σταθερά η πόρτα μέσα από την οποία ήσυχα-ήσυχα η Κίνα θα φώλιαζε στην θερμή αγκαλιά της Ευρώπης, εξώνοντας από αυτήν τον προηγούμενο «εραστή» της..Οι δε κινήσεις αυτές, ας μην έχουμε καμία αμφιβολία ότι παρακολουθούνταν στενά και με αετίσια προσήλωση από τα γεράκια των ΗΠΑ, καθώς έβλεπαν την Ευρώπη να γλιστρά σταθερά μέσα από τα χέρια τους.

Πάντως, εάν της Γαλλίας της αρέσει γενικώς το «φαίνεσθαι» , στην πραγματικότητα άλλος ήταν αυτός που εδώ και καιρό κατείχε το «είναι» και διεκδικούσε, σεμνά και ταπεινά , τον δικαιωματικό χαρακτηρισμό του ως Η Φωνή της Κίνας στην Ευρώπη..

Η Γερμανία: Όσο για την Γερμανία, αυτά έχουν  ήδη ειπωθεί διεξοδικότερα στο  άρθρο μου «Αφγανιστάν , Το Σύγχρονο Μεγάλο Παιχνίδι» που δημοσιεύτηκε στις «Ανιχνεύσεις» την 12 Σεπτεμβρίου 2021 στο οποίο μπορεί να ανατρέξει ο αναγνώστης για λεπτομερέστερη ενημέρωση ή για να τα θυμηθεί.

Εδώ προς το παρόν θα αρκεστούμε στις αναφορές του συγκεκριμένου άρθρου πως η Γερμανία  είχε ήδη τουλάχιστον από το έτος 1984,  αρχίσει να αναπτύσσει στενές εμπορικές  σχέσεις με την φτωχή τότε Κίνα ^[9].

Μάλιστα η πρώτη Ευρωπαϊκή χώρα που σύναψε σχέσεις και διασύνδεσε εκείνο το έτος επίσημα την οικονομία της, ήδη επί Καγκελαρίου  Helmut Kohl με την Κίνα κατά την επίσκεψή του στο Πεκίνο, ήταν η Γερμανία.

Συγκεκριμένα, πλήθος μεγάλων γερμανικών  βιομηχανικών εταιρειών (βλ.Siemens, Volkswagen, Basf κλπ) μετέφεραν από εκείνη την εποχή τα παραρτήματα των εργοστασίων τους στο κινεζικό έδαφος όπου όλα τα προηγούμενα χρόνια, χρησιμοποιώντας κινέζους εργάτες και πρώτες ύλες, παρήγαγαν φτηνά τα προϊόντα τους, ενώ κατόπιν τα πουλούσαν τα κρατικά γερμανικά ταμεία.πανάκριβα στον υπόλοιπο κόσμο και στην διεθνή αγορά, θησαυρίζοντας οι ίδιες και γεμίζοντας με τους αντίστοιχους φόρους

Η πολύχρονη αυτή «φιλία» συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας. Στις 28 Μαρτίου 2022, ο υφυπουργός Εξωτερικών Deng Li συναντήθηκε με την αντιπροσωπεία που αποτελείται από τον Πρόεδρο του Γερμανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου στην Κίνα – Βόρεια Κίνα  και τον τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Volkswagen Group China Stephan Wöllenstein, καθώς και τον Εκτελεστικό Διευθυντή  κι Επικεφαλής Εκπρόσωπο του Επιμελητηρίου Jens Hildebrandt αλλά και τον εκλεγμένο Πρόεδρο του Επιμελητηρίου και Διευθύνοντα Σύμβουλο της Daimler Greater China Ltd.  Κύριο Hubertus Troska ^[10.α].Ο Ντενγκ Λι είπε ότι, φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Κίνας και Γερμανίας και πως τα τελευταία 50 χρόνια, η οικονομική και εμπορική συνεργασία ήταν πάντα ένας σταθεροποιητικός παράγοντας στις σχέσεις Κίνας-Γερμανίας, με τις γερμανικές επιχειρήσεις όπως η Volkswagen και η Daimler να έχουν εξερευνήσει σε βάθος τις δυνατότητες της κινεζικής αγοράς και να έχουν συμβάλει θετικά στην προώθηση της εις βάθος ανάπτυξης της ρεαλιστικής συνεργασίας Κίνας-Γερμανίας. Το Γερμανικό Επιμελητήριο διατηρεί από καιρό στενές ανταλλαγές και συνεργασία με την Κίνα και κατά τον Κινέζο Υφυπουργό έχει χρησιμεύσει ως σημαντική γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ Κίνας και Γερμανίας.

Σήμερα η Κίνα που βοήθησε την Γερμανία να ανταπεξέλθει στην ύφεση της οικονομικής κρίσης της περασμένης δεκαετίας, αποτελεί την πρώτη στρατηγική επένδυση για την Γερμανία ^[10].

Η κυρία Μέρκελ. από τότε που είχε εκλεγεί το 2005 Καγκελάριος της Γερμανίας κι έως την λήξη της θητείας της, είχε ταξιδέψει στην Κίνα τουλάχιστον 12 φορές, κατά τις οποίες υπέγραψε 13 μεγάλες επιχειρηματικές συμφωνίες καθισμένη στην μεγάλη Αίθουσα του Λαού περιχαρής στο πλάϊ του εκάστοτε Κινέζου πρωθυπουργού.

 

Τα αγαθά που εξάγει ετησίως στην Κίνα η Γερμανία ανέρχονται περίπου σε 100 δισεκατομμύρια Ευρώ κι αντιπροσωπεύουν πάνω από το μισό της αξίας όλων των εξαγωγών της ΕΕ προς την Κίνα και το 30% των εισαγωγών της Κίνας.

Περίπου αντίστοιχη είναι κι η αναλογία των όσων εισάγονται στην Γερμανία από την Κίνα, αν και ο μεγαλύτερος εισαγωγέας της Γερμανίας παραμένουν οι ΗΠΑ .Ειδικότερα η Κίνα έχει αναλάβει την εκτέλεση περί των 89 μεγάλων έργων υποδομών μέσα στην Γερμανία, ενώ εισάγει σε αυτήν ετησίως αγαθά  αξίας , κατά μέσο όρο, περί τα 117 δις δολάρια. Οι δε, κινεζικές επενδύσεις εντός Γερμανίας αναλύονται στον τομέα των μεταφορών και της τεχνολογίας, μηδέ εξαιρουμένων και των χρηματοπιστωτικών μέσων.^[11]Τα αγαθά που εξάγει ετησίως στην Κίνα η Γερμανία ανέρχονται περίπου σε 100 δισεκατομμύρια Ευρώ κι αντιπροσωπεύουν πάνω από το μισό της αξίας όλων των εξαγωγών της ΕΕ προς την Κίνα και το 30% των εισαγωγών της Κίνας.

Ωστόσο ο ρυθμός των επενδύσεων αυτών είχε εμφανίσει ελαφρά κάμψη το τελευταίο διάστημα λόγω Convid-19.

Την δε Μεγάλη Εμπορική Συμφωνία ΕΕ-Κίνας, που συνάφθηκε την 30^η Δεκεμβρίου 2020, την προώθησε ενθέρμως από την πλευρά της σύσσωμη η Γερμανία στην προσπάθεια της να εξευμενίσει τον Δράκο, τώρα που αυτός είχε σπάσει το αυγό του και είχε πλέον μεγαλώσει κι ενηλικιωθεί κατά τρόπον ώστε γίνει πια πολύ δυνατός ακόμα και για τα δόντια της ίδιας της Γερμανίας.

Τα πρώτα σύννεφα στις μεταξύ τους σχέσεις εμφανίστηκαν το 2017 . Το έτος εκείνο ο Κινέζος Πρόεδρος Σι Τζιπινγκ  εξέδωσε μια νομοθεσία που περίδενε την θηλιά γύρω από τον λαιμό όσων ξένων εταιρειών διέθεταν τα υποκαταστήματα των εργοστασίων τους μέσα στην Κινέζικη επικράτεια. Κανείς δεν διέθετε περισσότερα παραρτήματα  των εργοστασίων του μέσα στην Κίνα από την Γερμανία..

Εν ολίγοις, η  Κινεζική νομοθεσία υποχρέωνε τις ξένες εταιρείες που δραστηριοποιούνται  εντός Κινεζικής επικράτειας αφενός για να συνεχίσουν την λειτουργία τους, να συνεταιριστούν υποχρεωτικά με έναν ντόπιο συνεργάτη, αφετέρου να επιτρέψουν στις κινεζικές αρχές την ψηφιακή πρόσβαση στα δίκτυα επικοινωνιών τους.

Όπερ μεθερμηνευόμενον, η Κινεζική νομοθεσία που καθιέρωσε ο κύριος Σι Τζιπινγκ ξεκάθαρο σκοπό της είχε να μετατρέψει τον άλλοτε θύτη σε θύμα, υποκλέπτοντας την δυτική τεχνογνωσία όσων ξένων εταιρειών είχαν εγκαθιδρύσει τα εργοστάσια παραγωγής των προϊόντων τους εντός Κίνας κι απολάμβαναν ως τώρα φτηνή παραγωγή και πλούσια κέρδη από τις πωλήσεις τους τόσα χρόνια, δηλαδή τακτική που, όπως προαναφέρθηκε, πρώτη από όλους ακολουθούσε κατά κόρον μέχρι τότε η Γερμανική βιομηχανία.

Αυτό σήμανε κυριολεκτικά κόκκινο συναγερμό στο Βερολίνο ! Η κατάρρευση της Γερμανικής οικονομίας έμοιαζε αναπόδραστη, αφού κινέζικα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, σε γενικές γραμμές όμοια αντίγραφα με τα γερμανικά θα κατέκλυζαν πλέον πολύ σύντομα τις διεθνείς αγορές, πωλούμενα σε εξαιρετικά φτηνές τιμές, όντας σαρωτικά ανταγωνιστικά προς τα πανάκριβα γερμανικά πανομοιότυπα τους !

Τα μαύρα σύννεφα που άρχιζαν να συγκεντρώνονται πάνω από την Γερμανική βιομηχανία, προοιώνιζαν ένα πολύ δυσάρεστο μέλλον για τα έσοδα της Γερμανικής οικονομίας,  με τις προβλέψεις να προλέγουν τον με βεβαιότητα, μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια, κακήν κακώς εκτοπισμό της Γερμανίας από την ηγεμονεύουσα θέση της στην ΕΕ αλλά κι από την παγκόσμια  θέση της ως «μεσαίας εμβέλειας» περιφερειακή δύναμη.

Η Γερμανία όμως δεν το έβαλε κάτω.. Έτσι, με αντάλλαγμα για την προσωρινή ανοχή του Κινέζου Προέδρου, υποστήριξε κι αυτή από την πλευρά της και προώθησε με αξιοσημείωτη ζέση την διασύνδεση της  Κινέζικής οικονομίας με την οικονομία της ΕΕ προσφέροντας σε αντάλλαγμα στην Κίνα κυριολεκτικά στο πιάτο τις αγορές των υπολοίπων (πέραν της ίδιας) 26 κρατών μελών της ΕΕ στις οποίες αποτελούσε την αναμφίβολα ηγεμονεύουσα οικονομική δύναμη….

Και μάλιστα, φρόντισε όλα αυτά να γίνουν την τελευταία ημέρα της Προεδρίας της στην ΕΕ (30.12.2020) ώστε να μην έχει καμία αμφιβολία περί τούτου ο Κινέζος Πρόεδρος.

• Οι Ανταγωνιστές- μνηστήρες της Ευρώπης & πρώην(?) εταίροι.

Οι κινήσεις, λοιπόν, της Κίνας, αλλά και συγκεκριμένων Ευρωπαϊκών κρατών, που εξελίσσονταν κι ολοκληρώνονταν όλο το προηγούμενο διάστημα, στοχεύοντας στην δυναμική είσοδο της στην Ευρώπη, εκ των πραγμάτων  αποτελούσαν επιθετικές ενέργειες εναντίον των υπολοίπων παικτών καθώς ήταν ασύμβατες κι ανέτρεπαν όλους τους δικούς τους ευρύτερους σχεδιασμούς.

