Του Αλκη Καλλιαντζίδη, Οικονομολόγου [email protected] www.kalkis.eu
Όλα άρχισαν με ένα πολιτικο-οικονομικό σκάνδαλο του Jérôme Cahuzac, αναπληρωτή υπουργού αρμόδιου 
για τον γαλλικό Προϋπολογισμό, επί προεδρίας François Hollande.
Από τις 4 Δεκεμβρίου 2012 ο διαδικτυακός ιστότοπος Mediapart δημοσιεύει διάφορα άρθρα που ισχυρίζονται ότι ο Jérôme Cahuzac είχε έναν αδήλωτο τραπεζικό λογαριασμό στην Ελβετία, 
στην τράπεζα διαχείρισης πλούτου UBS, μέχρι τις αρχές του 2010. Ο λογαριασμός έκλεισε μετά και τα χρήματά του μεταφέρθηκαν στη Σιγκαπούρη πριν ο Jérôme Cahuzac γίνει πρόεδρος της επιτροπής οικονομικών της Εθνικής Συνέλευσης. Ο Jérôme Cahuzac διέψευσε αμέσως και ανοήτως αυτήν την πληροφορία, στο ιστολόγιό του αλλά και μέσω του Τύπου. Τον λογαριασμό αυτόν τον είχε εντοπίσει ένας εφοριακός, ο Rémy Garnier, από την γαλλική περιοχή Lot–et–Garonne και το ανέφερε το 2008 στους προϊσταμένους του, στους οποίους σημείωνε ότι ανοίχτηκε «ένας τραπεζικός λογαριασμός στην Ελβετία» από τον Jérôme Cahuzac, γιατρός στο επάγγελμα (δεξιά). Για αρκετούς μήνες ο 
Cahuzac συνέχισε να ψεύδεται, και ενώπιον της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης, η κυβέρνηση του Hollande πλήρωνε το ανάλογο πολιτικό κόστος, ώσπου ο δράστης το παραδέχθηκε κάτω από τα ατράνταχτα στοιχεία που κατατέθηκαν αρμοδίως, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε 2 χρόνια φυλακή και εξοστρακίστηκε δικαίως από την πολιτική ζωή.
Με αφορμή την υπόθεση Cahuzac, τις εύλογες αντιδράσεις των πολιτικών του αντιπάλων και για εξευμενίσει 
την σκανδαλισθείσα γαλλική κοινή γνώμη, ο François Hollande φέρνει τον Απρίλιο του 2013 και ψηφίζει στο Εθνικό Κοινοβούλιο τη δημιουργία μιας ειδικής υπηρεσίας, της «Εισαγγελίας Εθνικής Οικονομίας» (Parquet National Financier), με αρμοδιότητα την «καταπολέμηση της μεγάλης οικονομικής και χρηματοπιστωτικής παραβατικότητας και των φορολογικών παραδείσων». Η εν λόγω Εισαγγελία, από τότε που τέθηκε σε λειτουργία, έγινε ο «εφιάλτης» των πολιτικών, των μεγαλοδικηγόρων ποινικολόγων, ακόμα και ορισμένων δικαστικών, αφού φαίνεται να δρα με γρηγοράδα (ενώ μέχρι τότε η δικαιοσύνη κατηγορούνταν για αργοπορία) στις υποθέσεις που αναλαμβάνει, όπως π.χ. την υπόθεση του François Fillon. Και εσχάτως κατηγορήθηκε από το ίδιο το πολιτικο-δικηγορικό σύστημα για «χρήση συνακροάσεων» σε υπόθεση του πρώην προέδρου της Γαλλίας Nicolas Sarkozy, όπως δημοσίευσε στις 24-6-2020 το εβδομαδιαίο πολιτικό περιοδικό Le Point.
Η Εθνική Οικονομική Εισαγγελία (PNF) ερεύνησε κρυφίως, και άνευ αποτελέσματος, μεταξύ του 2014 και του 2019, μεγαλοδικηγόρους του Παρισιού, για να εντοπίσει τον πιθανό τυφλοπόντικα (πληροφοριοδότη) που θα μπορούσε να είχε ενημερώσει τον Nicolas Sarkozy και τον δικηγόρο του Thierry Herzog ότι τα τηλέφωνά τους παρακολουθούνταν με συνακροάσεις. Ο Νικολά Σαρκοζί προβλέπεται να δικαστεί από τις 23 Νοεμβρίου έως 10 Δεκεμβρίου 2020 ενώπιον του Ποινικού Δικαστηρίου του Παρισιού για «διαφθορά», για «άσκηση πολιτικής επιρροής» και για «παραβίαση του επαγγελματικού απορρήτου», όπως αναφέρει στις 25-6-2020 ο δημοσιογράφος Michaël Bloch της ηλεκτρονικής εφημερίδας Journal de dimenche με τίτλο : «Για να εντοπίσει τον πιθανό τυφλοπόντικα (πληροφοριοδότη) του Νικολά Σαρκοζί, η Εθνική Οικονομική Εισαγγελία (PNF) παρακολούθησε δικηγόρους» (Pour identifier la taupe éventuelle de Nicolas Sarkozy, le PNF a surveillé des avocats).
Για ποιο πράγμα μιλάμε ;
Η Εθνική Οικονομική Εισαγγελία διέταξε το 2014 μια έρευνα, παράλληλη με εκείνη που διενεργούσαν οι ανακριτές, για να προσπαθήσει να εντοπίσει έναν πιθανό 
τυφλοπόντικα (πληροφοριοδότη) που είχε ενημερώσει τον Νικολά Σαρκοζί και τον δικηγόρο του Thierry Herzog ότι η τηλεφωνική τους επικοινωνία παρακολουθείτο. Για να βρει τον πιθανό ένοχο, η εν λόγω Εισαγγελία εξέτασε εξονυχιστικά τις κασέτες (λεπτομερείς τηλεφωνικούς διαλόγους) μεγάλων παρισινών δικηγόρων ποινικολόγων, συμπεριλαμβανομένου και του Eric Dupont–Moretti.
