Oταν οι ΗΠΑ ορκίσουν τον Τραμπ ως 47ο πρόεδρό τους, τόσο η χώρα όσο και ο κόσμος θα αλλάξουν, αναφέρει σε ανάλυσή του o Ιβο Ντάαλντερ, βετεράνος της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, πρώην πρεσβευτής της χώρας στο ΝΑΤΟ
Ηεπιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία θα έχει σημαντικές επιπτώσεις στις ΗΠΑ και σε ολόκληρο τον κόσμο, τονίζει o Ιβο Ντάαλντερ, βετεράνος της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, πρώην πρεσβευτής της χώρας στο ΝΑΤΟ. Ανησυχίες εκφράζονται για τον αντίκτυπο της επανεκλογής του στην αμερικανική δημοκρατία.
Εχει υποσχεθεί ότι θα είναι «δικτάτορας» από την πρώτη ημέρα. Θα απελάσει 15 εκατ. ή περισσότερους μετανάστες χωρίς χαρτιά. Θα αναπτύξει τον στρατό εναντίον των επικριτών του. Θα κυνηγήσει τα μέσα ενημέρωσης και το υπουργείο Δικαιοσύνης θα επιβάλει τεστ πίστης στους δημοσίους υπαλλήλους και θα τερματίσει τις ομοσπονδιακές διώξεις σε βάρος του.
Τι σημαίνει όμως η επιστροφή του για τον υπόλοιπο κόσμο; Ηδη από την πρώτη του θητεία ο Τραμπ κατέστησε σαφές ότι δεν πιστεύει στον παγκόσμιο ηγετικό ρόλο της Ουάσιγκτον, όπως έκαναν οι προκάτοχοί του. Δεν πιστεύει στην ηγεσία, πιστεύει στη νίκη, επισημαίνει ο Ντάαλντερ.
Ωστόσο, από το 1945, ο κόσμος όπως τον ξέρουμε χτίστηκε σε μεγάλο βαθμό πάνω στην ιδέα ότι η Αμερική ηγείται – «μια Pax Americana προσπαθούσε να αποτρέψει τους εχθρούς και να καθησυχάσει τους φίλους, να οικοδομήσει την ευημερία με το άνοιγμα των αγορών και υποστηρίζοντας την υπεράσπιση της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου», σύμφωνα με τον βετεράνο της αμερικανικής διπλωματίας.
Αυτή η παγκόσμια ηγεσία ήταν που οδήγησε στη δημιουργία του ΝΑΤΟ και άλλων συμμαχιών, άνοιξε τον δρόμο για τις Γενικές Συμφωνίες Δασμών και για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, προσθέτει ο ίδιος.
Οι εχθροί της Αμερικής αντιστάθηκαν επί μακρόν σε αυτόν τον μοναδικό παγκόσμιο ρόλο της – αλλά η Σοβιετική Ενωση «υπέκυψε στις εσωτερικές της αντιφάσεις», λέει ο Ντάαλντερ, ενώ προσθέτει πως «η Κίνα συνειδητοποίησε τελικά ότι έπρεπε να ενσωματωθεί στην παγκόσμια οικονομία προκειμένου να βγάλει τους πολίτες της από τη φτώχεια».
Ο κόσμος μετά τον Τραμπ
Ο Τραμπ δεν ενδιαφέρεται να διατηρήσει την Pax Americana με τον τρόπο που το έκαναν οι 14 προκάτοχοί του. Δεν πιστεύει στο εμπόριο ούτε στις ανοιχτές αγορές, αντίθετα επιδιώκει την επιβολή συντριπτικών δασμών στις αμερικανικές εισαγωγές –στα επίπεδα της δεκαετίας του 1930–, παρόλο που οι οικονομολόγοι προειδοποιούν ότι κάτι τέτοιο θα φέρει οικονομική καταστροφή.
Το τέλος της Pax Americana θα έχει βαθιές συνέπειες. Καθώς οι ΗΠΑ θα απομακρύνονται από τις συμμαχίες και η Ευρώπη θα αναγκαστεί να ασχοληθεί σοβαρά με την άμυνά της.
Εν τω μεταξύ, στην Ασία, οι χώρες που ζουν στη σκιά μιας πιο διεκδικητικής και φιλόδοξης Κίνας θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα βρουν νέους τρόπους για να εξισορροπήσουν την αυξανόμενη δύναμη του Πεκίνου ή αν θα ευθυγραμμιστούν στενότερα μαζί του.
Και πολλές χώρες στον παγκόσμιο Νότο θα απολαύσουν ελευθερία ελιγμών βραχυπρόθεσμα – αν και ενδέχεται επίσης να διαπιστώσουν ξαφνική αύξηση των απαιτήσεων της Κίνας και της Ρωσίας από αυτές, καταλήγει ο Ντάαλντερ.
Πηγή: Politico
Η απομόνωση και η εσωστρέφεια θα οδηγήσει σε περιπέτειες τις ΗΠΑ. Η οικονομία θα συρρικνωθεί και η Ρωσία με την Κίνα θα επεκταθούν γεωπολιτικά και οικονομικά.
Η Ευρώπη θα περάσει κρίση αλλά θα βρει τρόπο να σταθεί στα πόδια της. Έχει την οικονομική ένωση και βρίσκει ευκαιρία να κάνει τον Ευρώ στρατό που της απαγόρευαν οι ΗΠΑ .
Κοινωνικά θα πάει σε οπισθοδρόμηση αφού οι μετανάστες έφτιαξαν την Αμερική και αυτοί την συντηρούν.
Καλό ακούγεται για τους Αμερικανούς αλλά ποτέ ένας μεγιστάνας του πλούτου δεν αγάπησε τον λαό. Την εξουσία θέλει από αρρώστια και διαταραχή αντιλήψεων.
Ο Νοστράδαμος είσαι, μωρέ αδερφέ μου;
το θεωρώ κάπως αλλόκοτο να μιλάμε για PAX, όταν την περίοδο της διακυβέρνησης των Δημοκρατικών ήρθαν τα πάνω κάτω, από την αραβική άνοιξη μέχρι την πλατεία του Μάη στην Ουκρανία.
Μα δεν πρόκειται για την περίοδο διακυβέρνησης των Δημοκρατικών μόνο. Υποτίθεται, όπως γράφει και το άρθρο, ότι είναι ένας όρος (Pax Americana), που επεκράτησε από τέλος τού Β’ΠΠ (1945) και μετά. Στην ουσία, όμως, είχαμε και έχομε PAX NUCLEARA, όπως πολύ σωστά την ονόμασε ο αείμνηστος Γεωργαλάς. Ο όρος υπάρχει και ως Pax Atomica. Μην το παίρνεις, λοιπόν, τοις μετρητοίς, διότι κι αυτοί που χρησιμοποιύν τον όρο (Pax Americana), ξέρουν ότι δεν ισχύει.
Pax Americana εναντίον Ευρώπης