Στην αρχή, μάλλον ο καθένας ξεχωριστά, αποφάσισε να αντιμετωπίσει με τον δικό του τρόπο την Κίνα. Ο ένας πχ πρόσφερε λυκοφιλία κι ο άλλος το μαστίγιο…Μια φορά κι οι δύο τραβούσαν από την πλευρά τους το σχοινί ελπίζοντας ότι  τεντώνοντας το συνεχώς κάποια στιγμή θα σπάσει, βρίσκοντας την Κίνα να αιωρείται στο κενό. Όμως η Κίνα συνέχισε να ακροβατεί πάνω σε αυτό με εξαιρετική επιτυχία  και χαρακτηριστική άνεση, ακολουθώντας ακάθεκτη την πορεία της προς την Δύση…

Γιατί είναι  αναμφισβήτητο πως ο κινεζικός επεκτατισμός  όδευε και συνεχίζει να επιδιώκει την επέκταση του σταθερά προς τα Δυτικά, εκτοπίζοντας συνεχώς στο διάβα του και μετακινώντας όλο και πιο πίσω τα συμφέροντα κάθε ανταγωνιστή του.Στην αρχή, μάλλον ο καθένας ξεχωριστά, αποφάσισε να αντιμετωπίσει με τον δικό του τρόπο την Κίνα. Ο ένας πχ πρόσφερε λυκοφιλία κι ο άλλος το μαστίγιο…Μια φορά κι οι δύο τραβούσαν από την πλευρά τους το σχοινί ελπίζοντας ότι  τεντώνοντας το συνεχώς κάποια στιγμή θα σπάσει, βρίσκοντας την Κίνα να αιωρείται στο κενό. Όμως η Κίνα συνέχισε να ακροβατεί πάνω σε αυτό με εξαιρετική επιτυχία  και χαρακτηριστική άνεση, ακολουθώντας ακάθεκτη την πορεία της προς την Δύση…

Έτσι όπως διαμόρφωνε η Κινεζική προέλαση τα πράγματα, συμπαρέσυρε στο διάβα της  την στατικότητα και σταθερότητα όλου του εδώ και περίπου 77 χρόνια  οικοδομήματος, που οι υπόλοιποι είχαν κάποτε με τόσο κόπο κτίσει, θέτοντας το εν αμφιβόλω κι αναγκάζοντας σε διαρκή οπισθοχώρηση τα συμφέροντα  τους , που σπρώχνονταν αμείλικτα στο περιθώριο, όπου αργά ή γρήγορα ήταν μοιραίο να συναντηθούν και να βρεθούν σε σύγκλιση  .

Επομένως το οικοδόμημα  που κάποτε λιθαράκι,  λιθαράκι είχαν οικοδομήσει στην Γιάλτα, εάν δεν έκαναν κάτι δραστικό, τότε πολύ σύντομα, κάτω από το βάρος των συνεχόμενων κινεζικών πιέσεων που δεχόταν, κινδύνευε να συνθλιβεί και τα επόμενα χρόνια να υποκατασταθεί πλήρως από μια ωραία και περίτεχνη Κινέζικη Κατασκευή, που αργά ή γρήγορα θα αναπλήρωνε και θα καταλάμβανε την θέση του.

Η Ρωσία : Η μεν Ρωσία, αντιμετώπιζε ήδη προβλήματα με τις πρώην χώρες της ΚΑΚ ( όπως πχ Καζακστάν , Κιργιστάν, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν, Αζερμπαϊτζάν, Ουκρανία κλπ) στις οποίες, κατά την προέλαση της Κίνας, κινδύνευε να απωλέσει εντελώς  κάθε επιρροή της πάνω τους.

Πέραν τούτων η αμυντική βιομηχανία της Κίνας, όλα τα προηγούμενα χρόνια υπέκλεπτε την Ρωσική τεχνογνωσία , με αποτέλεσμα η αλματώδης ανάπτυξη της στον συγκεκριμένο τομέα να την έχει φέρει πλέον σε ανταγωνιστική θέση ως προς την Ρωσία, αφού σύμφωνα με έρευνα του SIPRI , δηλαδή του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόλμης, η Κίνα μείωσε την εξάρτησή της από ξένα οπλικά συστήματα και επέκτεινε την αυτοτέλεια της παραγωγής της αμυντικής της βιομηχανίας τα τελευταία χρόνια, όντας  πλέον από το 2017 κι εφεξής ο 2^ος μεγαλύτερος παγκόσμιος εξαγωγέας όπλων στον κόσμο μετά από τις ΗΠΑ ^[12] .

Οι δε εξαγωγές όπλων  της Κίνας καλύπτουν πλέον την μερίδα του λέοντος , δηλαδή τουλάχιστον το 70% των αγορών της Ασίας κι έχουν κλέψει κυριολεκτικά την μπουκιά από το στόμα της Ρωσίας, η οποία υστερεί πια σήμερα στον συγκεκριμένο τομέα έναντι της Κίνας.

Οι εισαγωγές της Κίνας, σε αμυντικό εξοπλισμό την δεκαετία 1990-2000 σχεδόν μοναδική πηγή τους,  σε ποσοστό 95%, είχαν την Ρωσία, όμως από τότε μέχρι σήμερα τα πράγματα έχουν ανατραπεί. Σήμερα οι κινεζικές εισαγωγές από την Ρωσία έχουν μειωθεί κάθετα, λόγω της αυξανόμενης αυτάρκειας της κινέζικης αμυντικής βιομηχανίας. Η Ρωσία στην μειωμένη πλέον εξαγωγή οπλικών της συστημάτων προς την Κίνα, συνεχίζει να διατηρεί μεν το πιο  σημαντικό ποσοστό της τάξης του 77% των σημερινών εισαγωγών της Κίνας , αλλά αυτό στην ουσία , σημαίνει δραστική μείωση των άλλοτε εσόδων της Ρωσίας, αφού σε κάθε περίπτωση είναι ήδη σημαντικά κατώτερο από τις αντίστοιχες εξαγωγές της Ρωσίας την 25ετία μεταξύ 1990-2015 και τα αντίστοιχα έσοδα της.

Επιπλέον τις εισαγωγές της στρατιωτικού υλικού, δεν τις πραγματοποιεί  η Κίνα πλέον όπως παλιά εξ’ολοκλήρου από την Ρωσία, αλλά από το 2016 κι εφεξής, εισήλθαν νέοι ανταγωνιστές στο παιχνίδι. Συγκεκριμένα ένα ποσοστό της τάξης του 9,7% το διεκδικεί πια η Γαλλία, ενώ ένα εξίσου ανταγωνιστικό –στα ρωσικά συμφέροντα- ποσοστό της τάξης του 6,3% των κινεζικών εισαγωγών οπλικών συστημάτων το διεκδικεί η Ουκρανία. Συγκεκριμένα από το 2016 έως το 2020, η Κίνα ήταν ο μεγαλύτερος αποδέκτης ουκρανικών όπλων και τεχνολογίας, λαμβάνοντας το 36% των συνολικών εξαγωγών της Ουκρανίας. Σύμφωνα με το SIPRI, η Ουκρανία εξάγει όπλα αξίας 80-90 εκατομμυρίων δολαρίων στην Κίνα ετησίως.

Οι ΗΠΑ : Οι δε ΗΠΑ, από την άλλη πλευρά, με το από 3.6.2021 Διάταγμα του Προέδρου Μπάϊντεν, υπό τον τίτλο «Εκτελεστικό διάταγμα για την αντιμετώπιση της απειλής από επενδύσεις σε τίτλους που χρηματοδοτούν ορισμένες εταιρείες της Λαϊκής Δημοκρατίας της  Κίνας» ^[13] και με την «μαύρη λίστα» (MEU)  των κινεζικών κρατικοελεγχόμενων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στην κινεζική αμυντική βιομηχανία, στις βαλίτσες του κυρίου Μπάϊντεν  ήδη κατά την παρθενική επίσκεψη του στην Ευρώπη , αντιμετώπισαν μεταξύ 11 με 13 Ιουνίου 2021 στην Κορνουάλη τόσο την απροθυμία κάποιων εκ των G7 ^[14-[15] , όσο και την επομένη, 14 Ιουνίου 2021, την ξεκάθαρη αποσύνθεση κι αποδιοργάνωση του ΝΑΤΟ στην Σύνοδο Κορυφής που διεξήχθη στις Βρυξέλες, η οποία εκφράστηκε έντονα ύστερα από την επίμονη άρνηση πολλών εκ των συμμάχων{?} τους να χαρακτηρίσουν την Κίνα ως τον «κύριο στρατηγικό αντίπαλο» της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας, όπως τους το ζητούσε επίμονα ο κύριος Μπάϊντεν.

Η στάση αυτή  των συμμάχων, που το λιγότερο χαρακτηρίζονταν από βαθμό απείθειας , εξέφραζε σε κάθε περίπτωση μια ευθεία αμφισβήτηση της πρωτοκαθεδρίας και της ηγεμονίας των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, ενώ συγχρόνως έβαλλε ως προς την ίδια την αναγκαιότητα ύπαρξης του «εγκεφαλικώς πλέον νεκρού» ΝΑΤΟ !

Το δε, κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 14.6.2021, αποτύπωνε με ακρίβεια την δυστροπία των συμμάχων της γηραιάς ηπείρου, να εκλάβουν την Κίνα ως «στρατηγικό τους αντίπαλο».

Το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι στο κείμενο των συμπερασμάτων, προτίμησαν να προσδώσουν στην Κίνα τον ανώδυνο χαρακτηρισμό της «συστημικής πρόκλησης» , δεν τίθεται θέμα πως άφησε μια εξαιρετικά στυφή γεύση στον Πρόεδρο Μπάϊντεν κατά την αποχώρηση του από την Σύνοδο του ΝΑΤΟ..

«Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι πρέπει να συμβιβάσουν τις διαφορές τους όσον αφορά τα αυταρχικά καθεστώτα. Αυτή είναι μια τεράστια πρόκληση που αντιμετωπίζουν αυτές οι δημοκρατίες.» , προλόγιζε η Ρόζα Μπαλφούρ, Διευθύντρια του Carnegie Europe το άρθρο της «Η Σύνοδος Κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ είναι μια δοκιμασία για τη νέα διατλαντική συνεργασία», που δημοσιευόταν την επαύριο της  Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ ^[16].

• Το Νέο Σιδηρούν Παραπέτασμα σκοπεύει πρωτίστως να κλείσει έξω την Κίνα.
• Η Ρωσία δίνει το προπέτασμα  για την ανόρθωση του.

Τα ίδια τα πράγματα λοιπόν καθιστούσαν αναπόδραστη αναγκαιότητα έναν ειδικό χειρισμό,  που προαπαιτούσε την δημιουργία ενός Νέου Σιδηρούν Παραπετάσματος που θα έθετε φραγμό στην προέλαση της Κίνας προς τα Δυτικά και σε κάθε περίπτωση θα απέκλειε την επέκταση των γενικότερων στρατηγικών της σχεδιασμών, ωθώντας την πίσω από αυτό.

Όμως για τις ΗΠΑ, η πραγματικότητα που διαμορφώθηκε στις 14.6.2014, σε εκείνη την πρώτη Σύνοδο Κορυφής ΝΑΤΟ που συμμετείχε ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ, απέδειξε αμείλικτα στον κύριο Μπάϊντεν πως το Νέο Σιδηρούν Παραπέτασμα αυτό, η Ευρώπη δεν είχε καμία προθυμία συνεργασίας για να το ορθώσει!

Ο Πρόεδρος Μπάϊντεν όμως είχε κι έναν  ακόμη άσσο στο μανίκι του…

Στις 16 Ιουνίου 2021 θα συναντιόταν με τον Πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαδίμηρο  Πούτιν στην Γενεύη….

[*σ.σ. Κατά την άποψη μου, όπως ήταν διαμορφωμένα τα πράγματα, οι μεταξύ δύο ή τριών «παλαιών» παικτών, διπλωματικοί χειρισμοί που ωστόσο αφορούσαν την απώθηση ενός τρίτου, ή αν θέλετε καλύτερα έναν Τέταρτο, εντελώς ανεξάρτητο και μη συνεργάσιμο, Παίκτη, που δεν σκόπευε να καθίσει, σε αυτό το διπλωματικό τραπέζι που θα τον πετούσε έξω από το παιχνίδι, ήταν εκ των πραγμάτων , απαρχής τους, καταδικασμένοι να μην φέρουν κανένα αποτέλεσμα. Ιδιαίτερα όταν στην διαμόρφωση τους συμμετείχαν και κάποιοι Ευρωπαίοι σύμμαχοι, που τάσσονταν αναφανδόν υπέρ αυτού του Τέταρτου Παίχτη, ο οποίος δεν είχε κανέναν λόγο να συμφωνήσει οικειοθελώς στον εκτοπισμό του…]

Προς το παρόν, ας αρκεστούμε στις παραπάνω επισημάνσεις κι ας καταπιαστούμε επικεντρώνοντας την προσοχή μας στις μέχρι πρόσφατα μεθόδου επέλασης που ακολούθησε η Κίνα…

Δ. ΟΙ ΕΠΙΜΕΡΟΥΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ  ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ.

