Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ

                           Του Δημήτρη Γαρούφα*

Η Τουρκία  έχει εισβάλλει στην Κύπρο το1974  κατέχοντας ακόμη το 36% περίπου του νησιού.΄Εχουν εκδοθεί πάμπολλα ψηφίσματα διεθνών οργανισμών εναντίον της αλλά αδιαφόρησε γι αυτά και λόγω   τετελεσμένων γεγονότων  σιωπηλά δημιουργήθηκαν παγιωμένες καταστάσεις. Τώρα ,μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, εμφανίζεται  σε ρόλο «ειρηνοποιού» αναλαμβάνοντας  πρωτοβουλίες  για ειρήνευση και κανείς δεν της θυμίζει  ότι η  ίδια  είναι ακατάλληλη για τέτοιο ρόλο  γιατί έχει παραβιάσει τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και   βαρύνεται  με εισβολή και κατοχή στην Κύπρο.

Με κατάπληξη παρακολουθούν ο΄Ελληνες πολίτες από τα ΜΜΕ  τις πρωτοβουλίες της Τουρκίας για διαβουλεύσεις μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας δίνοντας την εικόνα περιφερειακής δύναμης που λειτουργεί σταθεροποιητικά και ειρηνευτικά. Συμπεριφέρεται ως «επιτήδειος ουδέτερος» ξέροντας ότι με αυτό το ρόλο και την εικόνα της  διεθνώς θα βελτιώσει, αλλά και θα υπάρξει τουριστικό ρεύμα προς αυτή από την Ρωσία και κυρίως ελπίζει σε βελτίωση της εικόνας της στην Ε.Ε κάτι που εν μέρει το έχει επιτύχει γιατί κανείς δεν της θυμίζει  την  εισβολή και κατοχή τμήματος της Κύπρου.

Στο παρελθόν υπήρξαν εποχές που αναθεματίζαμε την Τουρκική επιθετικότητα αλλά πάντα ακολουθούσαν εποχές που την  ξεχνάγαμε  και «ανακαλύπταμε» δυνατότητες Ελληνοτουρκικής φιλίας και συνεργασίας αρκεί να κάναμε κάποιες υποχωρήσεις. Σε αντίθεση με εμάς η Τουρκία έχει μακρόχρονη στρατηγική και στοχεύσεις και την κατάλληλη ώρα υλοποιεί τις στοχεύσεις της. Ενδεικτικά αναφέρω ότι ήθελε πάντα να διώξει από την Κων/πολη τους ΄Ελληνες και όταν το 1955, λόγω βαρυτάτης ασθενείας του πρωθυπουργού Αλ.Παπάγου, υπήρχε κάποιο κενό εξουσίας στην Ελλάδα μεθόδευσε έκτροπα από όχλο στην Κων/πολη καταστρέφοντας τις περιουσίες των Ελλήνων και δημιουργώντας κλίμα φυγής πέτυχε από τον κραταιό Ελληνισμό της Κων/πολης να έχουν απομείνει περίπου 2.000 άτομα που συνεχώς λιγοστεύουν. Οι έκάστοτε Ελληνικές κυβερνήσεις  κάθε φορά που εκδηλώνεται Τουρκική επιθετικότητα διαμαρτύρονταν και πετύχαιναν κάποια καταδικαστικά ψηφίσματα από διεθνείς οργανισμούς  που οι Τούρκοι κυριολεκτικά «έγραφαν στα παλιά τους τα παπούτσια» συνεχίζοντας ανενόχλητοι το έργο τους δείχνοντας πως η δύναμη του ισχυροτέρου είναι κανόνας ισχυρότερος των διεθνώς κρατούντων και δημιουργώντας μη αναστρέψιμες καταστάσεις.΄Ετσι αν σήμερα π.χ  έλεγε η Τουρκική κυβέρνηση  ευθύνεται  για όσα έγιναν το 1955 στην Κων/πολη και καθιέρωνε προνόμια υπέρ των εναπομεινάντων Ελλήνων πάλι δεν θα άλλαζε η κατάσταση γιατί  ο Τουρκικός στόχος εξαφάνισης των Ελλήνων από την Κων/πολη έχει επιτευχθεί.

