του Στράτου Σιμιτζή*
Η καραμέλα των Τούρκων για την αποκρατικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου δε λέει να “λιώσει”. Για την ακρίβεια περιλαμβάνεται στο ημερήσιο ρεπερτόριο της ρητορικής τους.
Την ίδια στιγμή, εκείνοι διατηρούν στις ακτές τους ισχυρό αποβατικό στόλο. Όμως εξ αιτίας της υπεροψίας τους αγνοούν ότι η απόβαση είναι το πιο δυσχερές εγχείρημα στην στρατηγική, ακόμη πιο δύσκολο και από την ρίψη αλεξιπτωτιστών. Ίσως, τους παρασύρει η απόβαση στην Κερύνεια της Κύπρου, αντιστάσεως μη ούσης, μια εκείνη τη στιγμή οι Μακαριακοί μάχονταν τους Σαμψωνικούς.
Όμως, αν έκαναν τον κόπο να μελετήσουν τον πόλεμο στον Ειρηνικό, όπου οι αποβάσεις διαδέχονταν η μία την άλλη, τότε θα συνειδητοποιούσαν σε τι περιπέτειες θα έμπλεκαν.
Για να καταλάβουν τα στρατηγικά νησιά στον Ειρηνικό οι Αμερικανοί πλήρωναν τεράστιο φόρο αίματος σε πεζοναύτες και άλλους τόσους οι Ιάπωνες κατακτητές-υπερασπιστές των νησιών.
Στα στρατιωτικά χρονικά έχει καταγραφεί η απόβαση στο νησί Σαϊπαν, όπου έπεσαν 45000 πεζοναύτες και πλέον των 50000 Ιάπωνες, πριν αυτό καταληφθεί.
Ο μύθος δηλοί, ότι “οι παντός απόβασιν εκτελειν δύναται” και αυτό πρέπει οι ζωηροί και “ανήσυχοι” γείτονες μας να το καταλάβουν. Γι’ αυτό είναι φρόνιμο να το βγάλουν από το κατακτητικό μενού και γενικά επεκτατικά σχέδια τους.
*Ο Στράτος Σιμιτζής είναι Δημοσιογράφος και Συγγραφέας. Από τα βιβλιοπωλεία διατίθεται η νέα συλλογή διηγημάτων του με τίτλο: “Η αρχόντισσα του κάμπου”. Εκδόσεις “Μέθεξις”.
Ρεαλιστική τοποθέτηση ,χωρίς περιστροφές και πολιτικές επικαλύψεις η φράση του κ.Σιμιτζή ” η απόβαση των Τούρκων στην Κερύνεια της Κύπρου έγινε- αντιστάσεως μη ούσης- ,μιας και εκείνη την στιγμή οι Μακαριακοί μάχονταν τους Σαμψωνικούς”, στην δε Ελλάδα-προσθέτω- επικρατούσε χάος-κυρίως στον ”εγκέφαλο” του Ιωαννίδη από τις 15 Ιουλίου 1974-.
Και μόνον τα σπίτια τους να είχαν παγιδεύσει- όταν αποχωρούσαν οι Κερυνιώτες- και τις εγκαταστάσεις τους οι
στρατιωτικές δυνάμεις που υποχωρούσαν θα ”πλήρωναν βαρύ φόρο αίματος” οι αποβιβαζόμενοι Τούρκοι στρατιώτες., όπως πλήρωσαν οι Αμερικανοί όταν αποβιβάζονταν -πέραν της σθεναράς αμύνης των Ιαπώνων- στα νησιά του Ειρηνικού.
Υποθέτω πως το γνωρίζουν καλά αυτό οι Τούρκοι πολέμαρχοι ,αλλά σχεδιάζουν-μπορεί και να μη το τολμήσουν-αποβάσεις σε νησιά του Αιγαίου-και γιατί έχουν την εμπειρία των Ίμια -,αλλά κυρίως δεν υπολογίζουν φέρετρα στρατιωτών ,που τα βλέπουν εδώ και (40) χρόνια μετά την απόβαση στην Κύπρο ,πότε στις πολεμικές επιχειρήσεις τους με τους Κούρδους και πότε με όλους τους γείτονές τους.
Εμείς θα έχουμε πρόβλημα με τέτοιες καταστάσεις.