Οι  κινήσεις της Κίνας εδώ κι αρκετό καιρό είχαν μελετημένα φτάσει στην πόρτα της Ουκρανίας, την είχαν ήδη προσπελάσει, οδεύοντας ολοταχώς προς την Ευρώπη, δίχως οι  έως τότε τακτικές ( όπως πχ το δέλεαρ της συζήτησης για ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ή οι ρωσικές διεκδικήσεις σε Κριμαία και Ντόνμπας κλπ) που ακολουθούσαν μέχρι τώρα όλοι οι υπόλοιποι να καταφέρουν οριστικά, αμετάκλητα και δια παντός είτε να σαγηνεύσουν, είτε να τρομάξουν την Ουκρανία κατά τρόπον ώστε να ακυρώσουν  τελεσίδικα τα σχέδια παραδόσεως της στην Κίνα και να αποτρέψουν το Πεκίνο, αποκλείοντας το τόσο από το ξεκλείδωμα της Ουκρανικής πύλης που οδηγεί στην Ευρώπη , όσο κι από την συνεχώς επιτεινόμενη επιρροή του προς την χώρα αυτή …

Oπως κι οι προκάτοχοι του, το ίδιο ακριβώς κι ο κύριος Ζελένσκι , προ του ξεσπάσματος του πρόσφατου πολέμου, χρησιμοποιούσε για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους εντυπωσιασμού του εσωτερικού του ακροατηρίου κι ανάταξης των ιδιαιτέρως χαμηλών ποσοστών επανεκλογιμότητας του,  το ενδεχόμενο εισόδου της χώρας του σε ένα κατά τα άλλα «εγκεφαλικώς νεκρό» ΝΑΤΟ , με την προσδοκία ότι αντίστοιχη προοπτική ένταξης στο ΝΑΤΟ που δημιουργούσε μια ασφάλεια στον ανυποψίαστο Ουκρανικό λαό θα βοηθούσε τον ίδιο να κρατηθεί στην Ουκρανική ηγεσία, απολαμβάνοντας τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας θέσης.

Από την άλλη, οι προθέσεις του  Ουκρανού Προέδρου για δικαιωματική ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ, συνδυασμένες με τις έως τότε κινήσεις συνεργασίας των πολιτικών ελίτ της χώρας του με την Κίνα τις οποίες συνέχισε  κι ο κύριος Ζελένσκι, στην ουσία δεν έρχονταν σε αντίθεση προς τις εκδηλωμένες, ως τότε, προθέσεις των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων να συσφίξουν, μέσω της διασύνδεσης των οικονομιών τους, ακόμα περισσότερο τους δεσμούς της ΕΕ με την Κίνα.

Εκ των πραγμάτων λοιπόν για την ευόδωση των συγκεκριμένων, έως τότε, ευρύτερων σχεδιασμών των ΕΕ-Κίνας, η Ουκρανία θα μπορούσε να αποδειχθεί και να αναδειχθεί σε ένα εξαιρετικά χρήσιμο κι αναβαθμισμένου ρόλου, στρατηγικό πιόνι κι η Ουκρανική ηγεσία προσπάθησε διαχρονικά να το εκμεταλλευτεί όσο καλύτερα μπορούσε αυτό.

Όσον δε αφορά το πολυδιαφημισμένο πρόγραμμα των ΗΠΑ, Build Back for a Better World (B3W), που είχε εξαγγείλει από της εκλογής του στην Προεδρία ο κύριος Μπάϊντεν, αυτό, στην προσπάθεια του να ακυρώσει όλα τα πιο πάνω σχέδια και να αναχαιτίσει την κινεζική προέλαση, επιχειρούσε, μέχρι τότε, να θέσει από μόνο του φραγμούς, στήνοντας, μέσω των έργων 3SEAS, τείχη στα ευρωπαϊκά εδάφη, με έναν κάθετο άξονα που σχεδιαζόταν να ξεκινήσει από την Βαλτική και να καταλήγει στον Εύξεινο Πόντο, και την Αδριατική, δίχως να συμπεριλαμβάνει εντός του την Ουκρανία  και με τις φήμες να λένε ότι οι συζητήσεις επεκτείνονται και αφορούν μια απόληξη του στον Θερμαϊκό.

Κι ίσως, είτε υπό το πρόσχημα του Ιράν, είτε υπό το πρόσχημα ανάσχεσης της Ρωσίας, αυτή να ήταν η μία από τις πραγματικές αιτίες της προειδοποιητικής τοποθέτησης των Νατοϊκών βαλλιστικών πυραύλων στα ανατολικά σύνορα της Πολωνίας των οποίων η εμβέλεια της τάξης κατ’ανώτερον των 700χιλ. ^(17], κατά πως φαίνεται, εξαντλείται κάπου πάνω από τους Ουκρανικούς ουρανούς δίχως στην πραγματικότητα να απειλεί σοβαρά τα δυτικά ρωσικά εδάφη ..

[*σ.σ.: Η πιθανή τοποθέτηση αντίστοιχων βαλλιστικών πυραύλων στο έδαφος της Ουκρανίας , ήταν απλώς μια ιδέα που από τον Οκτώβριο 2021 «ανησύχησε» την Ρωσία δίνοντας ώθηση, με το πρόσχημα αυτό, στον διάλογο Ρωσίας-ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και ποτέ, μέχρι σήμερα, δεν έγινε πράξη.]

– Η Κινέζικη  Διπλωματία της Παγίδας Χρέους.

Η Κίνα είναι γνωστή για την  επονομαζόμενη πλέον ως « διπλωματία παγίδας του χρέους» που χρησιμοποιεί διεθνώς. Η επικέντρωση της σε χώρες που ακροβατούν στα όρια της χρεοκοπίας εξαιτίας της ανεξέλεγκτης διαφθοράς των πολιτικών τους ελίτ, είναι χαρακτηριστική. Το modus operandi της έχει κατ’επανάληψιν επιβεβαιωθεί. Εμφανίζεται ως «Σωτήρας» κι ως «από Μηχανής Θεός»,  σε ρημαγμένες οικονομίες στο στάδιο ακριβώς, που οι πολιτικές τους ελίτ κι η ντόπια ολιγαρχία,  βρίσκονται σε απόγνωση για το αδιέξοδο στο οποίο τις έχουν φέρει.

Η Κίνα, πάντα με το αζημίωτο φυσικά, τους υπόσχεται δάνεια, ικανά να δώσουν στις χώρες τους παράταση ζωής,  υποσχόμενη την βοήθεια της για την εξασφάλιση της ανάπτυξης υποδομών τα οποία θα δώσουν νέα πνοή ζωής και θα ανορθώσουν την οικονομία της κατεστραμμένης χώρας, δίνοντας νέες δουλειές στους πολίτες της.  Πάντα κι ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της κάθε χώρας οι «επενδύσεις» του Πεκίνου στοχεύουν  σε νευραλγικούς τομείς της οικονομίας της, που έχουν εξέχουσα στρατηγική σημασία, για την προώθηση των κινέζικων συμφερόντων και μακροπρόθεσμα αποσκοπούν στην απόκτηση του πλήρους ελέγχου τους αλλά και της ίδια της χώρας. Ο τελικός εγγυητής των κινεζικών επενδύσεων, πάντα καταλήγει να εμφανίζεται η China National Bank, ακόμα και στην περίπτωση που οι κοινές επενδύσεις στις οποίες παρασύρεται το θύμα –κράτος ή οι ζόμπι κινέζικες εταιρείες που χρησιμοποιεί ως όχημα για την είσοδο στην επικράτεια του κράτους, πτωχεύσουν.  Κατόπιν εισβάλλει με τους Κινέζους εργάτες στα εδάφη τους. Όταν το θύμα πέσει στην παγίδα και χρεωθεί ή δεχτεί την Κίνα στα εδάφη του, δύσκολα πλέον μπορεί να ξεφύγει από αυτήν, γιατί η Κίνα, ασχέτως εάν η ίδια εκτελεί τις υποχρεώσεις της,  για να απελευθερώσει τις κρατικές υποδομές που έχει δεσμεύσει πλέον για πάρα πολλά χρόνια απαιτεί υπέρογκες αποζημιώσεις τις οποίες γνωρίζει πολύ καλά πως το θύμα δεν έχει. Αυτό την βοηθά να παραμένει πλέον και να απομυζά τους πόρους της χώρας-θύματος, διαχειριζόμενη τα εδάφη τους σαν να ήταν δικά της. Με αυτήν την μέθοδο το κράτος-θύμα, μετατρέπεται σε κινεζική μαριονέτα. Όσο για τα μεγαλεπήβολα  έργα αναδιάρθωσης των υποδομών της πτωχευμένης χώρας, που υποσχέθηκε κατά την είσοδο της η Κίνα, , από την στιγμή που η Κίνα βεβαιωθεί πως η χώρα έχει ολοκληρωτικά πέσει στα νύχια της,  λίγα πλέον από αυτά υλοποιούνται, εφόσον δεν εξυπηρετούνται μέσω αυτών οι ανάγκες της ίδιας της Κίνας.

Με αυτό τον τρόπο το Πεκίνο προώθησε το δίκτυο One Belt One Road, εμπνεύσεως του Προέδρου κυρίου Σι Τζινπινγκ, συνολικά σε 140 χώρες κι η Κίνα γνώρισε θεαματική πρόοδο στην επέκταση της επιρροή της πάνω σε όλον τον πλανήτη !

Η πρακτική εφαρμογή της μεθόδου, δεν διαφέρει πολύ από αυτήν ενός παγκόσμιου τοκογλύφου και δεν χαρακτηρίζεται από κάποια ιδιαίτερη πρωτοτυπία, ωστόσο αποδείχτηκε εξαιρετικά επωφελής για την Κίνα!

Σύμφωνα με το Jamestown Foundation, ένα συντηρητικό αμερικανικό think tank ^[18], το ενδιαφέρον της Κίνας για την Ουκρανία, το 2013 εστίαζε σχεδόν αποκλειστικά στα λιμάνια της Κριμαίας.

Όμως η εισβολή της Ρωσίας κι η προσάρτηση της Κριμαίας στην ρωσική επικράτεια που ακολούθησαν σχεδόν αμέσως κι  αφής η Μόσχα οσμίστηκε τις βλέψεις του Πεκίνου, ανέτρεψαν τα σχέδια της Κίνας και της έκλεισαν οριστικά τον δρόμο.

Έκτοτε η Κίνα,  αποφεύγει  δια ροπάλου να εντάξει τα Κριμαϊκά , υπό ρωσική  πλέον κατοχή, λιμάνια κι εδάφη στο πρόγραμμα της για την χάραξη των Δρόμων του Μεταξιού.

Αυτό ίσως έχει την δική του σημειολογία ως προς την ερμηνεία του είδους των «συμμαχικών-εταιρικών σχέσεων» μεταξύ Ρωσίας-Κίνας, λαμβανομένου υπόψιν και του γεγονότος ότι τα κινεζικά σχέδια και προγραμματισμοί  γενικώς αποφεύγουν συστηματικά την διέλευση τους μέσα από τα ευρύτερα ρωσικά εδάφη.

Μολαταύτα ακόμα κι ύστερα από την μεσολαβήσασα, κατάληψη της Κριμαίας, το ευέλικτο Πεκίνο  όχι μόνον δεν παραιτήθηκε , αλλά αντίθετα αναπροσάρμοσε τους σχεδιασμούς του για τους δρόμους που θα το οδηγούσαν στην καρδιά της Ευρώπης, αρκούμενο έκτοτε στα υπόλοιπα διαθέσιμα ουκρανικά λιμάνια του Ευξείνου Πόντου κι ουκρανικά εδάφη, που ελέγχονταν ακόμα από την ντόπια διεφθαρμένη ελίτ κι οι κινήσεις του εξελίχθηκαν ως ακολούθως:

1. Κίνηση «Α» : ΕΜΠΟΡΙΟ- Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΤΗΣ ΚΑΣΠΙΑΣ ή αλλιώς «Μεσαίος Διάδρομος».

Η Trance Caspian International Transport Route (TITR) ^[19]   ή αλλιώς Middle Corridor, δηλαδή ο Μεσαίος Διάδρομος, ξεκινά από την Νοτιοανατολική Ασία και την Κίνα, διασχίζει το Καζακστάν, την Κασπία Θάλασσα, το Αζερμπαϊτζάν, την Γεωργία, περνά μέσα από την Τουρκία και  ξεκλειδώνει κατόπιν την πόρτα της Ουκρανίας, με σκοπό να προωθηθεί περαιτέρω στις ευρωπαϊκές χώρες.

Αποτελεί τον σύγχρονο Silk Way ο οποίος κυριολεκτικά ακολουθεί τον  Αρχαίο Δρόμο του Μεταξιού.

