Καλώς ήλθαν τα Rafale και καλώς να έρθουν οι όποιοι άλλοι εξοπλισμοί για την αύξηση της αποτρεπτικής ικανότητας των Ενόπλων Δυνάμεων.
Οι στήλες αυτές ήταν και είναι υπέρμαχοι αυτής της πολιτικής διότι δεν μπορεί να ασκηθεί διπλωματία, που είναι το ζητούμενο, χωρίς στρατιωτική ισχύ απο πίσω. Δεν την προβάλεις αλλά την διαθέτεις. Και αυτός που είναι να καταλάβει, καταλαβαίνει.
Οι εξοπλισμοί αυτοί είναι άσκοποι αν δεν συντρέξουν τρείς προϋποθέσεις:
1.-Διαμόρφωση στρατηγικών στόχων και τακτικής της χώρας. Τι επιδιώκει η Ελλάδα και πως μπορεί να το επιτύχει. Αφύπνιση και ενεργοποίηση της διπλωματίας.
2.-Απελευθέρωση όλης της πολιτικής ηγεσίας απο το φοβικό σύνδρομο που την διακατέχει. Όποιος φοβάται κάθεται σπίτι του. Τα όπλα αγοράστηκαν για να επιτευχθεί η αποτροπή αλλά όταν δεν επιτυγχάνεται, χρησιμοποιούνται.
στην χθεσινή εκπομπή του Νίκου Βαρσακέλη, Καθηγητή Τμήματος Οικονομικών του ΑΠΘ με τον Ιωάννη Χατζηδημητρίου, Καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, επείγει η ανάπτυξη εγχώριας στρατιωτικής βιομηχανίας, γύρω απο την οποία θα αναπτυχθούν πολλοί επιστημονικοί και οικονομικοί τομείς. Ωστε τα χρήματα για τους εξοπλισμούς να είναι παράλληλα και οικονομική επένδυση.
Όλα αυτά είναι ώριμα να συμβούν. Περιμένουμε απο την κυβέρνηση να ανταποκριθεί.
“επείγει η ανάπτυξη εγχώριας στρατιωτικής βιομηχανίας, γύρω απο την οποία θα αναπτυχθούν πολλοί επιστημονικοί και οικονομικοί τομείς”
Οι εγχωρίως παραγώμενοι εξοπλισμοί δεν έχουν τα … προτερήματα των εισαγομένων:
Πάρτι εξοπλιστικών αγορών – μαμούθ σε συνθήκες πλήρους αδιαφάνειας
Το έχω γράψει τόσες φορές κάτω από άρθρα, που συμβουλεύουν την δημιουργία μεγάλης αποτρεπτικής ισχύος, συμβουλεύοντας και ποια όπλα είναι τα καταλληλότερα, για να την δημιουργήσομε. Να κι ένα άρθρο, που βλέπει τα πράγματα ρεαλιστικά:
Δεν αρκεί η προς πόλεμο προπαρασκευή των Ενόπλων Δυνάμεων, χωρίς την αντίστοιχη προπαρασκευή της Κοινωνίας
Η προπαρασκευή, όμως, αυτή χρειάζεται και τούς καταλλήλους ηγέτες, οι οποίοι δεν υπάρχουν, προς ώρας, ούτε φαίνεται να έρχονται στο κοντινό τουλάχιστον μέλλον.