Σύμφωνα με όσα έχει πληροφορηθεί το Ποντίκι η γερμανική διαμεσολάβηση για την αποκλιμάκωση της έντασης στα ελληνοτουρκικά είχε ξεκινήσει αρκετές βδομάδες νωρίτερα από την περιβόητη μυστική επαφή που πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο μεταξύ των διπλωματικών εκπροσώπων της Καγκελαρίου, του Ελληνα πρωθυπουργού και του προέδρου της Τουρκίας.
Σ αυτήν την συνάντηση, την οποία αποκάλυψε ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών είχε συμφωνηθεί μια διαδικασία η οποία θα οδηγούσε τις δύο χώρες στο τραπέζι των συνομιλιών. Η διαδικασία αυτή προέβλεπε την έγγραφη δέσμευση (έγγραφο κατανόησης) των δύο πλευρών προς τους Γερμανούς διαμεσολαβητές σε μια σειρά κινήσεων που θα αποδείκνυε την καλή τους θέληση να φτάσουν σε διευθετήσεις στο τραπέζι των συνομιλιών. Αυτήν την πρόθεσή τους, οι δύο πλευρές θα τη διατύπωναν πανηγυρικά σε μια κοινή τους ανακοίνωση η οποία θα σήμανε και την έναρξη των συνομιλιών.
Σύμφωνα με τα όσα έχει πληροφορηθεί το Ποντίκι η τουρκική πλευρά δεσμεύονταν:
- Να σταματήσει τις έρευνες στης ανατολική Μεσόγειο
- Να σταματήσει τις ρητορικές και έμπρακτες αμφισβητήσεις επί της κυριαρχίας νησιών βράχων και βραχονησίδων
Από τη πλευρά της η Ελλάδα αναλάμβανε τις υποχρεώσεις:
- Να σταματήσει τις διαδικασίες αδειοδότητησης ερευνών σε θαλάσσια οικόπεδα νότια της Κρήτης (ενδιαφέροντος της Γαλλικής TOTAL)
- να προχωρήσει σε μερική αποστρατιωτικοποίηση κάποιων νησιών
- να μην μεταβάλλει στο υπάρχον status στην περιοχή με την επέκταση των χωρικών της υδάτων
Και οι δύο πλευρές, τέλος, δεσμεύονταν να αποφύγουν μονομερείς κινήσεις οι οποίες θα μπορούσαν να διαταράξουν την εμπιστοσύνη και να υπονομεύσουν την διαδικασία διαλόγου.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με όσα έχει πληροφορηθεί το Ποντίκι, το υπουργείο εξωτερικών (και ο Νίκος Δένδιας) έμαθαν για τις εν λόγω μυστικές διεργασίες από τον Τούρκο υπουργό εξωτερικών ο οποίος και τις αποκάλυψε δημόσια. Κάτι που επίσης αξίζει να υπογραμμιστεί είναι ότι η συμφωνία με την Αίγυπτο για την ΑΟΖ προέκυψε ως αποτέλεσμα έντονης παρασκηνιακής δραστηριότητας των Αμερικανών οι οποίοι συνεργάστηκαν στενά με το ελληνικό υπουργείο εξωτερικών προσφέροντας στον Νίκο Δένδια μια «νίκη» την οποία δεν ήταν εύκολο να αρνηθεί το Μέγαρο Μαξίμου…
Αποτέλεσμα αυτής της «νίκης» ήταν:
- η υπονόμευση (από τους Αμερικανούς) της γερμανικής πρωτοβουλίας και η οργή του Βερολίνου
- η «καταγγελία» των μυστικών διαβουλεύσεων από την Τουρκία
- η απόλυτη διάρρηξη των σχέσεων Μητσοτάκη_Δένδια
- η αναζωπύρωση, αναγκαστικά, των ελληνογαλλικών συμμαχικών δεσμών
- η μεταφορά (και πάλι) των πρωτοβουλιών για τον χειρισμό του ελληνοτουρκικού προβλήματος στα χέρια των Αμερικανών μέσω του ΝΑΤΟ, όπου και διεξάγεται η συζήτηση για Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης με στόχο την αποφυγή κάποιου «ατυχήματος»
Η δημοσιοποίηση, τέλος, της ύπαρξης του «εγγράφου» στο πλαίσιο των μυστικών διαβουλεύσεων του Βερολίνου από τον πρωθυπουργό στο άρθρο του στις ευρωπαικές εφημερίδες εκτιμάται ότι έγινε για να υπονομευτεί η δυνατότητα «εκβιασμού» και ελέγχου της ελληνικής κυβέρνησης σε κινήσεις και χειρισμούς όπως η προώθηση της ελληνογαλλικής στρατιωτικής συνεργασίες και των εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Υ.Γ. Εννοείται ότι μέχρι την δημοσιοποίηση του «εγγράφου κατανόησης», οι τυχόν διαψεύσεις ελάχιστη σημασία έχουν…