Σε αυτόν τον διάδρομο, τα Ουκρανικά λιμάνια, οι Ουκρανικοί σιδηρόδρομοι, τα Ουκρανικά αεροδρόμια κι οι Ουκρανικοί αυτοκινητόδρομοι κατέχουν ιδιαζόντως στρατηγική θέση.

Ο Μεσαίος Διάδρομος στόχο του έχει να συντονίσει την αλληλεπίδραση όλων των συμμετεχόντων κρατών και φορέων τους στην μεταφορά των κινεζικών εμπορευμάτων και εμπορευματοκιβωτίων κατά μήκος της διαδρομής από την Ασία προς την Ευρώπη και προς την αντίστροφη κατεύθυνση, συμπεριλαμβανομένης της απαραίτητης πληροφοριακής υποστήριξης.

Πέραν της ίδιας της Κίνας, συμμετέχοντες ως ιδρυτικά μέλη του Μεσαίου Διαδρόμου είναι οι κρατικές Σιδηροδρομικές Εταιρείες των Καζακστάν , Αζερμπαϊτζάν και Γεωργίας καθώς κι οι Διευθύνσεις Λιμένων κι Ακτοπλοΐας του Καζακστάν και του Αζερμπαϊτζάν.

Τακτικά του μέλη, με δικαίωμα ψήφου, δικαίωμα συμμετοχής στο διοικητικό Συμβούλιο του TITR και στην λήψη αποφάσεων και χάραξης πολιτικών, ακόμα και στην σύγκληση έκτακτων συνελεύσεων^[20] , δηλαδή ισότιμα με τα ιδρυτικά μέλη του Middle Corridor , είναι οι :

α) η JSC TCDD Μεταφορές Τουρκικοί Σιδηρόδρομοι   και η επίσης Τουρκική Ecol logistics ^[21]  

β) η JSC «Ukrzaliznytsia»- Ουκρανικοί Σιδηρόδρομοι^[22] και

 γ) UKR FERRY – Oυκρανικές Ακτοπλοϊκές Γραμμές ^[23]

• Υποσημείωση :Όσον αφορά την Τουρκία, μπορεί κάποιοι να μην το γνωρίζουμε αλλά δεν είναι μυστικό πως έχει σχεδόν πλήρως διασυνδέσει τα εν γένει συμφέροντα της (γεωπολιτικά , γεωοικονομικά, κλπ) άρρηκτα με την Κίνα. Όμως αυτή ειδικά η συγκεκριμένη θεματολογία ενδέχεται να αποτελέσει το αντικείμενο ενός μελλοντικού μου άρθρου, κι όπως και να έχει, δεν είναι του παρόντος.

Προς το παρόν, για να πάρουμε σε γενικές γραμμές μια ιδέα, αρκεί να γίνει μνεία στις δηλώσεις Ταγίπ Ερντογάν στο Κοινοβούλιο της Αγκόλας, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του τον Οκτώβριο 2021 στις χώρες της Αφρικής, ότι:

«Η τύχη της ανθρωπότητας δεν μπορεί και δεν πρέπει να αφεθεί στο έλεος μιας χούφτας χωρών που κέρδισαν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο» ^[24] .

Νομίζω η δήλωση του αυτή, που κατά το κοινώς λεγόμενο κατέτασσε ΗΠΑ-Ηνωμένο Βασίλειο και Ρωσία «στο ίδιο τσουβάλι», πως τα λέει από μόνη της όλα…

Οσον αφορά  όμως  ειδικά την Ουκρανία, με την οποία ασχολείται το παρόν άρθρο και την  Ουκρανική Εταιρεία Σιδηροδρόμων JSC «Ukrzaliznytsia» , που ιδρύθηκε εν έτη 1991, όπως μας πληροφορεί η ιστοσελίδα της διέθετε έως πρόσφατα ένα ανεπτυγμένο σιδηροδρομικό δίκτυο, με τα συνολικά χιλιόμετρα εργασίας της να ανέρχονται σε περισσότερα από 22.000 χιλ. Ο δε Ουκρανικός σιδηρόδρομος συνδέονταν με τους σιδηροδρόμους της Ρωσίας, της Λευκορωσίας, της Μολδαβίας, της Πολωνίας, της Ρουμανίας, της Σλοβακίας, της Ουγγαρίας, με 40 διεθνείς σιδηροδρομικές διασταυρώσεις,, ενώ μέχρι πρόσφατα εξυπηρετούσε 18 ουκρανικά λιμάνια του Εύξεινου Πόντου και της λεκάνης της Θάλασσας του Αζόφ, μεταξύ των οποίων τις γνωστές πλέον σε όλους μας από τους Ρωσικούς βομβαρδισμούς πόλεις Donetsk , Lviv, Odessa, Pivdenna (Νότια) , Pivdenno-Zakhidna Southwestern  και Pridniprovska Railways.

Επομένως οι Ουκρανικοί σιδηρόδρομοι και χερσαίοι διάδρομοι αποτελούσαν τον αναγκαίο στρατηγικό εταίρο για την προώθηση των Κινέζικων προϊόντων προς την Ευρώπη κι αποτέλεσαν, όπως θα δούμε και παρακάτω, εξέχον μέρος του Κινεζικού προγράμματος One Belt One Road (OBOR) που εγκαινίασε το 2013 και υλοποιεί έκτοτε ο Πρόεδρος της Κίνας κύριος Σι Τζινπινγκ^[25]

Το αυτό δε έπρατταν και οι ακτοπλοϊκοί Ουκρανικοί διάδρομοι της UKRFERRY, με έδρα την Οδησσό , που όπως ανέφεραν περιχαρείς οι διαχειριστές της ιστοσελίδας της  εν λόγω εταιρείας, «κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έχουν μεταφέρει δεκάδες εκατομμύρια τόνους φορτίου, εκατοντάδες χιλιάδες φορτηγά, σιδηροδρομικά βαγόνια, εμπορευματοκιβώτια και διάφορους εξοπλισμούς κύλισης».

Όλες. λοιπόν οι παραπάνω ουκρανικές υποδομές μεταφορών , πριν την έναρξη του πρόσφατου πολέμου, είχαν ήδη, μέσω του Μεσαίου Διαδρόμου αρχίσει να δέχονται και να εξυπηρετούν τα Κινέζικα προϊόντα  τα οποία εν συνεχεία προωθούσαν μέσω ακτοπλοϊκών και χερσαίων κυρίως διαδρόμων προς την υπόλοιπη Ευρώπη.

Η Προεδρική ιστοσελίδα του κυρίου Ζελένσκι , ήδη την 21.12.2021 ανακοίνωνε πως πάνω από το 40% του κεντρικού οδικού δικτύου της Ουκρανίας ανακαινίστηκε, κατασκευάστηκε μέσα σε δύο χρόνια στο πλαίσιο του Μεγάλου Κατασκευαστικού Προγράμματος ^[26]

Το Πρόγραμμα αυτό, όπως θα δούμε διεξοδικότερο πιο κάτω ήταν αποτέλεσμα των μεγάλων χρηματοδοτήσεων , αρχικά με 10δις δολάρια, στην συνέχεια με 8δις δολάρια κι εν συνεχεία με άλλα 10δις δολάρια  Κινέζικων κεφαλαίων ^[27-28] .

Αναφέρομαι σε παρελθοντικό χρόνο , διότι υποθέτω ότι όλες αυτές οι ήδη προυπάρχουσες ουκρανικές υποδομές μεταφορών καταστράφηκαν ολοσχερώς  ή εν πάση περιπτώσει έχουν υποστεί αντίστοιχου βαθμού εκτεταμένες βλάβες που θα τους θέσουν για πολλά χρόνια εκτός λειτουργίας, λόγω του εξελισσόμενου από 24.2.2022 μέχρι σήμερα Ρωσο-Ουκρανικού πολέμου.

«Οι ρωσικές βόμβες καταστρέφουν διαδρομές τρένων προσφύγων», λέει ο επικεφαλής των Ουκρανικών Σιδηροδρόμων» διαμαρτύρονταν στις 2.3.2022 ο Oleksandr Kamyshin, Πρόεδρος των κρατικών Ουκρανικών Σιδηροδρόμων. ^[29]

Ωστόσο μια διαφορετική κι αμείλικτα ρεαλιστική ανάγνωση της κατάστασης, υπαγορεύει πως η άλλη όψη της πραγματικότητας από αυτήν που υπερτόνιζε ο επικεφαλής των Ουκρανικών Σιδηροδρόμων , προσδιορίζεται στο γεγονός ότι οι ρωσικές βόμβες καταστρέφουν τις διαδρομές των τρένων που χρησιμοποιούσαν οι Κινεζικές επενδύσεις για την μεταφορά των προϊόντων τους με στόχο την διείσδυση της Κινεζικής οικονομίας στην ΕΕ και την κατάκτηση της τελευταίας.

Προσφάτως, συγκεκριμένα την 26.3.2022, το Anadolu ^[30] μας έδωσε πλήρη αναφορά των Ουκρανικών υποδομών που καταστράφηκαν εξαιτίας των Ρωσικών επιθέσεων, αναφέροντας σε άρθρο του πως οι ζημιές του ρωσικού πολέμου στην Ουκρανική υποδομή ξεπερνούν τα 62 δισεκατομμύρια δολάρια και πως έχουν καταστραφεί 8.000 δρόμοι, 260 γέφυρες, 378 εκπαιδευτικά ιδρύματα, 138 εγκαταστάσεις υγείας, 18 αεροδρόμια.

Συνεπώς, ο Ρωσο- Ουκρανικός πόλεμος, που ξεκίνησε για την προάσπιση του Ντονμπάς κι ωστόσο εξελίχθηκε καθ’όλη την επικράτεια της Ουκρανίας κι ο επιχειρησιακός Ρωσικός σχεδιασμός, για άλλη μια φορά (ύστερα από την Κριμαία), ματαίωσε ή το λιγότερο ανέκοψε την προώθηση των Κινεζικών προϊόντων από το Πεκίνο προς την Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη, που σκόπευε να χρησιμοποιήσει ως μέσο του τις ήδη υφιστάμενες χερσαίες κι ακτοπλοϊκές γραμμές που διέθετε η Ουκρανία.

Συγχρόνως η Ρωσική επίθεση, ανέτρεψε ευρύτερους σχεδιασμούς για μεγαλύτερη διασύνδεση των οικονομιών της ΕΕ  με την Κίνα, ακυρώνοντας  την αυτοτέλεια που προσδοκούσαν  κι επιδίωκαν να αποκτήσουν , μέσω του διαδρόμου αυτού και της συνεχώς αυξανόμενης διασύνδεσης της οικονομίας τους με την Κίνα που αυτός εξασφάλιζε, κάποια Ευρωπαϊκά κράτη στην προσπάθεια τους να αποδεσμεύσουν τις οικονομίες τους από τον  πολύχρονο κι ασφυκτικό γεωπολιτικό εναγκαλισμό κι έλεγχο τους κυρίως από τις ΗΠΑ, που τους επέβαλλαν οι κάποτε συμφωνίες της Γιάλτας ανάμεσα στους Μεγάλους Τρείς.

Κι όσο κι αν μας είναι , κάπως ανατρεπτικό της γενικότερης συλλογιστικής μας  για να το παραδεχθούμε, στην πραγματικότητα οι ρωσικές επιθέσεις, πέραν της επίτευξης των δικών τους επιμέρους γεωπολιτικών και γεωστρατηγικών στόχων, εξυπηρετούν συγχρόνως και τους μέχρι πρόσφατα εξελισσόμενους σχεδιασμούς των ΗΠΑ για την απώθηση της Κίνας από την Ευρώπη κι από μια άποψη οι ενέργειες αυτές συντονίζονται μεταξύ τους….

• Η ιδιαίτερη σημασία που είχε για κάποιους η Μινσκ ΙΙ.

Άλλωστε, όπως γνωρίζουμε οι περισσότεροι, κάποια από τα Ευρωπαϊκά κράτη αυτά, δηλαδή η Γαλλία κι η Γερμανία , σαν καλές προξενήτρες, ως ένα εκ των πρώτιστων ενδιαφερόντων τους είχαν  να διαφυλαχθεί, η τόσο ζωτικής και στρατηγικής σημασίας, για την διέλευση του ΒRI προς την Ευρώπη, εδαφική  ακεραιότητα της Ουκρανίας. Διότι αυτή και μόνον διασφάλιζε κρατώντας τες ισχυρές και λειτουργικές, τις υφιστάμενες συμφωνίες των Ουκρανικών αρχών με τους Κινέζους ομόλογους τους. Μια διαλυμένη Ουκρανική επικράτεια και διαμοιρασμένη στα από εδώ και στα από εκεί, δεν θα εξυπηρετούσε σε τίποτα. Μια πιθανή λοιπόν εκδοχή υπαγορεύει πως εκεί, κι όχι στα φιλανθρωπικά τους αισθήματα, εστιάζονται τα κίνητρα ορισμένων,  ώστε μετά την κατάπαυση του πυρός τον Σεπτέμβριο του 2014, να προστρέξουν και να υποστηρίξουν με ζέση το «Σχέδιο της Νορμανδίας»  συντονίζοντας τις προσπάθειες τους ώστε να καταφέρουν να επισφραγίσουν στην συνέχεια στις 12 Φεβρουαρίου 2015 έπειτα από συνομιλίες που διήρκησαν 16 ώρες,  την Συμφωνία Μινσκ ΙΙ  των 12 σημείων^[30]  με τον Ρώσο ομόλογο τους.

