Οι Θεσσαλονικείς είναι μια περίεργη κατηγορία ανθρώπων που αδιαφορούν, τελείως, για την πόλη της και το status της. Μερικοί απο αυτούς, οι υποτίθεται, πιο δυναμικοί, την εγκατέλειψαν, όπως τα ποντίκια το πλοίο. Όσοι έμειναν ανακυκλώνονται γύρω απο παλαιά στερεότυπα, δεν έχουν οι ίδιοι, και δεν μπορούν να δώσουν στην πόλη, καμιά δυναμική.
Την πόλη την υπονόμευσε- και το πιστεύω βαθιά αυτό που γράφω- το αθηναϊκό κράτος. και την υπονόμευσε συνειδητά. Είναι ένα κράτος ολοκληρωτικής υφής στον τρόπο που λειτουργεί. Οι θεσμοί του είναι κατ επίφασιν δημοκρατικοί. Αν ξύσεις την επιφάνειά τους θα αντιμετωπίσεις ένα ολοκληρωτικό κράτος που μισεί τους πολίτες του και την χώρα εκτός λεκανοπεδίου.
Για να μην επαναμαβάνω τα ίδια το αθηναϊκό κράτος δεν είναι το κράτος των αθηναίων. Άλλωστε οι κάτοικοι της Αθήνας είναι ένα αμάλγαμα λαών, εθνοτήτων, φυλών κλπ. Είναι ένα κράτος το οποίο εξαντλεί το ενδιαφέρον του στον λεκανοπέδιο με πυρήνα την Αθήνα.
Η ηγεσία αυτού του κράτους είναι διακομματική. Όλοι στα κόμματα πιστεύουν στο ίδιο αφήγημα. Το αφήγημα αυτό λέει πως η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα για να έχει δύο ή περισσότερους πόλους ανάπτυξης. Αποφάσισαν να συγκεντρώσουν τα 2/3 του πληθυσμού της χώρας στο λεκανοπέδιο και την υπόλοιπη χώρα να την κυβερνούν αποικιοκρατικά.
Στην λογική τους αυτή τους διευκόλυνε και η παγκόσμια τάση, μια περίοδο, ο διεθνής ανταγωνισμός να γίνεται μεταξύ πόλεων και όχι κρατών ή εθνών. Μιλάμε για οικονομικό και πολιτικό ανταγωνισμό.
Αυτήν την λογική αποδέχθηκε το σύνολο του πολιτικού προσωπικού, ανεξαρτήτως κόμματος. Την υποστήριξαν και πολιτικοί παράγοντες και απο άλλα μέρη της Ελλάδας. Και, κυρίως, απο την Θεσσαλονίκη.
Μια περίοδο όποιος στεκόταν κριτικά απέναντι σ αυτήν την πολιτική χαρακτηριζόταν αποσχιστής. Δηλαδή, αν δεν ζούσες στην Αθήνα και ήθελες να αποκτήσει κάποια δυναμική η πόλη σου, η αθηναϊκή τρομοκρατία σε χαρακτήριζε αποσχιστή. Με αυτήν την κατηγορία, την οποία αναπαρήγαγαν αθηναϊκά μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφοι διατεταγμένοι στην υπηρεσία του κράτους, εξαφανίσθηκαν, εν τη γενέσει τους, αρκετές προσπάθειες.
Σήμερα όταν επισημαίνεις τα προβλήματα που γεννά αυτή η πολιτική σου λένε πως φταίνε οι τοπικοί παράγοντες. Αλλά οι τοπικοί παράγοντες είναι εντελώς αδύναμοι για να φταίνε.
Πρώτον, η Θεσσαλονίκη χρειάζεται για να ξαναγίνει πόλη μεγάλα έργα τα οποία ξεφεύγουν απο την αρμοδιότητα του δήμου, ή της περιφέρειας.
Δεύτερον, ο δήμος εξαρτάται απο την κεντρική κυβέρνηση και, προκειμένου να πάρει και τα ελάχιστα, πολλές φορές σιωπά.
Τρίτον, ο πρωθυπουργός που μίσησε περισσότερο όλων την Θεσσαλονίκη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν έχει κανέναν στην κυβέρνησή του απο την πόλη. Ή, μάλλον, έχει έναν ως υφυπουργό εσωτερικών αρμόδιο για Μακεδονία -Θράκη. Πιάσ τ αυγό και κουρευτο.
Τέταρτον, οι βουλευτές της αντιπολίτευσης δεν εισακούονται. Και του κυβερνώντος κόμματος με την πιο συγκεντρωτική κυβέρνηση που γνώρισε μεταπολιτευτικά ο τόπος, έχουν γίνει στρατιωτάκια. Ποιος να μιλήσει. Βλέπουν τον Μητσοτάκη και χάνουν τα λόγια τους.
Η κυβέρνηση που έχει στη διάθεσή της την διαχείριση του Ταμείου Ανάπτυξης έχει προγραμματίσει να διαθέσει το συντριπτικό ποσοστό του Ταμείου στο λεκανοπέδιο. Ψίχουλα και αν μείνουν για την περιφέρεια.
Δεν υπάρχει δύναμη για να αντιδράσει.
Η μόνη δύναμη θα ήταν ένα κόμμα εκτός Αθηνών που θα ενδιαφερόταν για την περιφέρεια και μόνον γι αυτήν Αλλά δεν πρόκειται να υπάρξει.