Να θυμίσουμε ότι οι Τούρκοι έχουν ως αρχή να μην προβάλλουν ταυτόχρονα όλες τις απαιτήσεις τους  και κάθε φορά ζητούν παραχωρήσεις με δόσεις ούτως ώστε να υπάρχουν κάποιοι στην Ελλάδα που να λένε «ας δώσουμε κάτι για να έχουμε την ησυχία μας»  ενώ είναι βέβαιο ότι αν πρόβαλλαν ταυτόχρονα όλες τις απαιτήσεις τους θα υπήρχε ισχυρή-καθολική αντίδραση. Την πολιτική αυτή εφαρμόζουν διαχρονικά οι Τούρκοι  ζητώντας από εμάς υποχωρήσεις που αρκετές φορές τις κάνουμε πιεζόμενοι  από «συμμάχους» και γιατί κάθε φορά κάποιοι ηττοπαθείς ιθύνοντες θεωρούν ότι αυτό που ζητούν οι Τούρκοι είναι πολύ μικρό για να αντιδράσουμε  έντονα…Το ίδιο έγινε στην Κύπρο όπου διαπραγματευόμενοι από θέσεως ισχύος, λόγω τετελεσμένων γεγονότων , επιδιώκουν ύπαρξη δύο κρατών  ενώ εμείς υποχωρώντας συνεχώς τείνουμε να ξεχάσουμε ότι ο Τουρκικός στρατός στην Κύπρο είναι στρατός εισβολής και κατοχής.

Παράλληλα με όλα αυτά ακόμη και στα Βαλκάνια, που θα μπορούσε η Ελλάδα με διαβατήριο τον Ελληνικό πολιτισμό και προβολή της Ευρωπαϊκής προοπτικής να παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, λόγω ολιγωρίας μας ,έχει αποκτήσει επιρροή η Τουρκία με στόχο να υλοποιήσει κάποτε το αυτοκρατορικό ονειρό της δημιουργίας κοινοπολιτείας χωρών που προήλθαν από την Οθωμανική αυτοκρατορία .Η Τουρκία κάνει στοχευμένες επενδύσεις, εργαλειοποιεί τις μουσουλμανικές μειονότητες, ιδρύει σχολεία ακόμη κι εκεί που δεν υπάρχουν Τουρκογενείς πληθυσμοί η μουσουλμανικές μειονότητες και μοιράζει σχεδόν δωρεάν τουρκικά σήριαλ σε τηλεοπτικούς σταθμούς όλων των βαλκανικών χωρών.

Κι επειδή το ερώτημα είναι τι πρέπει να γίνει ενδεικτικά επισημαίνω ότι  ορθά καταδικάσαμε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία αλλά ταυτόχρονα έπρεπε να υπενθυμίζουμε σε παγκόσμιο επίπεδο ότι με την ίδια ζέση πρέπει να καταδικάζεται διαχρονικά  η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ορθά υπερασπιζόματε τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου  αλλά αυτές πρέπει να εφαρμόζονται έναντι πάντων. Απέναντι στον κακό γείτονα που μας έλαχε να επισημαίνουμε διαχρονικά  ότι θέλουμε ειρηνική συνύπαρξη και συνεργασία αλλά υπό τον όρο ότι θα σέβεται το διεθνές δίκαιο. Να είμαστε ανοιχτοί στο διάλογο αλλά ανυποχώρητοι σε όσα ορίζουν οι κανόνες του διεθνούς δικαίου και οι διεθνείς οργανισμοί.

Τέλος να ενθυμούμαστε πάντα την απάντηση των Αθηναίων στους κατοίκους της Μήλου στην αρχαιότητα όπως την  διασώζει ο Θουκυδίδης   ,ότι δηλαδή(σε μετάφρ.Ε.Βενιζέλου): « κατά την συζήτηση των ανθρωπίνων πραγμάτων το επιχείρημα του δικαίου άξίαν έχει όπου ίση υπάρχει δύναμις προς επιβολήν αυτού, ότι όμως ο ισχυρός επιβάλλει ότι του επιτρέπει η δύναμίς του και ο ασθενής παραχωρεί ότι του επιβάλλει η αδυναμία του» .Γι΄ αυτό  χρειαζόμαστε  ισχυρή αποτρεπτική ισχύ που θα αποθαρρύνει την επιθετικότητα της Τουρκίας  και θα διασφαλίζει την ειρήνη στην περιοχή.

• Δικηγόρος, πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.
• (Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ την 2-4-2022)