Η Συμφωνία αυτή, που, όπως γνωρίζουμε, στην συνέχεια ουσιαστικά ουδέποτε της τηρήθηκε, εντούτοις εξασφάλιζε  για κάποιους το επιδιωκόμενο. Δηλαδή, την μη απόσχιση κι ανεξαρτητοποίηση των περιοχών του Ντόνμπας , που συγκροτούσαν οι περιφέρειες του Λουγκάνσκ και του Ντόνετσκ, και την εξακολούθηση της παραμονής τους εντός Ουκρανικής επικρατείας ως ημιαυτόνομες περιοχές.

Στην συνέχεια ωστόσο, με την ανοχή των Ευρωπαίων εγγυητών της  Μινσκ ΙΙ, ροκανίστηκε επιμελώς από τις Ουκρανικές αρχές η αυτονομία, που  εξασφάλιζε στο Ντόνμπας η Συμφωνία Μινσκ ΙΙ , καθώς ένα από τα πλέον σοβαρά ίσως κίνητρα των Ουκρανικών αρχών είχε να κάνει με  το γεγονός ότι μια ζώνη αυτονομημένων περιοχών εντός Ουκρανίας , από τις οποίες ή σε εγγύτητα με αυτές, διέρχονταν οι σιδηροδρομικές διακλαδώσεις των διαδρόμων του Μεταξιού, επέβαλλε ακόμα και δια της βίας να ενσωματωθεί το Ντόνμπας στον κύριο κρατικό όγκο, δηλονότι η ύπαρξη της αυτόνομης ζώνης αυτής πάντα υπέκρυπτε, λόγω της υποστήριξης και της εδραιωμένης παρουσίας του Μεγάλου Ρώσου Αδερφού, τον μελλοντικό κίνδυνο αναδιαμόρφωσης σε αντίστοιχο βαθμό του γεωπολιτικού τοπίου, που με την σειρά του θα  οδηγούσε σε αντίστοιχες γεωγραφικές ανακατατάξεις οι οποίες εξ αντικειμένου θα καθιστούσαν ανέφικτες και θα οδηγούσαν  στην τελική τους ματαίωση τις ήδη υφιστάμενες συμφωνίες της Ουκρανικής ολιγαρχίας και πολιτικής ελίτ, με το Πεκίνο, βάσει των οποίων λόγω του ρόλου «κλειδί» της Ουκρανίας στον Δρόμο του Μεταξιού, έρρεε άφθονο ζεστό κινέζικο χρήμα εις χείρας τους.

Αυτός μάλλον ήταν και ο λόγος που ούτε επί Προεδρίας ,από τον Μάϊο 2019, του κυρίου Βολοντίμιρ Ζελένσκι δεν άλλαξαν οι πολιτικές αυτές, τουναντίον συνεχίστηκαν κι επιτάθηκαν οι επιθέσεις για την καθυπόταξη των ρωσόφωνων ανατολικών περιοχών, τις οποίες, εσφαλμένες κατά βάση τακτικές της Ουκρανικής ηγεσίας, εκμεταλλεύτηκε δεόντως η Ρωσία, δίνοντας της εντέλει ένα επαρκές πρόσχημα για την πρόσφατη εισβολή.

Σήμερα όλες οι Κινεζικές υποδομές του υφιστάμενου μεταφορικού δικτύου, που εξυπηρετούσε τους Δρόμους του Μεταξιού- One Belt One Road (OBOR), μέσω λιμανιών της Αζοφικής, όπως πχ αυτό της Μαριούπολης και των πέριξ αυτής κείμενων ανατολικά ουκρανικών λιμανιών, που συνδέονταν με το υπόλοιπο σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας,  ισοπεδώνονται από τους Ρωσικούς βομβαρδισμούς, που αφήνουν πίσω τους να καταρρέουν ως τραπουλόχαρτα τα κινεζικά – και όχι μόνον –  όνειρα , για χερσαία διασύνδεση της Κίνας με την Δυτική Ευρώπη^[31]…

Το αδιαμφισβήτητο αυτό γεγονός, ίσως υποδηλώνει ότι πολλές από τις «συμμαχίες» των Μεγάλων Δυνάμεων , δεν έχουν εκείνα τα χαρακτηριστικά που είτε εμείς συνηθίζαμε να τους προσδίνουμε μέχρι τώρα, είτε οι ίδιες , εκμεταλλευόμενες την παραπληροφόρηση, επιδιώκουν να προβάλλουν προς τα έξω, ώστε να εξελίσσουν απερίσπαστες τα ευρύτερα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά τους παίγνια. Μάλλον η πραγματικότητα βρίσκεται αλλού και την καθορίζουν οι εκάστοτε ανάγκες της εκάστοτε  συγκυρίας, που ωθούν σε συγκλίσεις συμφερόντων και στον συντονισμό ή μη των ενεργειών των Μεγάλων Δυνάμεων…

Επιπλέον, παρόλη την φερόμενη ως «στρατηγική συμμαχία» και φημογολογούμενη ως  « συμμαχική εταιρική σχέση»  μεταξύ Κίνας- Ρωσίας, παραδόξως, όπως αποδεικνύεται ξεκάθαρα, αφενός από τα συγκεκριμένα κράτη και τις υπηρεσίες τους που συνέπραξαν για την κατασκευή του  Κινέζικου Μεσαίου Διάδρομου (Middle Corridor), αφετέρου από την γραφική απεικόνιση όλων των διακλαδώσεων του σύγχρονου Δρόμου του Μεταξιού- One Belt One Road (OBOR), οι διάδρομοι αυτοί αποφεύγαν ανέκαθεν τα ευρύτερα Ρωσικά εδάφη κι όχι, όπως ήδη σχολιάστηκε πιο πάνω, μόνον τα προσαρτημένα εδάφη της Κριμαίας. Ετσι εμφανιζόταν το παράδοξο οι κινέζικοι διάδρομοι, ακολουθώντας μεγαλύτερες και πιο χρονοβόρες διαδρομές να παρακάμπτουν συστηματικά  τα Ρωσικά εδάφη,  και να σχεδιάζονται κατά τρόπον ώστε να περνούν από επικράτειες που βρίσκονταν υπό τον έλεγχο των ντόπιων συνεργατών του Πεκίνου , λόγω της ασθμαίνουσας σε πολλές περιπτώσεις οικονομίας τους.

Η τακτική αυτή ακολουθήθηκε όσον αφορά και την επιλογή της Ουκρανίας από τα εδάφη της οποίας  εν συνεχεία θα προωθούνταν τα κινεζικά εμπορευματοκιβώτια στην Δυτική Ευρώπη.

Κανένας σύγχρονος δρόμος του Μεταξιού δεν περνούσε , λοιπόν, τουλάχιστον προ της ενάρξεως του πρόσφατου πολέμου, μέσα από την Ρωσία, με εξαίρεση την περιοχή της Έσω Μαντζουρίας, δηλαδή της Άπω Ανατολικής Ρωσίας. Αυτό δείχνει έμπρακτα και τον βαθμό της προβαλλόμενης ως δήθεν φιλίας ΗΠΑ-Ρωσίας.

Όμως, ας μην γελιόμαστε, γιατί οι Ρώσοι δεν ξεγελιούνται ! Αυτήν ειδικά την περιοχή της Έσω Μαντζουρίας, ο Κινεζικός εθνικισμός την θεωρεί κατά βάση ως κατεχόμενο έδαφος από τους Ρώσους και κρυφός πόθος κάθε σύγχρονου Κινέζου είναι η άλλοτε «αυτοκρατορική» Έσω Μαντζουρία να επιστρέψει κάποτε στον αληθινό της ιδιοκτήτη …

2. ΚΙΝΗΣΗ «Β» : ΟΙ ΕΚΤΕΤΑΜΜΕΝΕΣ ΚΙΝΕΖΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΕ ΕΡΓΑ ΥΠΟΔΟΜΗΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ.

Οι Κινεζικές συμφωνίες με την Ουκρανική ολιγαρχία , από ότι φαίνεται , δεν περιορίζονταν απλώς και μόνον στην χρήση των υφιστάμενων Ουκρανικών δικτύων μεταφορών, αλλά αναλάμβαναν την κατασκευή μέσα στην χώρα και νέων, εκτεταμένων υποδομών που επιδίωκαν να περιθωριοποιήσουν και να θέσουν εκτός  κάθε ελέγχου της  και να εκτοπίσουν πλήρως από την συγκεκριμένη χώρα τον κάθε επίδοξο ανταγωνιστή, είτε αυτός ονομάζονταν ΗΠΑ , είτε Ρωσική Ομοσπονδία…

Στις 5.1.2018, το Atlantic Council, δημοσίευε  το εξαιρετικά διαφωτιστικό άρθρο του κατοίκου Κιέβου και πρώην ανταποκριτή των New York Times, Τζέιμς Μπρουκ ,με τον τίτλο «Με την Ρωσία στο περιθώριο, η Κίνα κινείται επιθετικά στην Ουκρανία»^[32]

Το άρθρο περιείχε εξαιρετικά διαφωτιστικές πληροφορίες οι οποίες μεταφέρονται αυτολεξεί  πιο κάτω:

«Στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας της Ουκρανίας, ο πιο δραστήριος ξένος δρων δεν είναι η Ρωσία. Είναι η Κίνα.

Στον Δούναβη, Κινέζοι επενδυτές σκέφτονται να αγοράσουν μια ουκρανική ναυτιλιακή εταιρεία ποταμών που θα μπορούσε να εισάγει κινεζικά προϊόντα βαθιά στην Ανατολική Ευρώπη. Στα δύο μεγάλα λιμάνια που πλαισιώνουν την Οδησσό, η China Harbor Engineering Company μόλις ολοκλήρωσε τη βυθοκόρηση του Yuzhny και τώρα υποβάλλει προσφορά για τη βυθοκόρηση του Chornomorsk και την κατασκευή ενός τερματικού σταθμού σιδηροδρομικών οχημάτων.

Στην ξηρά, μια κινεζική εταιρεία αρχίζει να εργάζεται σύντομα σε έναν παράκτιο αυτοκινητόδρομο μήκους 200 χιλιομέτρων από τσιμέντο, που κατασκευάστηκε για να αντέχει το σφυροκόπημα φορτηγών με σιτηρά. Στο Mykolaiv, μια άλλη κινεζική εταιρεία έχει κατασκευάσει σύγχρονα σιλό σιτηρών και ανελκυστήρες λιμένων. Πιο ανατολικά, κινεζικές εταιρείες μελετούν λιμάνια βυθοκόρησης στη Μαριούπολη και στο Μπερντιάνσκ.

Και εδώ βρίσκεται το γεωπολιτικό τρίψιμο.

Τα δύο λιμάνια βρίσκονται στην Αζοφική Θάλασσα, ένα υδάτινο σώμα που, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, το Κρεμλίνο θα ήθελε να μετατραπεί σε ρωσική λίμνη. Εάν, όπως αναμένεται, μια κινεζική εταιρεία κερδίσει τα συμβόλαια, οι Ρώσοι θα πρέπει να παρακολουθήσουν κινεζικές βυθοκόρους να πλέουν κάτω από τη νέα ρωσική γέφυρα που συνδέει την Κριμαία με την ηπειρωτική Ρωσία.

Στην Ουκρανία, η Κίνα αποφεύγει προσεκτικά τη δημόσια σύγκρουση με τον «στρατηγικό της εταίρο», την Ρωσία.

Τον περασμένο μήνα, όταν ο Μα Κάι, αντιπρόεδρος της Κίνας, επισκέφτηκε το Κίεβο για να αναθεωρήσει επενδυτικά σχέδια, οι δημόσιες δηλώσεις του ήταν λίγες και ήπιες. Λίγοι το παρατήρησαν όταν ανακοίνωσε κινεζικά επενδυτικά σχέδια 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την Ουκρανία.