Τα αθηναϊκά τρολάκια θα μιλούσαν και πάλι για αποσχιστές, ή ρατσιστές ή ξενοφοβικούς. Ένα τέτοιο κόμμα θα ήταν φιλελεύθερο ως προς το πολιτικό του πρόγραμμα, κεϋνσιανό στην οικονομία και με κοινωνικές ευαισθησίες υψηλές. Δεν θα ήταν ξενοφοβικό αλλά θα υποστηρίζε πως η Ελλάδα δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της παγκόσμιας μεταναστευτικής κρίσης.
Επειδή τέτοιο κόμμα με αξιώσεις, δεν θα υπάρξει, ο μόνος τρόπος για να ταρακουνηθεί το σύστημα είναι στις επικείμενες εκλογές να μην πάει κανείς να ψηφίσει. Να σταλεί το μήνυμα, κυρίως, στο εξωτερικό, πως κάτι σοβαρό συμβαίνει στην Ελλάδα. Πως οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν την χώρα αποικιοκρατικά. Πως στην χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, η έννοια χωλαίνει. Και να ψηφίσουν δεν θα αλλάξουν τα ποσοστά των κομμάτων. Η ίδια καταγραφή θα υπάρξει.
Αν δεν ταρακουνήσουν το σύστημα με αυτόν τον τρόπο οι Θεσσαλονικείς, ο επιταχυνόμενος ρυθμός παρακμής της πόλης τους, θα την βγάλει απο οποιονδήποτε χάρτη.
Το σημείο που βρίσκονται είναι κομβικό. Ας το σκεφθούν
Π.Σ.
ρε φίλε χτυπιόμαστε τόσα χρόνια να γίνει το μετρό. Φωνάζουμε να γίνουν πάρκα, νοσοκομεία να φτιαχτούν οι δρόμοι να καθαριστούν οι μαρίνες και η θάλασσα. Τι άλλο να κάνουμε. Δεν έχουμε παρατήσει οι Θεσσαλονικείς την πόλη. Η Αθήνα παράτησε την Θεσσαλονίκη. Εδώ μας πουλήσανε και τη Μακεδονία πλάκα μας κάνεις;
Η περίπτωση αλλαγής πρωτεύουσς θα ήταν μια λύση με προοπτική. Ιδίως μια μεταφορά της πρωτεύουσας στη θράκη θα επίλυε το δημογραφικό/μειονοτικό θέμα λόγω επικείμενης επαύξησης της εκεί δημογραφίας.
ΥΓ. Που εδράζει/αποδεικνύεται ότι “ο πρωθυπουργός που μίσησε περισσότερο όλων την Θεσσαλονίκη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης”??
Για να σωθεί η Θεσσαλονίκη από την “παρακμή” χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας και των κατοίκων της πόλης. Για παράδειγμα η Αλεξανδρούπολη μεταμορφώθηκε σε ένα χρόνο με τη βάση των Αμερικανών και το LNG. Οι κάτοικοι είδαν θετικά τις επενδύσεις και τώρα είναι κόμβος.
Οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης αντιδρούν εκ των προτέρων σε οποιαδήποτε σχέδιο διότι το βλέπουν ως ρίξιμο από το “κράτος” των Αθηνών.
Πιθανόν υπάρχει μία ασυνείδητη αντίδραση από την εποχή του Α ΠΠ και την κυβέρνηση του Βενιζέλου. Αυτό φαίνεται κάτι σαν η μεγάλη ιδέα των καθοδηγούνταν τους κατοίκους της πόλης. Όλα ή τίποτα μοιάζει το σύνθημα τους.
Η Θεσσαλονίκη είναι πανέμορφη, ζωντανή, ελκυστική και με αρκετές υποδομές (αεροδρόμιο, Εγνατία, νέα παραλία, βιομηχανική ζώνη, πανεπιστήμια, γήπεδα, κλπ) . Το μετρό συνεχώς δέχεται εκ των έσω νομικές προσφυγές και πάει πίσω.
Αν η νοοτροπία αντιμετώπισης της εκάστοτε κυβέρνησης γίνει συνεργατική και όχι ανταγωνιστική η Θεσσαλονίκη θα κάνει άλματα μπροστά.
Ο λιθοβολισμός δεν θα φέρει αποτελέσματα, αλλά αυξάνει την τοξικότητα και την “παρακμή”.
Όλοι μπορούν να συνδράμουν στην νοοτροπία της συνεργασίας και στο γκρέμισμα της καχυποψίας.
Το μεγαλύτερο φιάσκο όλων των εποχών για την Θεσσαλονίκη είναι τα 13 χρόνια εξαθλίωσής της λόγω κατασκευής Μετρο που απ,οτι μαθαίνω δεν πρόκειται να λειτουργήσει σύντομα. Είναι ντροπή για τους Θεσ/κείς που δεν έχουν διοργανώσει μια μαζική διαμαρτυρία να υποχρεώσουν άπαντες να το βουλώσουν και να το παραδώσουν στους πολίτες. Η άκρατη πολιτικοποίηση, κατάντησε μιθριδατισμός , βρίζουμε αλλά τελικά δεχόμαστε τα πάντα.