Γιατί η Εθνική Οικονομική Εισαγγελία (PNF) δρομολόγησε μια έρευνα το 2014 ;
Ο Νικολά Σαρκοζί κατηγορείται ότι προσπάθησε να αποκτήσει, μέσω του δικηγόρου Thierry Herzog, μυστικές πληροφορίες σχετικά με την υπόθεση της ζάπλουτης Bettencourt (της κληρονόμου της L’Oréal) από τον Gilbert Azibert, πρώην γενικό εισαγγελέα στο Ακυρωτικό Δικαστήριο. Σε αντάλλαγμα, ο πρώην Πρόεδρος της γαλλικής Δημοκρατίας είπε ότι ήταν έτοιμος να μεσολαβήσει στην κυβέρνηση του Μονακό για να του εξασφαλίσει μια προνομιακή θέση (μετάθεση). Το αίτημα πρέπει να είχε υποβληθεί στις 25 Φεβρουαρίου 2014. Αλλά ξαφνικά, ο Νικολά Σαρκοζί αλλάζει γνώμη και ανακοινώνει την επόμενη μέρα στον Thierry Herzog ότι δεν έφτασε τελικά μέχρι το τέλος της διαδικασίας. «Δεν του μίλησα για τον Gilbert. Με ενοχλεί να ζητήσω κάτι όταν δεν τον γνωρίζω πολύ καλά […]. Σου είπα ότι θα το έκανα και μετά το σκέφτηκα». Για την Εισαγγελία, αυτή η ξαφνική μεταβολή στάσης υποδηλώνει ότι οι δύο άνδρες προειδοποιήθηκαν ότι είχαν παρακολουθηθεί στην τηλεφωνική γραμμή «Paul Bismuth», την οποία είχε ανοίξει ο δικηγόρος Thierry Herzog για να αποφύγει την συνακρόαση από τους δικαστές.
Για να μάθει ποιος μπόρεσε να ενημερώσει τους δύο άνδρες, η Εισαγγελία ξεκίνησε μια προκαταρκτική έρευνα για παραβίαση του επαγγελματικού απορρήτου, ένα αδίκημα το οποίο θεωρητικά δεν εμπίπτει στο πεδίο αρμοδιοτήτων της, σύμφωνα με το περιοδικό Le Point. Η προκαταρκτική ξεκίνησε στις 4 Μαρτίου 2014, και τελικά έκλεισε χωρίς αποτέλεσμα τον Δεκέμβριο του 2019, σχεδόν έξι χρόνια αργότερα.
Γιατί αυτό θεωρείται σκανδαλώδες;
Αυτή η προκαταρκτική έρευνα, παράλληλη με τις δικαστικές πληροφορίες σχετικά με την υπόθεση των «συνακροάσεων», ήταν γνωστή εδώ και πολύ καιρό από την υπεράσπιση του πρώην προέδρου και του συμβούλου του, δικηγόρου Thierry Herzog. Αλλά μέχρι τώρα ούτε το περιεχόμενο, ούτε η έκταση της παρακολούθησης όλων αυτών των δικηγόρων είχαν γνωστοποιηθεί πριν από τις αποκαλύψεις του περιοδικού Le Point. Οι πρόσφατες δηλώσεις της πρώην εθνικής εισαγγελέως Eliane Houlette, σχετικά με την υπόθεση Fillon, είχαν «το πλεονέκτημα ότι είχαν λύσει μερικές γλώσσες για το εσωτερικό μαγείρεμα της Εθνικής Οικονομικής Εισαγγελίας στις υποθέσεις του Sarkozy», αναφέρει το εν λόγω εβδομαδιαίο περιοδικό. Οι ανακριτές 
του Κεντρικού Γραφείου Καταπολέμησης της Διαφθοράς και των Οικονομικών και Φορολογικών Αδικημάτων (Oclciff), συνεπώς, εξέτασαν εξονυχιστικά τους διαλόγους πολλών δικηγόρων και των συνεργατών τους, συμπεριλαμβανομένων των Eric Dupond-Moretti, Jean Veil, Jacqueline Laffont ή Hervé Témime, αλλά και μιας δικαστίνας ή και τις σταθερές γραμμές της Εισαγγελίας. Μερικοί μάλιστα είχαν γεω-εντοπιστεί, σύμφωνα με το περιοδικό Le Point. Ωστόσο, ο πιθανός τυφλοπόντικας (πληροφοριοδότης) δεν εντοπίστηκε ποτέ. «Με βάση μία 
μόνο κλήση προς τον Thierry Herzog, έναν φίλο τον οποίο δεν μπόρεσα ποτέ να έχω στο τηλέφωνο, με κατασκόπεψαν επί 15 ημέρες. Ήταν σε θέση να γνωρίζουν πότε και ποιον καλούσα στο τηλέφωνο, τα ονόματα των φίλων μου και των πελατών μου. Πρόκειται για μια απαράδεκτη παραβίαση της ιδιωτικής και επαγγελματικής μου ζωής», κατήγγειλε ο Eric Dupond–Moretti στο περιοδικό Le Point. Την Πέμπτη το πρωί, ο εν λόγω δικηγόρος ανακοίνωσε την πρόθεσή του να υποβάλει μήνυση.