Ήσυχα αλλά αποφασιστικά, η Κίνα επιδιώκει τα δικά της συμφέροντα στην Ουκρανία.

Όχι μόνο μια κινεζική εταιρεία αναμένεται να αναβαθμίσει τα δύο εμπορικά λιμάνια της Ουκρανίας στην Αζοφική Θάλασσα, αλλά μια άλλη κινεζική εταιρεία θέλει να επωφεληθεί από τον άνεμο που έρχεται από τον Αζοφικό. Θέλει να κατασκευάσει ένα αιολικό πάρκο 500 μεγαβάτ – ακριβώς στο μονοπάτι όπου η Ρωσία απείλησε να ανοίξει μια «χερσαία γέφυρα» από το Ντόνετσκ στην Κριμαία.

Στην Ουκρανία, το κινεζικό προσωπικό συμφέρον σημαίνει δύο πράγματα: να εγγυηθεί την πρόσβαση στις άφθονες καλλιέργειες τροφίμων της Ουκρανίας και να δημιουργήσει μια μικρότερη διαδρομή για τον πολύπλευρο Δρόμο του Μεταξιού προς την Ευρώπη. Με στόχο την πλουσιότερη καταναλωτική αγορά στον κόσμο, αυτή η διαδρομή θα πήγαινε από το Καζακστάν, μέσω της Κασπίας στο Αζερμπαϊτζάν, στη Γεωργία και στη συνέχεια μέσω της Μαύρης Θάλασσας στο Chornomorsk.

Για την Ουκρανία, η Κίνα είναι ένας ευπρόσδεκτος επενδυτής, που κινείται εκεί όπου οι δυτικές εταιρείες συχνά φοβούνται να πατήσουν.

«Η Ουκρανία χρειάζεται τα χρήματα, η Κίνα έχει τα χρήματα», είπε ο Ραντού Μαγντίν, πολιτικός σύμβουλος που επισκέπτεται τη Ρουμανία. «Επίσης, οι κινεζικές επενδύσεις δεν σχετίζονται με αξίες. Δεν υπάρχουν προϋποθέσεις».

Ταυτόχρονα, η Κίνα εισάγει στην Ουκρανία μια ευπρόσδεκτη γεωπολιτική διαφοροποίηση από την παλιά επιλογή, τη Ρωσία ή την Ευρώπη. Αυτή την άνοιξη, η Κίνα πρόκειται να ξεκινήσει τακτικά δρομολόγια εμπορευμάτων από τη Δυτική Κίνα μέσω της Ουκρανίας προς την Ευρώπη. Λίγοι ανησυχούν ότι η Ρωσία θα μπλοκάρει τα τρένα.

Πολλά από τα έργα της Κίνας σχετίζονται με τη διασφάλιση των εξαγωγών τροφίμων—εκσυγχρονισμοί λιμένων, σιλό στην αποβάθρα, αυτοκινητόδρομοι, μια νέα γέφυρα πάνω από τον Ντνίπρο και μια προσφορά για την κατασκευή σιδηροδρομικών μηχανών στην Ουκρανία. Η βυθοκόρηση και η εμβάθυνση του λιμανιού Yuzhny είναι μέρος ενός μεγαλύτερου έργου 150 εκατομμυρίων δολαρίων Cargill-Ουκρανίας, το οποίο θα αυξήσει την ικανότητα εξαγωγής σιτηρών της Ουκρανίας κατά 15%.

Δύο έργα φαίνονται σχεδιασμένα για να κερδίσουν φίλους και να επηρεάσουν. Τον Νοέμβριο, δύο κινεζικές εταιρείες υπέγραψαν σύμβαση για την κατασκευή της τέταρτης γραμμής του μετρό του Κιέβου, μιας γραμμής τόξου 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων που έχει σχεδιαστεί για να διευκολύνει τον συνωστισμό στο κέντρο της πόλης. Άλλα έργα υπό διαπραγμάτευση από κινεζικές εταιρείες είναι εγγυημένα ευχάριστα για την ελίτ των πολιτικών και των μέσων ενημέρωσης στην πρωτεύουσα: ένας περιφερειακός αυτοκινητόδρομος και ένας γρήγορος σιδηρόδρομος από το κέντρο του Κιέβου στο Boryspil, το πιο πολυσύχναστο αεροδρόμιο της πόλης.

Ορισμένοι αναλυτές φοβούνται ότι η Κίνα τελικά θα δημιουργήσει μια ανίερη εταιρική σχέση με τη Ρωσία, παρασύροντας την Ουκρανία πίσω υπό την προσανατολισμένη στη Ρωσία αυταρχική εξουσία.

«Η Κίνα έχει μια πολύ επιθετική οικονομική στρατηγική στην Ευρώπη», προειδοποίησε ο Τζακ Κιν, απόστρατος στρατηγός του αμερικανικού στρατού και πρόεδρος του Ινστιτούτου για τη Μελέτη του Πολέμου, σε συνέντευξή του τον περασμένο μήνα στο Κίεβο. «Αυτό που θα ακολουθήσει είναι η γεωπολιτική επιρροή για να απομακρύνει την Ουκρανία από τη Δύση».

Στην Ελλάδα, κινεζικές επενδύσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων, κυρίως στο λιμάνι του Πειραιά, έχουν οδηγήσει σε φιλοκινεζικές θέσεις της Αθήνας. Αλλά η άνοδος της Κίνας φαίνεται να βοηθά την Κίνα, όχι τη Ρωσία.

Στην Ουκρανία, ένας Γάλλος τραπεζίτης στο Κίεβο υποστηρίζει, η Κίνα μπορεί να είναι χαρούμενη που έχει τη Ρωσία δεμένη σε έναν ακριβό, άσκοπο πόλεμο για το δυτικό της τέλος. Αυτό κάνει το Κρεμλίνο πιο ανοιχτό στις κινεζικές απαιτήσεις στα ανατολικά του. Από το 2014, οι κινεζικές επενδύσεις στη ρωσική Άπω Ανατολή έχουν αυξηθεί σε αυτό που θέλει η Κίνα: πετρέλαιο, αέριο, σίδηρο και γεωργική γη.

Με τη Ρωσία να αποβάλλεται από την επενδυτική σκηνή της Ουκρανίας, η Κίνα κάνει τις κινήσεις της. Το περασμένο φθινόπωρο, σε μια κίνηση για τη διευκόλυνση των δημόσιων και ιδιωτικών επενδύσεων, το Χρηματιστήριο Εμπορευμάτων Bohai της Κίνας εξαγόρασε την Ουκρανική Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης.

Στην Ουκρανία, η κατανοητή εμμονή με τη Ρωσία είναι τόσο μεγάλη, που η πρόσφατη επενδυτική ώθηση της Κίνας περνά σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητη.

Στην Οδησσό, η συζήτηση αφορά τον έλεγχο της Κριμαίας από τη Ρωσία, όχι για ένα προτεινόμενο γρήγορο τρένο από το Κίεβο στην Οδησσό, κατασκευασμένης από την Κίνα.

Στην Οδησσό, το τριώροφο προξενείο της Κίνας, η μεγαλύτερη διπλωματική αποστολή εκεί, βρίσκεται δύο χιλιόμετρα από το Εθνικό Πανεπιστήμιο Mechnikov, το κορυφαίο ινστιτούτο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης της πόλης.»

Για την συνέχεια του άρθρου από την σελίδα 29 πατήστε εδω

Πηγές

1. TheTelegraph, άρθρο  στις 16.5.2010 «Η ΕΣΣΔ σχεδίαζε Πυρηνική Επίθεση το 1969- https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/asia/china/7720461/USSR-planned-nuclear-attack-on-China-in-1969.html  & https://web.archive.org/web/20180318055017/https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/asia/china/7720461/USSR-planned-nuclear-attack-on-China-in-1969.html
2. The Washington Timesάρθρο  στις12.2020 «John Ratcliffe says China poses greatest threat to America» – https://www.washingtontimes.com/news/2020/dec/3/john-ratcliffe-says-china-poses-greatest-threat-am/
3. Reuters, 11.2.2021 https://www.reuters.com/article/us-usa-china-idUSKBN2AB06A
4. Επίσημη ιστοσελίδα Κομισιόν ΕΕ –Ανακοίνωση της Εμπορικής Συμφωνίας Κίνας-ΕΕ– https://ec.europa.eu/trade/policy/countries-and-regions/countries/china/
5. Voiceof America (voa) – άρθρο 10.1.2021 «Η ΕΕ αναστέλλει την εμπορική συμφωνία με την Κίνα καθώς οι εντάσεις αυξάνονται στο Xinjiang του Χονγκ Κονγκ»- https://www.voanews.com/a/east-asia-pacific_voa-news-china_eu-suspends-china-trade-deal-tensions-grow-over-xinjiang-hong-kong/6205673.html
6. France24-Δήλωση 7.11.2019 Εμανουέλ Μακρόν στον Economist«Το ΝΑΤΟ είναι Εγκεφαλικά Νεκρό»- https://www.francecom/en/20191107-macron–claims–nato–is–suffering–brain–death
7. AustralianInstitute of International Affairs, άρθρο στις 7.10.2020 «Σινο-Γαλλικές Σχέσεις: Ιστιοπλοΐα σε Χαλασμένα Νερά»- https://search.yahoo.com/search?fr=mcafee_uninternational&type=E210GR91105G0&p=https%3A%2F%2Fwww.internationalaffairs.org.au%2Faustralianoutlook%2Fsino-french-relations-sailing-in-choppy-waters%2F
8. TheDiplomat, άρθρο στις 13.1.2018 «Οι Πράσινοι Δρόμοι του Μεταξιού της Γαλλίας και της Κίνας»- https://thediplomat.com/2018/01/france-and-chinas-green-silk-roads/
9. CarnegieEdowment for International Peace, άρθρο 25.3.2020  «Η Στρατηγική Γκρίζα Ζώνη της Γερμανίας με την Κϊνα»- https://carnegieendowment.org/2020/03/25/germany-s-strategic-gray-zone-with-china-pub-81360

10.α. Υπουργείο Εξωτερικών Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, Ανακοίνωση 28.3.2022 «Ο υφυπουργός Εξωτερικών Deng Li συναντά την αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Πρόεδρο του Γερμανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου στην Κίνα Stephan Wöllenstein»- https://www.mfa.gov.cn/eng/wjbxw/202203/t20220329_10657182.html

10. Politico, άρθρο 10.9.2020 «Πώς η Γερμανία άνοιξε την πόρτα στην Κίνα — και πέταξε το κλειδί» –https://www.politico.eu/article/germany-china-economy-business-technology-industry-trade-security/
11. Intereconomics.EU, άρθροΤόμος 56, 2021  · Αριθμός 2  · σελ. 113–119  «Οι επενδύσεις της Κίνας στη Γερμανία και ο αντίκτυπος της πανδημίας COVID-19»- https://www.intereconomics.eu/contents/year/2021/number/2/article/china-s-investments-in-germany-and-the-impact-of-the-covid-19-pandemic-6523.html
12. SouthChina Morning Post, άρθρο 4.7.2021 «Εμπόριο όπλων της Κίνας: από ποιες χώρες αγοράζει και σε ποιες πουλάει;» –  https://www.scmp.com/news/china/military/article/3139603/how-china-grew-buyer-major-arms-trade-player
13. Λευκός Οίκος – Εκτελεστικό Διάταγμα 3.6.2021 «Εκτελεστικό διάταγμα για την αντιμετώπιση της απειλής από επενδύσεις σε τίτλους που χρηματοδοτούν ορισμένες εταιρείες της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας»— https://www.whitehouse.gov/briefing-room/presidential-actions/2021/06/03/executive-order-on-addressing-the-threat-from-securities-investments-that-finance-certain-companies-of-the-peoples-republic-of-china/
14. Επίσημη ιστοσελίδα Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, «Σύνοδος κορυφής της G7, Κορνουάλη, Ηνωμένο Βασίλειο, 11-13 Ιουνίου 2021» –  https://www.consilium.europa.eu/el/meetings/international-summit/2021/06/11-13/
15. CarnegieEndowment for International Peace, άρθρο 10.6.2021 « Η Ευρώπη πρέπει να αγκαλιάσει την ατζέντα για την δημοκρατία του Μπάϊντεν»- https://carnegieendowment.org/2021/06/10/europe-should-embrace-biden-s-democracy-agenda-pub-84736
16. CarnegieEurope, άρθρο 15.6.2021 «Η Σύνοδος Κορυφής ΕΕ-ΗΠΑ είναι μια δοκιμασία για τη νέα διατλαντική συνεργασία»- https://carnegieeurope.eu/strategiceurope/84769
17. WarOnRockets, άρθρο 28.1.2022 «Γιατί οι Πύραυλοι Μέσου Βεληνεκούς αποτελούν Κομβικό Σημείο στην Κρίση της Ουκρανίας»- https://warontherocks.com/2022/01/why-intermediate-range-missiles-are-a-focal-point-in-the-ukraine-crisis/
18. JamestownFoundation, άρθρο 6.9.2019 «Το αυξανόμενο ενδιαφέρον της Κίνας για την Ουκρανία: Παράθυρο ευκαιρίας ή σημείο ανησυχίας;»- https://jamestown.org/program/chinas-growing-interest-in-ukraine-a-window-of-opportunity-or-a-point-of-concern/#
19. Eπίσημηιστοσελίδα της Trance Caspian International Transport Route– https://middlecorridor.com/en
20. Τακτικά μέλη TITR(Μεσαίου Διαδρόμου) – https://middlecorridor.com/en/association-members/regular-members
21. Eπίσημη ιστοσελίδα της Trance Caspian International Transport Route- JSC TCDD Μεταφορές Τουρκικοί Σιδηρόδρομοι– https://www.railfreight.com/tag/jsc-tcdd-transportation-turkish-railways/  

& Τουρκικά logistics– https://www.ekol.com/tr/

22. Eπίσημη ιστοσελίδα της Trance Caspian International Transport Route- JSC «Ukrzaliznytsia» ΟυκρανικοίΣιδηρόδρομοι – https://www.uz.gov.ua/en/about/general_information/
23. Eπίσημηιστοσελίδα της Trance Caspian International Transport Route- UKRFERRY https://middlecorridor.com/en/association-members/partners &

https://www.ukrferry.com/about

24. Καθημερινή– άρθρο 19.10.2021 «Ερντογάν: Η τύχη του κόσμου δεν πρέπει να αφεθεί στο έλεος μιας χούφτας χωρών που κέρδισαν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο – https://www.kathimerini.gr/world/561547207/erntogan–i–tychi–toy–kosmoy–den–prepei–na–afethei–sto–eleos–mias–choyftas–choron–poy–kerdisan–ton–v–pagkosmio–polemo/
25. TheDiplomat, άρθρο 8.12.2020 «Ο μεσαίος διάδρομος αγωνίζεται να βρει το δρόμο του πέρα από την Ευρασία»- https://thediplomat.com/2020/12/middle-corridor-struggles-to-find-its-way-across-eurasia/
26. Επίσημη Ιστοσελίδα Ουκρανικής Προεδρίας Ζελένσκι , Ανακοίνωση-Δελτίου Τύπου 21.12.2021 «Πάνω από το 40% του κεντρικού οδικού δικτύου της Ουκρανίας ανακαινίστηκε, κατασκευάστηκε μέσα σε δύο χρόνια στο πλαίσιο του Μεγάλου Κατασκευαστικού Προγράμματος»- https://www.president.gov.ua/en/news/volodimir-zelenskij-za-dva-roki-v-mezhah-programi-velike-bud-72245
27. Voiceof America , άρθρο 25.2.2014 «Η Κίνα επαναξιολογεί την οικονομική εταιρική σχέση με την Ουκρανία» –  https://www.voanews.com/a/china-reassessing-economic-partnership-with-ukraine/1858665.html
28. Euronews, άρθρο 30.9.2021 «Πρέπει η Ουκρανία να λάβει κινεζικά μετρητά για το τεράστιο έργο αναβάθμισης των δρόμων;» – https://www.euronews.com/2021/09/30/should-ukraine-take-chinese-cash-for-its-huge-roads-upgrade-project
29. Anadolu, άρθρο 26.3.2022 «Οι ζημιές του ρωσικού πολέμου στην ουκρανική υποδομή ξεπερνούν τα 62 δισεκατομμύρια δολάρια» –https://www.aa.com.tr/en/russia-ukraine-war/russian-war-damage-on-ukrainian-infrastructure-exceeds-62b-analysts/2546214#
30. FinancialTimes, άρθρο στις 12.2.2015 «Το πλήρες κείμενο της συμφωνίας του Μινσκ» – https://www.ft.com/content/21b8f98e-b2a5-11e4-b234-00144feab7de
31. TheDiplomat, άρθρο στις 18.3.2022 «Τι θα σημαίνει η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία για τη ζώνη και τον δρόμο της Κίνας;»- https://thediplomat.com/2022/03/what-will-russias-invasion-of-ukraine-mean-for-chinas-belt-and-road/
32. Atlantic Council, άρθρο 5.1.2018 «Με τη Ρωσία στο περιθώριο, η Κίνα κινείται επιθετικά στην Ουκρανία»»- https://www.atlanticcouncil.org/blogs/ukrainealert/with-russia-on-the-sidelines-china-moves-aggressively-into-ukraine/
33. CGTN(China Central Television News), άρθρο 1.4.2019 «Οι σχέσεις Κίνας-Ουκρανίας θα είναι ανεμπόδιστες» – https://news.cgtn.com/news/3d3d514d32517a4e33457a6333566d54/index.html
34. Υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας >  Το Τμήμα Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Κεντρικής Ασίας  >  Χώρες της Περιφέρειας  >  Ουκρανία– https://www.fmprc.gov.cn/mfa_eng/wjb_663304/zzjg_663340/dozys_664276/gjlb_664280/3250_664382/
35. UkrainianAssociation Sinologists , ανάλυση «Έλεγχος Εξωτερικής Πολιτικής Ουκρανίας-Κίνας»- https://sinologist.com.ua/en/foreign-policy-audit-ukraine-china/
36. Center of Strategic International Studies (CSIS), άρθρο12.2019 «The Asian Development Bank: A Strategic Asset για τις Ηνωμένες Πολιτείες» – https://www.csis.org/analysis/asian-development-bank-strategic-asset-united-states
37. Chathamhouse, άρθρο 20.6.2018 « Η Παγκόσμια Διακυβέρνηση της Κίνας και η Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων Υποδομής»- https://www.chathamhouse.org/events/all/members-event/chinas-global-governance-and-asian-infrastructure-investment-bank-0
38. Χinhua, άρθρο 19.3.2020  «Πρωθυπουργός: Η Ουκρανία αποδίδει μεγάλη σημασία στην ανάπτυξη των σχέσεων με την Κίνα» – http://www.xinhuanet.com/english/2020-03/19/c_138896202.htm
39. AXIOS,άρθρο 1.1.2021 «Αποκλειστικό: Ο Ουκρανός Ζελένσκι λέει ότι δεν αισθάνεται απειλή από την Κίνα»- https://www.axios.com/ukraine-zelensky-china-coronavirus-vaccines-e6a45253-1448-43a0-a846-b8d0f448eaa1.html
40. TheDiplomat, άρθρο 4.10.2019 « Γιατί η Κίνα στρέφει το βλέμμα της στην Ουκρανία.Η προσπάθεια του Πεκίνου για γεωπολιτική επιρροή στο Κίεβο αυξάνεται.»- https://thediplomat.com/2019/10/why–china–is–setting–its–sights–on–ukraine/
41. TheGuardian, άρθρο 24.2.2022 «Πόλεμος στην Ουκρανία: πού έχει επιτεθεί η Ρωσία; « -https://www.theguardian.com/world/2022/feb/24/war-ukraine-kyiv-map-where-has-russia-attacked
42. Κέντρο Ανάλυσης Ευρωπαϊκής Πολιτικής (CEPA),άρθρο 20.11.2020 «Η μάχη για το “Motor Sich”»- https://cepa.org/inbox-the-battle-for-motor-sich/
43. Ομοσπονδιακό Μητρώο ΗΠΑ- Εθνικά Αρχεία(The Daily Journal of the United States Government) «Προσθήκη οντοτήτων και αναθεώρηση εγγραφών στη λίστα οντοτήτων. και Προσθήκη Οντότητας στον Κατάλογο Στρατιωτικών Τελικών Χρηστών (MEU)- https://www.federalregister.gov/documents/2021/11/26/2021-25808/addition-of-entities-and-revision-of-entries-on-the-entity-list-and-addition-of-entity-to-the
44. Υπουργείο Εμπορείου των ΗΠΑ«Εμπορικός κατάλογος οντοτήτων που εμπλέκονται στην υποστήριξη εφαρμογών στρατιωτικών κβαντικών υπολογιστών της ΛΔΚ, της διάδοσης πυρηνικών και πυραύλων του Πακιστάν και του στρατού της Ρωσίας»- https://www.commerce.gov/news/press-releases/2021/11/commerce-lists-entities-involved-support-prc-military-quantum-computing
45. Interfax, άρθρο 16.3.2021 «Ντμίτρι Κόζακ: «Το νέο σχέδιο ειρήνης» για το Ντονμπάς είναι μύθος»- https://www.interfax.ru/russia/756135
46. RusiInstitute  ,άρθρο 16.6.2019 «Κίνα-Ουκρανία-ΗΠΑ και η διελκυστίνδα για ένα κόσμημα του ουκρανικού στέμματος» –https://rusi.org/explore–our–research/publications/commentary/china–ukraine–us–and–tug–war–ukrainian–crown–jewel
47. Πρεσβεία των ΗΠΑ στο Κίεβο-Ουκρανία, Ανακοίνωση-Δελτίο Τύπου 14.1.2021 «Το Skyrizon της Κίνας προστέθηκε στη λίστα Στρατιωτικών Τελικών Χρηστών του Υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ»- https://ua.usembassy.gov/chinas-skyrizon-added-to-u-s-commerce-department-military-end-user-list/
48. UkrainianBusiness News, Ανακοίνωση 1.2.2021 σχετικά με τις δηλώσεις του πρώην Υπουργού Εμπορίου των ΗΠΑ Γουίλμπουρ Ρος – https://ubn.news/two-weeks-earlier-wilbur-ross-then-us-commerce-secretary-added-skyrizon-to-a-list-of-companies-classified-as-prohibited-military-end-users/
49. WarsawInstitute ,άρθρο 11.8.2019 «Πώληση Motor Sich στους Κινέζους: Η πολιτική σημασία της επιχειρηματικής συναλλαγής»-  https://warsawinstitute.org/selling-motor-sich-chinese-political-significance-business-transaction/
50. Reuters, άρθρο 20.3.2020 «Τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας αεροδιαστημικής Motor Sich, δεσμεύτηκαν από το δικαστήριο της Ουκρανίας» – https://www.reuters.com/article/us-ukraine-motor-sich-idUSKBN2BC0B4
51. RadioFree Europe , άρθρο 20.3.2021 «Ουκρανικό δικαστήριο κατάσχεσε την αεροδιαστημική εταιρεία Motor Sich από Κινέζους επενδυτές»- https://www.rferl.org/a/ukraine-seizes-motor-sich/31161801.html
52. Επίσημη Διαδικτυακή Αντιπροσώπευση του Προέδρου Ουκρανίας, Ανακοίνωση της 19.7.2019 «Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας συναντήθηκε με εκπροσώπους κινεζικών επιχειρηματικών κύκλων» – https://www.president.gov.ua/news/prezident-ukrayini-zustrivsya-z-predstavnikami-dilovih-kil-k-56573
53. Air& Cosmos International, άρθρο στις 15.3.2021 «Το Κίεβο εθνικοποιεί τη Motor Sich για να φέρει σε δύσκολη θέση το Πεκίνο»- https://aircosmosinternational.com/article/kiev–nationalizes–motor–sich–to–embarrass–beijing-3142
54. SouthChina Morning Post, άρθρο 21.7.2021 « Καθώς η Κίνα και η Ουκρανία δεσμεύονται για συνεργασία στον τομέα των υποδομών, το Κίεβο προσφέρεται να αποτελέσει τη «γέφυρα προς την Ευρώπη» του Πεκίνου»- https://www.scmp.com/news/china/diplomacy/article/3157936/chinas–skyrizon–takes–ukraine–hague–over–failed–motor–sich–bid
55. TheGuardian, άρθρο 3.10.2021 «Αποκαλύφθηκαν: «αντι-ολιγάρχες»- Οι υπεράκτιες συνδέσεις του Ουκρανού προέδρου» – https://www.theguardian.com/news/2021/oct/03/revealed-anti-oligarch-ukrainian-president-offshore-connections-volodymyr-zelenskiy
56. EnergyIntelligence ,άρθρο 4.3.2022 «Ουκρανία: Το πυρηνικό εργοστάσιο του Zaporozhye κλονίζεται μετά την επίθεση»- https://www.energyintel.com/0000017f-52de-dca3-a77f-f6ff74950000
57. Antonov Co– http://antonov.com/about/index.xml & https://web.archive.org/web/20101212031042/http://antonov.com/about/index.xml
58. TheTimes of Israel, άρθρο 27.2.2022 «Η Ρωσία καταστρέφει το μεγαλύτερο μεταφορικό αεροσκάφος στον κόσμο που χρησιμοποιείται στην Ουκρανία για ανθρωπιστικές πτήσεις» -https://www.timesofisrael.com/liveblog_entry/russia-destroys-worlds-largest-transport-aircraft-ukraine-used-for-humanitarian-flights/
59. AirOnLine, άρθρο 6.9.2016 «Antonov πουλά το πρόγραμμα αδρανούς An-225 Heavylifter στην Κίνα»  –https://www.ainonline.com/aviation–news/defense/2016-09-06/antonov–sells–dormant-225-heavylifter–program–china
60. BBC, άρθρο 5.5.2017  «Το μεγαλύτερο αεροπλάνο του κόσμου μπορεί να έχει νέα αποστολή» – https://www.bbc.com/future/article/20170503-the–worlds–biggest–plane–may–have–a–new–mission
61. AsiaTimes, άρθρο 18.7.2019 « Το κινεζικό αεροσκάφος κοιτάζει το μεγαλύτερο αεροπλάνο στον κόσμο- Νέα προσφορά για μερίδιο στην Antonov καθώς το Πεκίνο αναζητά ευκαιρίες και τεχνογνωσία στην Ουκρανία» https://asiatimes.com/2019/07/chinese–aero–group–eyes–worlds–largest–plane/
62. ArmsControl Association, τεύχος 52/ Μαρτίου 2022 αναφορά Πιέρ Κέρ « Η Ουκρανία παραδέχεται τη μεταφορά πυραύλων»- https://www.armscontrol.org/act/2005-05/ukraine-admits-missile-transfers
63. WilsonCenter, Δημοσίευση Μαρτίου 2019 ««Είναι πραγματική η πιθανότητα ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου;» Έρευνα για την Πυρηνική Ουκρανία στο Αρχείο της KGB»- https://www.wilsoncenter.org/publication/the-possibility-third-world-war-real-researching-nuclear-ukraine-the-kgb-archive
64. Гордон, συνέντευξη Γιούρι Μπουτούσοφ 26.8.2019 «Η”Motor Sich” σίγουρα θα καταστραφεί μετά την άντληση της τεχνολογίας. Οι Κινέζοι αγοράζουν τεχνολογία, δεν χρειάζονται δουλειές στην Ουκρανία» – https://gordonua.com/ukr/blogs/jurbutusov/-motor-sich-pislja-vikachki-tehnologij-napevno-bude-znishchena-kitajtsi-skupovujut-tehnologiji-jim-ne-potribni-robochi-mistsja-v-ukrajini-1223181.html
65. WashingtonTimes, άρθρο 12.6.2013 «Μέσα στην Κίνα: Η Ουκρανία αποκτά πυρηνική ομπρέλα»- https://www.washingtontimes.com/news/2013/dec/12/inside-china-ukraine-gets-nuke-umbrella/
66. TheDiplomat, άρθρο 26.1.2014 «Το Πεκίνο προσφέρει «εγγύηση πυρηνικής ασφάλειας» στην Ουκρανία. Πώς ταιριάζει αυτό με το πυρηνικό της δόγμα;»- https://thediplomat.com/2014/01/chinas-nuclear-parasol/
67. gr– https://youtu.be/Nd1_I2j5WRY
68. BBC, άρθρο 12.2.2015 «Σύγκρουση στην Ουκρανία: Τι συνέβη στην πλατεία Μαϊντάν του Κιέβου;»
69. Καθημερινή, άρθρο 21.2.2015 «Αναζητούν αγνοούμενους από το κίνημα Μεϊντάν»- https://www.kathimerini.gr/world/804548/anazitoyn-agnooymenoys-apo-to-kinima-meintan/
70. Euractive, άρθρο 17.3.2021 «Ο Μπάιντεν αποκαλεί τον Πούτιν «δολοφόνο» και λέει ότι θα πληρώσει το τίμημα»- https://www.euractiv.com/section/global-europe/news/biden-calls-putin-a-killer-and-says-will-pay-a-price/
71. HeritageFoundation ,άρθρο 1.4.2021 «Ο Μπάϊντεν προσδιορίζει με ακρίβεια τον Πούτιν ως δολοφόνο»- https://www.heritage.org/europe/commentary/biden-accurately-pegs-putin-killer
72. Λευκός Οίκος, Αίθουσα Ενημέρωσης- 16.6.2021 Δηλώσεις-Ανακοινώσεις «Κοινή Προεδρική Δήλωση ΗΠΑ-Ρωσίας για τη Στρατηγική  Σταθερότητα»– https://www.whitehouse.gov/briefing-room/statements-releases/2021/06/16/u-s-russia-presidential-joint-statement-on-strategic-stability/
73. Edudwar, άρθρο «Οι ΤΟΡ 20 Στρατοί στον κόσμος 2022»- https://www.edudwar.com/strongest-militaries-in-the-world/
74. CNN, άρθρο 17.6.2021  «Πρόεδρος Μπάιντεν για την ιστορική σύνοδο του Πούτιν: «Έκανα αυτό που ήρθα να κάνω»-https://edition.cnn.com/2021/06/16/politics/president-biden-president-putin-meeting/index.html
75. CarnegieMoscow, άρθρο 17.6.2021 « Η Ρωσία του Πούτιν συναντά τη Νέα Αμερική του Μπάιντεν» – https://carnegiemoscow.org/commentary/84800
76. StatisticTimes, 26.10.2021 (Πηγή ΔΝΤ) , Κατάταξη Παγκόσμιου ΑΕΠ, Παγκόσμια Οικονομική Προοπτική – https://statisticstimes.com/economy/projected-world-gdp-ranking.php
77. Fortune, άρθρο 30.1.2022 «Αυτό το διάγραμμα δείχνει πώς η Κίνα θα ξεπεράσει τις ΗΠΑ για να γίνει η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο έως το 2030»- https://fortune.com/longform/global-gdp-growth-100-trillion-2022-inflation-china-worlds-largest-economy-2030/
78. GlobalTimes, άρθρο 5.1.2022 «Ο Σι προτρέπει τις ένοπλες δυνάμεις να διπλασιάσουν τις προσπάθειες για να συνδυάσουν την εκπαίδευση με τις επιχειρήσεις μάχης με εντολή κινητοποίησης για στρατιωτική εκπαίδευση το 2022»- https://www.globaltimes.cn/page/202201/1245127.shtml
79. SouthChina Morning Post, άρθρο 5.1.2022 «Στρατός της Κίνας: Ο Σι Τζινπίνγκ τονίζει την ανάγκη για εκπαίδευση υψηλής τεχνολογίας για τα στρατεύματα»- https://www.scmp.com/news/china/military/article/3162145/xi-jinping-stresses-need-pla-increase-training-new-technologies
80. TheSan Diego Union–Tribune , άρθρο 5.3.2022 «Το Πολεμικό Ναυτικό εκπαιδεύεται για πιθανή μάχη με την Κίνα. Ο πόλεμος της Ρωσίας το κάνει πιο πιθανό;»- https://www.sandiegouniontribune.com/news/military/story/2022-03-05/eastern-europe-pacific-navy
81. Ανιχνεύσεις, άρθρο 24.9.2021 «ΙΝΔΟΕΙΡΗΝΙΚΟΣ –  ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ Γιατί οι ΗΠΑ θα έκαναν τα πάντα να μην τα χάσουν.»-https://www.anixneuseis.gr/%CE%B9%CE%BD%CE%B4%CE%BF%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%83-%CE%B1%CF%85%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF-%CE%BF%CE%B9-%CE%B7%CF%80/
82. WilsonCenter, άρθρο 7.2.2005 «Οικονομικές σχέσεις μεταξύ Κίνας και Ρωσίας: Ανάπτυξη και Δυνατότητες»- https://www.wilsoncenter.org/event/economic-relations-between-china-and-russia-development-and-potential
83. TheDiplomat, άρθρο 26.8.2020 «Η έξοδος της Rosneft από το Βιετνάμ υπαινίσσεται το μέλλον της Ρωσίας Α.Ε. στην Ασία»- https://thediplomat.com/2020/08/rosnefts-vietnam-exit-hints-at-russia-inc-s-future-in-asia/
84. Reuters, άρθρο 28.6.2021 «Ρωσία, Κίνα επεκτείνουν τη συνθήκη φιλίας και συνεργασίας –Κρεμλίνο»- https://www.reuters.com/world/china/russia-china-extend-friendship-cooperation-treaty-kremlin-2021-06-28/
85. Xinhua, άρθρο 29.6.2021 «Ο Σι κι ο Πούτιν ανακοινώνουν την παράταση της συνθήκης φιλικής συνεργασίας Κίνας-Ρωσίας»- http://www.xinhuanet.com/english/2021-06/29/c_1310032860_2.htm
86. ChinaAerospace Studies Institute (PDF)– 4 Φεβρουαρίου 2022 « Κοινή δήλωση της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας»- https://www.airuniversity.af.edu/Portals/10/CASI/documents/Translations/2022-02-04%20China%20Russia%20joint%20statement%20International%20Relations%20Entering%20a%20New%20Era.pdf
87. Υπουργείο Εξωτερικών Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, Ανακοίνωση-Δελτίο Τύπου 4.2.2022 «Ο πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ είχε συνομιλίες με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν»- https://www.fmprc.gov.cn/mfa_eng/zxxx_662805/202202/t20220204_10638923.html
88. Center of Strategic of International Studies (CSIS), άρθρο7.2020 «Κίνα και Ρωσία: Οικονομικές Ανισότητες» – https://www.csis.org/analysis/china-and-russia-economic-unequals
89. WorldScientific, άρθρο Τόμος 1 αριθ.2 σελ.213-231 (2019)- Μηχανισμός 17+1- https://www.worldscientific.com/doi/10.1142/S237774001950009X
90. TheDiplomat, άρθρο 30.3.2022 «Το κόστος του πολέμου στη σχέση Κίνας-Ουκρανίας»- https://thediplomat.com/2022/03/the-cost-of-the-war-to-the-china-ukraine-relationship/
91. Coda/Huawei, άρθρο 23.10.2020 «Η αμφιλεγόμενη συμφωνία της Ουκρανίας για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο με την Huawei»- https://www.codastory.com/authoritarian-tech/ukraines-cybersecurity-deal/
92. CMSlaw–Tax & Future (Oυκρανική Εταιρεία Εμπειρογνωμόνων), πληροφορίες « Κανονισμός και Νόμος 5G στην Ουκρανία»- https://cms.law/en/int/expert-guides/cms-expert-guide-to-5g-regulation-and-law/ukraine#about
93. Πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ουκρανία, Δελτίο Τύπου 23.7.2020 «5G Καθαρά Δίκτυα»- https://ua.usembassy.gov/5g-clean-networks/
94. The German Marshal Fund of the United States (GMF), δημοσίευση10.2021 «Κίνα, 5G , Ασφάλειακαι ΝΑΤΟ»- https://www.gmfus.org/news/china-5g-and-nato-security
95. Κρατική Στατιστική Υπηρεσία της Ουκρανίας– Εθνοτική Σύνθεση Πληθυσμού Ουκρανίας με βάση την τελευταία Απογραφή 2001 (*σσ: η χώρα έχει την επόμενη προγραμματισμένη απογραφή το 2023) – https://web.archive.org/web/20111217151026/http://2001.ukrcensus.gov.ua/eng/results/general/nationality/
96. Το Κρατικό Συμβούλιο της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας,Ανακοίνωση-Δελτίο Τύπου 14.4.2019 « Η Ελλάδα αποδεικνύει την ελκυστικότητα της «Συνεργασίας 16+1»» – http://english.www.gov.cn/premier/news/2019/04/14/content_281476608911974.htm
97. ChinaGlobal Television Network –Διεθνές Κρατικό Κανάλι Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, άρθρο 14.4.2019 «Το 17+1 σπάει τον μύθο της Κίνας σφήνα στην Ευρώπη»- https://news.cgtn.com/news/3d3d774e3345444d34457a6333566d54/index.html
98. ObserverResearch Foundation, άρθρο 18.9.2020 «Η πρωτοβουλία «17+1»: Χάνει η Κίνα τη γοητεία της στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη;»- https://www.orfonline.org/expert-speak/17-plus-1-initiative-china-losing-charm-central-eastern-europe/
99. Reuters, άρθρο 8.12.2021 «Ο Μπάιντεν λέει ότι οι ΗΠΑ δεν θα βάλουν στρατεύματα στην Ουκρανία, καθώς οι εντάσεις με τη Ρωσία υποχωρούν»- https://www.reuters.com/world/europe/kremlin-says-both-sides-follow-up-quickly-putin-biden-talks-2021-12-08/

 

*Η Μαρία Παπαδοπούλου είναι Δικηγόρος